Back Togeter

----------------------------------------------
กว่าจะอาบน้ำจะสระผมเสร็จ ใช้เวลาเกือบชั่วโมง เสื้อผ้าที่ใส่เปียกไปหมดมันน่าตีไอ้พี่ตัวดีนัก เดี๋ยวแกล้งเดี๋ยวแหย่ ทั้งตีทั้งหยิกทั้งดุก็ยังไม่หยุด กว่าจะออกจากห้องน้ำได้เกือบแย่ โชคดีที่เสียงโทรศัพท์คู่ใจช่วยชีวิต ต้องขอบคุณม๊าค่ะ
-------------------------------------------
“ม๊า แก้วคิดถึงม๊าจัง” ส่งเสียงหวานทักทายมารดาที่โทรทางไกลมาหาลูกสาวคนเล็กแสนรัก ที่ทั้งคิดถึง ทั้งมีเรื่องสำคัญจะถาม
“ป๊า ม๊าแล้วก็กิ่ง ก็คิดถึง เป็นอย่างไงสบายดีนะลูก”
“สบายดีคะ เมื่อไหร่ป๊า กับม๊าจะกลับมาเมืองไทยคะ”
“เร็วๆ นี้แหละลูก ทั้งคิดถึงลูกสาวแล้วต้องกลับไปจัดการเรื่องสำคัญ”
“เรื่องอะไรคะม๊า อย่าบอกนะว่าป๊ากับม๊าจะกลับมาอยู่เมืองไทยแล้ว ดีใจจัง”
“ยังหรอกลูก แต่ม๊าก็หายห่วงนะเพราะมีคนเค้ามาขอป๊ากับม๊าว่าอยากดูแลลูกสาวคนสวยแทนป๊ากับม๊าอีกสองคนหนูจะยอมรึป่าว” ถามลูกสาว ก่อนจะหันไปสบตาสามี กับบุคคลที่แจ้งความประสงค์ต้องการได้ลูกสาวแสนรักไปเป็นลูกสาวอีกคน
“ใครคะม๊า อย่าบอกนะว่าม๊าจะยกแก้วให้คนอื่นแก้วไม่ยอมนะ” คนสวยโวยวายลั่น หน้าสวยบูดบึ้ง ส่งผลให้ร่างแกร่งเอาแต่ใจต้องรีบเดินออกจากห้องมาหา ถึงจะได้ยินไม่ถนัดนักแต่ห่วงเจ้าตัวเล็กมากกว่า กลัวว่าจะเป็นอะไร ใครทำให้โกรธขนาดนั้น นั่งลงข้างๆ โอบคนสวยมาซบกับอกแกร่ง ไม่ได้อยากจะฟังแต่แค่อยากรู้ว่าใครทำให้ที่รักของผมโกรธ แล้วอย่าให้รู้ว่าแกเป็นใครถ้ารู้แกอยู่ไม่เป็นสุขแน่
“แล้วหนูเรียกใครว่าพ่อกับแม่อีกหล่ะลูกก็คนนั้นแหละ นี่พ่อกับแม่หนูที่เมืองไทยข้ามน้ำข้ามทะเลมาขอหนูจากป๊ากับม๊า ตอนแรกว่าจะยกให้เลยแต่กลัวบังคับก็เลยต้องถามหนูก่อน ว่าไงลูก”
“ใครคะม๊า บอกแก้วมานะ”
ผมรู้แล้วใครทำให้ที่รักผมโกรธ แล้วดูท่าผมคงไม่กล้าหือกับเธอคนนั้นแน่ๆ ครับ ตัวเล็กยอมๆไปเถอะ พี่ไม่กล้ามีปัญหากับคุณแม่ยายนะครับ มือแกร่งเปลี่ยนจากกอดเอวบางเป็นลูบผมคนสวย อยากรู้จังครับคุยเรื่องอะไรกัน
