be too late มารักเธอในวันที่สายไป

 " แม่จะให้แก้วไปหมั้นกับพี่ป๊อปงั้นหรอ แก้วไม่หมั้้น " แก้วทะเลาะกับผู้เป็นพ่อและแม่
 
 
" แกไม่มีสิทธิมาตัดสินใจแทนฉัน " พ่อของแก้วพูดกับแก้วด้วยสายตาโมโหและโกรธมาก
 
 
" แก้วไม่ได้รักพี่ป๊อป แก้วรักพี่โทโมะ " แก้วเถียงกับพ่อของตนทำให้พ่อของตนตบแก้ว
 
 
เพยี๊ยะ
 
 
" แกจะแต่งงานกับใครไม่ได้นอกจากคุณ ภานุ "
 
 
" ไม่มีทางที่จะมีวันนั้นแน่ค่ะ คุณพ่อ ฟางเขารัก พี่ป๊อป แก้วไม่อยากได้ชื่อว่าแย่งผัวน้อง " แก้วยืน
 
ต่อร้องต่อเถียงกับผู้เป็นพ่อ ก่อนจะวิ่งร้องไห้ขึ้นห้องโดยเคียกันไม่จบ
 
 
" นังแจ๋ว ไปเรียกนังฟางมาพบ ฉันต้องเคียกับมัน " พ่อของฟางแก้วและเฟย์สั่งคนใช้ที่ชื่อแจ๋วไป
 
เรียกฟางมาพบ
 
 
" คิกๆๆๆ เสียงพี่ธามไท นี่เพราะจริง เลย มีอะไรอีกมั้ยที่ลืมบอก มีอะไรอีกมะ... " ติ๊ด ร่างเล็กปิดเสียง
 
โทรศัพท์เมื่อได้ยินเสียงคนเคาะประตู
 
 
" ก๊อก ๆ ๆ คุณหนูค่ะ "
 
 
" ค่ะพี่แจ๋วหรอค่ะ " ร่างเล็กขานตอบรับ
 
 
" ค่ะ พี่แจ๋วเองค่ะ คุณหนูค่ะคุณท่านเรียกให้ไปพบค่ะ "
 
 
" ค๊า พี่แจ๋วเดี๋ยวจะลงไปเดี๋ยวนี้แหละค่ะ "
 
 

 
 
" คุณท่านค่ะ คุณหนูมาแล้วค่ะ " คนใช้บอกผู้เป็นพ่อของฟางแก้วและเฟย์
 
 
" เรียกให้เข้ามาเลย " เสียงพ่อ
 
 
" เชิญค่ะคุณหนู "เสียงคนใช้
 
 
" ค่ะ " ร่างเล็กยิ้มบานมานั่งที่ห้องส่วนตัวของผู้เป็นพ่อ
 
 
" แกรักคุณภานุใช่มั้ย " เสียงผู้เป็นพ่อพูดออกมาโดยหลับตาระหว่างพูด
 
 
" เอ่อ ค่ะ " ร่างเล็กพูดสั่นๆเมื่อเขารู้ว่า เวลาคุณพ่อโมโหจะพูดลักษณะอย่างไร
 
 
" งั้นแก่เลิกรักเขาได้เลย เพราะฉันจะไม่ให้แกแต่งงานกับคุณภานุเด็ดขาด คงเข้าใจ งั้นก็ออกไปได้
 
แล้ว "
 
 
" ค่ะ ได้ค่ะ " ร่างเล็กฟังจบก็รีบลุกขึ้นวิ่งออกจากห้องไปนั่งที่เก้าอี้หน้าบ้าน [ไรเตอร์ - ห้องคุณพ่อ
 
ของฟางมีผีรึป่าวเนี่ย ใครเข้าก็วิ่งออกๆ อุ๊ยลืม เสียบรรยากาศหมดเลย]
 
 
" ฮึกฮือ ๆ คุณพ่อไม่เคยรักฟางเลย  ตอนที่พี่แก้วเกิดธุรกิจของพ่อพุ่งขึ้นร่ำรวย แต่พอฟางเกิดธุรกิจ
 
ของพ่อก็ตกต่ำ แล้วเฟย์ก็เกิดทำให้ธุรกิจของพ่อดีอีกครั้ง พอวันเกิด พี่แก้กับเฟย์ คุณพ่อให้กล่องของ
 
