Chance ขอเพียงโอกาส

9.4

เขียนโดย benrodjana

วันที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 20.53 น.

  24 ตอน
  263 วิจารณ์
  50.33K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 21.23 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) คลอด/ฝันถึง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
     8 เดือนผ่านไป
ร่างบางและครอบครัวย้ายบ้านมาอยู่ที่เชียงใหม่ได้หลายเดือนแล้ว ตอนนี้ท้องของเธอโตขึ้นมาก เธอบำรุงลูกในท้องอย่างดีและพยายามไม่เครียด หลังจากย้ายมาอยู่เชียงใหม่เธอก็ได้รู้จักกับเพื่อนใหม่ นั่นก็คือ กวิน ซึ่งกวินดีกับเธอมาก และสนิทกับครอบครัวเธอด้วย
“แก้ว”    เสียงเรียกของใครคนหนึ่งเรียกเธอที่นั่งเล่นอยู่บนชิงช้าหน้าบ้าน
“อ้าว พี่กวินมีอะไรเหรอ ^^”  
“พี่เอาขนมมาฝากน่ะ ยัยแบมฝึกทำคุกกี้เลยบอกให้พี่เอามาฝากแก้ว”    เขายื่นกล่องขนมคุกกี้ให้แก้ว ที่ห่อมาอย่างน่ารัก แบมเป็นน้องสาวของกวินซึ่งทั้งสองอยู่ด้วยกันสองคนพี่น้องเพราะพ่อแม่ของทั้งสองเกิดอุบัติเหตุทำให้เสียชีวิตทั้งสอง แต่พวกท่านยังได้ทิ้งมรดกมากมายให้ทั้งสองคนพี่น้อง
“ฝากขอบคุณน้องแบมด้วยนะคะ”
“ครับ เป็นไงบ้างแก้วใกล้คลอดแล้วนิ เจ้าตัวเล็กดิ้นรึเปล่า”    กวินพูดแล้วนั่งลงบนชิงช้าข้างๆ
“นิดหน่อยค่ะ พี่กวินทานอะไรมารึยังค่ะ”
“ทานมาเรียบร้อยแล้วครับ เอ่อแล้วคุณอากับเกลล่ะไปไหนเหรอ”
“คุณพ่อคุณแม่ไปรีสอร์ค่ะส่วนยัยเกล เห็นโทรมาบอกว่าจะกลับดึกหน่อย”
“มืดแล้วพี่กลับบ้านก่อนนะครับ แก้วก็เข้าบ้านได้แล้ว พี่ไปก่อนนะ”    กวินลุกขึ้นแล้วพยุงหญิงสาวให้ลุกจากชิงช้า
“โอ๊ย!”      หญิงสาวร้องออกมาเพราะรู้สึกปวดท้องก่อนที่น้ำคร่ำจะไหลลงมาเต็มพื้น
“แก้ว เป็นอะไร “
“พี่ กวินแก้วปวดท้อง โอ๊ย!”      กวินไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรมากรีบอุ้มหญิงสาวไปโรงพยาบาลทันที
.
                  โรงพยาบาล
“กวิน ยัยแก้วเป็นไงบ้าง”      เมื่อพ่อกับแม่ของแก้วรู้ข่าวก็รีบมาโรงพยาบาลทันทีพร้อมกับเกล
“หมอยังไม่ออกมาเลยครับ ผมว่าคุณอาใจเย็นนะครับ แก้วไม่เป็นะไรหรอกครับ ถึงมือหมอแล้ว”
“จริงด้วยค่ะ เกลว่าคุณพ่อคุณแม่ใจเย็นก่อนนะคะ อีกไม่นานเราก็จะได้เห็นหน้าหลานแล้ว เกลตื่นใจจัง”      เกลพูดแล้วแสดงสีหน้าดีใจ
     ด้านในห้องคลอด
“คุณหมอค่ะ แก้วเจ็บท้องจนทนไม่ไหวแล้วช่วยแก้วด้วย ฮึกๆ...ฮื่อๆ”     หญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงร้องให้ด้วยความเจ็บปวด
“คุณแก้วใจเย็นๆ หายใจเข้าลึกๆค่ะ 1 2 3 เอ้าแบ่งค่ะ”       หมอและพยายามนับหนึ่งถึงสามแล้วให้หญิงสาวแบ่ง แต่เด็กก็ยังไม่ออกมา
“พี่โทโมะ ฮึก...ฮื่อๆ แก้วเจ็บ”     เพ้อถึงคนรักที่ไม่รู้ว่าตอนนี้จะกำลังตามหาเธออยู่หรือไม่หรืออาจจะลืมเธอไม่แล้ว แต่เวลานี้ทำไมเธอถึงต้องนึกถึงเขาด้วยทั้งที่เขาทำให้เธอเจ็บและทรมานทั้งเป็นอยูแบบนี้
“คุณแก้วเบ่งสุดชีวิตเลยนะคะ”
“อึ๊บ..กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
    อุแว้ อุแว้
“คุณได้ลูกชายนะคะคุณแก้วยินดีด้วยค่ะ”    คุณแสดงความดีใจกัหญิงสาวนอนมองลูกของเธอด้วยท่าทางหมดแรงแล้สลบไป
.
.
.
.
.
“แก้ว!”        โทโมะละเมอดึกขึ้นมากลางดึก เขาฝันถึงสาวคนรักที่เขาสะบัดรักเธอไปเมื่อหลายเดือนก่อน และเมื่อหลายเดือนที่ผ่านมานี้ทำให้เขาคิดได้และรู้สึกผิดที่ทำต่อแธอและลูก เขาพยายามสืบเสาะหาเธอกับลูกแต่ก็ไม่เคยได้รับข่าวว่าเจอเธอสักครั้ง ครั้นจะถามเฟย์และฟางแฟนสาวของเขื่อนและป๊อปปี้ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของแก้ว ทั้งสองก็บอกว่าไม่รู้ ซ้ำยังด่าเขากลับมาอีกที่ทำให้แก้วกับลูกต้องลำบาก เขารู้ว่าเขาผิดและสมควรแล้วที่แก้วจะเกลียดเขา ตอนนี้เขาแค่ต้องการเห็นหน้าลูกและหญิงสาวว่าทั้งสองมีความสุขดีหรือไม่  แล้วเมื้อกี้เขาก็ดันฝันเห็นแก้วที่กำลังร้องร้องเรียกชื่อเขาอีก ทำให้เขายิ่งกังวลถึงเธอมากยิ่งขึ้น
   ------------------------------------------------------------------------------------
 
 
 
 
 
 
ไรเตอร์มาอัพแล้วนะ ขอโทษด้วยที่เมื่อวานไรเตอร์ไมได้อัพให้ เรามาโหวตชื่อลูกของแก้วดีกว่าว่าชื่ออะไรดี ช่วยไรเตอร์คิดหน่อยนะทุกคน ^^
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา