ฑัณท์รักวิวาห์เถื่อน

คิดว่าหลบหน้าฉันพ้นหรือไง 

    แก้วหายดีแล้ว แต่ก็พยายามหลบหน้าไม่ให้ชายหนุ่มเจออยู่สองวันเต็ม ๆ วันนี้เธอต้องไปมหาวิทยาลัยเลยตื่นมาและเดินออกไปหน้าปากซอยเพื่อจะไปเรียกแท็กซี่หน้าปากซอย แต่โทโมะวิ่งรถผ่านมาพอดี

โทโมะ // : ขึ้นรถสิ 

แก้ว // : ไม่เป็นไรคะ ฉันไปเองได้ 

โทโมะ // : ฉันบอกให้ขึ้นรถ เดี่ยวนี้ 

แก้ว // : ไม่เป็นไรคะ แท็กซี่มาพอดี 

   ชายหนุ่มลงจากรถมาอุ้มหญิงสาวขึ้นไปนั่งเคียงข้างก่อนจะล็อคประตูรถและขับรถไปด้วยความเร็วสูง จนหญิงสาวทั้งกลัว แต่เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มไม่ได้ขับไปส่งเธอที่มหาวิทยาลัยแต่ไปทางอื่น เธอก็ร้องบอก 

แก้ว // : คุณโทโมะคะ นี่ไม่ใช่ทางไปมหาวิทยาลัยของฉัน

โทโมะ // : และใครว่าฉันจะพาเธอไปที่มหาลัย ฉันอยากกินเรื่อนร่างเธอ ให้หายแค้นกับที่พี่สาวของเธอกำลังจะเข้ามาเป็นเมียพ่อฉันไง

แก้ว // : ไม่จริงคุณโกหก พี่ฟางไม่มีทางทำเรื่องแบบนั้น พี่ฟางเห็นคุณลุงเป็นผู้มีพระคุณเสมอมา

โทโมะ // : มีพระคุณหรือว่ามีสมบัติไว้ให้กินสบายตลอดชีวิตกันแน่ 

@

@

@

@

@

โรงแรมม่านรูด 

โทโมะ // : ลงไป 

แก้ว // : นี่มันโรงแรมม่านรูดนิ ฉันไม่ลง 

โทโมะ // : ก็ใช่ไง ถ้าไม่ลงแันทำตรงนี้ เธอจะหน้าด้านก็เอา 

แก้ว // : ฉันลงก็ได้  !!

   หญิงสาวพูดจบก็เดินเข้าห้องไป ชายหนุ่มเดินตามเข้าไปเห็นหญิงสาวยืนตะลึงเพราะว่าเธอไม่เคยเข้าม่านรูดมาก่อน ภายในห้องมีกระจกบานใหญ่ส่องให้เห็นการกระทำที่อุบากแน่ ๆ เธอคิด แต่ยังไม่ทันที่ความคิดของเธอจะหยุดลง ชายหนุ่มโยนหญิงสาวลงบนเตียงและคร่อมทับเรือนร่างเธอไว้ 

แก้ว // : คุณโทโมะ ได้โปรด !! แก้วต้องกลับไปเรียน วันนี้อาจารย์จะทบทวนให้ก่อนสอบ

โทโมะ // : เรียนไปทำไมหล่ะ มาเป็นเมียบำเรอฉันไม่ดีกว่าหรอ 

แก้ว // : ไม่ดีคะ แก้วอยากเป็นคุณหมอ และกว่าจะสอบเข้ามหิดลได้ แก้วก็ต้องอ่านเป็นร้อยรอบ 

โทโมะ // : ประจำเดือนหมดเมื่อไหร่ 

แก้ว // : เรื่องนี้คุณไม่จำเป้นต้องทราบ

โทโมะ // : อยากป่องก่อนเป็นหมอหรือไง

แก้ว // : ไม่ ++ 

โทโมะ // : ไม่ก็บอกมาิครับ 

แก้ว // : เมื่อวานค่ะ 

โทโมะ // : แสดงว่าถ้าวันนี้มีอะไรกันไม่ท้อง 

   ใจจริงเขาก็เป็นห่วงเธอเรื่องเรียนมาก ๆ แต่เขาคิดถึงเรือนร่างของเธอแถบไม่ไหวไหน ๆ ก็มาถึงที่นี้แล้ว จะผิดไหมถ้าเขาจะมีอะไรกับเธอก่อนแล้วค่อยไปส่งเธอไปมหาวิทยาลัย