Chance ขอเพียงโอกาส
เขียนโดย benrodjana
วันที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 20.53 น.
แก้ไขเมื่อ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 21.23 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) คลอด/ฝันถึง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ8 เดือนผ่านไป
ร่างบางและครอบครัวย้ายบ้านมาอยู่ที่เชียงใหม่ได้หลายเดือนแล้ว ตอนนี้ท้องของเธอโตขึ้นมาก เธอบำรุงลูกในท้องอย่างดีและพยายามไม่เครียด หลังจากย้ายมาอยู่เชียงใหม่เธอก็ได้รู้จักกับเพื่อนใหม่ นั่นก็คือ กวิน ซึ่งกวินดีกับเธอมาก และสนิทกับครอบครัวเธอด้วย
“แก้ว” เสียงเรียกของใครคนหนึ่งเรียกเธอที่นั่งเล่นอยู่บนชิงช้าหน้าบ้าน
“อ้าว พี่กวินมีอะไรเหรอ ^^”
“พี่เอาขนมมาฝากน่ะ ยัยแบมฝึกทำคุกกี้เลยบอกให้พี่เอามาฝากแก้ว” เขายื่นกล่องขนมคุกกี้ให้แก้ว ที่ห่อมาอย่างน่ารัก แบมเป็นน้องสาวของกวินซึ่งทั้งสองอยู่ด้วยกันสองคนพี่น้องเพราะพ่อแม่ของทั้งสองเกิดอุบัติเหตุทำให้เสียชีวิตทั้งสอง แต่พวกท่านยังได้ทิ้งมรดกมากมายให้ทั้งสองคนพี่น้อง
“ฝากขอบคุณน้องแบมด้วยนะคะ”
“ครับ เป็นไงบ้างแก้วใกล้คลอดแล้วนิ เจ้าตัวเล็กดิ้นรึเปล่า” กวินพูดแล้วนั่งลงบนชิงช้าข้างๆ
“นิดหน่อยค่ะ พี่กวินทานอะไรมารึยังค่ะ”
“ทานมาเรียบร้อยแล้วครับ เอ่อแล้วคุณอากับเกลล่ะไปไหนเหรอ”
“คุณพ่อคุณแม่ไปรีสอร์ค่ะส่วนยัยเกล เห็นโทรมาบอกว่าจะกลับดึกหน่อย”
“มืดแล้วพี่กลับบ้านก่อนนะครับ แก้วก็เข้าบ้านได้แล้ว พี่ไปก่อนนะ” กวินลุกขึ้นแล้วพยุงหญิงสาวให้ลุกจากชิงช้า
“โอ๊ย!” หญิงสาวร้องออกมาเพราะรู้สึกปวดท้องก่อนที่น้ำคร่ำจะไหลลงมาเต็มพื้น
“แก้ว เป็นอะไร “
“พี่ กวินแก้วปวดท้อง โอ๊ย!” กวินไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรมากรีบอุ้มหญิงสาวไปโรงพยาบาลทันที
.
โรงพยาบาล
“กวิน ยัยแก้วเป็นไงบ้าง” เมื่อพ่อกับแม่ของแก้วรู้ข่าวก็รีบมาโรงพยาบาลทันทีพร้อมกับเกล
“หมอยังไม่ออกมาเลยครับ ผมว่าคุณอาใจเย็นนะครับ แก้วไม่เป็นะไรหรอกครับ ถึงมือหมอแล้ว”
“จริงด้วยค่ะ เกลว่าคุณพ่อคุณแม่ใจเย็นก่อนนะคะ อีกไม่นานเราก็จะได้เห็นหน้าหลานแล้ว เกลตื่นใจจัง” เกลพูดแล้วแสดงสีหน้าดีใจ
ด้านในห้องคลอด
“คุณหมอค่ะ แก้วเจ็บท้องจนทนไม่ไหวแล้วช่วยแก้วด้วย ฮึกๆ...ฮื่อๆ” หญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงร้องให้ด้วยความเจ็บปวด
“คุณแก้วใจเย็นๆ หายใจเข้าลึกๆค่ะ 1 2 3 เอ้าแบ่งค่ะ” หมอและพยายามนับหนึ่งถึงสามแล้วให้หญิงสาวแบ่ง แต่เด็กก็ยังไม่ออกมา
“พี่โทโมะ ฮึก...ฮื่อๆ แก้วเจ็บ” เพ้อถึงคนรักที่ไม่รู้ว่าตอนนี้จะกำลังตามหาเธออยู่หรือไม่หรืออาจจะลืมเธอไม่แล้ว แต่เวลานี้ทำไมเธอถึงต้องนึกถึงเขาด้วยทั้งที่เขาทำให้เธอเจ็บและทรมานทั้งเป็นอยูแบบนี้
“คุณแก้วเบ่งสุดชีวิตเลยนะคะ”
“อึ๊บ..กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
อุแว้ อุแว้
“คุณได้ลูกชายนะคะคุณแก้วยินดีด้วยค่ะ” คุณแสดงความดีใจกัหญิงสาวนอนมองลูกของเธอด้วยท่าทางหมดแรงแล้สลบไป
.
.
.
.
.
“แก้ว!” โทโมะละเมอดึกขึ้นมากลางดึก เขาฝันถึงสาวคนรักที่เขาสะบัดรักเธอไปเมื่อหลายเดือนก่อน และเมื่อหลายเดือนที่ผ่านมานี้ทำให้เขาคิดได้และรู้สึกผิดที่ทำต่อแธอและลูก เขาพยายามสืบเสาะหาเธอกับลูกแต่ก็ไม่เคยได้รับข่าวว่าเจอเธอสักครั้ง ครั้นจะถามเฟย์และฟางแฟนสาวของเขื่อนและป๊อปปี้ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของแก้ว ทั้งสองก็บอกว่าไม่รู้ ซ้ำยังด่าเขากลับมาอีกที่ทำให้แก้วกับลูกต้องลำบาก เขารู้ว่าเขาผิดและสมควรแล้วที่แก้วจะเกลียดเขา ตอนนี้เขาแค่ต้องการเห็นหน้าลูกและหญิงสาวว่าทั้งสองมีความสุขดีหรือไม่ แล้วเมื้อกี้เขาก็ดันฝันเห็นแก้วที่กำลังร้องร้องเรียกชื่อเขาอีก ทำให้เขายิ่งกังวลถึงเธอมากยิ่งขึ้น
------------------------------------------------------------------------------------
ไรเตอร์มาอัพแล้วนะ ขอโทษด้วยที่เมื่อวานไรเตอร์ไมได้อัพให้ เรามาโหวตชื่อลูกของแก้วดีกว่าว่าชื่ออะไรดี ช่วยไรเตอร์คิดหน่อยนะทุกคน ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