มาเฟีย(ที่รัก) ♥
เขียนโดย SunSand_AB
วันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.34 น.
แก้ไขเมื่อ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 18.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
20) ตอนจบ The Ends
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความมาเฟีย(ที่รัก) บทที่ 20 [ตอนจบ]
"วันนี้อากาศดี แดดออก สดใสตั้งแต่เช้า like ด่วน"ฉันพิมข้อความบนเฟสบุ๊ค
นี่คงเป็นรักครั้งแรกที่ฉันตกหลุมรักผู้ชาย และผู้ชายคนั้นก็เปลี่ยนแปลงชีวิตฉันไป
มันเริ่มจากวันนั้นวันที่ฉันได้เจอกับเขา แต่มันไม่ค่อยหน้าจดจำเท่าไร.......
งั้นฉันจะเล่าให้คุณฟัง...
วันนั้นเป็นวันที่ชายร่างสูงโผล่เข้ามาในห้องพยาบาลของมหาวิทยาลัย ชายหนุ่มร่างสูงชื่อโทโมะลากฉันมาที่โรงยิม ทำให้ฉันได้สัมผัสกับจูบแรก เมื่อเขาดึงฉันเข้าไปจูบแล้วยังต้องรับผิดชอบด้วยการเป็นแฟนเขาอีก มันอาจจะไม่ได้เริ่มต้นจากความรักแต่นานวันเข้าเราก็เหมือนต้องมนต์สะกด วินาทีที่โทโมะกำลังจะสิ้นลมหายใจในอ้อมแขนของฉัน ฉันก็รู้ว่าขาดเขาไม่ได้อาจจะเป้นเพราะจูบแรกของเรา ถึงทำให้ฉันหลงไหลเขายังไงเขาก็ไม่ได้ร้ายอะไรขนาดนั้นนิน่า เราผ่านอุปสรรคมากมายทั้งเรื่องอันตรายของมาเฟียกับการยกพวกตีกันหรือจะอุปสรรคเรื่องหัวใจที่แฟนเก่าผู้ที่ไม่เคยรักเขายังมาตามตื้อเพื่อจะหลอกเขาเป็นครั้งที่ 2 ถึงตอนนี้แล้วเราทั้งคู่ก็ผ่านทุกอย่างมาได้ด้วยดี ตอนนีเเราทั้งสองคนกำลังคบหากันนายมาเฟีย ตอนนี้กลายเป้นหนุ่มหล่อเด็กเรียนไปซะแล้วเขากลับมาเป็นพี่ชายที่แสนดีของปลายฟ้า กลับมาเป็นคนที่อบอุ่นเหมือนเคย ตอนนี้เรารักกันมากจริงๆ
"ทำไรอยู่หรอแก้วให้โมะช่วยมั้ยครับ"อดีตมาเฟียโอบกอดฉันจากด้านหลัง
"ไม่ต้องมาเนียนเลยมาสายแล้วยังมาทำอ้อนอีกนะ ปล่อยให้เล่นเฟสในมือถือซะนาน แอบไปกิ๊กกั๊กกับใครหรือเปล่าเนี่ย"ฉันซักถามทั้งๆที่รู้ว่าเขาไม่นอกใจ
"เปล่านะ ผมมีแก้วแล้วจะรักคนทำไม มาสายแค่นี้เองอย่างอนโมะนะ"โทโมะกอดแน่นขึ้น
"แก้วไม่งอนหรอก เราไปดูหนังกันดีกว่า"ฉันยิ้มให้โทโมะ ก่อนที่จะเดินจูงมือกันในห้างสรรพสินค้า
อยากรู้จังเลยว่าคนอื่นๆ เป็นไงบ้างนะ
ด้านเนย
หลังจากวันนั้น วันที่ฉันต้องตัดใจจากชายหนุ่มที่ช่อว่าโทโมะ ฉันก็คบหาดูใจกับกวินหนุ่มเท้าไฟเต้นเก่งกวินก็คือเพื่อนของธามไทน้องชายของแก้วซึ่งตอนนี้กำลังหวานกับโทโมะ ฉันตกหลุมรักฝรั่งตาน้ำข้าวเข้าอย่างจังและตอนนี้คิดว่าฉันควรจะเลิกเป้นนางร้ายซะที เป้นนางเอกดีกว่าเยอะ ^ ^