“พ่อกับแม่โทโมะ แม่รู้เรื่องลูกหมดแล้วนะ อีกอย่างต่อให้หนูไม่ตกลงแต่ป๊ากับม๊าตกลงยกหนูให้พ่อแม่โทโมะไปแล้ว เพราะฉะนั้นห้ามดื้อนะลูก แล้วอาทิตย์หน้าป๊ากับม๊าจะกลับไปจัดการเรื่องของหนู เป็นฝั่งเป็นฝาซะทีนะ แต่แก้วนี่ร้ายเหมือนกันนะลูกแต่งงานก่อนพี่เค้าอีก” คนเป็นแม่หัวเราะล่า แต่ก็ไม่แปลกเพราะรู้ใจลูกสาวแสนรัก รวมไปถึงว่าที่ลูกเขย เรื่องนิสัยใจคอรู้จักกันมาหมด เค้าเป็นเด็กดีมีความรับผิดชอบคนหนึ่ง ให้เกียรติลูกสาวไม่เคยคิดล่วงเกิน ถึงแม้จะมีโอกาส นี่ยังไม่นับความเอาใจใส่ที่ชายหนุ่มแสดงออกให้เห็นบ่อยครั้ง แค่นี้ก็มากพอที่จะมอบลูกสาวแสนรักให้เขารับช่วงดูแลต่อไปได้ เห็นอย่างนี้นี้ป๊ากับม๊าก็หมดห่วง
“ป๊ากับม๊าอ่ะ ไม่ถามแก้วเลยนะ” ลูกสาวคนสวยหน้าแดงกล่ำ เขินคนที่นั่งอยู่ข้างๆ อยากรู้จังว่าพี่รู้เรื่องจะเป็นอย่างไง
“ป๊ากับม๊ารู้ว่ายังไงหนูก็ตกลง ทำตามใจตัวเองเถอะลูก ทั้งหนูทั้งโทโมะรอมานานแล้วนะ ถึงม๊าไม่พูดแต่ม๊าก็รู้ อยู่กับคนที่หนูรักและเค้าก็รักหนูดีแล้วลูก เอาแหละเปลืองแค่นี้นะลูก ป๊ากับม๊ามี Meeting กับพ่อแม่ใหม่หนูลูก บายจ่ะลูกรัก”
-----------------------------------------------
“ตัวเล็กม๊าโทรมามีอะไรรึป่าวครับ” อยากรู้ว่าคุยอะไรกันครับ ตอนแรกโมโหใหญ่เลย แต่ทำไมช่วงหลังตัวเล็กหน้าแดงแถมยิ้มแก้มแถบแตกอีกต่างหาก
“ไม่มีอะไรคะ ม๊าคิดถึงเฉยๆ” หันตอนแฟนหนุ่ม ขอโทษที่โกหกไว้แก้วค่อยบอกพี่หลังคอนเสริต์นะคะ
“ครับ พี่นึกว่ามีเรื่องอะไรซะอีกเห็นตัวเล็กหน้ามุ่ยเชียว” บีบจมูกสวยเบาๆ
“แก้วไปอาบน้ำก่อนนะ ดูสิพี่ทำแก้วเปียกหมดแล้ว”
“ก็ไปอาบสิครับใครห้าม โชคยังดีอยู่หรอกนะที่ม๊าโทรมาไม่งั้นพี่อาบให้ไปแล้ว” บอกเสียงหวาน ใจก็อยากอาบให้อยู่ครับเสียดายชะมัด
“ชิ ไม่คุยด้วยแล้ว” บอกหน้ามุ่ย
“แต่ก่อนไปขอมัดจำด้วยครับ”  ทำแก้มป่องเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้
“พี่นี่นะ คิดว่าน่ารักแล้วหรือไง” บ่นคนรัก ก่อนจะหอมแก้มคนเอาแต่ใจเพราะถ้าไม่ยอมมีหวังไม่ได้อาบน้ำแน่ๆ
“หรือแก้วไม่รักพี่ครับ ตอบดีๆนะที่รัก” ดึงคนสวยกอดแน่นสายตาเจ้าเล่ห์เหมือนเคย
“แก้วไม่เล่นแล้วจะอาบน้ำ”
“พี่อาบให้เอาไหม”
“ไม่ต้องเลยพี่อ่ะ ไม่คุยด้วยแล้ว ” แลบลิ้นล้อเลียน ก่อนจะรีบวิ่งหนีเข้าห้อง ขืนไม่หนีมีหวังไม่รอดแน่แก้วใจ
