be too late มารักเธอในวันที่สายไป

5.0

เขียนโดย foylove_PF

วันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 15.50 น.

  2 ตอน
  4 วิจารณ์
  8,609 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 21.23 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) การกระทำที่เหยือกเย็นเดิมๆ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เปิดดูบทนำกันรึยังจ๊ะ 

 เรื่องนี้ต้องติดตามกันน๊าทุกคน ขอฝากฟิคชั่นเรื่องนี้ด้วยน๊า

 


 

 

 " ฟางรักพี่มาตลอดเลย แสดงว่าพี่ป๊อปไม่เคยรักฟางใช่มั้ยค่ะ " ร่างเล็กยืนร้องไห้ไปพูดไป

 

 

" ใช่ พี่ไม่เคยรักฟาง ฟางอย่าทำให้พี่ลำบากใจเลยนะ พี่ขอร้อง " ร่างสูงขอร้องร่างเล็กทั้งๆที่รู้ว่าการ

 

ตัดใจจากคนที่รักมันยากลำบากแค่ไหน

 

 

" ฟางอยากรู้ว่าพี่ป๊อปรักใคร " ร่างเล็กคงไม่ยอมง่ายๆ ถ้าคนที่เขารักนั้นเธอรู้จัก เธอคงไม่ยอม แต่ถ้า

 

 

ไม่รู้จัก เธอก็คงต้องยอม

 

 

" ทำไมฟางถึงอยากรู้ พี่จะบอกอะไรให้เอาบุญนะ พี่คิดกับฟางแค่น้องสาว จำใส่กระโหลกไว้ด้วย

 

ว่าพี่ไม่เคยรักฟางเลย " ร่างสูงจิ้มที่หัวของร่างเล็กและผลักเบาๆออกเมื่อคนร่างเล็กดื้อไม่ยอมเข้าใจซะที

 

 

"ฮึก ฟางทำอะไรให้พี่ไม่พอใจ อ่ะ ฟางขอโทา แต่พี่รักฟางมั่งถอะนะ ฟางขอ " ร่างเล็กอ้อนวอน

 

ให้ร่างสูงรักเธอบ้าง

 

 

" พี่รักฟางนะ " ร่างสูงพูดทำให้ร่างเล็กที่นั่งพับเพียบอยู่กับพื้นเงยหน้าขึ้นด้วยรอยยิ้ม

 

 

" รักแบบน้องสาว ไม่ใช่คนรัก " ร่างสูงพูดต่ออีกประโยคหนึ่งทำให้ร่างเล็กร้องไห้หนักอีกครั้ง

 

 

" ฟางต้องทำดีอีกแค่ไหน ถึงพี่จะคิดว่าฟางเป็นคนรัก " ร่างเล็กค่อยๆลุกขึ้นยืนเทียบร่างสูงที่ยืนอยู่ด้าน

 

หน้า

 

 

" ฟางทำนิสัยแบบนี้แหละ พี่ถึงลดระดับความรักของเราลงเรื่อย " ร่างสูงพูดตะคอกใส่ร่างเล็กที่ทำหน้า

 

มู่อยู่ด้านหน้าด้วยความโมโหสุดๆ

 

 

" ได้ พี่ตอบฟางมาว่าพี่รักใคร ขอคำถามสุดท้าย ก่อนที่เราจะเป็นแค่คนไม่รู้จักกันตั้งแต่นาทีนี้ "

 

ร่างเล็กหาคำต่อรองกับร่างสูง

 

 

" พี่รักแก้ว และพี่เกียดฟาง " ร่างสูงพูดจบก็ผลักร่างเล็กล้มลงกับพื้นแล้วเดินหนีร่างเล็กออกจากบ้าน

 

ของร่างเล็กไป

 

 

" ใช่พี่คงเกียดฟาง และนับจนนาทีนี้ เราจะไม่รู้จักกันตลอดไป " ร่างเล็กลุกขึ้นและตะโกนใส่ร่างสูงที่

 

เดินเข้าบ้านไป ปล่อยให้ร่างเล็กนั่งร้องไห้อยู่กับพื้นจนแก้ว ที่เดินผ่านมาวิ่งเข้ามาดู

 

 

" ฟาง ฟางเป็นอะไรถึงร้องไห้ บอกพี่มานะ " แก้วผู้เป็นพี่สาววิ่งมาดูน้องสาวอย่างห่วงใยสุดๆ

 

 

" พี่แก้ว พี่ป๊อปเขาไม่รักฟาง อ่ะ ฮึก ฮือ " ร่างเล็กพูดกับผู้เป็นพี่สาวพร้อมกับน้ำตาที่ไหลมาโดยอัตโนมัติ

 

 

" ชั่งเขาเถอะฟาง ยังมีผู้ชายอีกหลายคน" แก้วผู้เป็นพี่สาวเงยหน้ามองฟ้าด้วยแววตาสุดจะแค้น

 

 

" พี่แก้วรักพี่ป๊อปมั้ย " ร่างเล็กพูดกับผู้เป็นพี่สาวด้วยแววตาที่มีความหวังว่าพี่สาวจะไม่รัก

 

 

" พี่ไม่เคยรักนายนั้นเลยนะฟาง มันทำกับฟางถึงขนาดนี้ใครจะไปรัก " แก้วพูดแล้วสบตากับผู้เป็นน้อง

 

สาวอย่างเอ็นดู

 

 

" พี่แก้ว พี่ฟาง คุณแม่เรียกให้ไปทานข้าว ค่ะ " เฟย์ผู้เป็นน้องเล็กสุดของบ้านวิ่งมาดูพี่สาวทั้งสองที่นั่งอ้อนวอนกันอยู่

 

 

" จ๊ะ " แก้วเอ่ยคำสั้นๆ  แล้วพยุงฟางลุกขึ้น

 

 

" พี่ฟางเป็นอะไรอ่ะ " เฟย์ถามผู้เป็นพี่สาวที่กำลังน้ำตาซึม

 

 

" พี่ลื้นล้มตรงสระน้ำเมื่อกี้น่ะ แต่พี่หายแล้วล่ะเฟย์ " ร่างเล็กยิ้มให้เฟย์อย่างมีความสุข

 

 

" พี่ว่าเราไปทานข้าวกันเถอะนะ " แก้วชักจูงให้ไปทานข้าวแล้วทั้งสามก็เดินเข้าบ้านไปทนข้าวแต่ก่อน

 

จะเข้าไปทานข้าว ฟางก็ยืนมองฟ้าด้วยแววตาสุดสะใจและมีความสุข

 

" หึหึหึ ในที่สุด ฟ้าก็เข้าข้างฉันที่พี่แก้วไม่รักนาย " ร่างเล็กพูดเบาๆก่อนจะเดินตามไปทานข้าวทีหลัง

 


 

 

เป้นไงบ้างแต่งพอได้ไหมจ๊ะทุกคน อ่อ เราชื่อฟอยนะจ๊ะ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะค่ะ เม้นหน่อยนะ ^ ^

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา