พรหมลิขิตหรือแค่คิดไปเอง
เขียนโดย rukTK_Foy
วันที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 16.11 น.
แก้ไขเมื่อ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 16.43 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) ทำแผล
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความโทโมะ//: ถึงแล้วแก้ว ลงมาสิ
แก้ว//: อืมรู้แล้ว
ระหว่างเดินเข้าบ้าน
แก้ว//: O.oว๊าย (โครม)(ไรเตอร์ // มาสะดุดล้มทำไมตอนนี้เนี่ย)
โทโมะ //: โอ๊ยแม่คุณ เธอนี่พาระเยอะจิง มาเลยลุกขึ้นมา (ยืนมือให้ให้แก้ว)
แก้ว //: แฮะๆ นิดหนึ่งหน่า (ยิ้ม)
โทโมะ//: ( หน้าแดง)
ในบ้าน
แก้ว //: อื๊อ อย่านะ เจ็บ อื้อ เจ็บนะ เบาๆหน่อยสิ อือ (หน้ามู่)
โทโมะ//: นี่แก้วเลิกโวยวายสักที เดี๋ยวฉันก็ไม่ทำแผลให้เลยนี่ หาว แล้วันจะขึ้นไปนอนและ
เดี๋ยวเธอเอากล่องยาไปเก็บตรงนั้นนะ (โทโมะชี้ที่เก็บยาให้แก้วดู)
แก้ว //: ปัดโถ่ คนขาเจ็บยังจะใช้อีกนะ ไอ คุณโมะ(ระงับคำพูดเอาไว้)
โทโมะ //: เธอนี่ให้ฉันช่วยอยู่เรื่อยเลย เอิ่มแล้วเรื่องห้องนอนเธอไปนอนห้องของพิมก็แล้วกัน
(โทโมะเก็บกล่องยาแล้วพยุงแก้วไปที่ห้องพิม ตอนนี้แก้วยังไม่หายเมานะ)
แก้ว//: เอ้า ปล่อยๆๆๆ ต๊อบ~~(แก้วสะบัดมือโทโมะที่พยุงหลุดแล้วเดินขึ้นเตียงนอนหลับ)
โทโมะ//: เธอนี่ก็น่ารักเหมือนกันแฮะ หรือว่านี่คือพรหมลิขิต เอ่อ ไม่มั้ง ฉันคงคิดไปเอง
" ปึง" เสียงปิดประตูเบาพร้อมกับเสียงไฟที่ถูกปิด " กึก "
แล้วโทโมะก็เดินไปนอนที่ห้องของโทโมะ
จบแล้วตอนที่สอง ถึงจะสั้นเค้าก็ซอรี่ๆนะ ป๊อปฟางก็หวานแน่นอนน๊า รอก่อน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