Back Togeter

------------------------------------

เดินออกจากห้องน้ำ ในสภาพเสื้อกล้ามกางเกงขาสั้น ถึงรู้ว่ามันล่อแหลมแต่ทำไงได้ในเมื่อชุดที่เรียบร้อย คนเอาแต่ใจที่นอนอยู่บนเตียงเก็บไปไว้บ้านหมด แล้วก็ต้องตกใจร้องเสียงหลงเมื่ออยู่ก็โดนอุ้มตัวลอย ฝีมือไอ้แฟนบ้าคนเดิม

“พี่เล่นอะไร” ดุเสียงเข้ม มือเรียวกอดรอบลำคอแกร่งแน่น

“ตัวเล็กช้าครับ พี่เลยมาหาแทน”

“บอกดีๆ ก็ได้คะ” คนสวยหน้าบูด ชอบจริงทำหน้ายู่แบบนี้

เดินผิวปากอารมณ์ดี ก่อนจะวางแมวน้อยบนเตียงนุ่มเบามือ มือแกร่งค่อมร่างบางตรงหน้า สายตาหวานจับจ้องหน้าสวยไม่ลดละ

“พี่แก้วง่วง”

“ก็นอนสิครับตัวเล็ก” บอกคนสวยเสียงนุ่ม ตาหวานฉ่ำ

“แก้วจะนอนยังไงในเมื่อพี่อยู่อย่างนี้” เอ่ยตอบคนด้านบน ตาสวยสบตาหวานไม่เกรงกลัว

“พี่รักตัวเล็กนะครับ” สิ้นเสียงหวาน คนด้านล่างเหมือนโดนสะกด ปล่อยร่างแกร่งทำตามใจ ไม่คิดแม้จะคัดค้านหรือต่อต้าน

ทุกสัมผัสนุ่นนวลชวนหลงใหล ผิวกายขาวผ่องของคนด้านล่างเป็นเครื่องเชื้อเชิญได้อย่างดี บวกกับเสียงหวานที่เล็ดรอดออกมาเป็นระยะ แค่นี้ก็เพียงพอที่จะกระตุ้นความต้องการในกายแกร่งให้เดือดพล่าน ยากที่จะหยุด และไม่เคยพอกับความต้องการ ถ้าไม่ติดว่ากลัวคนตัวเล็กบอบบางด้านล่างจะไม่พอใจ ต่อให้เช้าเค้าก็คงไม่หยุด

-----------------------------------------

คนสวยตัวเล็กค่อยๆลืมตา เมื่อรู้สึกถึงแสงแดดยามเช้าที่สาดส่อง ตาหวานกลมโตกระพริบช้าๆเพื่อให้ชินกับแสง แต่แล้วก็ต้องชะงักเมื่อเจอสายตาหวานอีกคู่ ที่จับจ้องหน้าสวยอยู่เนิ่นนาน มือแกร่งยกขึ้นไล้กลุ่มผมยาวสีน้ำตาลที่บดบังใบหน้าหวาน

“ตื่นนานแล้วเหรอ” เอ่ยถามงัวเงีย ยกมือเรียวเล็กไล้ผมยาวที่บกบังใบหน้าแฟนหนุ่ม

“สักพักแล้วครับ ขี้เซานะตัวเล็ก” บอกเสียงทุ้ม ละมือจากผมยาว เลื่อนมาสัมผัสเอวบาง กระชับกอดแน่นก่อนจะวางมือแกร่งบนหน้าท้องแบนราบ

“ทำไมไม่ปลุกหล่ะ นอนมองอยู่ได้” บอกเสียงดุก่อนจะลดมือลงมาสัมผัสมือแกร่งที่วางทาบบนหน้าท้อง กลัวจริงๆ ไอ้เรื่องเล่นพิเรนเนี๊ยะ

“เห็นเหนื่อยเลยไม่อยากปลุก อีกอย่างพี่ชอบดูตัวเล็กเวลาหลับครับ”

“ลุกไปเลยแก้วอยากอาบน้ำแล้ว”

“ไม่ลุกครับ วันนี้พี่ไม่มีงาน ตัวเล็กก็ไม่มีงานงั้นขอนอนกอดเมียอย่างนี้แล้วกันครับ” บอกเสียงหวานก่อนชิงจูบหน้าผากขาวเนียน ล้มตัวลงนอนข้างดึงแฟนสาวมากอด

