ฉุดหัวใจ...นายซุป'ตาร์ (My sup'tar)

ตอนที่ 16 บ้านใหม่ เช้าวันต่อมา โทโมะมารับแก้วกับเฟย์ที่หน้าบ้าน แล้วก็พามายังคอนโด “ขอบใจนะ”แก้วพูดทันทีที่ถึงห้อง “ไม่เป็นไร พรุ่งนี้ฉันมีงาน fitting เสื้อผ้าเพลงใหม่นะ ลืมหรือยัง ?”โทโมะถาม “ไม่ลืมหรอก”แก้วตอบ “งั้นไปนะ”โทโมะพูดแล้วเดินไป ในห้อง “แก้วๆ เค้กที่แกซื้อวันนั้นอ่ะ ร้านไหนหรอ ?”เฟย์ถาม “ร้านข้างล่างคอนโด ทำไม ? อร่อยล่ะสิ”แก้วถาม “ใช่ ฉันอยากไป แกพาไปหน่อยสิ”เฟย์พูด “ไปสิ เดี๋ยวพาไป”แก้วพูด จากนั้นสองสาวก็พากันออกจากห้องไป ที่ร้าน Sweet Bekery “ร้านนี้แหละ”แก้วพูด “สวัสดีค่ะ รับอะไรดีค่ะ ?”พนักงานถาม “ขอเค้กสตรอเบอร์รี่กับน้ำส้มแก้วนึงค่ะ แล้วแกล่ะ ?”เฟย์ถาม “เค้กกาแฟกับลาเต้ปั่นแก้วนึง”แก้วตอบพนักงาน “ค่ะ สักครู่นะค่ะ”พนักงานพูด จากนั้นทั้งสองก็ไปที่มุมมุมหนึ่งของร้าน สักพัก “เค้กที่สั่งได้แล้วค่ะ ทานให้อร่อยนะค่ะ”พนักงานพูด “ค่ะ”แก้วกับเฟย์พูด “หืมม อร่อยมาก บรรยากาศก็ดี เยี่ยมเลย”เฟย?พูด “ฮะๆ”แก้วขำเล็กน้อย สักัพกเค้กก็หมดแล้วสองสาวก็ขึ้นห้องพักไป “วื้อมาฝากเขาไม่ใช่หรอ ? เอาไปให้เขาสิ ฉันกลับห้องก่อน”เฟย์พูดแล้วเดินเข้าห้องไป “รู้ทันนะ ยัยเพื่อนตัวแสบ”แก้วพูดเบาๆ ก๊อกๆๆๆๆ “สักครู่นะครับ”คนในห้องตอบ “อ้าว! มีอะไร  แก้ว ?” “เมื่อกี้ไปกินเค้กข้างล่างมา แล้วบังเอิญว่าอยากกินเค้กเลยซื้อขึ้นมา แต่บังเอิญว่า ไม่กินแล้วดี๋ยวอ้วน แล้วบังเอิญว่า นึกได้ว่านายอยู่ห้องตรงข้าม เลยเอามาให้กิน จะทิ้งก็เสียดาย”แก้วตอบ “บังเอิญว่าเยอะจังนะ ไงก็ขอบใจ”โทโมะพูดพร้อมกับรับเค้กมา “อื้ม”แก้วตอบแล้วเดินไป ในห้อง “คนอะไร๊ ? นอกจากปากจะห้อยแล้วยังแข็งอีก”เฟย์แซว “พูดอะไรของแก ?”แก้วถาม “ซื้อมาให้เขาก็ไม่บอกว่าซื้อมาให้ ปากแข็งอยู่นั้นแหละ”เฟย์ตอบ “มันจริงนี่น่า”แก้วพูดพร้อมกับเดินมานั่งที่โซฟา “จ้าๆ วันมะรืนต้องไปรายงานตัวนะ แกลืมยัง ?”เฟย์ถาม “อื้ม ไม่ลืมหรอก”แก้วตอบ “งั้นก็ดี”เฟย์พูดพร้อมกับนั่งลงข้างๆแก้ว “เอ้อ...แล้วพี่สาวแกน่ะ เมื่อไหร่จะกลับ ?”