พรหมลิขิตหรือแค่คิดไปเอง

แก้วค่อยๆเปิดตาขึ้นทีละนิด พบกับสถานที่ไม่คุ้น เอ๊ะที่นี่ที่ไหนกันนะ
 
 
กริสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส!!!!!!!!!!!!!!!
 
 
แก้ว//: ที่นี่ที่ไหนเนี่ย
 
 
โทโมะ //:  เห้ย แก้วจะกริ๊ดไปไหนของเธอเนี่ยฉันจะนอน(โทโมะลุกขึ้นมาห้องที่แก้วนอน)
 
 
แก้ว //: นายเป็นใคร
 
 
โทโมะ //: นี่นี่ อย่ามาแกล้งฉันนะ ฉันโทโมะไง จำไม่ได้ซะแล้วหรอ
 
 
แก้ว //:  โทโมะหรอ โทโมะ โทโมะ อ๋อจำได้แล้วนายพาฉันมาส่งที่บ้านแต่นี้ไม่ใช่บ้านฉัน
 
 
โทโมะ //: เธอบอกเองหนิว่า เธอไม่มีบ้าน เธอโดนโกงบ้านของเธอไปแล้ว
 
 
แก้ว //:  นั้นสิ ลืมไปเลย ฮึ้ม คงได้เวลาที่ฉันต้องไปแก้แค้นแล้ว
 
 
โทโมะ //:  ฉันว่าเราไปซื้อเสื้อผ้าสวยๆเพื่อไปแก้แค้นจะได้ลงเอยด้วยดี(มันเกี่ยวกันด้วยหรอ)
 
 
แก้ว //: ใช่ นายนี่รู้ใจฉันจิงๆ(แล้วแก้วกับโทโมะก็ไปห้างหรูแล้วกลับมาที่บ้านพร้อมกับของใช้
 
เต็มไปหมด)
 
 
แก้ว //: ฉันว่าเราไปอาบน้ำกันเถอะนาย นายโทโมะ แล้วนายต้องไปช่วยฉันแก้แค้นนะ
 
 
โทโมะ //: อืม^ ^
 

 
 
รู้สึกว่าไรเตอร์แต่งไม่หนุกเลยอ่ะ ไม่มีใครมาเม้นเลย ตอนนี้เลยไม่หนุกนะ เพราะมันเซงๆ
 
เลยคิดนอกเรื่องไปแต่งไปมันเลยไม่ค่อนสนุก(เรียกว่าไม่หนุกเลยก็ได้)