“ล้อเลียนพี่เหรอเดี๋ยวโดนแน่ อาบเร็วๆนะ ถ้าช้าพี่จะเข้าไปช่วยอาบครับ” ตะโกนไล่หลัง ยิ้มกับภาพที่เห็นเมื่อครู่ เวลาดื้อเวลาแก่นน่าตีชะมัด อยากจะจับฟาดให้ก้นลาย เดินตรวจสอบความเรียบร้อย ปิดประตู ปิดไฟก่อนจะเดินเข้าห้อง นอนผิวปากรอคนสวยที่กำลังอาบน้ำ
----------------------------------------------
เห็นคนสวยเดินออกจากห้องน้ำ แต่งตัวเรียบร้อย แต่จะรู้ไหมว่าชุดที่ใส่เซ็กซี่ขนาดไหนก็ทูนหัวเล่นใส่ชุดนอนเป็นเสื้อเชิ๊ตตัวใหญ่สีขาว แค่ผิดขาวนวลพี่ก็แย่แล้วครับ เจออย่างนี้อยากกระชากออกนัก
“พี่ว่าแก้วไม่ใส่อะไรสวยกว่านะครับ” ใช่ว่าจะแซวแฟนสาว แต่ที่พี่พูด พี่คิดจริงครับ
“พี่ยังไม่นอนเหรอ”
“รอตัวเล็ก มานอนได้แล้วอยากกอดเมียแล้วครับ”
“ไม่ยอมได้ไหม”
“ไม่ยอมตัวเล็กโดนแน่ครับนับ 1 – 3 ถ้ายังมาไม่ถึง พี่จะเป็นฝ่ายเข้าไปหาเอง แล้วไม่ต้องถามนะว่าพี่จะทำอะไรตัวเล็ก ....... 1” บอกคาดโทษคนสวย ก่อนจะกระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์เริ่มนับช้าๆ ส่งผลให้คนสวยรีบทำตามอย่างว่าง่าย ขืนช้าแก้วไม่อยากจะนึกจริงๆ
---------------------------------------------
“ก็แค่นั้นแหละครับ ชอบให้พี่เล่นบทโหดเรื่อยเลยนะตัวเล็ก” จับคนสวยให้นอนหนุนลำแขนแกร่ง ก่อนจะบีบจมูกเด็กดื้อที่นอนนิ่งหน้ามุ่ย ชอบทำจังไอ้หน้ามุ่ยๆแบบนี้
“พี่ แก้วเจ็บนะ” ทั้งหยิกทั้งตี
“ตัวเล็กอยากดื้อกับพี่ทำไมหล่ะครับ หึ ไม่อยากคุยแล้วครับเริ่มกันเลยดีกว่า”
“แก้วเลือกได้ไหมอ่ะ”
“ไม่ได้ครับ ถ้าไม่ให้พี่ทำกับแก้วแล้วจะให้พี่ทำกับใคร แล้วอย่าไล่ให้พี่ไปทำกับคนอื่นเพราะพี่ทำไม่ได้แล้ว มาทำหน้าที่เมียได้แล้ว” สายตาหวายหยาดเย้ม มือแกร่งไม่อยู่นิ่ง พยายามปลดกระดุมชุดนอนคนสวยแต่ไม่ถนัดเท่าไหร่ ก็คนสวยทั้งหยิดทั้งตี ฮึ้มมันน่านัก
“ไม่เอาอ่ะ แก้วง่วงนะ” บอกเสียงหวานทำหน้ายู่
“ไม่ทันแล้วที่รัก”
ไม่รอให้คนใต้ล่างได้เถียง ริมฝีปากหนาสัมผัสกับริมฝีปากอวบอิ่ม มือแกร่งไม่อยู่นิ่ง สัมผัสทุกสัดส่วนอย่างเอาแต่ใจ ก่อนจะกระชากชุดนอนบางเบาออกให้พ้นทาง คนสวยใต้ล่างก็ช่างน่ารักรู้ใจปล่อยให้แฟนหนุ่มทำอะไรตามใจไปเรื่อย ไม่ขัดหรือขัดไม่ได้มากกว่า ................. กว่าคนเอาแต่ใจจะพอใจก็เกือบสว่าง สองร่างเปลือยเปล่าหลับสนิท ชายหนุ่มตระกองกอดแฟนสาวแน่น  ซุกหน้ากับคอระหง โชคดีที่มีผ้าห่มผืนหนาคลุมถึงหน้าอกไม่งั้นได้อายกันบ้าง
