ฑัณท์รักวิวาห์เถื่อน

 
ขอทำหน่อยนะ แล้วค่อยไปเรียน
 
 

 
  ชายหนุ่มไม่รอช้าประกบริมฝีปากหนาลงบนริมฝีปากบาง สอดลิ้นร้อนเข้าไปหาความหวานภายในฌพรงปากนุ่ม หญิงสาวจูบตอบชายหนุ่มอย่างเร้าร้อนและดูดดื่มเช่นเดียวกัน ชายหนุ่มปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของแก้วออกทีละเม็ดจนหมดสาบเสื้อ ก่อนจะค่อย ๆ จับตัวหญิงสาวประครองนั่งและถอดมันโยนออกไป เผยให้เห็นบราเซียสีส้มที่ปกปิดเนินอกคู่สวยของหญิงสาวออก ชายหนุ่มซุกไซร์ลำคอระหงส์ และฝากรอยแสดงความเป็นเจ้าของไว้จนแดงจ้ำ มือหนาปลดคะขอบราเซียทางด้านหลังหญิงสาวออก ทำให้เนินอกคู่สวยของหญิงสาวปรากฎแก่สายตาของชายหนุ่มอีกครั้ง มือหนาเริ่มเคล้งคลึงอกสวยและดูดเม้มอย่างอ่อนโยนเพื่อสร้างอารมณ์ร่วมของหญิงสาวอีกแรง 
 
แก้ว // : อ๊ะ ... อ๊าห์คุณโทโมะ 
 
โทโมะ // : เธอนี่มัน ... อืม .... หวาน ... จริง ๆ 
 
แก้ว // : อ๊าห์ ... ชะ ... ช่วยแก้วทีคะ 
 
 
@
 
@
 
@
 
@
 
@
 
บรรเลงบทรักเสร็จไปเที่ยงกว่า 
 
แก้ว  // : ไปส่งแก้วที่มหาวิทยาลัยได้แล้วคะ 
 
โทโมะ // : ครับว่าที่แพทย์หญิง ... แต่คืนนี้ โมะจะกินอีก 
 
แก้ว // : ฉันไม่ให้คุณกินฉันอีกแล้ว ... ฉันเกลียดคุณ
 
( เดินเข้าห้องน้ำไป )
 
โทโมะ // : ถ้าเธอไม่ให้ฉันกิน ฉันจะทำลายพี่สาวเธอให้ย่อยยับ ไม่ได้ขู่นะ ฉันทำจริง
 
แก้ว // : อย่านะค่ะ อย่าทำอะไรพี่ฟาง 
 
โทโมะ // : ถ้างั้นก็ยอมฉันสิ ยอดรัก