รักครั้งนี้ถูกเลือกให้เป็นเธอสินะ

ทำอะไร
 
 
 
 
Tomooo>>
 
 
 
 
ผมกับแก้ว เดินลงมาที่จอดรถ มีแต่คนมองมากมายไม่เคยเห็นกันหรือไงน๊ะ ผมสำรวจไปรอบทำไมทุกคน
 
 
ต้องมองแก้วนะ...อ่ออแก้วใส่กางเกงขาสั้นสินะ ขาสวยหล่ะสิ เสียใจด้วยนะได้แค่มอง ผมต้องรีบถอด
 
 
เสื้อกันหนาวตัวเองมาผูกไว้ที่เอวของเทอ เทอคงงงอยู่เหมือนกัน
 
 
 
 
“ทำอะไรของนายเนี้ย”  เทอซื่อเกินไปมั้ย
 
 
 
 
“รู้มั้ยว่ามีแต่คนมองอยู่อ่ะ ไม่เห็นหรือไง”
 
 
 
 
“งั้นรีบ ๆ เดินไปสิ รถนายจอดไกลมั้ย” แหมรีบเลยนะ ผมเดินมาเรื่อย ๆ รู้สึกเหมือนมีคนตามยังไงก็ไม่รู้
 
 
แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก คงไม่มีอะไรหรอก ผมกับแก้วเดินมาถึงรถแล้วครับ
 
 
 
 
“เห้ย!” ผมร้องออกมาเสียงดังมาก
 
 
 
 
“นายร้องทำไม”
 
 
 
“มีคนเดินตามเราสองคนมา แล้วก็ถ่ายรูป ชัลเห็นอยู่ตรงหลังรถเก๋งสีดำอ่ะ” พรุ่งนี้เป็นข่าวแน่ ทำไงดีนะ
 
 
 
 
“นายรีบไปแย่งกล้องมาสิ ก่อนที่มันจะรู้ตัว” ผมรีบวิ่งไปแย่งกล้องจากมือมันมา มันคงตกใจมากสินะ ผม
 
 
รีบเอาเมมโมรี่การ์ดมาแล้วหักทิ้ง
 
 
 
 
“อย่าทำอะไรบ้า ๆ นะ ถ้าภาพนี่ออกสื่อเมื่อไหร่นายตายแน่” ผมจำหน้ามันได้แม่นเลยหล่ะ
 
 
 
 
 
“ครับ ผมขอโทษครับ” มันขอโทษเสร็จ แล้ววิ่งหนีหายไปเลย
 
 
 
 
 
“เป็นไงบ้างโทโมะ” แก้วดูร้อนรนมาก
 
 
 
 
 
“ไม่มีอะไรแล้วหล่ะ สบายใจได้ไปกันเหอะ” จากนั้นผมกับแก้วก็ขับรถออกไป หน้าของแก้วยังเย็นชา
 
 
เหมือนเดิม ผมขับรถมาถึงบ้านแก้วคงยังไม่มีใครมาแน่
 
 
 
 
“แก้วเทอรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้านะ ชัลจะรออยู่ที่รถ”
 
 
 
 
“นายไปเหอะ ชัลจะไปกับม๊า” เทอคงไม่รู้สินะว่า แม่เทอไปต่างจังหวัดด่วน
 
 
 
 
“แม่เทอไปต่างจังหวัดด่วน พี่เทอก็คงทำรายงานยังไม่เสร็จ”
 
 
 
 
“นายรู้ได้ไง...”
 
 
 
 
“ก็พี่เทอโทรมาเมื่อคืนนี้ให้ชัลไปส่งบ้าน” ไม่ได้ไปส่งเพราะมีเหตุผลนะ
 
 
 
“แล้วทำไมนายไม่ส่งชัลที่บ้าน...พาไปที่คอนโดนายทำไม” แก้วทำไมเทอต้องร้องไห้ด้วยนะ ชัลไม่ได้ตั้ง
 
 
ใจจพาเทอไปคอนโดชัล ถ้าบอกเทอไปเทอก็คงไม่เชื่อชัลอยู่ดี
 
 
 
 
“นายจะเงียบทำไมโทโมะ..นายบอกเหตุผลของนายมาสิ” แก้วรีบออกไปจากรถของผมแล้วรีบวิ่งขึ้นบ้าน
 
 
 
 
“แก้ว แก้ว” ผมอยากจะอธิบายให้เทอเข้าใจนะ แต่ถ้าอธิบายออกไปแล้วเทอยังไม่เชื่อ อธิบายไปก็ไม่มี
 
 
ประโยชน์ ผมนั่งรอที่รถนานแล้วนะ ทำไมแก้วยังไม่ออกมาสักที ผมไปตามดีกว่า
 
 
 
 
“แก้ว เทอทำอะไรของเทอ” ผมตกใจมากครับผมเห็นแก้วยืนที่ระเบียง เรื่องเมื่อคืนที่เกิดขึ้น     เทอคิดที่
 
 
จะฆ่าตัวตายเลยหรือไงน๊ะ ผมรีบดึงเทอออกมาให้ห่างจากระเบียงนั่นโดยเร็วที่สุด
 
 
 
 
“นายทำอะไร” ยังมีหน้ามาถามอีกนะ
 
 
 
 
“คิดสั้นหรือไงห๊ะ! เมื่อคืนที่เกิดขึ้นชัลขอโทษและอยากอธิบายให้เทอฟังนะ”
 
 
 
 
“บ้าหรือไงโทโมะ ชัลจะเก็บกระดาษมันปลิว” แค่นี้เองเหรอ ตกใจหมด
 
 
 
 
“อ่าว..รีบไปเหอะนะ มันจะสายแล้ว” เดี่ยวรถกจะติด ผมไม่ชอบช่วงสาย ๆรถติดมากก
 
 
 
 
“จริงด้วย รีบลงไปเลยจะตามขึ้นมาทำไมนะ” คนอุตสาห์หวังดีขึ้นมาตาม โดนด่าอีกแล้ว ผมลงมาที่รถ
 
 
แล้วแก้วก็ตาลงมา ผมขับรถออกจากบ้านเทอไปบริษัท กว่าจะถึงขับรถเกือบครึ่งชั่วโมง แก้วหลับไปตอน
 
 
ไหนเนี้ย
 
 
 
 
“แก้ว ถึงแล้วตื่นได้แล้ว” ทำไมไม่ตื่นนะ ผมเอามือไปจับที่หน้าเทอดู ตัวร้อนมากก ไม่สบายหรือไงน๊ะ
 
 
 
 
“อืมม ตื่นแล้ว”
 
 
 
 
“แก้วเทอไม่สบาย เทอไหวมั้ย” หน้าเทอดูเพลีย ๆ นะเทอไม่ไหวแน่แก้ว
 
 
 
 
“ไหวสิ...รีบไปเหอะเดี่ยววันนี้ต้องอัดเสียงอีก” ทำไมต้องฝืนตัวเองนะ
 
 
 
 
“เอาเสื้อกันหนาวชัลไปใส่ซะ มันหนาวแน่อยู่ที่ห้องอัดเสียงอ่ะ”

 
 
 
 
“นายไม่ต้องมายุ่งกับชัล...ทำตัวเหมือนเดิมเหอะเดี่ยวจะมีคนสงสัย” เทอไม่ห่วงตัวเองหรือไงน๊ะ ถ้าเกิด
 
 
เทอเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง

 
 
__________________________________________________________________
 
โทโมะนายน่ารักอ่ะ..
เม้น + โหวตค๊า