sorry sorry ขอโทษทีนางร้ายคนนี้ขอเป็นนางเอง
9.3
เขียนโดย farry
วันที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.56 น.
37 ตอน
343 วิจารณ์
62.98K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 2 เมษายน พ.ศ. 2556 23.13 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
8)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ “ถ้าแก้วไป พี่ไปด้วยนะ” โทโมะนั่งลงข้างๆเหมือนเดิม” “แล้วแต่พี่สิคะงั้นเรามาพร้อมกันดีไหม” แก้วถามยิ้มๆโทโมะพยัหน้าตกลงทุกคนยกเว้นคยองเทสงสัยว่าทำไมแก้วถึงได้พูดจาแถมยิ้มน่ารักๆแบบนี้อีก แก้วชวนทุกคนคุยต่ออีกสักพักก่อนขอตัวกลับไปที่คอนโดกับโทโมะ
คอนโด
หญิงสาวหยิบชุดเกาะอกวาวสีเงินจากท็อปช็อปส์กับกางเกงขาสั้นเอวสูงสีดำขลับของมิลินรองเท้าส้นสูงและพรอบเล็กๆน้อยๆจากแบร์นต่างๆออกมาก่อนจะเข้าไปอาบน้ำแต่งตัว ส่วนโทโมะใช้เชิร์ตของหลุยส์นาฬากาเท่ๆของอาร์มานี่กางเกงจากหลุยส์เหมิอนกับเสื้อรองเท้าหนังกลับก่อนจะหันมามองแก้วที่ยืนพยายามทาครีมที่หลัง
“พี่ทาให้นะคะ” โทโมะหยิบครีมมาค่อยๆลูบที่แผ่นหลังเนียนของสาวน้อยตรงหน้า “ขอบคุณค่ะ” สาวสวยบอกก่อนจะถอยออกมา “รีบไปกันเถอะค่ะ เดี๋ยวพวกนั้นจะรอนาน” แกวบอกแล้วหยิบกระเป๋าหนังแก้วของชาแนลเดินนำชายหนุ่มออกไป
Milla club
ตอนนี้ทุกคนเปลี่ยนสถานที่จากผับของจินนี่เป็นคลับของมิล่าที่เพิ่งบินไปอังกฤษเมื่อวานนี้โดยไม่ได้บอกใคร ทุกคนนั่งคุยกันไปสักพักโทรศัพท์ของแก้วก็ดังขึ้น
“ฮัลโหลค่ะ .. อะไรนะคะ..ค่ะๆเดี๋ยวแก้วไปค่ะ” แก้ววางโทรศัพท์สีหน้าเป็นกังวล “เดี๋ยวมานะ” “แกจะไปไหนอ่ะ” เฟย์ถามเพื่อนสาว “บ้าน เมื่อกี๊แม่บ้านโทรมาบอกว่ามีขโมยขึ้นบ้าน” “อะไรนะแก้ว” ฟางอุทาน “พี่ไปเอง” โทโมะอาสา “พี่คะไม่เป็นไร แก้วไปเอง” “แก้วเป็นผู้หญิงนะเกิดอะไรขึ้นจะวว่ายังไง พี่ไปน่ะแหละดีแล้วเดี๋ยวยังไงพี่โทรหานะคะ” โทโมะลูบผมหญิงสาวเบาๆก่อนเดินออกไป
