Chance ขอเพียงโอกาส
9.4
เขียนโดย benrodjana
วันที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 20.53 น.
24 ตอน
263 วิจารณ์
50.44K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 21.23 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
7)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่7
“ฮึก...พี่..เอ่อ...คุณมาที่นี้ทำไมคะ” หญิงสาวเปิดประเด็นถามเขาก่อน
“พี่มาหาแก้วกับลูก แก้วพี่ขอโทษ พี่รู้ว่าพี่ผิดพี่เลว พี่เป็นพ่อที่ไม่ได้เรื่อง แก้วจะให้โอกาสพี่ดูแลแก้วกับลูกได้มั้ย” โทโมะค่อยๆเอื้อมมือมากุมมือของหญิงสาวตรงหน้า หวังเหลือเกินว่า คำตอบของเธอจะเป็นคำที่เขาหวังไว้
“โอกาส? โอกาสเหรอค่ะ สิ่งที่คุณทำมันเกิดที่ฉันจะให้อภัยแล้วล่ะค่ะ” และแล้วคำตอบของเธอทำให้เขาช็อก มันก็จริงสิ่งที่เขาทำมันเกินที่เธอจะให้อภัยเขา แต่ตอนนี้เขาอยู่ไม่ได้โดยไม่มีเธอกับลูก ยังไงเขาก็ไม่ยอมแพ้
“พี่รู้ว่าสิ่งที่พี่ทำมันเกินที่แก้วกับลูกจะให้อภัย แต่พี่คิดถึงแก้วกับลูกเหลือเกิน แก้วจะให้พี่ทำยังไงแก้วถึงจะให้อภัยพี่ พี่ยอมทำทุกอย่าง”
“ถ้าคุณอยากให้ฉันให้อภัยคุณล่ะก็ แค่คุณออกไปจากชีวิตของฉันกับลูกไม่ต้องกลับมาให้ฉันเห็นหน้าคุณอีกแค่นั้นก็พอแล้วค่ะ” พูดจบแก้วก็เดินออกไปทิ้งโทโมะที่นั่งทรุดลงกับพื้น นี่เขาจะไม่มีวันได้อยู่กับลูกเมียแล้วใช่มั้ย เขาเป็นคนที่ทำทุกอย่างพังเอง เขาทำลายความรักของเธอที่มีให้เขาด้วยมือมือของเขาเอง
สมควรแล้วล่ะที่เป็นแบบนี้
.
.
.
แก้วมาหาลูกชายที่บ้านพักของเกล แต่ปรากฏว่าเจ้าตัวเล็กหลับไปแล้ว
“น้องกรานต์หลับไปแล้วค่ะ ว่าแต่พี่เคลียร์กับพี่โทโมะรู้เรื่องแล้วเหรอคะ” เกลถามพี่สาว
“จ๊ะ นี่น้องกรานต์หลับไปนานแล้วรึเปล่า”
“ร้องให้จนหลับไปได้สักพักแล้วล่ะค่ะ เกลถามพี่ตรงๆเลยนะคะพี่ไม่สงสารน้องกรานต์บ้างเลยเหรอ น้องกรานต์เฝ้าแต่ถามหาพ่อตลอด พี่อยากให้ลูกของพี่ไม่มีพ่อเหรอคะ” เกลตัดสินใจถามพี่สาวของเธอออกไป ไม่ใช่ว่าไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นทำอะไรกับพี่สาวเธอไว้บ้าง แต่อย่างน้อยก็อย่าให้หลานชายของเธอเป็นเด็กไม่มีพ่อเลย
“น้องกรานต์อยู่ได้โดยไม่มีพ่อ พี่เลี้ยงลูกของพี่ได้ พี่ไม่ต้องการกลับไปลงนรกอีก เกลคิดว่าพี่อยากให้ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้เหรอ ในเมื่อเขาเป็นคนทำทุกอย่างให้มันพังเอง เขาเลือกที่จะทำร้ายลูกทำร้ายพี่เอง ถ้าให้น้องกรานต์มีพ่อแบบนั้นพี่ยอมให้น้องกรานต์ไม่มีพ่อดีกว่า” คำพูดที่แก้วพูดให้เกลฟัง ทำให้คนที่แอบฟังอยู่หัวใจแทบสลาย โทโมะเดินออกไปเหมือนคนไม่มีแรง เขาคงต้องปล่อยแก้วกับลูกแล้วล่ะ มันก็จริงอย่างที่แก้วพูด ถ้าให้น้องกรานต์มีพ่อเลวๆแบบนี้สู้ให้ไม่มีมันจะดีกว่า
