Play Boy ตัวร้ายพิฆาตหัวใจคุณ!
8.6
เขียนโดย 
พั้นซ์
วันที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 19.56 น.
17 chapter
81 วิจารณ์
31.58K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2556 15.05 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
10) ช่วยแก้ว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความด้านโทโมะ
ตอนนี้ผมขับรถตามสัญญาณจีพีเอสที่แก้วเปิดไว้มาเรื่อยๆ จนมาถึงคอนโดหรูแห่งหนึ่งใจกลางเมือง แต่ปัญหาคือผมจะเข้าไปหาแก้วในนั้นยังไง? หลังจากที่ผมจอดรถเรียบร้อยแล้ว ก็มาที่เคาร์เตอร์
"ขอโทษนะครับ คือผมมาดูแลห้องให้เพื่อนอ่ะครับ แต่ผมลืมว่าเขาอยู่ห้องไหน แล้วโทรศัพท์ก็ดันแบตหมดด้วย"
"แต่ที่คีย์การ์ดก็มีบอกหมายเลขห้องนี่คะ"
"คือว่าคีย์การ์ดผมทำหายไปพร้อมกับกระป๋าตังค์น่ะครับ เลยจะให้คุณพนักงานคนสวยช่วยหน่อยน่ะครับ"เมื่อพูดจบผมก็ยิ้มให้พนักงานคนนั้น
"เอ่อ...ก็ได้ค่ะ เพื่อนคุณชื่ออะไรคะ"ชื่อ?งั้นเหรอ ไอหมอนั่นมันชื่ออะไรวะ นึกๆๆๆ???อ๋อ!
"กวินครับ..กวิน"หลังจากนั้นพนักงานคนนั้นก็ค้นหาซักพักก็เงยหน้าขึ้นมา
"ห้อง514ค่ะ นี่ค่ะคีย์การ์ด"หลังจากนั้นผมก็รับคีย์การ์ดจากเธออมา
"ขอบคุณครับ :)"ตอนนี้ผมขึ้นลิฟมาเรื่อยๆจนมาถึง20แล้วก็เดินมาหยุดอยู่ที่หน้าห้อง514ห้องของไอเวรนั่น ที่พาตัวแก้วมา ผมรีบเสียบคีย์การ์ดอย่างรวดเร็ว และเมื่อผมเปิดประตูเข้าไปก็พบว่า มันกำลังจะ....แบบนั้นกับแก้ว ทั้งๆที่เธอยังหลับอยู่!
"เห้ย!!หยุดนะโว้ย!!! ไอสารเลวแกจะทำอะไรคู่หมั้นฉัน!!"ผมไม่รอฟังคำตอบมัน วิ่งตรงเข้าไปกระชากมันออกจากแก้ว แล้วก็เสยหน้ามันไม่ยั้งด้วยความโกรธ! จนมันสลบไปไอชาติชั่วเอ้ยขนาดผู้หญิงที่เป็นเพศแม่และที่สำคัญเป็นคนรักเก่าของมันมันก็ยังทำได้ลงคอ! สารเลวที่สุด!!! หลังจากที่ผมจักการมันเสร็จก็รีบตรงเข้าไปหาแก้วที่นอนสลบอยู่ที่เตียงทันที"แก้วๆๆๆ!!!"
"โทโมะ!!!"เมือเธอลืมตาขึ้นมาก็โผเข้ากอดผมอย่างเต็มแรง"ฉันว่าแล้วนายต้องมาช่วยฉัน ฮือๆๆ"
"ไม่เป็นไรนะแก้ว ฉันต้องช่วยเธออยู่แล้ว"ผมพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนพลางลูปผมเธอไปมา
"รักกันมากนักใช่มั้ย!!!"แต่อยู่ดีๆเสียงของไอเวรนั่นก็แทรกขึ้นมา พอผมหันไปหามันก็พบว่ามันถือปืนจ่อมาที่เรา2คน
ปัง!!