หญิงสาวชะเง้อมองออกไปอย่างร้อนใจ เมื่อสักพักโทโมะก็ได้โทรมาบอกแล้วว่าไม่มีอะไรแล้ว แต่ก็ยังไมม่มาซะที ไม่นานนักก็มีรุ่นพี่สาวคนนึงเดินเข้ามา
“แกเอาโทโมะไปซ่อนไว้ที่ไหน” “พี่เบลล์ มาได้ไงคะเนี่ย” จินนี่หันมาถามถึงคนมาใหม่ “ชั้นคุยกับแก้วอยู่อย่าสอด” “อุ๊ยตาย จินเองก็ไม่ได้อยากเสวนาด้วยให้เปลืองน้ำวายหรอกค่ะพอดีเห็นเหมือนมีใครมาขอแบ่งปันผู้ชายของเพื่อน ก็เลยถามน่ะค่ะ ไปกันเถอะเฟย์ฟาง” จินนี่เดินออกไปพร้อมเพื่อนสาว “ว่าไงชั้นถามเนี่ย ไม่ได้ยินหรอ” เบลล์ถามแก้วที่ยังคงนั่งชะเง้ออยู่ “แล้วพี่ใช้สิทธิ์อะไรหรอคะถึงมาถามหาคู่หมั้นคนอื่น” “ชั้นเป็นเมียโทโมะ บอกมาสามีชั้นไปไหน” “พี่เบลล์คะ คนเป็นเมียต้องรู้ว่าสามีหายไปไหนไม่ใช่มาร้องแรกแหกกระเชอเหมือนชะนีแบบนี้” แก้วตอบกลับไป เพื่อนสาวทั้งสามได้ยินถึงกับหลุดขำ นี่แก แก หึ แล้วแกล่ะเป็นเมียภาษาอะไรผัวหายไปไหนยังไม่รู้” เบลล์ยิ้มเยาะ
“พี่คงเข้าใจผิดมั้งคะ แก้วกับพี่โทโมะยังไม่ได้มีอะไรกัน” แก้วลุกขึ้นตอบโต้ “เชื่อได้หรออย่างแกน่ะ” “อย่าเอาตัวเองมาเปรียบกับคนอื่นสิคะพี่สาว พี่โมะเค้าให้เกียรติแก้วมากพอที่จะไม่ทำอะไร ถึงจะทำแก้วก็ไม่ได้ง่ายเหมือนกับ...คนแถวๆนี้อ่ะค่ะ แก้วขอตัว” แก้วเดินออกไปก่อนจะมองเบลล์ที่ยืนกรี๊ดๆอยู่ตรงนั้น
“พี่ไปไหนเนี่ย” หญิงสาวบ่นออกมาเมื่อกลับมาถึงคอนโดของทั้งคู่แล้วไม่เจอคนที่ตามหาจึงเดินออกไปขึ้นรถออดี้สีแดงรุ่นใหม่ของเธอก่อนจะไปยังคอนโดของชายหนุ่มที่คงจะมาเอาของก็ได้ แก้วคิดอย่างนั้น “ถึงละ”
“อ๊ะ อืมมมมมมมม ตรงนั้นสิคะ” เสียงครางดังออกมาจากห้องของชายหนุ่ม หญิงสาวชะงักไปสักครู่ก่อนจะคิดว่าคงเป็นพี่เคนตะไม่ก็พี่จงเบเพื่อนหนุ่มของเขาที่ชอบยืมห้องบ่อยๆนั่นอชแหละเธอกำลังจะเดินกลับเพราะไม่คิดว่าโทโมะจะมาที่นี่แต่..
