Play Boy ตัวร้ายพิฆาตหัวใจคุณ!

@งานแต่งงาน

 ตอนนี้ทุกคนกำลังวิ่งวุ่นกันหมด เพราะเจ้าสาวของงานแต่งงานในวันนี้หายไป ตอนนี้ได้เลยฤกษ์มาประมาณสามสิบนาทีแล้ว ทางผู้ใหญ่เลยขอประกาศยกเลิกไปก่อน โดยอ้างว่าเจ้าสาวโรคประจำตัวกำเริบจึงต้องรีบไปหาหมอที่โรงพยาบาลและคาดว่าจะต้องรักษาตัวนาน จึงขอยกเลิกงานแต่งในวันนี้ ทุกคนตอนนี้กำลังเครียดมาก เพราะเจ้าสาวไม่ได้หนีไปเอง เพราะถ้าเจ้าสาวจะหนีไปเองก็ควรจะพาเฟย์และฟางเพื่อนสนิทไปด้วย แต่นี่ไม่ใช่เลย ตอนที่คนเข้าไปตามก็พบว่า เฟย์กับฟางนอนสลบอยู่ที่ข้างเตียง และข้าวของบางอย่างกระจัดกระจาย เต็มพื้นห้อง ทุกคนจึงวิเคราะห์ว่าน่าจะเป็นการลักพาตัว

"ผมจะไปตามหาแก้ว!"ชายหนุ่มที่อยู่ในชุดเจ้าบ่าวพูดเสียงแข็ง

"แต่มันอันตรายนะลูกโทโมะ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของตำรวจและนักสืบเถอะลูก"หญิงสาววัยกลางคนเอ่ยบอกลูกชายของตน

"แต่แม่ครับ รอตำรวจไม่มีทางทันหรอก ผมพอจะรู้แล้วว่าใครเป็นคนลักพาตัวแก้วไป"

"ใครเหรอลูกโทโมะ ใครเป็นคนลักพาตัวลูกแม่ไป ฮือๆ"หญิงสาววัยกลางคนผู้เป็นแม่ของหญิงสาวที่ถูกลักพาตัวไปพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงสั่นคลอ

"ไอหน้าฝรั่งนั่น! ต้องเป็นมันแน่ๆ!"ชายหนุ่มพูดเพียงแค่นั้น แล้วรีบสตร์าดรถออกไปโดยทันที

"อือ~"ฉันลืมตาขึ้นมาก็พบว่าอยู่ที่คอนโดที่ฉันคุ้นตาดี ใช่ที่นี่เมื่อก่อนฉันมาที่นี่บ่อย ที่นี่คือห้องของกวินแฟนเก่าฉัน แต่ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ฉันต้องอยู่ในงานแต่งงานของฉันกับโทโมะสิ เท่าที่จำความได้กวินพยายามจะพาตัวฉันไปกับเขาแต่ฉันไม่ยอมไป และเขาก็เอาภาพอะไรไม่รู้มาให้ฉันดม แล้วภาพทุกอย่างก็ดับลงไป"กวิน กวินนายอยู่ในนี้รึป่าว"ฉันเดินไปรอบๆห้องก็พบว่ากวินไม่อยู่ แสดงว่าเขาต้องออกไปข้างนอกแน่ๆ ฉันจึงควานหาโทรศัพท์ที่คิดว่าเอายัดใส่กระเป๋าลับของชุดแต่งงาน แล้วรีบกดโทรหาโทโมะทันทีก่อนที่กวินจะมาเห็นเอา*- -

"ฮัลโหลวโทโมะเหรอ"

(แก้วเธอยู่ไหน!)

"ฉันอยู่ที่คอนโดกวิน เขาลักพาตัวฉันมา นายมาช่วยฉันด้วยนะ ตอนนี้ฉันเปิดจีพีเอสไว้ตลอดเวลานายตามมาช่วยฉันด้วยนะ โทโมะ"

(อืม ฉะันสัญญาว่าฉันจะไปช่วยเธอ แต่เธอต้องเก็บมือถืมไว้ให้ดีที่สุดนะ อย่าให้ไอบ้านั่นมันเห็น แล้วปิดเสียงด้วยล่ะ เผื่อฉันหรือใครโทรไปมันจะได้ไม่รู้)

"อื้ม แค่นี้นะเผื่อกวินมาแล้ว"

'ติ้ด'

ฉันกดวางโทรศัพท์และรีบเอามันเก็บไว้ทีเดิม แล้วก็กลับไปแกล้งหลับเหมือนเดิมเพราะได้ยินเหมือนเสียงใครเปิดประตู เผื่อถ้าเป็นกวินเขาจะได้ไม่สงสัย

"แก้ว...เธอยังน่ารักเหมือนเดิมเลยนะ เพราะแบบนี้ไงฉันถึงจะไม่ยอมเสียเธอไปให้ใครเด็ดขาด!"น้ำเสียงเกรี้ยวกราดของกวินทำให้ฉันหวั่นใจไม่น้อย ว่าเขาจะทำอะไรโทโมะรึป่าว ถึงฉันจะไม่ค่อยชอบหน้าเขาเท่าไหรที่เป็นเพลย์บอย แต่ถึงตอนนี้ตอนที่ฉันลำบาก ฉันกับคิดถึงเขาก่อนคนแรก ไม่รู้สินะฉันรู้สึกว่าเขาสามารถเป็นที่พึ่งของฉันได้