“ไม่หิวข้าวเหรอ”

“เมื่อคืนอิ่มแล้วครับ พี่ง่วงอ่ะตัวเล็ก”

“ง่วงก็นอนสิคะ ปล่อยแก้วด้วย”

“ไม่เอา.....นอนด้วยกันนะครับทูนหัว” บอกเอาแต่ใจไม่มีทีท่าว่าจะปล่อยคนในอ้อมกอดให้เป็นอิสระ

“พี่ .... เอาแต่ใจ”

“ว่าพี่เหรอ เดี๋ยวก็ไม่ต้องนอน ...... เอาใจสามีหน่อยนะครับ”

“แล้วที่เป็นอยู่แก้วยังไม่ตามใจอีกเหรอคะ” บอกเสียงเรียบหน้ายู่ ก่อนจะพลิกหันหลัง ส่งผลให้แผ่นหลังนวลเนียนสัมผัสกับอกแกร่งของคนเอาแต่ใจ

“ก็เพราะอย่างนี้ไงพี่ถึงทั้งรักทั้งหวงตัวเล็กครับ” ฝังจูบบนไหล่นวลเนียน ชวนหลงใหล

“.....”

“ตัวเล็ก”

“คะ”

“พี่อยากมีตัวเล็กครับ”

“พี่พูดแปลกนะ แก้วก็อยู่นี่ไง” หันมองหน้าแฟนหนุ่มก่อนจะบีบจมูกโด่งได้รูปเบาๆ

“พี่หมายถึง ตัวเล็กที่อยู่ในนี้ครับ” บอกเสียงหวานปนเจ้าเล่ห์ ก่อนจะวางมือบนหน้าท้องแบนราบลูบวนไปมาเบาๆ ที่ถูกบดบังด้วยผ้าห่มผืนหนา

“......” เลี่ยงที่จะไม่ตอบ ส่งยิ้มหวานพร้อมส่ายหัวเป็นสัญลักษณ์ให้ความคิดไม่เข้าท่า พี่กับแก้วยังเรียนไม่จบเลยคิดเรื่องนี้ซะแล้ว

“ไม่ต้องส่ายหัวครับ พี่ทำขนาดนี้ถ้าเค้าไม่มาพี่ก็ไม่รู้จะว่าไงแล้ว” บอกเสียงหวานปนเสียงหัวเราะ ที่พี่พูด พี่คิดจริงๆครับ

“พี่ ....... บ้า” ดุคนเอาแต่ใจ แต่ส่งผลให้คนสวยหน้าขึ้นสี ทั้งเขิล ทั้งอาย

“ว่าพี่อีกแล้ว พี่ชักไม่อยากนอนแล้วนะ” น้ำเสียงเจ้าเล่ห์ แววตาหวานซุกซน  บ่งบอกถึงความต้องการ

“ไม่เอาแล้วอ่ะ นอนก็นอนคะ แก้วเหนื่อยนะ”

“นอนก็นอนครับ แต่ที่พี่พูดพี่คิดจริงๆนะ” ยีผมคนสวยแสนรัก ดึงเข้ามากอดแนบอก เจ้าตัวเล็กก็ช่างน่ารักซุกตัวเข้าหาอกแกร่ง กอดเอวหนาของร่างแกร่งแน่นไม่แพ้กัน

----------------------------------------------

กว่าทั้งคู่จะตื่นอีกทีก็เกือบบ่าย ใช้ชีวิตคู่เยี่ยงสามีภรรยา ดูแลซึ่งกันและกัน ยิ่งร่างบางดูแลเค้าดีเท่าไหร่ เค้ายิ่งต้องการอยากใช้ชีวิตคู่กับคนสวยมากขึ้นเท่านั้น อยากให้ถึงคอนเสริต์ไวๆ ไม่ใช่ไม่ตื่นเต้นกับงานที่จะเกิดขึ้น แต่มีเรื่องที่ทำให้ตื่นเต้นอยากรู้ยิ่งกว่า อยากรู้เหลือเกินว่าคนสวยคนนี้จะยอมใช้ชีวิตคู่กับเค้าหรือไม่ 5 ปีที่รอมานานยังรอได้ แต่ทำไมกับอีกแค่วันเดียวผมถึงทรมานนัก

----------------------------------------------