“โทโมะ โทโมะ อืมมมอ๊าาาาาาาา” หญิงสาวไม่รอช้าหยิบคีย์การ์ดสำรองออกมาแล้วค่อยๆเดินเข้าไปในห้องนั้น แล้วพบว่าร่างสูงของชายคนที่รักนั้นกำลังนัวเนียกับร่างบางขาวน่าถนุถนอมนั่น หญิงคนนั้นไม่เหลืออะไรปกปิดร่างกายแม้แต่นิด ส่วนชายหนุ่มนั้นเปลือยท่อนบนเหลือแต่บ็อกเซอร์ “พะ พี่” แก้วออกเสียงอย่างยากลำบาก มันเหมือนมีอะไรมาจุกอยู่ที่คอของเธอแต่เสียงนั้นก็หยุดการกระทำนั่นแล้วพบว่าหญิงสาวคนนั้นจริงๆแล้วคือ... “...” !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
_____________________________________________________________________________-
เธอเป็นใคร กรี๊ดดดดดดดดดด(ยัยบ้า) 555 สวัสดียามดึกค่าผู้อ่านทุกๆท่าน :D มาตามสัญญาที่ให้ไว้เมื่อเย็นเน๊อะ <3
เอาเป็นว่าผู้หญิงคนนี้เปป็นใคร ==??? ยังไม่ได้แต่งต่อเหมือนกันค่า 555555555 ฝากติดตามด้วยนะคะ ฝันดีค่าา
:D คอมเม้นเพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์ต่อไปนะคะ
คอนโด
หญิงสาวหยิบชุดเกาะอกวาวสีเงินจากท็อปช็อปส์กับกางเกงขาสั้นเอวสูงสีดำขลับของมิลินรองเท้าส้นสูงและพรอบเล็กๆน้อยๆจากแบร์นต่างๆออกมาก่อนจะเข้าไปอาบน้ำแต่งตัว ส่วนโทโมะใช้เชิร์ตของหลุยส์นาฬากาเท่ๆของอาร์มานี่กางเกงจากหลุยส์เหมิอนกับเสื้อรองเท้าหนังกลับก่อนจะหันมามองแก้วที่ยืนพยายามทาครีมที่หลัง
“พี่ทาให้นะคะ” โทโมะหยิบครีมมาค่อยๆลูบที่แผ่นหลังเนียนของสาวน้อยตรงหน้า “ขอบคุณค่ะ” สาวสวยบอกก่อนจะถอยออกมา “รีบไปกันเถอะค่ะ เดี๋ยวพวกนั้นจะรอนาน” แกวบอกแล้วหยิบกระเป๋าหนังแก้วของชาแนลเดินนำชายหนุ่มออกไป
Milla club
ตอนนี้ทุกคนเปลี่ยนสถานที่จากผับของจินนี่เป็นคลับของมิล่าที่เพิ่งบินไปอังกฤษเมื่อวานนี้โดยไม่ได้บอกใคร ทุกคนนั่งคุยกันไปสักพักโทรศัพท์ของแก้วก็ดังขึ้น
“ฮัลโหลค่ะ .. อะไรนะคะ..ค่ะๆเดี๋ยวแก้วไปค่ะ” แก้ววางโทรศัพท์สีหน้าเป็นกังวล “เดี๋ยวมานะ” “แกจะไปไหนอ่ะ” เฟย์ถามเพื่อนสาว “บ้าน เมื่อกี๊แม่บ้านโทรมาบอกว่ามีขโมยขึ้นบ้าน” “อะไรนะแก้ว” ฟางอุทาน “พี่ไปเอง” โทโมะอาสา “พี่คะไม่เป็นไร แก้วไปเอง” “แก้วเป็นผู้หญิงนะเกิดอะไรขึ้นจะวว่ายังไง พี่ไปน่ะแหละดีแล้วเดี๋ยวยังไงพี่โทรหานะคะ” โทโมะลูบผมหญิงสาวเบาๆก่อนเดินออกไป
หญิงสาวชะเง้อมองออกไปอย่างร้อนใจ เมื่อสักพักโทโมะก็ได้โทรมาบอกแล้วว่าไม่มีอะไรแล้ว แต่ก็ยังไมม่มาซะที ไม่นานนักก็มีรุ่นพี่สาวคนนึงเดินเข้ามา
