listen -me- now !! ‘เพื่อน ..กูคิดมากกว่าเพื่อน‘ YAOI

8.3

เขียนโดย peenglew

วันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 22.27 น.

  25 ตอน
  2 วิจารณ์
  43.34K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 22.34 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12) เกือบ...

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

“ก็เมียไม่อยู่ แล้วผัวจะแข่งได้ไง”

 

 

 

“...”   ผมก้มหน้านิ่งไม่รู้เพราะอายหรืออะไร  อย่างผมนี่นะอาย ! ไม่ ผมไม่ใช่คนแบบนั้น ><!!! ผมรีบเงยหน้าขึ้นมาสบตาไอ้โฟนทันที ผมไม่ได้อายซะหน่อย !!!

 

 

 

“หน้ามึงแดง” ไอ้โฟนพูดยิ้มๆ เห้ยยย มันแดงตอนไหนวะ กูไม่ได้อายนะ โอ๊ย ทำไมห้องนี้มันร้อนแบบนี้วะ แอร์ไม่เปิดไง๊ T///////////T

 

 

 

   หน้าของไอ้โฟนเริ่มเลื่อนเข้ามาใกล้ผมแต่ผมก็ยังคงจ้องตามันอยู่ดี ผมไม่อาย ผมไม่อาย ผมไม่อายยยยยยยย !!!

 

“มึงอย่ามายั่วกู” ไอ้โฟนกระซิบข้างหูผมก่อนที่สัมผัสอุ่นๆจากริมฝีปากมันจะเริ่มรุกล้ำไปทั่วคอของผม วงแขนที่กอดผมไว้ค่อยๆลูบไปทั่วแผ่นหลัง ผมพยุงตัวเองไว้ไม่ให้ทรุดไปกับพื้น

 

 

 

“อื้อออ” ไอ้โฟนประกบจูบผมอีกครั้งแต่ไม่ใช่แค่ดูดปากผมแบบครั้งเมื่อกี๊ ลิ้นร้อนของมันรุกล้ำเข้ามาตอนผมเผลอ จูบนุ่มนวลกลายเป็นจูบที่เร่าร้อนจนผมลืมตัวไปชั่วขณะ ..ลืมตัวไปตอบรับสัมผัสมัน

 

 

 

“อ๊ะ” ผมแอ่นอกขึ้นรับนิ้วของมันที่สะกิดยอดอกผมด้วยความเสียว ไอ้โฟนถอนจูบออกมาแล้วก้มลงไปสัมผัสที่อกของผมแทน จูบอุ่นๆกับลิ้นร้อนที่กำลังซุกซนไปตามแผ่นอกและหน้าท้องของผม ผมโดนถอดเสื้อไปตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ...

 

 

 

“อา ฟะ โฟน หยุ หยุด อื้มม” ผมเริ่มมีอารมณ์ขึ้นมาแล้ว ผมต้องหยุดการกระทำของพวกเราก่อนที่อะไรมันจะเกินเลยไปกว่านี้ แต่ร่างกายผมนี่สิเหมือนมันจะเชื่อฟังสัมผัสจากไอ้โฟนมากกว่าผม ขณะที่มันกำลังสาละวนอยู่กับหน้าท้องของผมนิ้วยาวของมันกรีดลงมาเบาๆที่กลางหลังผมทำเอาผมสะท้านไปทั้งกาย

 

 

 

“อา ฟะ โฟนนน”  แขนทั้งสองข้างผมดันไหล่มันออก แรงน้อยนิดตอนนี้หวังว่ามันจะฟังผมแล้วหยุดซะที และเหมือนไอ้โฟนมันจะเข้าใจมัน มันหยุดยุ่งกับหน้าท้องผมแต่กลับขึ้นมาประกูบจูบผมอีกรอบ

 

 

 

    จูบที่ราวจะสูบวิญาณผมออกไปจนผมต้องโอบคอมันไว้นั่นทำให้จูบของเราแนบแน่นขึ้นไปอีก มือหยาบของอีกคนลูบไปทั่วสะโพกของผมและดันให้ตัวผมชิดกับมันจนแทบไม่เหลือช่องว่าง ..มันมีอารมณ์เหมือนผม..

 

 

 

Uuuuuuu~

 

 

 

ผมกับมันผละตัวออกจากกันเพราะเสียงมือถือที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงผม เฮ้ออ รอดแล้วแต่ทำไมผมรู้สึกเสียดายจัง

 

 

 

“ฮะ ฮัลโหลครับ”

 

 

 

{เจอไอ้โฟนยัง} พี่เป็ดโวยวายอย่างโมโห นั่นสินะ นี่มันก็แข่งแล้วนี่

 

 

 

“เจอ คะ ครับ” ผมพยายามควบคุมเสียงให้พูดปกติมากที่สุด

 

 

 

{รีบพามันมา !!!!}

 

ติ๊ด!

 

 

 

พี่เป็ดวางสายไปพร้อมๆกับอ้อมกอดที่สวมกอดผมจากด้านหลังทำเอาผมสะดุ้ง

 

“ฟะโฟน พี่เป็ดเรียกแล้ว” ผมพูดตะกุกตะกักแล้วพยายามไม่มองหน้ามันที่กำลังเกยไหล่ผมอยู่ตอนนี้

 

 

 

“พอท” มันกระซิบอย่างยั่วเย้า ตอนนี้ยอมรับจริงๆครับว่าผมเขิน ผมอายมาก !!

 

“...”

 

“อย่าอยู่ห่างจากกูอีกนะ”

 

“อะ อืม ไปแข่งได้แล้ว” ผมพยายามแกะมือมันออกแต่มันกลับกอดผมแน่นขึ้นกว่าเดิม เอาอีกแล้ว มันจูบที่คอผมอีกครั้งแต่กลับแรงจนผมรู้สึกเจ็บนิดๆ หรือว่ามัน ..!!

 

“ทีหลังถ้าไอ้เลาซ์มันมายุ่งอีกก็เปิดรอยนี้ให้มันดูนะ หึ”

 

“ไอ้โฟน !!!” ผมตกใจรีบหันหน้าไปหา(เรื่อง)มัน แต่..ผมโดนมันจูบอีกแล้ว แต่เป็นแค่จูบธรรมดา จูบที่มีปากของเราประกบกันเบาๆ

 

 

 

ฟอดดดดด ~

 

  มันหอมแก้มผมทิ้งท้ายและเดินยิ้มออกไปโดยไม่ลืมตะโกนบอกบางอย่างให้ผมใจเต้นแรงเล่น

 

“ที่ค้างไว้น่ะ เย็นนี้กูจะมาต่อให้นะเว่ย !!!!”

 

 

!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา