ฉันรักเธอยัยเตี้ย

หมอ:ยาหมอวางไว้บนโต๊ะแล้วนะครับถ้าไม่มีอะไรแล้วหมอขอตัวกลับก่อนนะครับ

แม่โซ่:ขอบคุณนะคะดูแลหนูฟ้าดีๆหละตาโซ่

โซ่:คร้าบโผมมม 

ทันทีที่แม่โซ่ออกจากห้องของโซ่โซ่ก็รีบเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัว

โซ่:ฉันขอโทษต่อไปนี้ฉันจะดูและเธอให้ดีที่สุดจะไม่ให้เธอมาเจ็บตัวเพราะฉันอีก

โซ่พูดระบายความรู้สึกออกมาจนตัวเองนอนอยู่ข้างๆฟ้า

วันรุ่งขึ้น

ฟ้า:โอ๊ยยย

หลังจากที่ฟ้าได้รู้สึกตัวก็รีบขยับตัวจนทำให้โซ่ที่นอนอยู่ข้างๆสะดุ้งตื่น

โซ่:ฟ้าเธอฟื้นแล้ว

ฟ้า:ก็ใช่หนะสิทำไมต้องดีใจขนาดนั้นด้วย 

โซ่:เอ่อ....ป่าวหนิฉันจะไปโรงเรียนละเธอนอนอยู่นี่เนี่ยแหละตอนเย็นๆฉันจะกลับ

ฟ้า:ไม่!ฉันไปด้วย

โซ่:เธอยังไม่หายเลยนะ

ฟ้า:ฉันหายแล้วเหลือแต่เท้าเท่านั้นเเค่นี้สบายมาก

โซ่:นั่นเค้าเรียกว่าหายหรอ 

ฟ้า:ไม่รู้แหละถ้านายไม่ยอมให้ฉันไปโรงเรียนฉันจะไม่ยอมทานข้าวทานยาแล้วจะเดินให้มันบวมกว่าเก่า!!!

โซ่:เป็นชุด  ฉันไปอาบน้ำดีกว่าพูดกับเธอไปนานๆมีหวังฉันไปสายแน่

โซ่่พูดกับฟ้าจบโซ่ก็เข้าห้องน้ำไปอาบน้ำทันทีทำให้ฟ้างอนแล้วนอนหันหลังให้โซ่

20 นาทีผ่านไป

โซ่:ฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จละฉันไปก่อนนะ

ฟ้า:........

โซ่:นี่เธองอนฉันหรอ??

ฟ้า:จะไปไหนก็ไปอย่ามาเป็นห่วงความรู้สึกฉัน!

โซ่ไม่ได้พูดอะไรจนเดินออกไปจากห้องเเล้วเดินลงไปข้างล่าง

แม่โซ่:อ้าว ตื่นแล้วหรอหนูฟ้าฟื้นหรือยังหละ

โซ่:ฟื้นปุ๊ปงอนผมปั๊ป -*-

แม่โซ่:เฮ้อ งอนกันอีกละแม่หละเบื่อ 

โซ่:แม่ครับผมฝากดูแลฟ้าแทนผมด้วยนะครับยิ่งขู่ผมอยู่

แม่โซ่:ขู่ว่าอะไรหละ?

โซ่:ก็จะไปยอมทานข้าวทานยาแล้วจะเดินให้เท้าบวมกว่าเดิม

แม่โซ่:อ่อ ได้สิรีบไปโรงเรียนเถอะเดี๋ยวจะสายเอา

โซ่:ครับ สวัสดีครับ