Chance ขอเพียงโอกาส

ตอนที่2

         แก้วเก็บข้าวของออกจากคอนโดของโทโมะ และรีบมาที่บ้านพ่อกับแม่ของเธอ จนผู้เป็นเป็นก็อดแปลกใจไม่ได้ว่าทำไมลูกสาวถึงได้มาหาตอนดึกไอย่างนี้

“แม่คะ พ่อคะ แก้วขอโทษ ฮึก...ฮื่อๆ”    เมื่อเห็นหน้าพ่อกับแม่ก็โผล่เข้ากอดแล้วร้องให้ ทำให้ผู้เป็นพ่อแม่สงสัยเข้าไปอีกว่าลูกสาวเป็นอะไรไป

“แก้ว ลูกเป็นอะไรทำไมต้องร้องให้ด้วยหึ ลูกพ่อ”

“ใช่ลูก ใครทำอะไรหนูลูก” 

“แก้วขอโทษค่ะพ่อ แม่ ฮึกๆ..แก้วผิดไปแล้ว แก้วขอโทษ”     หญิงสาวก้มลงกราบเท้าบิดามารดา ถ้าพ่อและแม่ของเธอรู้ท่านต้องเสียใจมากแน่ๆ แต่ในเมื่อเธอม่มีทางเลือกแล้ว และความลับก็ไม่มีในโลกสักวันพ่อกับแม่เธอก็รู้จนได้

“กะ..แก้ว  ท้อง ค่ะแม่ ฮึกๆ แก้วขอโทษ แก้วมันเป็ลูกที่เลว ไม่ได้เรื่อง พ่อตีแก้วเลย ตีแก้วให้ตายเลย แก้วไม่สมควรเกิดเป็นลูกของพ่อกับเลย ฮื่อๆ”     เมื่อความจริงได้หลุดออกมากจากปากลูกสาวทำเอา คุณมลและคุณศักดิ์ ถึงจะอึ้ง แต่ถ้าจะให้โทษลูกก็ไม่ได้เพราะพวกเขาทั้งสองก็มีส่วนผิดที่ปล่อยให้ลูกสาวไปอยู่ข้างนอกโดยลำพัง สิ่งที่อยากรู้ตอนนี้คือใครเป็นพ่อของเด็กในท้อง

“แก้ว อย่าโทษตัวเองลูก ฮึกๆ... เรื่องมันผ่านไปแล้ว พ่อกับแม่รัก ลูกมากนะ ลูกสาวแม่แม่เลี้ยงได้ตั้งสองคน กับแค่หลานคนเดียวทำไมแม่จะเลี้ยงไม่ได้ ใช่มั้ยคะคุณ”    

“ใช่ลูก แต่ลูกบอกบอกมาได้มั้ยว่าใครเป็นพ่อของเด็ก พ่อจะไปฆ่ามัน”

              แก้วเล่าเรื่องทั้งหมดให้ผู้เป็นพ่อและแม่ฟังตอนแรกคุณศักดิ์จะไปลากคอโทโมะถึงบ้าน แต่แก้วห้ามเพราะไม่อยากมีอะไรเกี่ยวข้องกับผู้ชายคนนั้นอีก

“คุณค่ะฉันว่า เราขายบ้านหลังี้แล้วไปอยู่บ้านที่เชียงใหม่กันเถอะค่ะ ยัยแก้วจะได้พักผ่อนด้วย”     พูดไปก็ได้แต่สงสารลูกมีทางเดียวที่จะไปให้ไกลจากขี้ปากชาวบ้านได้คือ ย้ายที่อยู่ จะได้ไปดูแลรีสอร์ที่นั่นด้วย

“อืมก็ดีนะคุณ เดี๋ยวคุณบอกยัยเกลด้วยนะ ป่ะแก้วลูก เดี๋ยวพ่อพาไปนอน”

ไรเตอร์อัพตอนที่สองให้แล้วนะ อย่าลืมเม้นโหวตกันบ้างเน้อ ขอบคุณทุกคนที่มาเม้นให้ไรเตอร์ไว้พรุ่งนี้ไรเตอร์มาอัพให้อีก ^^