วิวาห์ร้าย นายป่าเถื่อน

 
 
    ชายหนุ่มอาบน้ำอาบท่าเสร็จเรียบร้อยก็กระชากแก้วใจที่นอนอยู่ลงไปที่สระว่ายน้ำ ก่อนที่แก้วจะค่อย ๆ จมลงเพราะเธอว่ายน้ำไม่เป็นขนาดที่โทโมะหวานสนิทพาฟางไปชมสวนชมไม้ แม่บ้านก็วิ่งมาหน้าตาตื่นตระหนก 
 
แม่บ้าน // : คุณผู้ชายคะ คุณผู้หญิง ไข้ขึ้นสูงมากเลยคะ ชักด้วย
 
โทโมะ // : ไข้ขึ้นสูงก็ไปตามหมอสิ มาตามฉันทำไม ไม่เห็นหรอห๊ะ ว่าฉันสวีทิอยู่กัยายี๋ ไม่ว่างไปดุละครมารยา 
 
ฟาง // : ฮันนี่คะ ยัยแก้วเป็นภรรยาคุณ คุณควรไปดูแลเธอหน่อยนะคะ 
 
โทโมะ // : หึหึ !! ฟางครับน้องคุณก็แค่ภรรยานิรนามเท่านั้นสำหรับผม ไม่มีใครเหมาะสมและเพรียบพร้อมเท่าคุณอีกแล้ว ผมไม่ไปดูเธอหรอก มารยากี่เล่มเกวียนก็ไม่รู้
 
ฟาง // : ฮันนี่คะ แต่ยัยแก้วรักคุณนะคะ ฟางไม่อยากให้น้องเสียใจ
 
โทโมะ // : แต่ผมเกลียดแก้ว เกลียดเข้ากระดูก ขยะแขยง อยากทำลายเธอ ผู้หญิงอะไรมีแต่มารยา ความสำออย สู้คุณก็ไม่ได้สักนิดและนี่โทรตามคุณหมอหรือยังคุณแม่บ้าน เดี๋ยวเขาจะมารยาเก้อ
 
คุณแม่บ้าน // : จะไปตามให้เดี๋ยวนี้แหละคะ  
 
คุณหญิง // : ตาโมะไปดูแลและตามหมอให้หนูแก้วเดี๋ยวนี้
 
โทโมะ // : ครับ แต่รู้ไว้เลยนะครับ ว่าผมไม่ได้เต็มใจ ไปดูแลคนที่มีจริตแบบนั้น คนที่ผมรัก คือ ฟาง คนเดียว
 
   ชายหนุ่มพูดจบก็โทรตามหมอมาตรวจอาการหญิงสาวที่ตัวแดงก่ำเพราะพิษไข้ และมีรอยเขียวช้ำที่เขากระทำ รวมถึงรอยฉีกขาดและระบมจากการร่วมเพศกับเขาอย่างหนัก คุณหมอฉีดยาให้หญิงสาวพักผ่อนมาก ๆ และทานยาให้ตรงเวลา หญิงสาวตื่นขึ้นมาก็ต้องตกใจที่ชายหนุ่มกอดเธอไว้แน่น
 
แก้ว // : ปล่อยฉัน !!
 
โทโมะ // : มารยาได้เก่งนิ แปะ แปะ แปะ !!! นี่ยา ทานเองแล้วกัน แล้วถ้ามีปัญญาเช็ดตัวเองได้ก็จะดีมาก ฉันไปนะ คิดถึงย๋ายี้จะแย่แล้ว
 
แก้ว // : ในใจนายก็มีแต่พี่ฟาง คนเดียวเท่านั้น !!
 
โทโมะ // : ใช่ เธอรู้ดีนิ จริต มารยา ความสำออย ที่เธอใช้มากับฉันมันไม่อาจจะทำให้ฉันรักเธอลงเลย จะไปไหน !!!
 
แก้ว // : ฉันจะกลับคอนโด พรุ่งนี้เจอกันที่อำเภอ
 
โทโมะ // : นี่ก็เป็นมารยาอีกขั้นของเธอ ที่จะทำให้ฉันถุกใครต่อใครตำหนิว่าแต่งงานไม่ถึงอาทิตย์ เมียก็ขอหย่างั้นสิ ฝันไปเถอะ เธอจะต้องบำเรอและสนองให้ฉันอีกนาน
 
แก้ว // : ฮึกกกกกกกกก ฮือออออออออออออออออ
 
( ร้องไห้จนสลบคาที่นอน )