แรงแค้น พยาบาทร้าย

 ณ ห้องนอนส่วนตัวของโทโมะ 

   โทโมะค่อย ๆ เดินเข้าใกล้เรือนร่างของแก้ว ก่อนจะจับหญิงสาวกระแทกกับกำแพงห้องอย่างแรงจนเลือดไหลอาบออกมาจากหัวสวยหญิงสาวค่อย ๆ สลบไป 

โทโมะ // : อ่อนแอ !! แต่ดีฉันจะได้จัดการกับเรือนร่างเธอง่ายหน่อย 

~ แค๊วกเสื้อชุดเดรสราคาแพงถูกฉีดจนขาดวิ่นและโยนไปไกล ~

โทโมะ // : ร้ายนักนิ !! ตัวเล็กแค่นี้ แต่ซ่อนรูปชะมัด !! ทำแผลที่หัวก่อนดีกว่า เดี๋ยวจะเลือดออกจนตายเสียก่อน 

 @

 @

 @

 @

 @

เดินไปหยิบกล่องเครื่องมือปฐมพยาบาล 

ทีเจ - กวิน // : นายครับ !! เสื้อผ้าของคุณผู้หญิงได้แล้วครับ

โทโมะ // : ขอบใจมาก !! พรุ่งนี้ขออาหารเช้าเป็นข้าวต้มกุ้ง 2 ที่

ทีเจ - กวิน // : รับทราบครับ !! นาย แล้วนี่ใครเป็นอะไรครับ

โทโมะ // : ไม่ใช่ฉันหรอก ผู้หญิงคนนั้นหัวแตกนะ 

ทีเจ - กวิน // : ให้พวกผมทำแผลให้เธอไหมครับ

โทโมะ // : ไม่ต้อง !! ฉันทำเอง ออกไปได้แล้ว 

ทีเจ - กวิน // : ครับนาย !!

 @

 @

 @

 @

 @ 

 @

ห้องนอนส่วนตัวโทโมะ 

แก้ว // : พะ ... พี่พิกซี่ ... ชะ ... ช่วย แก้วด้วย ฮือออออ

โทโมะ // : ไหนขอดูแผลหน่อยสิ ... หึหึ อักเสบใช่เล่นนิ ฉันจะทำแผลให้แล้วกัน 

แก้ว // : ยะ ... อย่าเข้ามาใกล้ฉันนะ 

โทโมะ // : ทำไม !! กลัวเป็นด้วยหรอ ฉันแค่จะทำแผลให้ อยู่เฉย ๆ 

   ชายหนุ่มลงมือเย็บแผลสด ๆ ให้กับหญิงสาว สร้างความเจ็บปวดให้เธอเป้นอย่างยิ่งจนสลบคาอกของชายหนุ่มที่ยิ้มกริ่ม และมองร่างบางที่มีเพียงบราเซียและแพนตี้ปกคลุมอยู่ อย่างกลืนน้ำลายลงคอ ถึงเธอจะเป็นลูกของคนที่ฆ่าแม่เขาตาย แต่วิธีไหนที่ทำร้ายจิตใจเธอให้แตกสลายได้เท่าไหร่ เขาก็อยากลองทำ

.........................................................................

ตอนหน้าแก้วจะเสียเวอร์จิ้นแรกให้กับคนใจร้ายอย่างโทโมะ เม้นโหวต