แรงแค้น พยาบาทร้าย

 
 ณ ห้องนอนส่วนตัวของโทโมะ 
 
   โทโมะค่อย ๆ เดินเข้าใกล้เรือนร่างของแก้ว ก่อนจะจับหญิงสาวกระแทกกับกำแพงห้องอย่างแรงจนเลือดไหลอาบออกมาจากหัวสวยหญิงสาวค่อย ๆ สลบไป 
 
โทโมะ // : อ่อนแอ !! แต่ดีฉันจะได้จัดการกับเรือนร่างเธอง่ายหน่อย 
 
~ แค๊วกเสื้อชุดเดรสราคาแพงถูกฉีดจนขาดวิ่นและโยนไปไกล ~
 
โทโมะ // : ร้ายนักนิ !! ตัวเล็กแค่นี้ แต่ซ่อนรูปชะมัด !! ทำแผลที่หัวก่อนดีกว่า เดี๋ยวจะเลือดออกจนตายเสียก่อน 
 
 @
 
 @
 
 @
 
 @
 
 @
 
เดินไปหยิบกล่องเครื่องมือปฐมพยาบาล 
 
ทีเจ - กวิน // : นายครับ !! เสื้อผ้าของคุณผู้หญิงได้แล้วครับ
 
โทโมะ // : ขอบใจมาก !! พรุ่งนี้ขออาหารเช้าเป็นข้าวต้มกุ้ง 2 ที่
 
ทีเจ - กวิน // : รับทราบครับ !! นาย แล้วนี่ใครเป็นอะไรครับ
 
โทโมะ // : ไม่ใช่ฉันหรอก ผู้หญิงคนนั้นหัวแตกนะ 
 
ทีเจ - กวิน // : ให้พวกผมทำแผลให้เธอไหมครับ
 
โทโมะ // : ไม่ต้อง !! ฉันทำเอง ออกไปได้แล้ว 
 
ทีเจ - กวิน // : ครับนาย !!
 
 @
 
 @
 
 @
 
 @
 
 @ 
 
 @
 
ห้องนอนส่วนตัวโทโมะ 
 
แก้ว // : พะ ... พี่พิกซี่ ... ชะ ... ช่วย แก้วด้วย ฮือออออ
 
โทโมะ // : ไหนขอดูแผลหน่อยสิ ... หึหึ อักเสบใช่เล่นนิ ฉันจะทำแผลให้แล้วกัน 
 
แก้ว // : ยะ ... อย่าเข้ามาใกล้ฉันนะ 
 
โทโมะ // : ทำไม !! กลัวเป็นด้วยหรอ ฉันแค่จะทำแผลให้ อยู่เฉย ๆ 
 
   ชายหนุ่มลงมือเย็บแผลสด ๆ ให้กับหญิงสาว สร้างความเจ็บปวดให้เธอเป้นอย่างยิ่งจนสลบคาอกของชายหนุ่มที่ยิ้มกริ่ม และมองร่างบางที่มีเพียงบราเซียและแพนตี้ปกคลุมอยู่ อย่างกลืนน้ำลายลงคอ ถึงเธอจะเป็นลูกของคนที่ฆ่าแม่เขาตาย แต่วิธีไหนที่ทำร้ายจิตใจเธอให้แตกสลายได้เท่าไหร่ เขาก็อยากลองทำ
 
.........................................................................
 
ตอนหน้าแก้วจะเสียเวอร์จิ้นแรกให้กับคนใจร้ายอย่างโทโมะ เม้นโหวต