“แกเอาโทโมะไปซ่อนไว้ที่ไหน” “พี่เบลล์ มาได้ไงคะเนี่ย” จินนี่หันมาถามถึงคนมาใหม่ “ชั้นคุยกับแก้วอยู่อย่าสอด” “อุ๊ยตาย จินเองก็ไม่ได้อยากเสวนาด้วยให้เปลืองน้ำวายหรอกค่ะพอดีเห็นเหมือนมีใครมาขอแบ่งปันผู้ชายของเพื่อน ก็เลยถามน่ะค่ะ ไปกันเถอะเฟย์ฟาง” จินนี่เดินออกไปพร้อมเพื่อนสาว “ว่าไงชั้นถามเนี่ย ไม่ได้ยินหรอ” เบลล์ถามแก้วที่ยังคงนั่งชะเง้ออยู่ “แล้วพี่ใช้สิทธิ์อะไรหรอคะถึงมาถามหาคู่หมั้นคนอื่น” “ชั้นเป็นเมียโทโมะ บอกมาสามีชั้นไปไหน” “พี่เบลล์คะ คนเป็นเมียต้องรู้ว่าสามีหายไปไหนไม่ใช่มาร้องแรกแหกกระเชอเหมือนชะนีแบบนี้” แก้วตอบกลับไป เพื่อนสาวทั้งสามได้ยินถึงกับหลุดขำ นี่แก แก หึ แล้วแกล่ะเป็นเมียภาษาอะไรผัวหายไปไหนยังไม่รู้” เบลล์ยิ้มเยาะ
“พี่คงเข้าใจผิดมั้งคะ แก้วกับพี่โทโมะยังไม่ได้มีอะไรกัน” แก้วลุกขึ้นตอบโต้ “เชื่อได้หรออย่างแกน่ะ” “อย่าเอาตัวเองมาเปรียบกับคนอื่นสิคะพี่สาว พี่โมะเค้าให้เกียรติแก้วมากพอที่จะไม่ทำอะไร ถึงจะทำแก้วก็ไม่ได้ง่ายเหมือนกับ...คนแถวๆนี้อ่ะค่ะ แก้วขอตัว” แก้วเดินออกไปก่อนจะมองเบลล์ที่ยืนกรี๊ดๆอยู่ตรงนั้น
“พี่ไปไหนเนี่ย” หญิงสาวบ่นออกมาเมื่อกลับมาถึงคอนโดของทั้งคู่แล้วไม่เจอคนที่ตามหาจึงเดินออกไปขึ้นรถออดี้สีแดงรุ่นใหม่ของเธอก่อนจะไปยังคอนโดของชายหนุ่มที่คงจะมาเอาของก็ได้ แก้วคิดอย่างนั้น “ถึงละ”
“อ๊ะ อืมมมมมมมม ตรงนั้นสิคะ” เสียงครางดังออกมาจากห้องของชายหนุ่ม หญิงสาวชะงักไปสักครู่ก่อนจะคิดว่าคงเป็นพี่เคนตะไม่ก็พี่จงเบเพื่อนหนุ่มของเขาที่ชอบยืมห้องบ่อยๆนั่นอชแหละเธอกำลังจะเดินกลับเพราะไม่คิดว่าโทโมะจะมาที่นี่แต่..
“โทโมะ โทโมะ อืมมมอ๊าาาาาาาา” หญิงสาวไม่รอช้าหยิบคีย์การ์ดสำรองออกมาแล้วค่อยๆเดินเข้าไปในห้องนั้น แล้วพบว่าร่างสูงของชายคนที่รักนั้นกำลังนัวเนียกับร่างบางขาวน่าถนุถนอมนั่น หญิงคนนั้นไม่เหลืออะไรปกปิดร่างกายแม้แต่นิด ส่วนชายหนุ่มนั้นเปลือยท่อนบนเหลือแต่บ็อกเซอร์ “พะ พี่” แก้วออกเสียงอย่างยากลำบาก มันเหมือนมีอะไรมาจุกอยู่ที่คอของเธอแต่เสียงนั้นก็หยุดการกระทำนั่นแล้วพบว่าหญิงสาวคนนั้นจริงๆแล้วคือ... “...” !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
_____________________________________________________________________________-
เธอเป็นใคร กรี๊ดดดดดดดดดด(ยัยบ้า) 555 สวัสดียามดึกค่าผู้อ่านทุกๆท่าน :D มาตามสัญญาที่ให้ไว้เมื่อเย็นเน๊อะ <3
เอาเป็นว่าผู้หญิงคนนี้เปป็นใคร ==??? ยังไม่ได้แต่งต่อเหมือนกันค่า 555555555 ฝากติดตามด้วยนะคะ ฝันดีค่าา
:D คอมเม้นเพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์ต่อไปนะคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