Hurt you more than me...เธอต้องเจ็บกว่าฉัน

แฮปปี้เบิร์เดย์ ทูยู แฮปปี้เบิร์ดเดย์ ทูยู แฮปปี้เบิร์ดเดย์ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ ทูยู... 
 
" ป๊อป...ขอให้ป๊อปมีความสุขมากๆนะ เค้กก้อนนี้น่ะ ฟางตั้งใจทำมากเลย ทานให้หมดนะ " ฟางพูดพร้อมยื่นเค้กให้ 
 
ป๊อปปี้ เค้กที่ตบแต่งด้วยรูปหมีพูห์ การ์ตูนที่ป๊อปปี้ชอบมากที่สุดฟางจำได้ไม่เคยลืม 
 
" ขอบใจมากนะ...ฟาง " ป๊อปปี้ตอบพร้อมเอาช้อนตักขนมเค้กเข้าปาก 
 
" ป๊อป...แก้วขอให้ป๊อปเจอแต่สิ่งๆดีเข้ามาในชีวิตนะ ทำฝันของตัวเองให้สำเร็จ แก้วเป็นกำลังใจให้ " แก้วอวยพร 
 
" เฮ้ย ! ป๊อปเพื่อนรัก แกเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดสำหรับฉัน ฉันขอให้แกมีความสุขมากๆนะเว้ย " โทโมะพูดพร้อมตบไหล่ 
 
ป๊อปปี้ น้ำตาของป๊อปปี้เริ่มไหลลงมาเพราะคำอวยพรซึ้งๆจากเพื่อนๆทุกคน 
 
" นี้ !! ป๊อปร้องทำไม นี้วันเกิดนายนะ 555 " แก้วพูด 
 
" งั้น...เรามาเล่นอะไรสนุกๆกันเถอะ " โทโมะเอามือจจิ้มเค้กแล้วเอาป้ายหน้าแก้ว 
 
" เฮ้ย ! หน้าสวยๆของฉันเลอะหมดแล้วเนี่ยเห็นไหม =.= ฉันเละคนเดียวไม่ได้หรอก 555 " แก้วเอาขนมเค้
 
ป้ายหน้าฟาง 
 
" แก้วเล่นแแบนี้ใช่ไหม ป๊อป !! นายยังไม่โดน 555 เสร็จล่ะ " ฟางพูดพร้อมเอาขนมเค้กป้ายหน้าป๊อป
 
" โห ! เล่นงี้หรอ " ป๊อปเอาขนมเค้กป้ายหน้าฟาง 
 
   วันนี้ทุกคนเล่นกันอย่างสนุกสนาน และเลอะมากๆ จนเลยเวลามาถึง 00.00 แล้ว ทุกคนต่างแยกย้ายกันหลับ
 
บ้านเฟลือเพียงฟางที่ยังไม่กลับ  ฟางชวนป๊อปไปนั่งคุยที่สนามหญ้าสีเขียวกว้างพร้อมกับหมู่ดาวที่สว่างไสวระยิบ
 
ระยับเต็มท้องฟ้า 
 
"ป๊อป...นายยังไม่ได้แกะของขวัญที่ฟางซื้อให้เลยนะ " 
 
" งั้น...ป๊อปแกะเลยละกัน " 
 
 ภานในกล่องของขวัญสีชมพูหวานแหวว เมื่อป๊อปแกะออกมาก็พบว่าของสิ่งนั้น คือ...
 
" หมีพูห์ !! "
 
" ใช่...นายชอบหมีพูห์มาก ฟางก็เลยซื้อมาเป็นของขวัญให้ป๊อป เผื่อว่าวันใดวันหนึ่ง ฟางไม่อยู่แล้ว ป๊อปจะได้
 
มีตุ๊กตาตัวนี้เป็นเพื่อน ป๊อปจะได้ไม่เหงาไง ^^ "
 
" ฟางจะไปไหน " 
 
" ฟางจะไปในที่ที่ทุกคนต้องไปงัย แต่ป๊อปไม่ต้องกลัวนะ ฟางจะไม่ลืมป๊อป ฟางจะจดจำหน้าป๊อปไว้จนนาที
 
สุดท้ายเลย และฟางก็จะจำไว้ว่าครั้งหนึ่งเราเคยรักกัน "
 
" ฟาง..."
 
" ป๊อปหายโกรธฟางรึยัง ? "
 
" ป๊อปไม่เคยโกรธฟางป๊อปไม่เคยเกลียดฟางเพราะวันเคยมีวันไหนที่ป๊อปไม่คิดถึงฟาง ไม่รักฟาง แม้ว่าฟางจะไม่
 
ได้รักป๊อปแล้วก็ตาม แต่ป๊อปก็จะรักฟาง..ตลอดไป " 
 
" T.T ป๊อปพรุ่งนี้แล้วสินะที่ป๊อปจะต้องไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ "
 
" ใช่...ป๊อปกลับมาฟางก็คงจะแต่งงานกับโมะแล้วสิเนอะ " 
 
" พรุ่งนี้เวลา 08.00 ป๊อปมาเจอฟางที่สวนสาธารณะนะ ฟางอยากจะลาป๊อป...เป็นครั้งสุดท้าย "
 
" ฟางรอป๊อปอยู่ที่นั้นนะ พรุ่งนี้เจอกัน " 
 
" ป๊อป..ถ้าสมมุติว่า ฟางไม่ได้บนโลกใบนี้แล้ว ป๊อปจะยังรักฟางอยู่ไหม ? "
 
" ฟาง..จะต้องอยู่เป็นกำลังใจให้ป๊อปตลอดไป ฟางจะต้องไม่ไปไหน สัญญากับป๊อปนะฟาง " 
 
" วันข้างหน้ามันเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน วันพรุ่งนี้เราอาจจะไม่ตื่นมาก็ได้ ถึงจะไม่มีฟางแล้วแต่ป๊อปต้องอยู่ให้ได้นะ " 
 
" ไม่อ่ะฟาง ถ้าป๊อปไม่มีฟาง แล้วป๊อปจะอยู่ได้ยังไง "
 
" อยู่เพือผู้หญิงที่ชือ 'ฟาง' คนนี้ได้ไหม " ฟางน้ำตาไหล 
 
" ฟาง " ป๊อปปี้กอดฟางพร้อมร้องไห้ 
 
" ป๊อป...จะอยู่ในหัวใจของฟางตลอดไป " ฟางกอดป๊อป 
 
" ไม่เอาแล้ว เลิกร้องไห้ได้แล้วยัยเป็ดน้อย ป๊อปไปแค่ 3 ปีเองเดี๋ยวก็กลับ "
 
" ฟางจะรอดูความสำเร็จของป๊อปนะ ^^ แล้วพรุ่งนี้เจอกัน บ้ายบายย "
 
" กลับบ้านดีๆนะฟาง...ฝันดีนะ " ป๊อปยกมือบ๊ายบายฟาง 
 

ใกล้จะอวสานแล้วน้าาค้าาเพื่อนๆ ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ อย่าลืมติกตามตอนต่อไปนะคะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน
 
ค่าาา ^^ 
                                                                                                                  รักนักอ่าน...
                                                                                                                 ( ไรเตอร์ )