วิวาห์ร้าย นายป่าเถื่อน
เขียนโดย TK_PIMNY
วันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 12.10 น.
แก้ไขเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 14.22 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) อย่ามาสำออย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
แก้วตื่นขึ้นมา ก็มองดูคราบเลือดบริสุทธิ์ของตัวเอง ที่ชายหนุ่มที่นอนกอดเธออยู่ได้กระทำกับเธออย่างป่าเถื่อนและรุณแรง หญิงสาวเดินไปหยิบผ้่าขนหนู ทั้งที่เจ็บบริเวณช่วงที่พึ่งทำกิจกรรมผ่านมาเมื่อคืน แต่เธอก็ไม่อาจปริปากได้เพราะกลัวชายหนุ่มที่นอนอยู่บนเตียงจะตื่นแต่เธอก็ล้มลงไปสะดุดแจกันที่ฟางซื้อให้ชายหนุ่มและชายหนุ่มรักและหวงแหนมันมากเสมือนของดูต่างหน้าก็ว่าได้ แจกันใบนั้นแตกอย่างละเอียดจนชายหนุ่มที่ตื่นขึ้นมาเห็นบีบข้อมือหญิงสาวจนเป็นรอยเขียวช้ำพร้อมลากมาบนเตียง
โทโมะ เธอตั้งใจทำมันแตกใช่ไหม ห๊ะ ห๊ะ
แก้ว // : ฉันไม่ได้ตั้งใจ ฮึก ฮืออออออออออออ
โทโมะ // : อย่ามาสำออย !!! เธอตั้งใจทำมันแตก เธอต้องชดใช้
แก้ว // : นายจะให้ฉันชดใช้ยังไง ในเมื่อมันก็แตกไปแล้ว
โทโมะ // : ชีวิตเธอยังไงห๊ะ จริญญา ชีวิตเธอ ได้ยินไหม
ชายหนุ่มกระชากเรือนร่างของแก้วมาบรรเลงบทเพลงรักอย่างหนักหน่วง แก้วน้ำตาไหลพราก เธอไม่อาจหยุดการกระทำของเขาได้ เพราะคำว่า รัก เท่านั้น เธอได้แต่ทำได้เพียงรอการกระทำที่บ้าและป่าเถื่อนของเขาจบลง หญิงสาวตัวกระตุกขนาดชายหนุ่มปล่อยธารน้ำสีขาวขุ่น ลงสู่ตัวเธอ ก่อนจะสลบไป โทโมะเหงยหน้าขึ้นมามองก่อนจะถอนแกนกายออกและพันผ้าขนหนูเตรียมอาบน้ำไปหาฟาง
โทโมะ // : ถ้ารางวัลสุพรรณหงส์มีถ้วยสำออย มารยาดีเด่น ฉันว่าตำแหน่งนี้เธอคงกินขาดจริญญา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