มาเฟีย(ที่รัก) ♥
8.3
เขียนโดย SunSand_AB
วันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.34 น.
20 ตอน
164 วิจารณ์
47.85K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 18.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
20) ตอนจบ The Ends
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความมาเฟีย(ที่รัก) บทที่ 20 [ตอนจบ]
"วันนี้อากาศดี แดดออก สดใสตั้งแต่เช้า like ด่วน"ฉันพิมข้อความบนเฟสบุ๊ค
นี่คงเป็นรักครั้งแรกที่ฉันตกหลุมรักผู้ชาย และผู้ชายคนั้นก็เปลี่ยนแปลงชีวิตฉันไป
มันเริ่มจากวันนั้นวันที่ฉันได้เจอกับเขา แต่มันไม่ค่อยหน้าจดจำเท่าไร.......
งั้นฉันจะเล่าให้คุณฟัง...
วันนั้นเป็นวันที่ชายร่างสูงโผล่เข้ามาในห้องพยาบาลของมหาวิทยาลัย ชายหนุ่มร่างสูงชื่อโทโมะลากฉันมาที่โรงยิม ทำให้ฉันได้สัมผัสกับจูบแรก เมื่อเขาดึงฉันเข้าไปจูบแล้วยังต้องรับผิดชอบด้วยการเป็นแฟนเขาอีก มันอาจจะไม่ได้เริ่มต้นจากความรักแต่นานวันเข้าเราก็เหมือนต้องมนต์สะกด วินาทีที่โทโมะกำลังจะสิ้นลมหายใจในอ้อมแขนของฉัน ฉันก็รู้ว่าขาดเขาไม่ได้อาจจะเป้นเพราะจูบแรกของเรา ถึงทำให้ฉันหลงไหลเขายังไงเขาก็ไม่ได้ร้ายอะไรขนาดนั้นนิน่า เราผ่านอุปสรรคมากมายทั้งเรื่องอันตรายของมาเฟียกับการยกพวกตีกันหรือจะอุปสรรคเรื่องหัวใจที่แฟนเก่าผู้ที่ไม่เคยรักเขายังมาตามตื้อเพื่อจะหลอกเขาเป็นครั้งที่ 2 ถึงตอนนี้แล้วเราทั้งคู่ก็ผ่านทุกอย่างมาได้ด้วยดี ตอนนีเเราทั้งสองคนกำลังคบหากันนายมาเฟีย ตอนนี้กลายเป้นหนุ่มหล่อเด็กเรียนไปซะแล้วเขากลับมาเป็นพี่ชายที่แสนดีของปลายฟ้า กลับมาเป็นคนที่อบอุ่นเหมือนเคย ตอนนี้เรารักกันมากจริงๆ
"ทำไรอยู่หรอแก้วให้โมะช่วยมั้ยครับ"อดีตมาเฟียโอบกอดฉันจากด้านหลัง
"ไม่ต้องมาเนียนเลยมาสายแล้วยังมาทำอ้อนอีกนะ ปล่อยให้เล่นเฟสในมือถือซะนาน แอบไปกิ๊กกั๊กกับใครหรือเปล่าเนี่ย"ฉันซักถามทั้งๆที่รู้ว่าเขาไม่นอกใจ
"เปล่านะ ผมมีแก้วแล้วจะรักคนทำไม มาสายแค่นี้เองอย่างอนโมะนะ"โทโมะกอดแน่นขึ้น
"แก้วไม่งอนหรอก เราไปดูหนังกันดีกว่า"ฉันยิ้มให้โทโมะ ก่อนที่จะเดินจูงมือกันในห้างสรรพสินค้า
อยากรู้จังเลยว่าคนอื่นๆ เป็นไงบ้างนะ
ด้านเนย
หลังจากวันนั้น วันที่ฉันต้องตัดใจจากชายหนุ่มที่ช่อว่าโทโมะ ฉันก็คบหาดูใจกับกวินหนุ่มเท้าไฟเต้นเก่งกวินก็คือเพื่อนของธามไทน้องชายของแก้วซึ่งตอนนี้กำลังหวานกับโทโมะ ฉันตกหลุมรักฝรั่งตาน้ำข้าวเข้าอย่างจังและตอนนี้คิดว่าฉันควรจะเลิกเป้นนางร้ายซะที เป้นนางเอกดีกว่าเยอะ ^ ^
"อ่ะ เต้นมาเหนื่อยๆดื่มน้ำหน่อยจิ"ฉันยื่นขวดน้ำให้หนุ่มฝรั่ง ที่ยิ้มกว้าง
"วันแข่งจริงอย่าลืมไปเชียร์ผมนะ ไม่มีคุณผมคงจะแข่งลำบาก"กวินอ้อนซบไหล่เหมือนลูกแมว
"โอเคจ้า ไม่ลืมหรอกน่า"น่ารักจริงๆนายฝรั่งดอง
"อะแฮ่มๆ เห็นคนเขารักกันธามก็อดอิจฉาไม่ได้เลยอ่ะพริล ขอหอมแก้มทีนึงสิ"ธามโอบไหล่เอพริล
"ไม่ต้องเลยนะ ชอบฉวยโอกาสทุกทีเลย ไปเลยไปซ้อมต่อ"เอพริลพูด
"ก็ได้ ธามคว้าเหรียญทองมาให้พริลนะ"ธามหอมแก้มเอพริลก่อนที่จะรีบวิ่งไปซ้อมเต้นต่อ
"สู้ๆนะธาม แข่งจริงนายชนะแน่"เอพริลพูด
ด้านจินนี่
"เคนตะทำไรอยู่เนี่ย"ฉันเข้าหาแฟนหนุ่่มลูกครึ่งญี่ปุ่น
"อย่ามาตอนนี้สิ ไม่เซอร์ไพรส์เลยอ่ะ"เคนตะทำหน้าเซ็ง
"จะให้อะไรหรอ บอกมาๆ"ฉันแก้ลงซักถาม จนชายหนุ่มหน้าหล่อยอมบอก ช่อดอกไม่ช่อใหญ่มาอยู่ตรงหน้าฉัน ตายจริง ทำไรเนี่ย
"ผมให้นะจินนี่...."เคนตะยิ้ม ฉันรับช่อดอกไม้อย่างยินดี
"รักเคนตะมั้ย ?"เคนตะถามต่อ
"รักสิ"ฉันตอบไปพร้อมกับหอมแก้มเขา มีความสุขจังที่ได้อยู่คนที่เรารักและรักเราแบบนี้
ด้านแก้ว
ติ๊งงง ! อุ๊ย จินนี่ส่งรูปมาดอกไม้ช่อใหญ่จังน่าอิจฉา
"อยากได้แบบนั้นบ้างหรอ โมะไม่มีเงินซื้อดอกไม้ให้หรอกนะ"โทโมะพูด ขี้เหนียวจังตานี่
"ก็รู้อยู่แล้ว...."แกล้งงอนนะเนี่ย ^ ^
"มีแต่ป๊อปคอนอ่ะ เอามั้ยมันไม่ธรรมดานะ..."โทโมะพูด ไม่ธรรมดายังไงหว่า ??
"ทำไมถึงไม่ธรรมดาล่ะ"ฉันถาม
"ก็มันมีความรักกับหัวใจใส่ลงไปด้วยไง"โทโมะพูด แฮะๆๆ ชอบเล่นมุขแบบนี้ทุกทีเลย
"ไม่น่าเชื่อเนอะว่าเราจะเป็นแฟนกันได้ กว่าจะมาถึงจุดนี้เจอเรื่องมากมายชวนให้ปวดหัวจริงๆ"ไม่รู้ว่าเราผ่านกันมาได้ยังไงนะ
"เอาน่า แต่ตอนนี้รู้แค่ว่า โมะรักแก้ว รักมากด้วย เราเป็นสามีภรรยากันมั้ยในอนาคตอยากมีลูกสักกี่คนล่ะบอกหน่อยสิ"โทโมะถาม
"บ้าหรอ อย่าเพิ่งถึงขั้นนั้นเลยเป็นแฟนกันแบบนี้ก็ดีแล้่ว"อะไรจะเป็นสามีภรรยาเชียวหรอ
"ก็ได้ครับคุณแฟน ผมรักคุณนะ ยัยทอมของผม"โทโมะพูด
"ฉันก็รักนายนะ นายมาเฟียหน้าหวาน"น่ารักด้วย อ๊ากกกก
แม้ความรักของเรามันจะไม่หวานเหมือนกับนิยายทั่วๆไป แต่งฉากจบของนิยายทุกเรื่องก้จบด้วยความรัก แต่อย่าลืมว่าความรักมันทำให้เรามีความสุขก็จริง แต่มันอาจจะทำให้เราทุกได้ในเวลาเดียวกัน จงรักกันด้วยความเข้าใจเปิดใจคุยกันตรงๆ แล้วความรักของคุณจะสวยงามกว่าใครๆ.......
จบบริบูรณ์..........