ขอบคุณทุกคนมากนะที่เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ มาอัพให้แล้วค่ะ เม้น โหวตกันเยอะๆนะ
“ฮึก...พี่..เอ่อ...คุณมาที่นี้ทำไมคะ” หญิงสาวเปิดประเด็นถามเขาก่อน
“พี่มาหาแก้วกับลูก แก้วพี่ขอโทษ พี่รู้ว่าพี่ผิดพี่เลว พี่เป็นพ่อที่ไม่ได้เรื่อง แก้วจะให้โอกาสพี่ดูแลแก้วกับลูกได้มั้ย” โทโมะค่อยๆเอื้อมมือมากุมมือของหญิงสาวตรงหน้า หวังเหลือเกินว่า คำตอบของเธอจะเป็นคำที่เขาหวังไว้
“โอกาส? โอกาสเหรอค่ะ สิ่งที่คุณทำมันเกิดที่ฉันจะให้อภัยแล้วล่ะค่ะ” และแล้วคำตอบของเธอทำให้เขาช็อก มันก็จริงสิ่งที่เขาทำมันเกินที่เธอจะให้อภัยเขา แต่ตอนนี้เขาอยู่ไม่ได้โดยไม่มีเธอกับลูก ยังไงเขาก็ไม่ยอมแพ้
“พี่รู้ว่าสิ่งที่พี่ทำมันเกินที่แก้วกับลูกจะให้อภัย แต่พี่คิดถึงแก้วกับลูกเหลือเกิน แก้วจะให้พี่ทำยังไงแก้วถึงจะให้อภัยพี่ พี่ยอมทำทุกอย่าง”
“ถ้าคุณอยากให้ฉันให้อภัยคุณล่ะก็ แค่คุณออกไปจากชีวิตของฉันกับลูกไม่ต้องกลับมาให้ฉันเห็นหน้าคุณอีกแค่นั้นก็พอแล้วค่ะ” พูดจบแก้วก็เดินออกไปทิ้งโทโมะที่นั่งทรุดลงกับพื้น นี่เขาจะไม่มีวันได้อยู่กับลูกเมียแล้วใช่มั้ย เขาเป็นคนที่ทำทุกอย่างพังเอง เขาทำลายความรักของเธอที่มีให้เขาด้วยมือมือของเขาเอง
สมควรแล้วล่ะที่เป็นแบบนี้
.
.
.
แก้วมาหาลูกชายที่บ้านพักของเกล แต่ปรากฏว่าเจ้าตัวเล็กหลับไปแล้ว
“น้องกรานต์หลับไปแล้วค่ะ ว่าแต่พี่เคลียร์กับพี่โทโมะรู้เรื่องแล้วเหรอคะ” เกลถามพี่สาว
“จ๊ะ นี่น้องกรานต์หลับไปนานแล้วรึเปล่า”
“ร้องให้จนหลับไปได้สักพักแล้วล่ะค่ะ เกลถามพี่ตรงๆเลยนะคะพี่ไม่สงสารน้องกรานต์บ้างเลยเหรอ น้องกรานต์เฝ้าแต่ถามหาพ่อตลอด พี่อยากให้ลูกของพี่ไม่มีพ่อเหรอคะ” เกลตัดสินใจถามพี่สาวของเธอออกไป ไม่ใช่ว่าไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นทำอะไรกับพี่สาวเธอไว้บ้าง แต่อย่างน้อยก็อย่าให้หลานชายของเธอเป็นเด็กไม่มีพ่อเลย
“น้องกรานต์อยู่ได้โดยไม่มีพ่อ พี่เลี้ยงลูกของพี่ได้ พี่ไม่ต้องการกลับไปลงนรกอีก เกลคิดว่าพี่อยากให้ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้เหรอ ในเมื่อเขาเป็นคนทำทุกอย่างให้มันพังเอง เขาเลือกที่จะทำร้ายลูกทำร้ายพี่เอง ถ้าให้น้องกรานต์มีพ่อแบบนั้นพี่ยอมให้น้องกรานต์ไม่มีพ่อดีกว่า” คำพูดที่แก้วพูดให้เกลฟัง ทำให้คนที่แอบฟังอยู่หัวใจแทบสลาย โทโมะเดินออกไปเหมือนคนไม่มีแรง เขาคงต้องปล่อยแก้วกับลูกแล้วล่ะ มันก็จริงอย่างที่แก้วพูด ถ้าให้น้องกรานต์มีพ่อเลวๆแบบนี้สู้ให้ไม่มีมันจะดีกว่า
ขอบคุณทุกคนมากนะที่เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ มาอัพให้แล้วค่ะ เม้น โหวตกันเยอะๆนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