ลูกกระสุนพุ่งเข้ามาที่บริเวณหน้าอกข้างขวาของผมอย่างจัง (ทำไมไม่โดนข้างซ้ายฟะ-3-:ไรเตอร์ เพราะฉันเป็นพระเอกไงยัยบ๊อง:โทโมะ) ด้วยแรงของลูกกระสุนทำให้ผมทรดลงไปนอนบนตักแก้ว
"โทโมะๆๆนายอย่าเป็นอะไรนะ อย่าเป็นอะไร นายต้องอยู่กับฉัย ฮือๆๆๆ"
"รักมันมากนักเหรอ ดูซิถ้ามันตายเธอจะรักมันอยู่มั้ย!!!!"น้ำเสียงเกรี้ยวกราดของไอชาติชั่วกวิน ทำให้ผมหวั่นใจไม่น้อย ไม่จะฆ่าผมผมไม่ว่า แต่ถ้ามันทำอะแก้วล่ะ!!! แต่เรี่ยวแรงผมตอนนี้ไม่มีเลย แม้กระทั่้งจะลืมตาต่อก็ยังจะไมไหว
"อย่าทำอะเขา!!! นายอยากได้อะไรนายบอกฉันมาฉันยอมทุกอย่าง ขอแค่อย่าทำร้ายเขา!!!"
"หึ! ยิ่งเธอขอร้องเพื่อมันเท่าไหร ยิ่งเธอรักมันเท่าไหร ฉันก็ยิ่งเกียดมันเท่านั้น!!!!"หลังจากนั้นไอกวินก็เล็งหัวกระบอกปืนมาที่แขนข้างซ้ายของผมและมันก็.....
ปัง!!
ยิงเข้าที่แขนข้างซ้ายผม ตอนนี้ผมจะไม่ไหวแล้ว....แรงลืมตาก็จะไม่ไหวแล้ว
"โทโมะ!! นายอย่าหลับนะ นายต้องอยู่กับฉัน"นั่นเป็นสิ่งสุดท้ายที่ผมได้ยิน.....
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
กรี๊ด!!!!ตอนนี้กวินชั่วมากอ่ะ บังอาจยิงโทโมะของไรเตอร์ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ เดี๋ยถ้าว่างจะมาอัพเพิ่มให้อีกนะ^___^
ตอนนี้ผมขับรถตามสัญญาณจีพีเอสที่แก้วเปิดไว้มาเรื่อยๆ จนมาถึงคอนโดหรูแห่งหนึ่งใจกลางเมือง แต่ปัญหาคือผมจะเข้าไปหาแก้วในนั้นยังไง? หลังจากที่ผมจอดรถเรียบร้อยแล้ว ก็มาที่เคาร์เตอร์
"ขอโทษนะครับ คือผมมาดูแลห้องให้เพื่อนอ่ะครับ แต่ผมลืมว่าเขาอยู่ห้องไหน แล้วโทรศัพท์ก็ดันแบตหมดด้วย"
"แต่ที่คีย์การ์ดก็มีบอกหมายเลขห้องนี่คะ"
"คือว่าคีย์การ์ดผมทำหายไปพร้อมกับกระป๋าตังค์น่ะครับ เลยจะให้คุณพนักงานคนสวยช่วยหน่อยน่ะครับ"เมื่อพูดจบผมก็ยิ้มให้พนักงานคนนั้น
"เอ่อ...ก็ได้ค่ะ เพื่อนคุณชื่ออะไรคะ"ชื่อ?งั้นเหรอ ไอหมอนั่นมันชื่ออะไรวะ นึกๆๆๆ???อ๋อ!
"กวินครับ..กวิน"หลังจากนั้นพนักงานคนนั้นก็ค้นหาซักพักก็เงยหน้าขึ้นมา
"ห้อง514ค่ะ นี่ค่ะคีย์การ์ด"หลังจากนั้นผมก็รับคีย์การ์ดจากเธออมา
"ขอบคุณครับ :)"ตอนนี้ผมขึ้นลิฟมาเรื่อยๆจนมาถึง20แล้วก็เดินมาหยุดอยู่ที่หน้าห้อง514ห้องของไอเวรนั่น ที่พาตัวแก้วมา ผมรีบเสียบคีย์การ์ดอย่างรวดเร็ว และเมื่อผมเปิดประตูเข้าไปก็พบว่า มันกำลังจะ....แบบนั้นกับแก้ว ทั้งๆที่เธอยังหลับอยู่!