ขวัญชิ้นใหญ่ แต่พอฟางคุณพ่อให้ตุ๊กตัวเล็กๆที่ไม่ได้ห่ออย่างสวยงาม คำอวยพรก็ไม่มีในของขวัญ
 
คุณพ่อไม่เคยรักฟางเลย ฮึก ฮือ คุณพ่อไม่รักฟาง ฮึก ฮือ " ร่าเล็กนั่งร้องไห้บนโต๊ะหน้าบ้าน แต่แล้ว
 
ก็มีเจ้าชายขี่ม้าขาวมาช่วย
 
 
" น้องฟางเป็นอะไรครับ " โทโมะนั้นเองที่มาหาฟาง
 
 
" พี่โทโมะ ฮึก ฮือ " ร่างเล็กวิ่งกระโดดกอดโทโมะผู้ที่เป็นพี่ชายที่ดีที่สุดของฟางเช่นเดียวกับแก้วที่
 
เป็นพี่สาวที่ดีที่สุดของฟาง อ่ะ ๆ ๆ แก้วแอบมองฟางที่กำลังกอดโทโมะอยู่ แล้วพ่อฟางก็กำลังมอง
 
ฟางที่ฟางกอดกับโทโมะเช่นเดียวกัน
 
 
ด้านแก้ว
 
 
" ฟาง ฟางทำให้พี่เปลี่ยนใจทำไม แต่เมื่อฟางกับโทโมะเหมาสมกันพี่กับพี่ป๊อปก็คงเหมาะกันสินะ "
 
แก้วผู้เป็นพี่สาวมองน้องสาวกอดกับคนที่ตัวเองรักโดยมีน้ำตาไหลอยุ่ตลอด
 
 
ด้านพ่อของเฟย์ฟางแก้ว
 
 
" หึหึ แกกับไอ้โมะก็เหมาะสมกันดีนี่หน่า ถ้าฉันให้แกแต่งงานกับไอ้โมะก็คงจะดี " พ่อของเขาเกียด
 
ฟางเกียดโทโมะ แล้วฟางกำลังกอดกับโทโมะ พ่อของเฟย์ฟางแก้วจึงคิดที่จะให้โทโมะกับฟาง
 
แต่งงานกันแล้วสั่งให้ออกไปจากชีวิต
 
 
ด้านฟางโทโมะ
 
 
" ฟางเป็นอะไร " โทโมะจับไหล่ของฟางแล้วสบตาฟาง
 
 
" พี่โมะ พ่อไม่เคยรักฟางเลย ไม่มีใครรักฟางแล้วอ่ะ ฮือ " ร่างเล็กพูดเพ้อโดยลืมว่ามีแก้วกับเฟย์ที่ยังรัก
 
 
" อย่าคิดไปเองสิฟาง พี่ยังรักฟางอยู่นะ " โทโมะพูดแล้วกอดฟางด้วยความอบอุ่น แต่แก้วดันเปิด
 
หน้าต่างเพื่อที่จะฟังว่าสองคนนั้นคุยอะไร แต่พลันได้ยินว่า พี่ยังรักฟางนะ
 
 
" ตึง " เสียงปิดหน้าต่างด้วยความโมโหจาหชั้นบน
 
 
ฟางกับโทโมะเงยหน้าขึ้นมองหน้าต่างใบนั้นอย่างสะดุ้งพลางจับไม้จับมือกันอย่างไม่ได้ตั้งตัว
 
 
ด้านแก้ว
 
 
" ทำไม ทำไมฟางต้องแย่งของที่พี่รักด้วย ฮึก อือ " แก้วใจนั่งพิงเตียงและร้องไห้อย่างหนัก
 
ในสุดท้ายเขาก็เดินไปหาพ่อของเขา และตกลงงานหมั้นระหว่างเขากับป๊อปปี้อย่างดี(เสีย)ใจ
 
 

 
อ่ะ อ่ะ อ่ะ ใครอ่านแล้วซึ้งบ้าง ใครอ่านแล้วสนุกบ้าง ช่วยเม้นให้เค้าที ซึ้งอ่ะป่าวตอนนี้
 
อยา่าลืมติดตามต่อไปนะ