รักครั้งนี้ถูกเลือกให้เป็นเธอสินะ

อย่าทำอะไรบ้า ๆ  นะ
 
 
 
 
Tomoo>>
 
 
 
 
ผมขับรถมาถึงบ้านฟางแล้ว เมื่อรถจอดสนิทพวกนั้นตื่นแบบไม่ต้องปลุกเลยนะ ทีตอนผมขับรถไม่มีใคร
 
ตื่นสักคน อย่าให้ถึงทีผมบ้างนะ จะว่าผมเห็นแก่ตัวไม่ได้นะ
 
 
 
 
“กว่าจะมาได้นะ รอตั้งนานน” มาถึงก็บ่นเลยนะเคนตะ
 
 
 
 
“เคนตะ มาได้ก็ดีแล้วชัลกับเฟย์ไปรอ พวกนี่ซ้อมร้องเพลตั้งนานจนหลับเลยแหละ” แหมเขื่อนโทษกัน
 
เห็น ๆนะ
 
 
 
 
“พอเถอะ...มากินดีกว่า” ผมว่าจองเบพูดถูกครับ ตอนนี้ถึงเวลาที่ทุกคนกินกัน หัวเราะบ้าง พูดเรื่องงาน
 
บ้าง  ผมว่าทุกคนเริ่มจะเมาแล้วนะ รวมถึงผมด้วย พูดไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่คนที่มีสติที่สุดเป็นใครไม่ได้
 
นอกจาก...
 
 
 
 
“ชัลว่าพอเถอะ..เริ่มเมากันแล้วเดี่ยวต้องขับรถกันอีก” จองเบนั่นเอง เป็นคนพูดขึ้นมา
 
 
 
 
“เอ่อจริงสิ..ฟางว่าป๊อบพอก่อนะ เดี่ยวป๊อบกลับกับจองเบและเคนตะนะ ส่วนโทโมะ กับแก้ว กลับกับ
 
เขื่อนเหมือนตอนมานะ” ทุกคนตอนนี้ต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน ตอนผมมาผมก็ขับรถผมจะกลับผมก็ยัง
 
ต้องขับอีก จากที่ผมเมาอยู่หายไปเลยครับ ผมมาถึงบ้านเขื่อนแล้ว
 
 
 
 
“โทโมะชัลฝากรถด้วยนะ...พาแก้วกลับถึงบ้านหล่ะ” ดูมันพูดเมาแล้วยังซ่าส์อีก ผมทำยัยตัวแสบไม่ลง
 
หรอกก รถมันมันยังไม่เป็นห่วงเลย ยัยตัวแสบนี่ก็เหมือนกัน ไม่เคยกินแอลกอฮอล์ก็ยังจะกินอยู่ ไม่รู้ว่า
 
ป่านนี้ จะมีใครเป็นห่วงยัยนี่บ้าง....โทรศัพท์ใครดังเจ้าตัวยังไม่รู้อีก เมาขนาดนี้เลยเหรอ แล้วใครโทรมา
 
จะรับดีมั้ยวะ
 
 
 
 
“ฮัลโล!” พี่สาวยัยนี่โทรมา นึกว่าจะไม่มีใครเป็นห่วงละ
 
 
 
 
“ใครอ่ะ..มารับโทรศัพท์ยัยแก้วได้ไง” แหมไม่ถามกันดี ๆ นะ
 
 
 
 
“โทโมะ..น้องเทออ่ะเมามาก” ถ้าพี่สาวยัยนี่รู้จะเป็นยังไงน๊ะ
 
 
 
 
“ยัยแก้วกินเหล้างั้นเหรอ..โทโมะนายไปส่งน้องชัลที่บ้านที ม๊าไปต่างจังหวัดด่วนอ่ะ ชัลยังทำรายงาน
 
มหาลัยไม่เสร็จคงยังไม่กลับ” ยัยตัวแสบพี่สาวเทอเป็นห่วงเทอมากนะ -_-
 
 
 
 
“อืมๆๆ เดวจะไปส่งให้” พี่สาวยัยตัวแสบวางไปแล้ว ยัยตัวแสบก็ยังไม่รู้เรื่องอีกเหมือนเดิม เมามากจริง ๆ
 
ดีนะที่แม่เทอไม่อยู่ไม่งั้นเทอตายแน่
 
 
 
 
“โอ้ย..ร้อนนน เมื่อไหร่จะถึงบ้าน” เห้ย! ยัยตัวแสบทำอะไร แล้วถอดเสื้อกันหนาวออกทำไม มันหวิว ๆ
 
นะ ผมต้งจอดรถข้างทาง แล้วรีบเอาเสื้อกันหนาวยัยนั่นมาปิดไว้ที่เดิม ซ่อนรูปเหมือนกันนะยัยตัว
 
แสบ  ไม่ใช่ละเริ่มฟุ้งซ่านน และตลอดทางที่ผ่านมายัยตัวแสบก็ถอดเสื้อกันหนาวตลอดผมใส่กลับ
 
