Friends มิตรภาพร้าย ผูกหัวใจให้มีปม

        ฉันนั่งดูรถบนถนนที่ขับสวนกันไปมาบนถนน วุ่นวายจัง หลังจากผ่านเรื่องที่พัทยาเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ฉันก็ไม่ได้เจอกับพิมและโมะอีกเลย แต่นั่นก็ดีแล้วล่ะ พิมโทรมาชวนฉันออกไปเที่ยวบ้างทำนู่นนี่นั่นบ้าง แต่ก็ปฏิเสธตลอด ฉันยังไม่อยากเจอพิมตอนนี้เท่าไหร่ ความผิดที่พัทยายังกัดกินใจฉันอยู่เลย...

        "หิวไหมฟาง แวะหาไรกินกันก่อนดีกว่า" ป๊อปพูดแล้วเลี้ยวรถเข้าร้านเค้กที่ก่อนหน้านั้นเรามาด้วยกันบ่อยๆไป แล้วเค้าจะถามฉันให้ได้ไรเนี่ย - - ฉันเดินลงรถไปหลังจากที่รถจอดเรียบร้อยแล้ว ป๊อปเพิ่งรับฉันกลับจากมหาลัยน่ะ

        "เอาเค้กซอร์ฟเบรดสองที่ครับ เอาน้ำโกโก้ปั่นสองแก้วแล้วก็เอาเค้กซอร์ฟเบรดใส่กล่องให้ด้วยนะครับ" ป๊อปเดินไปสั่งเค้กที่เคาเตอร์ร้าน  เค้กซอร์ฟเบรดนั่นของโปรดฉันนี่นา เค้ายังจำได้อีกเหรอเนี่ยว่าฉันชอบอะไร

        "จำได้ด้วยเหรอเนี่ยว่าฟางชอบกินอะไรอ่ะ"

        "จำได้สิ ฟางชอบช็อกโกแลตนุ่มๆของเค้ก แล้วป๊อปก็สั่งใส่กล่องกลับบ้านให้ด้วย"

        "น่ารักที่สุดเลยพ่อหมีของฉัน" ฉันหยิกแก้มป๊อปเบาๆ เค้ารู้ใจฉันเสมอล่ะ ^_^

        "555+ ก็เห็นตอนนี้ฟาง..." ป๊อปพูดพลางมองฉัน ฉันทำไมเหรอ?

        "ฟางทำไมเหรอ อ้วนเหรอ! O[]O"

        "ตรงข้ามต่างหากล่ะ ผอมลงป่ะเนี่ย"

        "ไม่รู้สิ ช่วงนี้เรียนหนักน่ะเลยไม่ได้ค่อยได้กินข้าว" กินไม่ลงน่ะสิ

        "เรียนหนักก็ต้องกิน เดี๋ยวป่วยขึ้นมาอีก"

        "รับทราบแล้วค่า มาเป็นพ่อแทนเพื่อนดีไหมเนี่ย -0-"

        "ฟางง่ะ -^-" ป๊อปมองฉันค้อนๆ 555+ น่ารักชะมัด มิน่าสาวๆหลายคนถึงชอบเค้านัก (คนอ่านด้วยใช่ป่ะล่ะ?)

        "ออเดอร์ที่สั่งได้แล้วครับ" พนักงานเดินมายิ้มให้แล้ววางเค้กพร้อมโกโก้และถุงที่มีกล่องเค้กอยู่ด้านใน

ที่โต๊ะแล้วเดินออกไปบริการโต๊ะอื่นต่อไป

        ฉันกับป๊อปเลยนั่งกินเค้กด้วยกันอย่างอร่อยแล้วก็สนุก ป๊อปก็นี่น้าทำตัวเป็นเด็กไปได้ กินเค้กทีไรก็เปื้อนทุกที ฉันเลยเอื้อมมือไปเช็ดที่มุมปากของเค้าเบาๆ

        “ทำเป็นเด็กไปได้ กินเค้กทีไรก็เปื้อนตลอดๆ” ฉันชักมือกลับมาเมื่อเช็ดให้เค้าเสร็จแล้ว

        “ขอบใจนะ” ป๊อปพูดแล้วมองฉันด้วยสายตาอ่านยากอีกแล้ว ฉันไม่ชอบสายตาแบบนี้ของเค้าเลย -^-

        “ไม่เป็นไรหรอก” ฉันบอกแล้วก้มหน้าก้มตากินเค้กโปรดตรงหน้าต่อ

        @ รถป๊อป

        “ไม่ว่ากี่ครั้ง ที่มองภาพถ่าย คนแรกที่ใจ เป็นต้องมองหาทุกที ไปเจอสิ่งไหน ไม่ว่าร้ายดี ยังต้องคิดถึงคนคนนี้...อยากโทรไปเล่าให้ฟัง” ฉันร้องเพลงใช่เธอขึ้นมา เราเปิดเพลงฟังแล้วก็ร้องด้วยกันบนรถ ฉันชอบเพลงนี้นะ ชอบความหมาย...

        “หลับตา...แค่หลับตา ถ้ารู้สึกเหงาและต้องมองหา
 ถามว่าฉันจะคิดถึงใคร
” ป๊อปร้องขึ้นมาบ้าง

        “เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ... ตอบทุกคำถามของใจ ใช่เธอ คนเดียวที่ฉันมั่นใจ
ใช่เธอ เธอคือคนพิเศษ ไม่ต้องการพิสูจน์ ได้แต่หยุดใจตรงนี้...” เราร้องท่อนฮุคด้วยกัน เพลงนี้เพราะมากเลยล่ะ เสียงฉันก็เพราะเหมือนกันนะ ><

        “ก็ไม่รู้ในใจเธอนั้นใช่ฉันบ้างรึเปล่า...” ป๊อปร้องท่อนนั้นแล้วเอามือข้างหนึ่งมากุมมือฉันไว้ ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ครั้งนี้ฉันกลับไม่เอาออกเหมือนทุกครั้ง กลับปล่อยให้กุมไว้อย่างนั้น ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เพลงนี้? ความดีที่เค้าทำกับฉันเสมอ?

ฟางจะเปลี่ยนไปชอบป๊อปจริงเหรอ? แล้วต่อไปจะเป็นยังไง?

 เม้น+โหวตเป็นกำลังใจด้วยนะค่ะ