ติดตามความสนุกเรื่องต่อไปกับ แผนร้ายบ่วงรัก... แฟนคลับ ป๊อปปี้ ฟาง พลาดไม่ได้นะจ๊ะ
"วันนี้อากาศดี แดดออก สดใสตั้งแต่เช้า like ด่วน"ฉันพิมข้อความบนเฟสบุ๊ค
นี่คงเป็นรักครั้งแรกที่ฉันตกหลุมรักผู้ชาย และผู้ชายคนั้นก็เปลี่ยนแปลงชีวิตฉันไป
มันเริ่มจากวันนั้นวันที่ฉันได้เจอกับเขา แต่มันไม่ค่อยหน้าจดจำเท่าไร.......
งั้นฉันจะเล่าให้คุณฟัง...
วันนั้นเป็นวันที่ชายร่างสูงโผล่เข้ามาในห้องพยาบาลของมหาวิทยาลัย ชายหนุ่มร่างสูงชื่อโทโมะลากฉันมาที่โรงยิม ทำให้ฉันได้สัมผัสกับจูบแรก เมื่อเขาดึงฉันเข้าไปจูบแล้วยังต้องรับผิดชอบด้วยการเป็นแฟนเขาอีก มันอาจจะไม่ได้เริ่มต้นจากความรักแต่นานวันเข้าเราก็เหมือนต้องมนต์สะกด วินาทีที่โทโมะกำลังจะสิ้นลมหายใจในอ้อมแขนของฉัน ฉันก็รู้ว่าขาดเขาไม่ได้อาจจะเป้นเพราะจูบแรกของเรา ถึงทำให้ฉันหลงไหลเขายังไงเขาก็ไม่ได้ร้ายอะไรขนาดนั้นนิน่า เราผ่านอุปสรรคมากมายทั้งเรื่องอันตรายของมาเฟียกับการยกพวกตีกันหรือจะอุปสรรคเรื่องหัวใจที่แฟนเก่าผู้ที่ไม่เคยรักเขายังมาตามตื้อเพื่อจะหลอกเขาเป็นครั้งที่ 2 ถึงตอนนี้แล้วเราทั้งคู่ก็ผ่านทุกอย่างมาได้ด้วยดี ตอนนีเเราทั้งสองคนกำลังคบหากันนายมาเฟีย ตอนนี้กลายเป้นหนุ่มหล่อเด็กเรียนไปซะแล้วเขากลับมาเป็นพี่ชายที่แสนดีของปลายฟ้า กลับมาเป็นคนที่อบอุ่นเหมือนเคย ตอนนี้เรารักกันมากจริงๆ
"ทำไรอยู่หรอแก้วให้โมะช่วยมั้ยครับ"อดีตมาเฟียโอบกอดฉันจากด้านหลัง
"ไม่ต้องมาเนียนเลยมาสายแล้วยังมาทำอ้อนอีกนะ ปล่อยให้เล่นเฟสในมือถือซะนาน แอบไปกิ๊กกั๊กกับใครหรือเปล่าเนี่ย"ฉันซักถามทั้งๆที่รู้ว่าเขาไม่นอกใจ
"เปล่านะ ผมมีแก้วแล้วจะรักคนทำไม มาสายแค่นี้เองอย่างอนโมะนะ"โทโมะกอดแน่นขึ้น
"แก้วไม่งอนหรอก เราไปดูหนังกันดีกว่า"ฉันยิ้มให้โทโมะ ก่อนที่จะเดินจูงมือกันในห้างสรรพสินค้า
อยากรู้จังเลยว่าคนอื่นๆ เป็นไงบ้างนะ
ด้านเนย
หลังจากวันนั้น วันที่ฉันต้องตัดใจจากชายหนุ่มที่ช่อว่าโทโมะ ฉันก็คบหาดูใจกับกวินหนุ่มเท้าไฟเต้นเก่งกวินก็คือเพื่อนของธามไทน้องชายของแก้วซึ่งตอนนี้กำลังหวานกับโทโมะ ฉันตกหลุมรักฝรั่งตาน้ำข้าวเข้าอย่างจังและตอนนี้คิดว่าฉันควรจะเลิกเป้นนางร้ายซะที เป้นนางเอกดีกว่าเยอะ ^ ^
"อ่ะ เต้นมาเหนื่อยๆดื่มน้ำหน่อยจิ"ฉันยื่นขวดน้ำให้หนุ่มฝรั่ง ที่ยิ้มกว้าง
"วันแข่งจริงอย่าลืมไปเชียร์ผมนะ ไม่มีคุณผมคงจะแข่งลำบาก"กวินอ้อนซบไหล่เหมือนลูกแมว
