สาวใช้หรือนางบำเรอ!!!(NC)
8.5
BAMLOVE♥TK♥
แชร์นิยายฟิคชั่น
10) อึ้ง!!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่10
KAEW'SAY
และตอนนี้เรา2คนก็กลับถึงบ้านแล้ว แต่ยังไม่เห็นรถคุณโทโมะเลย...สงสัยไปสวีตกับแฟนอยู่มั้ง
...เมื่อไม่มีสิทธิ์หวง จะไม่หวง จะไม่หวงเธอสักวัน ถ้าคิดถึงแล้วไม่ถึง จะไม่คิดเลยละกัน...(เสียงโทรศัพท์แก้ว)
"ว่าไงเกล"
("พี่แก้วอ่ะ ไม่โทรหากันบ้างเลย")
"ขอโทษจ้า แล้วทำอะไรอยู่หรอ"
("อ่านหนังสืออยู่ค่ะ แล้วพี่ทำงานที่นั่นนอนที่นั่นเลยหรอคะ")
"จ้ะ แต่ว่างๆพี่จะไปหานะ...มีอะไรก็โทรหาพี่ละกัน"
("ค่ะ แค่นี้นะคะ")
"จ้า"ตรู๊ดดด ตรู๊ดดด
"แก้ว!"กวังเรียก
"หืม?"
"คือว่า..."
"ว่า?"
"ฉัน..."
"?"
"เอ่อ...คือ...."
"คืออะไรเล่า!"
"คือ...ฉันชอบเธออ่ะ เป็นแฟนกับฉันนะ...ฉันจะดูแลเธอเอง!"
"ฉันไม่อยากเล่นกับนายนะ"
"พูดจริง!"
"..."
"ให้โอกาสฉันดูแลเธอได้มั้ย?"
"เอ่อ..."
"นะ!!!"
"ฉันขอคิดดูก่อนนะ"
"ได้สิ ฉันจะรอนะ^^..."แล้วกวังก็เดินออกไป
"เฮ้อ~ฉันยังไม่รู้หัวใจตัวเองเลย..."
~เอี๊อดดดด~(เสียงจอดรถ-*-)
"คุณโทโมะกลับมาแล้วเหรอคะ...0_0"ฉันอึ้งค่ะ อึ้ง!...ก็อีตาโทโมะหิ้วผู้หญิงมาตั้ง4คน อ๊ากกกกก!!!
"นี่เด็กฉัน แพท เนย พิม มายด์"นายโทโมะบอก
"สวัสดีค่ะ"ฉันยกมือไหว้ตามมารยาทคนรับใช้
"อืม ไปกันเถอะค่ะเฮียโมะ"เด็กนายโทโมะพูดแล้วเกาะแขนเกาะขาโทโมะขึ้นบันไดไป
30นาทีผ่านไป (ฉันทำอาหารเที่ยงเสร็จแล้ว กำลังจะขึ้นไปเรียกคุณโทโมะและพวกเด็กๆทั้งหลายทั้งปวง-*-)
-หน้าห้องโทโมะ-
"อืม~อ๊า~"รู้แล้วว่าทำอะไรกัน ไม่เรียกแล้วดีกว่า...เดี๋ยวฉันโดนอีก แล้วฉันก็รีบวิ่งลงมาทันที...
และอีก30นาทีผ่านไป(ฉันก็ขึ้นไปเรียกอีกทีนึง)
-หน้าห้องโทโมะ-
"อ่าส์~ เฮียโมะขา"ยังไม่จบอีก-*-
1ชั่วโมงผ่านไป
-หน้าห้องโทโมะ-
"อื้มมม~อะ...อ๊า"2ชั่วโมงแล้วนะเฟ้ย!!!(แล้วฉันก็ลงมา)
-ชั้นล่าง-
"อ้าว!แก้ว คุณโทโมะยังไม่ลงมาทานข้าวอีกหรอ"กวังถาม
"คงจะอิ่มแล้วล่ะ"
"อืม^^"กวังพอจะรู้แล้วล่ะว่าฉันหมายถึงอะไร
1ชั่วโมงถัดมา
"แก้วๆ!!!"ใครเรียกว่ะ อ้อ!คุณโทโมะ
"คะ?"
"มีอะไรกินบ้าง"
"สปาเกตตี้ทะเลค่ะ"
"เอามาให้ฉันข้างบน5จาน"แล้วคุณโทโมะก็เดินขึ้นไป
-บนห้อง-
~ก๊อกๆ~
"เชิญ"
"เอาสปาเกตตี้มาให้ค่ะ0_0"อึ้งอีกแล้วค่ะ สภาพแต่ละคนดูไม่ได้เลย-*-
"อืม มาป้อนฉันนี่!"(ไอ้)คุณโทโมะสั่ง
"เอ่อ...ค่ะๆ"แล้วฉันก็เดินไปนั่งข้างๆเขาแล้วป้อน
"หึหึ"เขาหัวเราะเบาๆแล้วฉันก็ป้อนจนหมดจาน
"ขอตัวค่ะ"ฉันพูด
"อืม"เขาพูด แล้วฉันก็เดินออกจากห้องนั้น นายโทโมะนี่น่ากลัวจริงๆ!!!