-------------------------------------------
ขนตางอนหนาของหนุ่มหล่อกระพริบถี่ๆ เพื่อปรับให้เข้ากับแสงสว่างที่สาดเข้ามา ก่อนจะปลุกคนสวยในอ้อมอก
“ตัวเล็กตื่นได้แล้วครับ วันนี้พี่มีลองชุดนะ” บอกแฟนสาวเสียงหวาน ก่อนจะหอมแก้มนวลขาวซ้ำไปซ้ำมา
“ตื่นแล้วคะ พี่ลุกไปก่อนสิแก้วหนักนะ”
“เมื่อคืนหนักกว่านี้ยังไม่บ่นเลยนะตัวเล็ก” ยันกายมองคนสวยตาวาวก่อนจะจูบที่ไหล่นวล
“พี่พูดเรื่องนี้อีกแล้วนะ บ่อยไปแล้ว ไปเลยไปอาบน้ำไป” ดันคนเอาแต่ใจก่อนทั้งเขินทั้งอาย หน้าแดงเหมือนมะเขือเทศ ไม่ชินสักทีเรื่องแบบนี้
“อาบด้วยกันไหมครับ”
“ไม่คะ พี่วันนี้ไปตัดผมด้วยนะ ส่วนตอนนี้ไปอาบน้ำได้แล้ว” บอกแฟนหนุ่มเสียงหวาน ค่อยๆยันกายลุกก่อนจะดันแฟนหนุ่มเข้าห้องน้ำ
“ครับ คุณเมีย” ชิงหอมคนสวยก่อนเดินผิวปากอารมณ์ดีเข้าห้องน้ำ ไม่อายบ้างหรือไงพี่ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าอยู่นะ
ใช้เวลาไม่นานเดินออกมาก็พบกับสภาพห้องที่เรียบร้อยและชุดที่เตรียมพร้อมวางรอบนเตียง แต่งตัวเรียบร้อยก่อนจะเดินออกมาหาแฟนสาวด้านนอก เห็นกำลังก้มๆเงยๆ ง่วนกับผักผลไม้ตรงหน้า เห็นแล้วทั้งรักทั้งหลง เดินโอบเอวคนสวยแสนรัก
“เหนื่อยแล้วไม่ต้องทำหรอกครับ”
“พี่ไม่หิวเหรอ เดี๋ยวแก้วทำให้แปบเดียว”
“หิวครับ แต่พี่ไม่อยากให้ตัวเล็กเหนื่อย วันนี้กินข้าวนอกบ้านกันดีกว่าเนอะ”
“งั้นรอแก้วอาบน้ำแปบนึงนะ“ บอกเสียงหวาน
“ขอรางวัลหน่อยดิ”
“เมื่อคืนก็มากพอแล้วคะ” ชิงหอมแก้มแฟนหนุ่มก่อนรีบเดินหนีเข้าห้อง
--------------------------------
ร้ายขึ้นทุกวัน ที่รักของผมไม่รู้ติดนิสัยจากใคร ใช้เวลาไม่นานก็เดินออกมาก ถ้าแต่งอย่างนี้ผมไม่ให้ออกไปไหนจริงๆ ไม่รู้ทูนหัวนึกอย่างไงถึงใส่ขาสั้นกับเสื้อยืดพอดีตัว มันน่าตีนัก
“ไปเปลี่ยนเดี๋ยวนี้เลยที่รัก ” เห็นคนสวยแต่งตัวทั้งอึ้งทั้งค้าง ไอ้น่ารักก็น่ารักอยู่หรอกแต่อยากเก็บไว้ดูคนเดียวขาจะเนียนไปไหนครับ สั่งบอกแฟนสาวเสียงเข้ม ก็รู้ว่าร้อนครับแต่แต่งแบบนี้พี่หวงนะ
