sorry sorry ขอโทษทีนางร้ายคนนี้ขอเป็นนางเอง

 “พิชชี่ดูดิน้ำใสจนเห็นปลาเลย” “เออนั่นดิปลาตัวน้อยเดียว” “เสียงใครคุยกันน่ะคยอง” พิชชี่ดึงคยองเทไปอีกด้านที่สองสาวยืนคุยและกัดกันอยู่

“แกคิดจะทำอะไรห๊ะ” เบลล์ขึ้นเสียงใส่หวาย “ว่าแต่ชั้น แกน่ะแหละคิดอะไร” หวายก็ตอบกลับ “ชั้นรู้ว่าแกเองก็คิดไม่ต่างชั้นหรอก” “ถึงเราจะคิดเหมือนกันแต่สิ่งที่เราอยากได้มันก็สิ่งเดียวกันคือโทโมะ” “งั้นเรามาร่วมมือกันกำจัดยัยแก้ว พอมันไปพ้นทางก็จะเหลือแค่เราสองคน แล้วค่อยมาตกลงกันอีกที โอเคไหม” เบลล์ไกล่เกลี่ยหวายให้ร่วมมือด้วย หึ พอนังแก้วมันกระเด็นไปพ้นทางชั้นก็จะกำจัดแกอีกคนไงนังหวาย เบลล์คิด “ถ้านังแก้วไม่อยู่แกก็งาบไปน่ะสิชั้นไม่ยอมหรอกชั้นจะเขี่ยแกไปพร้อมๆกับนังแก้วนี่แหละ หวายคิด

“ตกลง ชั้นจะร่วมมือกับเธอ” หวายกับเบลล์จับมิอยิ้มให้กันส่วนชายหนุ่มทั้งสองเองก็มองหน้ากันอย่างตกใจ ถึงจะไม่รู้อะไรลึกนักแต่ก็พอเดาออกว่าคงต้องมีอะไรไม่ดีแน่ๆ

“เฮ้ยพิช เอาไงดี” “เดี๋ยวเราไปบอกแก้วก่อนดีกว่า” คยองเทเดินอกไปหาแก้ว “เอ่อ แก้วผมมีอะไรจะคุยด้วยน่ะ” คยองเทเรียกแก้วโดยสร้างความไม่พอใจเล็กๆให้กับโทโมะเป็นอย่างมาก “ว่ามาสิ” “เอ่อคือว่าเมื่อกี้ผมกับพิชไปได้ยินคุณเบลล์กับหวายพูดกันถึงคุณ ผมว่าช่วงนี้คุณกับพี่โทโมะระวังตัวกันด้วยนะ” คยองเทแต่ไหล่หญิงสาวเบาๆ

“เฮ้ยทำอะไรน่ะ” โทโมะตะโกนเสียงดังเมื่อเห็นอย่างนั้น “ปล่าวครับ” คยองเทตะโกนกลับแล้วยิ้มให้แก้วก่อนเดินไปหาพิชชี่ที่เดิม “หมายความว่ายังไงน่ะยัยแก้วที่คยองเทพูด” ฟางถาม “ไม่รู้อ่ะ” “เตรียมตัวรับศึกละกันแก” เฟย์ตบบ่าเพื่อนสาวเบาๆไม่นานนักเรือก็เทียบท่ากับท่าเรือของเกาะโดยมีคนขนของออกไปไว้ที่บ้านพักตากอากาศขนาดใหญ่จนเรียกว่าคฤหาส์นเลยก็ได้ โดยทุกคนแยกห้องหมดยกเว้นคู่ของเรา ทั้งหมดพากันนอนหลับเป็นายอยู่ในห้องสาเหตุมาจากเดินทางมากันครึ่งวันแถมยังมึนกับสารพัดแอลกอลฮอล์ที่นายเขื่อนยกขึ้นมาอีก แก้วที่นอนไม่หลับออกมาเดินเล่นริมระเบียงก็ถูกผ้าเช็ดหน้าสีขาวปิดปากไม่นานเธอก็ไม่รับรู้อะไรอีกเลย...