********************************************************************************************
ตอนนี้อาจไม่สนุกนะ เพราะไรเตอร์มึนนิดหน่อย เม้น+โหวตจ้า^^
KAEW'SAY
และตอนนี้เรา2คนก็กลับถึงบ้านแล้ว แต่ยังไม่เห็นรถคุณโทโมะเลย...สงสัยไปสวีตกับแฟนอยู่มั้ง
...เมื่อไม่มีสิทธิ์หวง จะไม่หวง จะไม่หวงเธอสักวัน ถ้าคิดถึงแล้วไม่ถึง จะไม่คิดเลยละกัน...(เสียงโทรศัพท์แก้ว)
"ว่าไงเกล"
("พี่แก้วอ่ะ ไม่โทรหากันบ้างเลย")
"ขอโทษจ้า แล้วทำอะไรอยู่หรอ"
("อ่านหนังสืออยู่ค่ะ แล้วพี่ทำงานที่นั่นนอนที่นั่นเลยหรอคะ")
"จ้ะ แต่ว่างๆพี่จะไปหานะ...มีอะไรก็โทรหาพี่ละกัน"
("ค่ะ แค่นี้นะคะ")
"จ้า"ตรู๊ดดด ตรู๊ดดด
"แก้ว!"กวังเรียก
"หืม?"
"คือว่า..."
"ว่า?"
"ฉัน..."
"?"
"เอ่อ...คือ...."
"คืออะไรเล่า!"
"คือ...ฉันชอบเธออ่ะ เป็นแฟนกับฉันนะ...ฉันจะดูแลเธอเอง!"
"ฉันไม่อยากเล่นกับนายนะ"
"พูดจริง!"
"..."
"ให้โอกาสฉันดูแลเธอได้มั้ย?"
"เอ่อ..."
"นะ!!!"
"ฉันขอคิดดูก่อนนะ"
"ได้สิ ฉันจะรอนะ^^..."แล้วกวังก็เดินออกไป
"เฮ้อ~ฉันยังไม่รู้หัวใจตัวเองเลย..."
~เอี๊อดดดด~(เสียงจอดรถ-*-)
"คุณโทโมะกลับมาแล้วเหรอคะ...0_0"ฉันอึ้งค่ะ อึ้ง!...ก็อีตาโทโมะหิ้วผู้หญิงมาตั้ง4คน อ๊ากกกกก!!!
"นี่เด็กฉัน แพท เนย พิม มายด์"นายโทโมะบอก
"สวัสดีค่ะ"ฉันยกมือไหว้ตามมารยาทคนรับใช้
"อืม ไปกันเถอะค่ะเฮียโมะ"เด็กนายโทโมะพูดแล้วเกาะแขนเกาะขาโทโมะขึ้นบันไดไป
30นาทีผ่านไป (ฉันทำอาหารเที่ยงเสร็จแล้ว กำลังจะขึ้นไปเรียกคุณโทโมะและพวกเด็กๆทั้งหลายทั้งปวง-*-)
-หน้าห้องโทโมะ-
"อืม~อ๊า~"รู้แล้วว่าทำอะไรกัน ไม่เรียกแล้วดีกว่า...เดี๋ยวฉันโดนอีก แล้วฉันก็รีบวิ่งลงมาทันที...
และอีก30นาทีผ่านไป(ฉันก็ขึ้นไปเรียกอีกทีนึง)
-หน้าห้องโทโมะ-
"อ่าส์~ เฮียโมะขา"ยังไม่จบอีก-*-
1ชั่วโมงผ่านไป
-หน้าห้องโทโมะ-
"อื้มมม~อะ...อ๊า"2ชั่วโมงแล้วนะเฟ้ย!!!(แล้วฉันก็ลงมา)
-ชั้นล่าง-
"อ้าว!แก้ว คุณโทโมะยังไม่ลงมาทานข้าวอีกหรอ"กวังถาม
"คงจะอิ่มแล้วล่ะ"
"อืม^^"กวังพอจะรู้แล้วล่ะว่าฉันหมายถึงอะไร
1ชั่วโมงถัดมา
"แก้วๆ!!!"ใครเรียกว่ะ อ้อ!คุณโทโมะ
"คะ?"
"มีอะไรกินบ้าง"
"สปาเกตตี้ทะเลค่ะ"
"เอามาให้ฉันข้างบน5จาน"แล้วคุณโทโมะก็เดินขึ้นไป
-บนห้อง-
~ก๊อกๆ~
"เชิญ"
"เอาสปาเกตตี้มาให้ค่ะ0_0"อึ้งอีกแล้วค่ะ สภาพแต่ละคนดูไม่ได้เลย-*-
"อืม มาป้อนฉันนี่!"(ไอ้)คุณโทโมะสั่ง
"เอ่อ...ค่ะๆ"แล้วฉันก็เดินไปนั่งข้างๆเขาแล้วป้อน
"หึหึ"เขาหัวเราะเบาๆแล้วฉันก็ป้อนจนหมดจาน
"ขอตัวค่ะ"ฉันพูด
"อืม"เขาพูด แล้วฉันก็เดินออกจากห้องนั้น นายโทโมะนี่น่ากลัวจริงๆ!!!
********************************************************************************************
ตอนนี้อาจไม่สนุกนะ เพราะไรเตอร์มึนนิดหน่อย เม้น+โหวตจ้า^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