ไปที่เดิมยัยนี่ก็ถอดออกเหมือนเดิม ผมเลยต้องปล่อยไป ตั้งหน้าตั้งตาขับรถอย่างเดียวห้ามมองไปทาง
 
อื่นมองแต่ถนน ผมก็ผู้ชายนะ....เอาละสิยัยตัวแสบไม่ได้แค่ถอดเสื้อกันหนาวแล้วนะ เทอกำลังจะ
 
ถอดเสื้อเชิ้ตข้างในแล้ว
 
 
 
 
“เห้ย! ยัยตัวแสบตื่นเดี่ยวนี้นะ”  จะทำไงดีวะเนี่ย บ้านยัยนี่ก็อีกไกล ไปคอนโดผมก่อนละกัน ให้ยัยตัว
 
แสบไปล้างหน้าล้างตาที่ห้องผมก่อน ถ้าเกิดผมขับรถไปส่งเทอที่บ้านมีหวัง..................            
 
ตอนติดไฟแดงถ้าเลี้ยวซ้ายไปก็ถึงคอนโดผมแล้ว ผมเลยตัดสินใจเลี้ยวซ้าย วันนี้รถก็ติดตั้งแต่เช้าแล้วนะ  
 
โอ้ยกว่าจะถึง  ผมหันไปดูยัยตัวแสบ O_๐ ตกใจครับยัยตัวแสบ ยัยตัวแสบกำลังแกะกระดุมเม็ดที่สอง
 
แล้วถ้าแกะผมว่าเห็นแน่ ผมต้องรวบมือเทอทั้งสองข้างไว้ที่มือผมด้วยมือข้างเดียว ส่วนอีกข้างผมต้อง
 
เรียกให้ยัยนี่ตื่น

 
 
 
 
“ยัยตัวแสบตื่น..แก้ว แก้ว แก้ว”  เรียกไม่ตื่นสักที ผมเขย่าตัวเทอก็แล้ว ตีเรียกสติก็แล้วยังไม่ตื่น แถมยัง
 
ไม่พอนะยังดิ้นที่จะถอดเสื้อเชิ้ตอีก เอาก็เอาวะ ผมเอาเสื้อกันหนาวของยัยตัวแสบที่ถอดไว้มาคลุมตัวเทอ
 
จากนั้นผมก็อุ้มเทอทั้งที่ยังไม่ได้สติ ขึ้นที่ห้องผม เทอดิ้นตลอดทางที่เดินมาที่ห้องผม กว่าจะมาถึงห้อง
 
เหงื่อแทบตกครับผมวางยัยนี่ไว้ที่โซฟา เปิดแอร์สัก 18 องศาให้อากาศมันเย็น ๆ  ปล่อยยัยนี่ไว้นี้แหละ
 
ผมเดินเข้าไปในครัวไปเปิดตู้เย็นหยิบเบียร์ขึ้นมาดื่มสักขวด 2 ขวด เริ่มกลับมาเมาอีกครั้งแล้ว ผมพักไว้
 
ก่อนเดี่ยวค่อยกลับมากินเข้าไปดูยัยตัวแสบก่อน ไม่รู้ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้าง ยัยนี่เวลาไม่มีพิษมีภัยก็น่ารัก
 
ดีเหมือนกันนะ ผมมองเทอเข้าไปใกล้ ๆ เทอขยับตัวจนปากของเราเริ่มแตะกันครับ...จากนั้น ยัยตัวแสบ
 
เริ่มเอาลิ้นเล็ก ๆ สอดเข้ามาเล่นกับลิ้นใหญ่ ผมก็ตอบสนองเช่นกันครับ ผมเริ่มจูบตอบและชิมความหวาน
 
ทั่วปากของยัยตัวแสบ ส่วนยัยตัวแสบก็ใช้ย่ิอยนะครับ เทอสามารถทำให้อยากจะได้มากกว่าจูบอีก...  
 
มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก มันทั้งหวานและร้อนแรงพร้อม ๆ กัน ความหวานในปากของเทอ และกลิ่น
 
แอลกอฮอร์จากปากผม มันคละคลุ้งไปทั่วปากของเราสองคน และมันช่างเข้ากันอย่างบอกไม่ถูก
 
สามารถทำให้เิคลิ้มตามได้ตลอดเวลา ความร้อนแรงยิ่งเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆไม่ใช่แค่การจูบปากแล้วตอนนี้ ผม
 
เริ่มพรมจูบไปทั่วใบหน้าของเทอ ผมรู้สึกว่าผมเริ่มจะไม่มีสติ หยุดตัวเองไม่ได้ ผมไม่ใช่พระอิฐพระปูนนะ
 
ครับที่จะทนได้    ผมจูบกับยัยตัวแสบนานมาก จนไม่รู้ว่าตอนนี้เราสองคนเข้ามาอยู่ในห้องนอนของผม
 
เมื่อไหร่กัน
______________________________________________________________________
 
โทโมะนายจะทำไรนะ...

เม้น + โหวต