Love Really? ไม่จริง!ฉันรักนายมาเฟียเข้าแล้ว
เขียนโดย 
FuFunoi
วันที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.07 น.
แก้ไขเมื่อ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 19.07 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
8) รู้ความจริง(มั้ง?)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฉันนั่งนึกอยู่พักนึงก่อนจะกดมือถือโทรหายัยแก้ว ฉันรอสายอยู่แปบยัยนั่นก็รับ
"ว่าไงฟาง"
"วันนี้พ่อแกมาที่คลับหรือป่าว?"
"อาหะ ทำไมหรอ?"
"แล้วแกมาด้วยหรือป่าว?"
"อาหะ แกถามฉันทำไม"
"เออนา แกมาหาฉันหน้าผับนะ รถฉันอยู่ที่นี่"
"โอเคๆ"
ตู๊ด!
คุยจบฉันก็ตัดสายทันที ลืมบอกไปว่าพ่อของยัยแก้วก็เป็นหุ้นกับพ่อของฉันเหมือนกันเลยมาที่นี่กันบ่อย แต่บ่อยครั้งที่ยัยแก้วจะมา
"คุณหนูจะลงไปไหนครับ?"
ฉันที่กำลังจะก้าวลงจากรถต้องชะงักด้วยเสียงของลุงดิน
"อ๋อ พอดียัยแก้วก็มาที่นี่น่ะค่ะฟางเลยจะไปคุยด้วย"
"แต่อย่านานนะครับคุณหนูเกิดคุณท่านกลับมาไปเห็นคุณหนูลุงแย่แน่"
"ค่า แล้วเดี๋ยวฟางจะรีบมา" (ซะเมื่อไร)
ฉันรีบกระโจน(?)ลงจากรถแล้วมุ่งไปหายัยแก้วทันที
"มีไรฮะยัยฟู?"
เจอกันก็ถามเลยนะยัยเพื่อนบ้า -_-;;
"นายป๊อปปี้มาที่นี่"
"แล้วไงอ่ะ"
ช่างไม่รู้เรื่องอะไรเล๊ยย~
"เห็นรถนั่นหรือเปล่า?"
ฉันชี้ให้ยัยแก้วดูทางรถของนายนั่น
"อาหะ"
"ก็รถมันล็อกซึ่งก็แสดงว่านายนั่นเข้าไปข้างนั่น"
"เฮ้ย!แต่นายนั่นอายุไม่ถึง 20 นะ"
"ก็ใช่น่ะสิที่ฉันสงสัย"
"อย่าบอกนะว่าแกจะแอบเข้าไป?"
"แกนี่สมกับเป็นเพื่อนฉันจริงๆ"
"ฉันขอไม่เสี่ยงกับแกนะ"
"ดีที่แกขอ เพราะฉันจะเอาแกไปด้วย"
"อ้าว!!!"
ฉันลากยัยแก้วมาที่ด้านหลังของผับนี่เพราะฉันจำได้ว่าห้องลับบ้าบออะไรสักอย่างตั้งอยู่ที่ด้านหลัง
ตึก ตึก
"ยัยแก้วหลบเร็ว"
ฉันกระซิบบอกยัยแก้วให้หลบเมื่อหูฉันได้ยินเสียงคนเดินมา
"ป๊อปปี้นายจะเอาไง"
"เมื่อพ่อต้องการแบบนั้น ฉันคงต้องจัดการตระกูลนีระสิงห์"
"ซึ่งคนแรกก็คือฟางคนที่เรียนห้องเดียวกับเรา"
"ใช่"
หลังจากที่ได้ยินคำนั้นฉันถึงกับทรุดนายนั่นกำลังจะฆ่าฉันและครอบครัว และที่ทำให้ฉันทรุดกว่านั้นคือฉันจำได้แล้วว่าเขาคือใคร
**อย่าว่าแต่คนอ่านเลยที่มึน คนแต่งเองยัยมึนเลย 555 -_-;;**
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