“ไม่เป็นไรหรอก วันนี้อากาศร้อนนะอีกอย่างแก้วก็ไปกับพี่นี่นะคะ” น้ำเสียงออดอ้อน ก่อนจะเดินเข้ามาควงแขนแฟนหนุ่ม ถูแก้มนวลกับไหล่แกร่ง
“มันน่าตีนักเด็กดื้อ งั้นเดินใกล้ๆพี่แล้วถ้ามีใครมองพี่ให้เปลี่ยนจริงๆ” สะพายกระเป๋า โอบเอวร่างบางกระชากเข้าหาตัว ก่อนจะหันไปคว้าแจ็คเก็ตตัวเก่ง
-------------------------------------------
ใช้เวลาอยู่บนรถเกือบสองชั่วโมง การจราจรตอนเช้าของเมืองหลวงคงไม่แปลกที่กินเวลามากขนาดนี้ แต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรกลับชอบซะอีกติดให้นานๆเลยครับ เพราะวันนี้ตัวเล็กขับให้ได้นอนบนตักขาวเนียมนุ่มนิ่มสบายใจ คนสวยก็ช่างใจเย็นไม่บ่นสักคำ
“พี่....วันนี้แก้วว่าเราไม่ได้กินข้าวเช้าแน่ รถติดขนาดนี้แก้วกลัวไม่ทันไปกินที่บริษัทเนอะ” ก้มหน้าบอกคนบนตัก ที่นอนไม่เคยแม้จะอยู่นิ่งๆ แหย่กวนไปเรื่อย
“เมื่อยมั้ย เปลี่ยนพี่ขับดีกว่านะ” ดึงแขนคนขับมากอด ทั้งห่วงทั้งหวง
“ไม่เป็นไรคะ จะถึงแล้วนอนไปเถอะ เพราะวันนี้พี่ต้องวุ่นทั้งวันแน่ๆ”
“พี่รักแก้วนะ อยากอยู่ด้วยกันอย่างนี้ แต่งงานกับพี่เถอะนะ” พูดเสียงอ้อนมองคนขับรถตาหวานฉ่ำ ก็รู้ว่าคนสวยให้รอหลังคอนเสริต์ แต่ตอนนี้พี่รอไม่ไหวแล้วครับ
“ไหนบอกรอได้ไง อีกแค่ 4 วันเองนะ”
“ไม่อยากรอแล้วครับ”
“พี่ถึงแล้วคะลุกเถอะ” ยิ้มหวานให้ก่อนจำต้องเปลี่ยนเรื่องคุยไม่งั้นยาวแน่
“เปลี่ยนเรื่องเลยนะ ไม่เป็นไรครับแต่อีก 4 วันตัวเล็กต้องตอบพี่นะ......อ่าวแล้วทำไมส่งพี่ตรงนี้หล่ะครับ”  งงครับอยู่ๆ เจ้ารถคันใหญ่ก็จอดนิ่งหน้าบริษัทซะอย่างนั้น
“พี่นึกว่าจะเข้าไปพร้อมกันซะอีก”
“พี่เข้าไปก่อนเดี๋ยวแก้วเอารถไปเก็บแล้วจะตามเข้าไป อย่าดื้อนะลงไปได้แล้วคะ แฟนคลับรอกันเต็มเลย”
“มาให้หอมก่อน แล้วพี่จะลง”
“เห้อ ....” ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะยื่นหน้าขาวนวลให้คนเอาแต่ใจทำอะไรได้ตามชอบ
“รีบตามมานะครับ ไม่งั้น คงไม่ต้องบอกนะว่าพี่จะทำอะไร อีกอย่างใส่เสื้อแจ็คเก็ตพี่ก่อนลงด้วยนะ” สั่งกำชับหนักแน่น ก่อนจะค่อยๆ ก้าวลงจากรถ ก่อนจะยืนมองรถคู่ใจเคลื่อนออกไป อยากเหลือเกินที่จะได้ยืนอยู่ตรงนี้พร้อมกัน
-------------------------------------------
“พี่โทโมะ มาแล้ว” เสียงแฟนคลับตะโกนลั่นก่อนจะวิ่งกรูเข้ามาหา