"อ่ะ เต้นมาเหนื่อยๆดื่มน้ำหน่อยจิ"ฉันยื่นขวดน้ำให้หนุ่มฝรั่ง ที่ยิ้มกว้าง
"วันแข่งจริงอย่าลืมไปเชียร์ผมนะ ไม่มีคุณผมคงจะแข่งลำบาก"กวินอ้อนซบไหล่เหมือนลูกแมว
"โอเคจ้า ไม่ลืมหรอกน่า"น่ารักจริงๆนายฝรั่งดอง
"อะแฮ่มๆ เห็นคนเขารักกันธามก็อดอิจฉาไม่ได้เลยอ่ะพริล ขอหอมแก้มทีนึงสิ"ธามโอบไหล่เอพริล
"ไม่ต้องเลยนะ ชอบฉวยโอกาสทุกทีเลย ไปเลยไปซ้อมต่อ"เอพริลพูด
"ก็ได้ ธามคว้าเหรียญทองมาให้พริลนะ"ธามหอมแก้มเอพริลก่อนที่จะรีบวิ่งไปซ้อมเต้นต่อ
"สู้ๆนะธาม แข่งจริงนายชนะแน่"เอพริลพูด
ด้านจินนี่
"เคนตะทำไรอยู่เนี่ย"ฉันเข้าหาแฟนหนุ่่มลูกครึ่งญี่ปุ่น
"อย่ามาตอนนี้สิ ไม่เซอร์ไพรส์เลยอ่ะ"เคนตะทำหน้าเซ็ง
"จะให้อะไรหรอ บอกมาๆ"ฉันแก้ลงซักถาม จนชายหนุ่มหน้าหล่อยอมบอก ช่อดอกไม่ช่อใหญ่มาอยู่ตรงหน้าฉัน ตายจริง ทำไรเนี่ย
"ผมให้นะจินนี่...."เคนตะยิ้ม ฉันรับช่อดอกไม้อย่างยินดี
"รักเคนตะมั้ย ?"เคนตะถามต่อ
"รักสิ"ฉันตอบไปพร้อมกับหอมแก้มเขา มีความสุขจังที่ได้อยู่คนที่เรารักและรักเราแบบนี้
ด้านแก้ว
ติ๊งงง ! อุ๊ย จินนี่ส่งรูปมาดอกไม้ช่อใหญ่จังน่าอิจฉา
"อยากได้แบบนั้นบ้างหรอ โมะไม่มีเงินซื้อดอกไม้ให้หรอกนะ"โทโมะพูด ขี้เหนียวจังตานี่
"ก็รู้อยู่แล้ว...."แกล้งงอนนะเนี่ย ^ ^
"มีแต่ป๊อปคอนอ่ะ เอามั้ยมันไม่ธรรมดานะ..."โทโมะพูด ไม่ธรรมดายังไงหว่า ??
"ทำไมถึงไม่ธรรมดาล่ะ"ฉันถาม
"ก็มันมีความรักกับหัวใจใส่ลงไปด้วยไง"โทโมะพูด แฮะๆๆ ชอบเล่นมุขแบบนี้ทุกทีเลย
"ไม่น่าเชื่อเนอะว่าเราจะเป็นแฟนกันได้ กว่าจะมาถึงจุดนี้เจอเรื่องมากมายชวนให้ปวดหัวจริงๆ"ไม่รู้ว่าเราผ่านกันมาได้ยังไงนะ
"เอาน่า แต่ตอนนี้รู้แค่ว่า โมะรักแก้ว รักมากด้วย เราเป็นสามีภรรยากันมั้ยในอนาคตอยากมีลูกสักกี่คนล่ะบอกหน่อยสิ"โทโมะถาม
"บ้าหรอ อย่าเพิ่งถึงขั้นนั้นเลยเป็นแฟนกันแบบนี้ก็ดีแล้่ว"อะไรจะเป็นสามีภรรยาเชียวหรอ
"ก็ได้ครับคุณแฟน ผมรักคุณนะ ยัยทอมของผม"โทโมะพูด
"ฉันก็รักนายนะ นายมาเฟียหน้าหวาน"น่ารักด้วย อ๊ากกกก
แม้ความรักของเรามันจะไม่หวานเหมือนกับนิยายทั่วๆไป แต่งฉากจบของนิยายทุกเรื่องก้จบด้วยความรัก แต่อย่าลืมว่าความรักมันทำให้เรามีความสุขก็จริง แต่มันอาจจะทำให้เราทุกได้ในเวลาเดียวกัน จงรักกันด้วยความเข้าใจเปิดใจคุยกันตรงๆ แล้วความรักของคุณจะสวยงามกว่าใครๆ.......
จบบริบูรณ์..........
ติดตามความสนุกเรื่องต่อไปกับ แผนร้ายบ่วงรัก... แฟนคลับ ป๊อปปี้ ฟาง พลาดไม่ได้นะจ๊ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