มาเฟียที่รักของฉัน

ป๊อบปี้- พอเลยทั้งคู่ แก้ว เฟย์ ฟาง พี่จะเล่าให้ฟัง ไอ้โมะมันเป็นมาเฟียจริงๆ แต่มันไม่เคยทำผิกดกฎหมายนะ

แก้ว- ถ้าไม่ทำผิดกฎหมายแล้วทำไมชื่อเป็นมาเฟียล่ะ อย่างนายนี้(ชี้หน้าโทโมะ แต่โทโมะไม่สนใจ) มันต้องค้าผู้หญิงมาเป็นสิบโหลได้

เขื่อ- เกินไปมั้งแก้ว (มือป้อนขนมเฟย์ แต่หน้าหันมา คุยกับแก้ว) มันขายเกินสิบโหล ฮ่าๆๆ

ป๊อบปี้- ไอ้เขื่อนหุบปากไปเลย เดี่ยวกูก็เอาตีนให้เลย! จริงๆมันก็ไม่ได้อยากหรอก แต่พ่อมันยกตำแหน่งให้ ตอนนี้พ่อมันก็ยังอยู่ในวงการมาเฟีย พ่อมันคอยดูแลเรื่องค้าขายอ่ะ แต่ตำรวจก็เข้าออกบ้านมันบ่อยนะ ตำรวจยังไม่จับมันเลย เห็นงี้แต่มันก็ใจดีนะ มันเอาเงินที่พ่อมันทำรายได้ปีละพันกว่าล้านเอามาบริจาคให้โครงการมูนิธิต่างๆเกือบร้อยล้านเลยนะ

แก้ว- ทำไมต้องแอบอ่ะ

ป๊อบปี้- ก็พ่อมันไม่ชอบไง

หลังจากที่ป๊อบปี้พูดเรื่องโทโมะเสร็จก็ถามสารทุกข์สุขดิบของสามสาวแล้วก็เล่าเรื่องของตัวเองและเพื่อนให้สามสาวฟัง แก้วจึงเดินออกมาจากร้านมานั่งที่ประจำที่เธอมักจะนั้ง ซึ่งมันก็หันหน้าออกไปเจอสวนที่เธอและพี่ชายของเธอช่วยกันปลูก มันเป็นที่สงบสำหรับแก้วและพี่ชายของเธอ มันมักมีกลิ่นหอมของดอกไม้ มีหลากหลายสีสัน และพวกผีัเสื่อที่บินว่อน มีทั้ง สีขาว สีแดง สีชมพู สีเหลือง สีส้ม  ของกุหลาบ หลากหลายสายพันธ์  

Khaw talk 

ก็สวัสดีนะค่ะ ฉันแก้ว5555 ทุกคนคงรู้จักฉันแล้วใช่ไหมล่ะ ตอนนี้ฉันนั้งอยู่ตรงหน้าสวนดอกไม้ ที่พวกเฮียและฉันช่วยกันปลูก เข้าเรืื่องเลยล่ะกัน ความจริงฉันไม่ชอบนายโดโมะสักเท่าไรเลย ฉันคิดว่านายนั้นน่ะหยิ่ง ยโส เรื่องมาก เอาแต่ใจ เลวสุดขั่ว ตอนนี้ฉันว่านายนั้นก็มีมุมดีๆเหมือนกันนะเนี่ย แต่นายนี้ก็ยังไม่น่าไว้ใจอยู่ดีนั้นล่ะ

กริ๊งๆ 

เอ๊ะ! เสียงเปิดประตูร้านฉันนิ ฉันรีบหันกลับไปดูว่าใครออกมา นายโดโมะนิ! ออกมาทำไมเนี่ย

โทโมะ- นี้เธอ แก้วใช่ไหม?

เอ๊ะ เข้าไม่ขึ้นเสียงใส่ฉันเเหะ

แก้ว- ใช่นายมีอะไรหรอ (ฉันพูดพร้อมมองหน้าเขา เพื่อไม่ให้ถูกบ่นอีก) นั่งสิ (ฉันว่าพร้อมลากเก้าอี้สีขาว ลวดลายดอกไม้ให้เขานั่ง) 

โทโมะ- กาแฟนี้เธอชงอร่อยดีนะ ปกติไม่มีคนชงกาเฟรสชาติถูกใจฉันเลย เธอชงได้เข้มข้นมากนะ ส่วนมากจะมีแต่คนชงแต่รสหวานๆใส่น้ำตาล นม จนมันหวานแสบคอมาให้ฉัน 

ห๊า! นี้ฉันประชดเขาโดยไม่ใส่นม น้ำตาล ครีมนมสด เลยนะ ฉันใส่แต่เม็ดกาเฟทั้งนั้นเลย นายนี้ท่างทางลิ้นไอเห้นะเนี่ย (หลอกด่าในใจ)

แก้ว- อืมๆ ฉันเห็นนายบอกไม่เอาน้ำตาล กับ นม ฉันเลยไม่ใส่เลยไง 

โทโมะ- ก็ดีนะ 

แล้วบรรยกาศก็ไม่มีเสียงพูดคุย

End Khaw Talk

กริ๊งๆ ร่างบางรีบหันไปมองประตูอีกรอบ ก็เห็นเฮียตัวดีทั้งสองของฉันออกมา

เคนตะ- แก้วใจ~ พวกเฮียมีเรื่องมาบอกจ๊ะ~ (ลากเก้าอี้มาสองตัวมาวางใกล้ๆแก้ว แล้วนั่งลง)

จองเบ- คือพวกเราจะต้องไปนอนบ้านไอ้โมะมัน แก้วจะไปไหม? 