แก้วถาม “รายนั้นอ่ะ ยังเรียนดีไซน์ไม่จบเลย”เฟย์ตอบพร้อมกับยัดขนมเข้าปาก “ไปเรียนมาตั้งเกือบ 5 ปี ยังไม่จบอีกหรอ ?”แก้วถาม “พี่ฉันไปเรียน ที่นั้นตั้งแต่ ม.4 ตอนนี้พึ่งจะขึ้นปี 2 เอง คงกะว่ารอให้จบเลยค่อยกลับมาน่ะ”เฟย์ตอบ “แล้วแกไม่ไปเรียนต่อบ้างหรอ ?”แก้วถาม “ไม่เอา ฉันจะอยู่เมืองไทยกับแก ฉันไม่อยากทิ้งแกไป”เฟย์พูด “เอาความจริง” “ฉันอยากอยู่กับเขื่อนนนนนน อยากอยู่ประเทศเดียวกับเขื่อน เวลาเขื่อนมีคอนเสิร์ตฉันก็สามารถไปได้เลย ไม่ต้องตีตั๋วมาดู”เฟย์ตอบ “ขอบใจมากกก สำหรับคำตอบ แกเห็นผู้ชายดีกว่าเพื่อนตลอดอ่ะ”แก้วพูด “ก็เพื่อนเอามาทำสามีได้มั้ยล่ะ ? ถ้าทำได้ฉันจะเห็นแกสำคัญแน่นอน”เฟย์พูด “ยัยเฟย์ แกนี้เข้าขั้นโคม่าเลยนะ ถึงกับอยากได้เขื่อนมาเป็นสามีเลยหรอย่ะ ?”แก้วถาม “บ้า ฉันหมายถึงที่แกเห็นผู้ชายสำคัญกว่าแกย่ะ แต่ถ้าได้ก็ดีนะ ฮ่าๆๆ”เฟย์พูด “ใช่สิ! ฉันไม่ใช่เพราะกบหน้า Snoopy ของแกนิ ฉันเลยไม่สำคัญ เชอะ”แก้วพูดเป็นเชิงงอนๆ “โอ๋ๆๆๆ แกก็สำคัญนะ ก็อย่างที่บอกถ้าฉันเอาแกมาทำเป้นสามีได้ ฉันก็เห็นแกสำคัญอยู่แล้ว”เฟย์พูด “ช่างเป็นคำปลอบใจที่เยี่ยมมากเลย ขอบใจที่ทำให้ฉันรู้ว่าแกเห็นว่าที่สามีดีกว่าเพื่อน ชิชะเชอะ!”แก้วพูดพร้อมกับสะบัดหน้าหนี “โธ่ๆๆๆ งอนจัดเต็มเลยนะแก ล้อเล่นน่า ฉันเห็นแกสำคัญนั้นแหละ เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย จนตอนนี้....ช่างมันเถอะ ฉันจะไม่เห็นแกสำคัญได้ไงจ๊ะ ?”เฟย์พูดพร้อมกับกอดคอแก้ว “ย่ะๆ แล้วแกได้ติดต่อพี่สาวแกบ้างป่ะ ?”แก้วถามต่อ “ล่าสุดก็ 2 ปีที่แล้ว”เฟย์ตอบ “จริง ?”แก้วถาม “ไอ้บ้า ล้อเล่น ล่าสุดก็เดือนที่แล้ว เจ๊แกกำลังเตรียมงานที่มหาวิทยาลัยที่ลอนดอนอยู่ เลยไม่ได้คุยอะไรมากมาย”เฟย์ตอบ “อ๋ออออ จะว่าไปก็คิดถึงเหมือนกันนะ”แก้วพูด “คิดถึงใครกันจ๊ะ สาวสาว ?”...... ตัวอย่างตอนต่อไป :“อ๋อออ เจ้านายแก้วน่ะเอง พวกคุณรู้มั้ยค่ะ ว่าพวกคุณดังมากเลยนะที่ลอนดอน”ฟางพูด “ครับ”โทโมะตอบ “ไปยัง ?”โทโมะถามแก้ว “ไปสิ ไปยัยเฟย์ ฉันจะพาแกไปหากบน้อยของแก”แก้วพูด “ยัยบ้า”เฟย์พูดพร้อมกับบิดตัวไปมา(เขินนั้นแหละ)