"เห้ย!!หยุดนะโว้ย!!! ไอสารเลวแกจะทำอะไรคู่หมั้นฉัน!!"ผมไม่รอฟังคำตอบมัน วิ่งตรงเข้าไปกระชากมันออกจากแก้ว แล้วก็เสยหน้ามันไม่ยั้งด้วยความโกรธ! จนมันสลบไปไอชาติชั่วเอ้ยขนาดผู้หญิงที่เป็นเพศแม่และที่สำคัญเป็นคนรักเก่าของมันมันก็ยังทำได้ลงคอ! สารเลวที่สุด!!! หลังจากที่ผมจักการมันเสร็จก็รีบตรงเข้าไปหาแก้วที่นอนสลบอยู่ที่เตียงทันที"แก้วๆๆๆ!!!"
"โทโมะ!!!"เมือเธอลืมตาขึ้นมาก็โผเข้ากอดผมอย่างเต็มแรง"ฉันว่าแล้วนายต้องมาช่วยฉัน ฮือๆๆ"
"ไม่เป็นไรนะแก้ว ฉันต้องช่วยเธออยู่แล้ว"ผมพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนพลางลูปผมเธอไปมา
"รักกันมากนักใช่มั้ย!!!"แต่อยู่ดีๆเสียงของไอเวรนั่นก็แทรกขึ้นมา พอผมหันไปหามันก็พบว่ามันถือปืนจ่อมาที่เรา2คน
ปัง!!
ลูกกระสุนพุ่งเข้ามาที่บริเวณหน้าอกข้างขวาของผมอย่างจัง (ทำไมไม่โดนข้างซ้ายฟะ-3-:ไรเตอร์ เพราะฉันเป็นพระเอกไงยัยบ๊อง:โทโมะ) ด้วยแรงของลูกกระสุนทำให้ผมทรดลงไปนอนบนตักแก้ว
"โทโมะๆๆนายอย่าเป็นอะไรนะ อย่าเป็นอะไร นายต้องอยู่กับฉัย ฮือๆๆๆ"
"รักมันมากนักเหรอ ดูซิถ้ามันตายเธอจะรักมันอยู่มั้ย!!!!"น้ำเสียงเกรี้ยวกราดของไอชาติชั่วกวิน ทำให้ผมหวั่นใจไม่น้อย ไม่จะฆ่าผมผมไม่ว่า แต่ถ้ามันทำอะแก้วล่ะ!!! แต่เรี่ยวแรงผมตอนนี้ไม่มีเลย แม้กระทั่้งจะลืมตาต่อก็ยังจะไมไหว
"อย่าทำอะเขา!!! นายอยากได้อะไรนายบอกฉันมาฉันยอมทุกอย่าง ขอแค่อย่าทำร้ายเขา!!!"
"หึ! ยิ่งเธอขอร้องเพื่อมันเท่าไหร ยิ่งเธอรักมันเท่าไหร ฉันก็ยิ่งเกียดมันเท่านั้น!!!!"หลังจากนั้นไอกวินก็เล็งหัวกระบอกปืนมาที่แขนข้างซ้ายของผมและมันก็.....
ปัง!!
ยิงเข้าที่แขนข้างซ้ายผม ตอนนี้ผมจะไม่ไหวแล้ว....แรงลืมตาก็จะไม่ไหวแล้ว
"โทโมะ!! นายอย่าหลับนะ นายต้องอยู่กับฉัน"นั่นเป็นสิ่งสุดท้ายที่ผมได้ยิน.....
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
กรี๊ด!!!!ตอนนี้กวินชั่วมากอ่ะ บังอาจยิงโทโมะของไรเตอร์ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ เดี๋ยถ้าว่างจะมาอัพเพิ่มให้อีกนะ^___^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
