listen -me- now !! ‘เพื่อน ..กูคิดมากกว่าเพื่อน‘ YAOI
เขียนโดย peenglew
วันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 22.27 น.
แก้ไขเมื่อ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 22.34 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5) เคะงอน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“ปากที่รักหวานจังนะ”
ปั่ง !!!
..ประตูห้องนอนผมถูกเปิดดังปั่งพร้อมกับใครบางคนที่ยืนหอบอยู่ตรงปะตู ..ไอ้โฟน !! เชี่ยยย ไอ้เพื่อนรัก ช่วยกูด้วย ช่วยกู๊ด๊วยยยยยยย TTOTT
“หวา หมาหวงก้างมาซะแล้ว ..งั้นผมกลับก่อนนะครับที่รัก” นอกจากคำลาน่าสยองขวัญแล้วไอ้เลาซ์ก็หอมแก้มผมทิ้งท้ายก่อนเดินออกจากห้องไป ทิ้งผมไว้กับบรรยากาศมาคุมาคุ ..เอ่อออ มึงมาช่วยกูให้นั่งหน่อยดิวะยืนจ้องหน้ากูอยู่นั่นแหละ T^T
“มึงกับมัน..” ไอ้โฟนพูดนิ่งๆทำเอาผมขนลุก เห้ยยยย ถึงมันจะอยู่ในท่าล่อแหลมแบบนี้ก็ไม่ใช่อย่างที่มึงคิดนะเว้ยยยย =//////////////=!!!
“ปะ เปล่า ชะ ช่วยกูที” ผมทำหน้าน่าสงสารสุดชีวิตเผื่อมันจะเห็นใจแล้วช่วยเบาอาการเย็นชาแบบนั้นซะที T-T
“ช่วย?” มันเดินเข้าช่วยมาพยุงตัวผมขึ้น โอ้ยยย สายตาน่าสงสารกูคงได้ผลสินะ ต้องใช้บ่อยๆซะแล้ววว ^O^!!!
“อื้ออ !!” เวร มึงมาจูบกูทำไม ไอ้เชี่ยยยยย กูหนีเสือปะจระเข้ใช่มั้ย ผมเม้มปากสนิทแต่ไอ้โฟนก็ยังไม่ลดละ มันถอนปากออกไป พอผมเผยปากออกหายใจมันก็เข้าชาร์ทอีกรอบทันที ลิ้นร้อนของมันเข้ามาสัมผัสลิ้นของผม เรี่ยวแรงที่เหมือนจะกลับมาก็หายไปอีกครั้งเพราะจูบของมัน เห้ย นี่กู ..รู้สึกดีกับจูบนี่เหรอ???!
“อะ ไอ้เชี่ยโฟน ปล่อยยยยย” ผมโวยวายออกมาเมื่อมันถอนปากออก ผมสบตากับมันหวาดๆ มันมองมาที่ผมด้วยสายตาที่ไม่อาจคาดเดาได้ (ปกติผมก็เดาสายตามันไม่ออกอยู่แล้วล่ะครับ ^-_-)
“มึงกับมันคงไม่...”
“ไม่ๆ ไม่มีอะไรทั้งนั้น แม่งแย่งกุญแจห้องกูไปแล้วก็เข้ามาทำตัวเป็นเจ้าของแล้วเราก็สะดุดลงไปที่เตียงแล้วก็มันจูบกู แล้วมึงก็เข้ามา ไม่มีไรทั้งนั้น !!!” ผมรีบอธิบายจนฟังไม่ได้ศัพท์(ไม่รู้เหมือนกันว่าไอ้โฟนมันจะเข้าใจมั้ย=_=;) ไอ้โฟนเงียบ แต่ว่า..