“พี่โทโมะ พวกพี่เคโอมากันหมดแล้วคะ แล้ววันนี้อยู่ที่นี่ทั้งวันหรือป่าว”
“ไม่แน่ใจครับ เพราะต้องลองชุดด้วย”
“งั้น เดี๋ยวพวกหนูรอนะ”
“ครับ ..... พี่เข้าไปข้างในก่อนนะ” รับขนมของฝากจากแฟนคลับที่น่ารักก่อนจะขอตัวเข้าไปข้างใน แต่ก็ต้องชะงักเมื่อเจอ มือหนึ่งสะกิดข้างหลัง หันกลับไปดูก็ต้องเจอเพื่อใหม่ตัวแสบ ที่ยืนรอยิงคำถามอยู่
“พี่โทโมะ เอ่อพี่พา .... มารึป่าว” ถามเสียงใส สายตาชะเง้อหาคนที่ถามถึง เว้นคำพูดไว้ที่จะไม่พูดชื่อก็สัญญาไว้แล้วด้วย
“มาครับ ออยมานานแล้วเหรอ”
“นานแล้วคะ แล้วพี่เค้าอยู่ไหนหล่ะ”
“คนที่ขับรถพี่ออกไม่เมื่อกี้ไง อยากเจอเหรอแต่พี่ว่าออยดักตรงนี้ไม่เจอหรอกต้องไปดังกประตูข้างครับ”
“อ่อค่ะ งั้นเดี๋ยวออยไปรอพี่เค้าตรงนู้นดีกว่า”
“ออยเจอพี่เค้าแล้วบอกด้วยว่าพี่อยู่ตรงห้องประชุมใหญ่นะครับ ขอบคุณนะพี่ไปก่อนครับ”
เจ้าตัวแสบยิ้มแป้นก่อนจะรีบวิ่งปรู๊ดไปแถวประตูทางเข้าด้านข้าง ทิ้งให้เพื่อนที่มาด้วยยืนงงเป็นแถวว่าไปรู้จักสนิทสนนกันตอนไหน
--------------------------------------------------
เห็นร่างสูงโปร่งเดินมาแต่ไกล ถ้ายังไม่รู้ว่าเป็นใครออยคงเฉยๆ แต่ตอนนี้รู้แล้ว ใช่จริงๆด้วย
“พี่แก้ว .... พี่โทโมะเข้าไปแล้วคะ” กระโจนดักหน้า ทำเอาคนสวยตกใจ แต่ก็อดขำไม่ได้กับความทะเล้นของเด็กตัวแสบ
“มานานแล้วเหรอคะ แล้วแอบมาตรงนี้เพื่อนไม่สงสัยเหรอ”
“คงสงสัยคะแต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวออยแก้ตัวได้ ว่าแต่วันนี้พี่แก้วอยู่ถึงกี่โมงคะ”
“คงไม่เย็นมากคะ เพราะวันนี้พี่โทโมะต้องไปตัดผม” บอกเพื่อนเด็กเสียงหวาน
“วันนี้พี่โทโมะไปตัดผม ข่าวใหญ่แน่ๆ เดี๋ยวออยจะเอาไปบอกเพื่อนได้รึป่าว”
“ได้คะ”
“งั้นวันนี้ออยจะรอจนกว่าพวกพี่จะออกมานะ”
“พี่ว่ารอตรงนี้มันร้อนนะ ชวนเพื่อนเข้าไปรอโซนด้านในก็ได้คะ บอกพี่ประชาสัมพันธ์ว่าพี่โทโมะอนุญาตแล้วกัน”
“แล้วพี่เค้าจะไม่ว่าพวกหนูเหรอที่ไปอ้างชื่อพี่เค้าอ่ะคะ” เจ้าตัวแสบถามเสียงอ่อย คงอยากเข้ามารอข้างในเหมือนกันถ้าไม่ติดว่าศิลปินที่รักจะเดือดร้อน
“ไม่เป็นไรคะเดี๋ยวพี่บอกให้ งั้นพี่เข้าไปก่อนนะ แล้วเดี๋ยวเจอกันค่ะ”
-----------------------------------