โทโมะ/แก้ว- ห๊า ฉันไม่ให้ยัยนี้ไปนอนบ้าน/ฉันไม่ไปนอนบ้านไอ้หมอนี้นะ

จองเบ- ทำไมอ่ะ

แก้ว- ฉันเป็นผู้หญิง ฉันอยู่บ้านได้นะ 

โทโมะ- ฉันก็ไม่อยากให้ยัยนี้มานอนเหมือนกัน เดียวฉันพาผู้หญิงมาแล้วจะเป็นเรื่องพอเห็นยัยนี้ ฉันเสียหายนะที่ถูกคนอื่นมาเข้าใจว่าฉันเอายัยทอมนี้เข้าบ้าน! 

แก้ว- ฉันก็ไม่อยากไปหรอกอีตาบ้า! บ้านนายจะมีอะไรยังไม่รู้เลย ฉันเสียหายกว่านายอาีกนะ เกิดคนอื่นรู้ว่าฉันนอนบ้านนาย รู้ถึงไหน อายถึงนั้น

โทโมะ- นี้เธอ! เธอรู้ไหมมีแต่ผู้หญิงเสนอตัวให้กับฉันนะ เห็นฉันนี้เเทบจะกระโดดประเคนฉันถึงที่นะ! เธอเล่นตัวล่ะสิ! ปากบอกไม่เอา ในใจก็อยากจะนอนกับฉันใช่ไหมล่ะ 

เพี้ย! ชายหนุ่มร่างสูงหันไปตามแรงตบของร่างบาง

แก้ว- นายอย่าเอาฉันไปเทียบกับผู้หญิงชั้นต่ำของนาย แํนไม่ใช่ผู้หญิงที่จะนอนกับใครก็ได้! ฉันคือฉัน ไม่ใช่ใคร อย่าเอาไปเปรียบเทียบ มันเทียบไม่ติดเลย!! แล้วที่ฉันไม่อยากไปบ้านนาย! เพราะว่าฉันเกลียดนาย!! แล้วฉันก็ไม่ได้เล่นตัว แต่ฉันเกลียดนาย เข้าใจไหม! เกลียดๆๆๆๆ!

แล้วร่างบางก็เข้าไปหยิบกับกระเป๋าสีดำ และกุญแจรถ พร้อมร่ำลาเพื่อนๆในร้านที่นั้งดูอย่างตกใจ ก็จะเดินออกมานอกร้านแล้วขับรถออกไป

จองเบ- ไอเคน ฉันไม่เคยเห็นแก้วจะอาระวาดขนาดนั้นเลยนะ

เคนตะ- ใช่ เฮียท่าทางจะโกรธจัดเลยนะ ไอ้เฮีย! กูว่ามึงทำให้น้องกูโกรธถึงขีดสุดแล้วว่ะ น้องสาวกูไม่ชอบให้ใครเอามันไปเปรียบกับพวกหญิงแบบนั้นนะเว๊ย! (ประโยคแรกพูดกับจองเบ ประโยคหลังโทโมะ)

โทโมะ- กูจะไปรู้อ่อว่ะ! น้องมึงนี้มัน...เร่าใจว่ะ แมร่งกูเกิดมาจนตอนนี้ไม่เคยมีใครตบกูเลย น้องมึงนี้มันมาตบกูคนแรกเลยนะเว๊ย! 

เคนตะ- มึงโรตจิตป่ะว่ะเนี่ย! เห๊ย! เฮียจองเบ เคนว่าเรารอให้แก้วใจเย็นแล้วค่อยกลับบ้านดีกว่านะ แก้วเวลาโมโหแมร่งน่ากลัว! 

จองเบ- เฮียก็ว่างั้น ไปหลีสาวดีกว่า สักเย็นๆค่อยกลับ ไป!! ไอ้เคน ไปคั่วหญิงกัน! (กอดคอเคนตะเข้ารถแล้วขับออกไป)

โทโมะ- แก้ว...เธอเสร็จฉันแน่! ฉันเริ่มถูกใจเธอแล้วสิ! 555555 (เดินไปที่รถแล้วขับออกไปคอนโดตัวเอง)

ในร้าน

ฟาง- ฟางว่า แก้วมันต้องโมโหเฮียมากแน่ๆเลยอ่ะ 

ป๊อบปี้- ช่างเหอะ ไอโมะมันสมควรโดนแล้วล่ะ มันทำตัวมันเอง กินต่อดีกว่าเนอะ (แล้วก็ป้อนไอศครีมให้ฟางแล้วตัวเอง) (ส่วนคู่เขื่อน-เฟย์ ก็หวานหยดย้อย)

.....................................................................................................................................ท่าทางเฮียโมะเราจะเป็นพวกซาดิสท์นะ! ไว้ตอนหน้าเอาหวานแน่ๆ ตอนนี้ไม่มีเลยอ่ะ 55555

ขอเม้นหน่อยสิค่ะ