Friends มิตรภาพร้าย ผูกหัวใจให้มีปม

9.3

เขียนโดย FaFaii

วันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.49 น.

  38 ตอน
  188 วิจารณ์
  55.44K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2556 20.08 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7) Remembrances of Bad 4

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
        'ปล่อยฟางนะโมะ ฟางเจ็บ!'
        พลั่ก! โมะเหวี่ยงฉันอย่างแรงใส่ผนังห้องน้ำจนฉันรู้สึกร้าวระบมไปหมด เค้าจะรู้บ้างไหมว่าฉันเจ็บแค่ไหน
        'อธิบายมา!'
        'อะ...อธิบายอะไร'
        'อธิบายอะไรงั้นเหีอ...หึ!แล้วไปทำเรื่องบัดซบกับใครไว้ล่ะ!!!'
        เพี๊ยะ! ฉันตบหน้าโมะอย่างไม่ลังเล เค้ามาว่าฉันอย่างนี้ได้ไง เค้ามีสิทธิ์อะไร! โมะเอาลิ้นดุนกระพุ้งแก้มเพื่อสำรวจแผลในปาก เค้าหันหน้ากลับมาพร้อมกับลากฉันไปใกล้กับฝักบัว
        'นายจะทำอะไรโมะ' ฉันถามเค้าเสียงสั่น ฉันกลัว ตอนนี้เค้าน่ากลัวมากเค้าต่างจากคนเดิม คนที่ฉันเคยรู้จัก
        'จูบกับมันใช่ไหม ก็ลบมันออกไปสิ!' พูดจบโมะก็เปิดน้ำจนสุดแล้วเอามือนึงจับท้ายทอยของฉันไว้ให้เงยหน้าใส่น้ำจากฝักบัว น้ำเย็นจากฝักบัวไหลกระทบหน้าของฉันจนฉันสำลัก แต่แค่นั้นคนตัวสูงก็ยังทรมานฉันไม่พอ! เค้าเอามืออีกข้างที่ว่างมาถูแรงๆ ทั่วใบหน้าของฉันจนฉันแสบไปหมด!
        'ลบมันออกไป! เธอกับมันไม่มีสิทธิ์!' เค้าพูดแล้วถูหน้าฉันต่อ เค้าถูมันอย่างแรงเหมือนรังเกียจมัน ร่างกายของฉันกับเค้าเปียกไปด้วยกันทั้งคู่ ฉันพยายามผลักเค้าออก แต่ร่างสูงก็ไม่ยอมปล่อยฉันสักที
        พลั่ก! โมะผลักร่างที่บอบช้ำของฉันใส่ผนังอีกด้านหนึ่งอย่างแรง ร่างของฉันแทบทรุดลงไปกองกับพื้นถ้าหากไม่มีคนตัวสูงที่จับแขนฉันไว้ ฉันคงล้มลงไปแล้ว
        'อย่าจูบกับใครอีก!' เค้าพูดจบก็ประกบจูบลงมาอย่างรวดเร็ว มันเป็นจูบที่รุนแรงและเต็มไปด้วยโทสะ ฉันไม่ได้เต็มใจรับมันสักนิด! ฉันเอามือทุบร่างแกร่งแต่เค้าก็เอามือข้างหนึ่งจับมือทั้งสองข้างของฉันไว้ไม่ให้ทำร้ายเค้า ส่วนอีกข้างเค้าก็ใช้มันจับท้ายทอยของฉันเพื่อไม่ให้ฉันหนีจูบของเค้าไปได้ เค้าจูบฉันเนิ่นนานจนฉันจะขาดใจ ฉันปล่อยให้น้ำตาไหลรินลงมาช้าๆ
        'ฟาง...ฉันขอโทษ'
        'ฉันเกลียดนาย'
        'ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉันรักเธอ'
        'ฉันไม่ได้รักนาย นายเป็นเพื่อนของฉัน'
        'แล้วจูบวันนั้นล่ะ!'
        'ฉันแค่เผลอ ฉันไม่ได้รักนายสักนิด ฟางไม่ได้รักโมะ! นายคือเพื่อนของฉัน'
        'งั้นเหรอ...' โมะค่อยๆปล่อยฉันให้เป็นอิสระ เค้าเดินจากไปอย่างเงียบๆ 
        'ฟาง!!!' ป๊อปเดินเข้ามาหาฉันในห้องน้ำ ฉันกอดเค้าไว้แน่น ฉันรู้สึกว่าหัวใจเหมือนถูกบีบ ถูกบีบจนมันค่อยๆมีรอยร้าวและแตกลง มันจบลงแล้วจริงๆ ฉันช่วยเธอแล้วนะเพื่อน...พิม
 
 เม้น+โหวต ด้วยนะค่ะ 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา