sorry sorry ขอโทษทีนางร้ายคนนี้ขอเป็นนางเอง

 ซ่าาาาาาาาาาา !

“เลิกบ้ากันหรือยังคะกัดกันซะสนุกเลย” แก้วถือถังน้ำผสมน้ำแข็งที่ฟางเฟย์จินนี่ไปหามาให้สาดเข้าที่ร่างสาวทั้งสองบวกกับโทโมะที่พลอยโดนลูกหลงไปด้วย “นังแก้ว” ทั้เบลล์และหวายกรีดร้องออกมาพร้อมกัน “ถ้าบ้ากรี๊ดแล้วก็กัดกันพอแล้ว ขอความเป็นส่วนตัวให้เราสองคนด้วยนะคะ ถ้าคิดว่าตัวเองยังมีมมรยาทพอหรือถ้าคิดว่าตัวเองหน้าหนาก็อยู่ต่อได้นะคะ” แก้วเดินผ่านสองสาวไปที่โทโมะ “ดูสิเนี่ย เปียกหมดเลย” แก้วลูบไล้ใบหน้าและคอของชายหนุ่มด้วยท่าทียั่วยวนแต่สายตาที่มองเขา ไม่ได้ต่างอะไรไปจากคนไร้ความรู้สึกเลย แต่สองสาวไม่ได้มองเห็นสายตานั่นจึงทำได้แต่กัดฟันด้วยความอิจฉาแล้วสะบัดก้นออกไป

“เสน่ห์แรงนะคะสาวๆตามมาถึงที่นี่ ถึงสองคน คนนึงตามมาตั้งแต่ต้น อีกคนก็แรดตามมาถึงนี่ หึ พี่ทำยังไงนะถึงได้มีคนตามอย่างนี้บอกแก้วได้ไหม จะได้ทำบ้างเผื่อว่าจะมีผู้ชาย ตามมาหาแก้วบ้าง” แก้วพูดทั้งๆที่ยังกอดคอโทโมะที่ขมวดคิ้วอยู่ “แก้ว ไม่เอาน่าอย่าประชดพี่ไม่รู้ว่าหวายมาได้ยังไง” แก้วยิ้มมุมปากก่อนจะหอมแก้มชายหนุ่มเบาๆ “แก้วก็ไม่สนหรอกค่ะว่าเค้ามาได้ยังไง” แก้วปล่อยมือจากคอโทโมะแล้วเปลี่ยนชุดเพื่อจะออกไปข้างนอกตามกำหนดการที่จะไปอีกเกาะเล็กๆแห่งหนึ่งซึ่งเป็นเกาะส่วนตัวของครอบครัวเคนตะโดยเรือลำเดิม

“เฮ้ย ยัยคนนั้นใครวะ” เคนตะกระซิบกับหนุ่มๆ “ไม่รู้ว่ะ” ป็อปปี้บอกส่วนที่เหลือก็ส่ายหน้า “น้องเค้าชื่อหวายกรณียัยแก้ว” โทโมะที่เพิ่งเดินมานั่งข้างๆจงเบบอก “อ๋อ แล้วไปทำอิท่าไหนให้มันเกิดกรณีวะ” จงหันมาถามเพื่อนหนุ่ม “จะอะไรอีกล่ะ ถ้าไม่ไปยุ่งหรือปะดะเฮ้กับน้องเค้าแล้วแก้วจับได้น่ะ” เขื่อนตอบแล้วยกแก้วไวน์ราคาแพงเข้าปาก “ไอ้บ้า ว่าแต่มันจริงป่ะวะ” ป็อปปี้ถาม “ก็เกือบว่ะ” โทโมะตอบ “แน่ะร้ายจริงๆ แล้วทำไม น้องแก้วดันมาเห็นตอนปะดะซะล่ะก้าพอดี” เคนตะถาม “ก็...เออเฮ้ยแต่เคลียกันแล้วนะเว้ย” โทโมะบอกทำเอาเพื่อนชายหนุ่มหน้าเซ็งพร้อมที่จะขว้างแก้วในมือใส่โทโมะทันที “แล้วก็เสือกไปมีผู้หญิงทำไมวะ” จงเบผลักหัวโทโมะเบาๆ “ของตัวเองมีอยู่แล้วจะแต่งอยู่แล้วไอ้ฟายยยยย” เขื่อนผลักอีกคน “ไอ้จั๊ดง่าวววว” ป็อปปี้ร่วมด้วย “จะมีหญิงแม่งก็ไม่เนียนไอ้ญี่ปุ่นเซ่อซ่า” เคนตะก็อีกคน “เดี๋ยวนะแกก็ญี่ปุ่นเว้ย” โทโมะหันมาทำหน้างอใส่เพื่อนหนุ่มทั้งสี่คนก่อนจะผลักหัวเคนตะ “เออว่ะ” “ฟายยย” “ไอ้คนลืมบ้าน” ป็อปปี้เขื่อนและจงเบต่างก็แกล้งเคนตะจนทั้งห้าหนุ่มนั่งหัวเราะกัน

“ยัยแก้ว เอายังไงต่อเนี่ย ชั้นไม่เห็นแกคุยกับพี่โทโมะเลย” ฟางเอ่ยถามเพื่อนสาว “นั่นสิ” เฟย์พูดต่อ “แล้วแกจะรับมือยังไงเนี่ย ทั้งยัยนางฟ้านิเทศ ทั้งยัยอ้วนคหกรรม เฮ้อชั้นเพลียค่ะคุณหนูโชติวิจิตรเพลีย” จินนี่บ่นแถมเอามือแนบขมับส่ายหัวไปมา “นี่ๆอย่าเวอร์ แกน่ะโทรไปเช็คช็อปกันบ้างหรือยังยะ” เฟย์ถามทั้งสองสาวถึงช็อปของพวกเธอ “ชั้นเรียบร้อยโทรเช็คพี่โฟร์ทุกวัน” “ส่วนชั้นฝากผู้จัดการร้านไว้ละ” แก้วกับจินนี่หันมาบอกสาวๆคุยกันไปเรื่อยๆอย่างเพลิดเพลิน

ในระหว่าที่หนุ่มๆสาวๆคุยกันอยู่นั้น... “หนุกกกันไปเถ๊ออออ” “มีความสุขกันซะให้พอ” 

_________________________________________________________________________________

รีดเดอร์หายเงียบเลย TT เค้าน้อยใจได้ไหมเนี่ย~

ฝันดีนะคะทุกคน พรุ่งนี้อัพต่อค่า :) 

Ps.คอมเม้นต์เป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์ด้วยนะคะ