เย็นแล้วจ้า

โทโมะตื่นขึ้นมาทั้งๆที่ยังมึนหัวอยู่สะบัดหัวไปมาก่อนจะมองหาหญิงสาวที่เหมือนว่าไม่ได้อยู่ในห้องจึงอาบน้ำเปลี่ยนชุดเผื่อว่าเธออาจจะเห็นเขาหลับเลยไม่ได้ปลุกแล้วออกไปข้างล่างก็ได้ ไม่นานทั้งหมดก็มารวมกันอยู่ที่หน้าบ้านเพื่อตั้งไฟบาร์บีคิวกัน “ยัยแก้วล่ะคะพี่โทโมะ” ฟางถามถึงเพื่อนสาวที่มักจะมาพร้อมกับเขาเพราะอยู่ห้องเดียวกัน “อ้าว ไม่ได้ลงมาหรอ” โทโมะถามย้อนฟาง “สงสัยไปเดินเล่นรับลมเย็นๆมั้งคะ มานี่ดีกว่ามาช่วยเฟย์กับจินนี่ยกกล่องเนื้อดีกว่า” เฟย์กวักมือเรียกให้ชายหนุ่มไปช่วยยกของที่หนักเกินกว่าคุณหนูบอบบางทั้งสองจะยกกันไหวโทโมะพยักห้าแต่ก็เรียกเขื่อนไปอีกคนโดยที่ป็อปปี้ยกตะกร้าผักเดินตามแฟนสาวต้อยๆไปแล้ว “เฮ้ยไอ้คุณชายทั้งหลาย มาช่วยชั้นก่อเตาดิวะ ยกของเป็นตุ๊ดกันไปได้” เคนตะกับจงเบโวยวายแถมเอาที่คีบถ่านโบกไปมาประท้วงเล็กๆด้วย “ผมช่วยครับ” พิชชี่เดินมาช่วยหนุ่มทั้งสองยกเตาก่อไฟอะไรเรียบร้อย

“มีอะไรให้หวายช่วยไหม” หวายเดินลงมาในชุดลำลองสบายๆของมิลิน เธอเดินเข้าไปช่วยจัดผักทุกคนเห็นว่าวันนี้คงไม่มีอะไรจึงคุยด้วยปกติ “เฮ้ย แก้วหายไปนานเลยนะเบลล์ก็ไม่อยู่ จะมีอะไรไหมเนี่ย” ป็อปปี้บอกเพื่อนหนุ่มที่ยังชะเง้อมองหาอยู่ “ใครพูดถึงเบลล์คะ” คนที่พูดเดินมาถึงแล้วก็มองหาอีกคน “แก้วไม่อยู่” เธอจึงรีบไปคล้องแขนโทโมะโดยหวายมองไม่วางตา “ว่าแต่เพื่อนยัยแก้วก็หายไปอีกคนนะ” เบลล์บอก “จินนี่ว่าเราไปตามหากันเถอะค่ะ นี่ก็มืดแล้วด้วย” จินนี่ออกความเห็นก่อนจะเดินออกไปแยกกันหา

“ตามแผนเลยนะ” “อืมได้” หวายเดินไปหยุดที่หน้าห้องหนึ่งในบ้านแต่ปากยังคงเรียกแก้ว

“แก้ว แก้ว อยู่ไหนน่ะ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”

________________________________________________________________________________________________________

หวายกรี๊ดทำไมนะ ??? สวัสดียามสายๆค่า :D วันนี้อยากอ่านกี่ตอนเอ่ย ไรท์เตอร์จะรีบเขียนให้ทุกคนได้อ่านกัน ~ 

เอาเป็นว่าเจอกันใหม่ตอนหน้านะคะ 

#คอมเม้นต์เป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์กันนะคะ :)