“เห้ย ไอ้เชี่ย เอามือมึงออกไป” ผมพยายามปัดมือมันที่สอดเข้าใต้เสื้อผมแต่เหมือนมันไม่สนใจแรงมาที่กลับมาแล้วก็ยังขัดแรงมันไม่ได้อยู่ดี เฮ้ย ถ้าปกติผมก็จะให้มันนอนกอดอ่านะแต่นี่มันเกิดอะไรขึ้นจนผมตั้งรับไม่ทันแล้วผมกลัวว่าอะไรมันจะเกิดขึ้นมากไปกว่านี้ (กูยังไม่อยาก ‘รับ’ นะ>//<:คิดไรของกูวะเนี่ย)
“แค่กอดน่ะ เสื้อมึงเย็น กูกอดแบบนี้อุ่นกว่า” ไอ้แบบนี้ที่ว่าคือแทบจะมุดเสื้อกูใช่มั้ย!! แอร์ที่เปิดก็ไม่ได้เย็นอะไรขนาดนั้นนะ สำออยจริงไอ้นักบาส =_=
“จะกอดก็กอดไปแต่อย่ามาทับตัวกูจะได้มั้ยฮะ!!!!” ผมตะคอกใส่หูมันกะเอาแม่งให้หูดับไปข้างเลย! ไอ้โฟนก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีโดยพลิกตัวมันไปอยู่ข้างล่างแล้วกอดผมไว้ด้านบนแทน เยี่ยม (- -)d
“ถอดเสื้อกูเลยมั้ยถ้ามึงจะล้วงตัวกูขนาดนี้”
“อือ”
พรึบ! เห้ยยย เชี่ยยย แม่งให้ความร่วมมือกับกูดีเกินคาดอีกแล้ว O//O !!
“ถอดไมวะ เหี้ยเอ้ย กูหนาว!”
“ก็บอกให้ถอดเองนี่”
“=[]=…” แม่งเล่นซะผมเถียงไม่ออกเลยจริงๆ ..ผ่านไปซักพักผมก็ตัวเริ่มสั่นเพราะแอร์ในห้องเริ่มเย็นขึ้นเรื่อยๆบวกกับที่ผมเปลือยท่อยบนอยู่ ไอ้โฟนก็เหมือนรู้หน้าที่ มันวางตัวผมลงที่นอนข้างๆแล้วตวัดผ้าห่มคลุมเราไว้ทั้งคู่ ไอ้ที่ห่มผ้าให้ผมมันก็อุ่นดีนะ..แต่ทำไมต้องกอดกูซะแน่นด้วยวะ กูร้อนนนน !!!
“เชี่ยกูร้อน”
“ตกลงมึงจะร้อนหรือจะหนาว?”
“กะ ก็อย่ากอดกูดิ ทั้งผ้าทั้งกอด ใครก็ร้อนวะ”
พรึบ ! ว่าแล้วมันก็ตวัดผ้าห่มทิ้งแล้วกอดผมแน่นๆเหมือนเดิม เวรT-T
“แบบนี้ก็ไม่ร้อนแล้วสินะ” เสียงกระซิบที่ข้าวหูทำเอาผมจั๊กจี้นิดๆ แต่ลมหายใจอุ่นๆที่ซอกคอทำผมทำผมใจกระสับกระส่าย -////-
“หะ เห้ยย อย่านอนนะ ไปอาบน้ำ”
“อืมม อาบด้วยกันมั้ย” เรื่อง!? กูเสียเปรียบเห็นๆ =[]=!!
“เรื่องไรกูต้องไปอาบกับมึง”
“มึงก็ยังไม่อาบน้ำนี่ กูก็ยัง ไปอาบพร้อมกันประหยัดค่าน้ำ” มึงแถละเชี่ย =O=;;;;;
“ไม่ๆ กูไม่อาบ><;;”
“งั้นกูก็ไม่อาบ”
“อ่า กูอาบก็ได้ ปล่อยกูก่อน”
“อาบพร้อมกัน”
“มึงจะอะไรกับกูนักหนาวะ สัส ปล่อย!” ผมตวาดเสียงดังด้วยความสับสน ตอนนี้ใจผมมันเป็นไรก็ไม่รู้มันเต้นเป็นชะชะช่าไม่หยุดเลย ผมต้องเอาไอ้ตัวอันตราย(ไอ้โฟน)ออกไปจากตัวผมให้ไวที่สุด><!
“ทำไม เดี๋ยวนี้หวงตัวเหรอไง หวงไว้ให้ใครฮะ!” กรรม- - มันโมโหไรอีกวะ เดี๋ยวนี้กูขึ้นเสียงกับมึงไม่ได้ใช่มั้ย เอ๊ออออออ มึงจำไว้เลยไอ้เพื่อนทรยศ(?) กูจะไม่พูดไม่คุยกับมึงแล้ว งอน-^-
“...”
“ไอ้พอต อย่าเงียบ”
“...”
“เฮ้อออ กูขอโทษ มึงเลิกทำตัวเหมือนเคะงอนซะที เปลี่ยนเพศแล้วเหรอไง?” ฮะ !? คะ เคะ.. เคะ=รับ โว้ยยยยย ไอ้บ้า ไอ้วิปริต ไอ้ ๆๆๆๆๆ..เชี่ย แล้วกูจะเขินทำไมฟะ ///=[]=///
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