ฉันรักเธอยัยเตี้ย
8.6
20) ก็ผมเป็นห่วงฟ้าหนิครับ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความโซ่ที่เป็นห่วงอาการฟ้ารีบอุ้มเเล้วเข้าห้องตัวเองทันที
ณ ห้องโซ่
ฟ้าsplit:โซ่คะ ไปอุ้มยัยนี่มาได้ไง
โซ่:ทำไมจะอุ้มไม่ได้ในเมื่อเค้าเป็น....เอ่อ....
ฟ้าsplit:เป็นอะไรคะ
โซ่:เป็นเพื่อนสนิทฉันแล้วเธอควรที่จะออกไปจากบ้านฉันได้แล้ว
แม่โซ่:เดี๋ยวแม่พาออกไปให้
โซ่:ขอบคุณครับ อ้อ! อย่าลืมโทร.ตามหมอมาด้วยนะครับ
แม่โซ่:ได้จ้ะ ลงมานี่!!!
แม่โซ่คุยกับโซ่เสร็จก็ลากฟ้าsplitลงมาทันที
แม่โซ่:ออกไปได้ละ
ฟ้าsplit:ชิ ไปก็ไปได้
แม่โซ่ได้ไล่ฟ้าsplitออกไปจากบ้านก็รีบโทร.หาหมอทันที
แม่โซ่:ฮัลโหลคะนี่โรงพยาบาล@%^3ใช่ไหมคะรีบมาที่บ้านนาคทองเพชรทันทีเลยนะคะ
แม่โซ่ที่โทรหาโรงพยาบาลก็รีบขึ้นไปบอกทันที
แม่โซ่:แม่โทร.บอกให้แล้วนะลูกเดี๋ยวแม่จะออกไปรับหมอนะ
โซ่:ขอบคุณครับ
หลังจากที่แม่โซ่ออกไปจากห้องโซ่โซ่ก็ดูแลฟ้าเป็นอย่างดี
15นาทีผ่านไป
แม่โซ่:คุณหมอคะเชิญทางนี้คะ
ทันทีที่หมอมาถึงบ้านแม่โซ่ก็รีบพาหมอไปที่ห้องของโซ่
แม่โซ่:คุณหมอคะช่วยหนูฟ้าด้วยนะคะ
หมอ:ได้ครับ แต่ขอให้ญาติออดจากห้องก่อนนะครับ
แม่โซ่/โซ่:คะ/ครับ
หลังจากที่โซ่กับแม่เดินออกจากห้องตามที่หมอสั่งทำให้โซ่เดินไปเดินมาอยู่หน้าห้อง
แม่โซ่:โอ๊ยยย ตาโซ่หยุดเดินก่อนได้ไหมแม่เวียนหัวไปหมดแล้ว
โซ่:ก็ผมเป็นห่วงฟ้าหนิครับ
เอี๊ยดดด
โซ่:หมอครับฟ้าเป็นไงบ้างครับ
หมอ:คนไข้ปลอดภัยดีแล้วครับแค่ตัวร้อนจากการตากฝนและตรงข้อเท้าของคนไข้มีอาการบวม ตอนนี้อย่าพึ่งให้คนไข้เดินมากนะครับเพราะจะทำให้มันบวมกว่าเก่า
โซ่:อ่อได้ครับ
ณ ห้องโซ่
ฟ้าsplit:โซ่คะ ไปอุ้มยัยนี่มาได้ไง
โซ่:ทำไมจะอุ้มไม่ได้ในเมื่อเค้าเป็น....เอ่อ....
ฟ้าsplit:เป็นอะไรคะ
โซ่:เป็นเพื่อนสนิทฉันแล้วเธอควรที่จะออกไปจากบ้านฉันได้แล้ว
แม่โซ่:เดี๋ยวแม่พาออกไปให้
โซ่:ขอบคุณครับ อ้อ! อย่าลืมโทร.ตามหมอมาด้วยนะครับ
แม่โซ่:ได้จ้ะ ลงมานี่!!!
แม่โซ่คุยกับโซ่เสร็จก็ลากฟ้าsplitลงมาทันที
แม่โซ่:ออกไปได้ละ
ฟ้าsplit:ชิ ไปก็ไปได้
แม่โซ่ได้ไล่ฟ้าsplitออกไปจากบ้านก็รีบโทร.หาหมอทันที
แม่โซ่:ฮัลโหลคะนี่โรงพยาบาล@%^3ใช่ไหมคะรีบมาที่บ้านนาคทองเพชรทันทีเลยนะคะ
แม่โซ่ที่โทรหาโรงพยาบาลก็รีบขึ้นไปบอกทันที
แม่โซ่:แม่โทร.บอกให้แล้วนะลูกเดี๋ยวแม่จะออกไปรับหมอนะ
โซ่:ขอบคุณครับ
หลังจากที่แม่โซ่ออกไปจากห้องโซ่โซ่ก็ดูแลฟ้าเป็นอย่างดี
15นาทีผ่านไป
แม่โซ่:คุณหมอคะเชิญทางนี้คะ
ทันทีที่หมอมาถึงบ้านแม่โซ่ก็รีบพาหมอไปที่ห้องของโซ่
แม่โซ่:คุณหมอคะช่วยหนูฟ้าด้วยนะคะ
หมอ:ได้ครับ แต่ขอให้ญาติออดจากห้องก่อนนะครับ
แม่โซ่/โซ่:คะ/ครับ
หลังจากที่โซ่กับแม่เดินออกจากห้องตามที่หมอสั่งทำให้โซ่เดินไปเดินมาอยู่หน้าห้อง
แม่โซ่:โอ๊ยยย ตาโซ่หยุดเดินก่อนได้ไหมแม่เวียนหัวไปหมดแล้ว
โซ่:ก็ผมเป็นห่วงฟ้าหนิครับ
เอี๊ยดดด
โซ่:หมอครับฟ้าเป็นไงบ้างครับ
หมอ:คนไข้ปลอดภัยดีแล้วครับแค่ตัวร้อนจากการตากฝนและตรงข้อเท้าของคนไข้มีอาการบวม ตอนนี้อย่าพึ่งให้คนไข้เดินมากนะครับเพราะจะทำให้มันบวมกว่าเก่า
โซ่:อ่อได้ครับ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