"โอเคจ้า ไม่ลืมหรอกน่า"น่ารักจริงๆนายฝรั่งดอง
"อะแฮ่มๆ เห็นคนเขารักกันธามก็อดอิจฉาไม่ได้เลยอ่ะพริล ขอหอมแก้มทีนึงสิ"ธามโอบไหล่เอพริล
"ไม่ต้องเลยนะ ชอบฉวยโอกาสทุกทีเลย ไปเลยไปซ้อมต่อ"เอพริลพูด
"ก็ได้ ธามคว้าเหรียญทองมาให้พริลนะ"ธามหอมแก้มเอพริลก่อนที่จะรีบวิ่งไปซ้อมเต้นต่อ
"สู้ๆนะธาม แข่งจริงนายชนะแน่"เอพริลพูด
ด้านจินนี่
"เคนตะทำไรอยู่เนี่ย"ฉันเข้าหาแฟนหนุ่่มลูกครึ่งญี่ปุ่น
"อย่ามาตอนนี้สิ ไม่เซอร์ไพรส์เลยอ่ะ"เคนตะทำหน้าเซ็ง
"จะให้อะไรหรอ บอกมาๆ"ฉันแก้ลงซักถาม จนชายหนุ่มหน้าหล่อยอมบอก ช่อดอกไม่ช่อใหญ่มาอยู่ตรงหน้าฉัน ตายจริง ทำไรเนี่ย
"ผมให้นะจินนี่...."เคนตะยิ้ม ฉันรับช่อดอกไม้อย่างยินดี
"รักเคนตะมั้ย ?"เคนตะถามต่อ
"รักสิ"ฉันตอบไปพร้อมกับหอมแก้มเขา มีความสุขจังที่ได้อยู่คนที่เรารักและรักเราแบบนี้
ด้านแก้ว
ติ๊งงง ! อุ๊ย จินนี่ส่งรูปมาดอกไม้ช่อใหญ่จังน่าอิจฉา
"อยากได้แบบนั้นบ้างหรอ โมะไม่มีเงินซื้อดอกไม้ให้หรอกนะ"โทโมะพูด ขี้เหนียวจังตานี่
"ก็รู้อยู่แล้ว...."แกล้งงอนนะเนี่ย ^ ^
"มีแต่ป๊อปคอนอ่ะ เอามั้ยมันไม่ธรรมดานะ..."โทโมะพูด ไม่ธรรมดายังไงหว่า ??
"ทำไมถึงไม่ธรรมดาล่ะ"ฉันถาม
"ก็มันมีความรักกับหัวใจใส่ลงไปด้วยไง"โทโมะพูด แฮะๆๆ ชอบเล่นมุขแบบนี้ทุกทีเลย
"ไม่น่าเชื่อเนอะว่าเราจะเป็นแฟนกันได้ กว่าจะมาถึงจุดนี้เจอเรื่องมากมายชวนให้ปวดหัวจริงๆ"ไม่รู้ว่าเราผ่านกันมาได้ยังไงนะ
"เอาน่า แต่ตอนนี้รู้แค่ว่า โมะรักแก้ว รักมากด้วย เราเป็นสามีภรรยากันมั้ยในอนาคตอยากมีลูกสักกี่คนล่ะบอกหน่อยสิ"โทโมะถาม
"บ้าหรอ อย่าเพิ่งถึงขั้นนั้นเลยเป็นแฟนกันแบบนี้ก็ดีแล้่ว"อะไรจะเป็นสามีภรรยาเชียวหรอ
"ก็ได้ครับคุณแฟน ผมรักคุณนะ ยัยทอมของผม"โทโมะพูด
"ฉันก็รักนายนะ นายมาเฟียหน้าหวาน"น่ารักด้วย อ๊ากกกก
แม้ความรักของเรามันจะไม่หวานเหมือนกับนิยายทั่วๆไป แต่งฉากจบของนิยายทุกเรื่องก้จบด้วยความรัก แต่อย่าลืมว่าความรักมันทำให้เรามีความสุขก็จริง แต่มันอาจจะทำให้เราทุกได้ในเวลาเดียวกัน จงรักกันด้วยความเข้าใจเปิดใจคุยกันตรงๆ แล้วความรักของคุณจะสวยงามกว่าใครๆ.......
จบบริบูรณ์..........
ติดตามความสนุกเรื่องต่อไปกับ แผนร้ายบ่วงรัก... แฟนคลับ ป๊อปปี้ ฟาง พลาดไม่ได้นะจ๊ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