รักอันตรายยัยตัวเล็กกับนายขี้เก๊ก NC

9.9

เขียนโดย แตงกวาจัง

วันที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 09.23 น.

  7 session
  14 วิจารณ์
  43.28K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 13.44 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) ห้องพยาบาล ร้อนรุ่ม NC

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

ห้องพยาบาลร้อนรุ่ม

 

http://www.keedkean.com

 

 

แก้ว // : ไอ้บ้า ปล่อยน่ะ ฝ่ามือเล็กฝาดลงกลางแผ่นหลังของโทโมะไปตลอดทาง

 

โทโมะ // : อยุ่นิง ๆ ไม่งั้นฉันโยนเธอลงกับพื้นแน่

 

    โทโมะเริ่มทนฤทธิ์ฝ่ามือบาง ๆ ไม่ไหวพูดขึ้น ก่อนจะเดินไปห้องพยาบาลโดยมีแก้วที่เขาเป็นคนอุ้มพาดบ่าไปด้วย ใจจริงก็อยากอุ้มแบบนุ่มนวลหรอกน่ะ แต่ไอ้กระโปรงที่เธอใส่อยู่นี่สิ ขืนอุ้มแบบนั้นมีหวัง เห็นไปถึงไหนต่อไหนแน่ ๆ  ไม่ได้ ของ ๆ ผม ผมเห็นได้คนเดียว แก้วถูกวางลงบนเตียงว่างในห้องพยาบาล ที่ตอนนี้แทบจะไม่มีคนอยู่เลย โทโมะเดินไปที่ตู้ยาก่อนจะควานหาสิ่งที่ต้องการสักพักแล้วเลื่อนเก้าอี้มานั่งต่อหน้าแก้ว มือเอื้อไปจับข้อมือแก้ว ที่ฝืนเอาไว้ก่อนจะส่งสายตาฆ่าโทษ จนเจ้าของร่างยอมปล่อยให้เขาทายาที่แผลรอบ ๆ ข้อมือให้

 

แก้ว // : ขอบคุณค่ะ รุ่นพี่ ... อุ๊บ !!! แก้วชักแขนกลับทันทีที่โทโมะทายาเสร็จ แต่ก็โดนรั้นไว้ แถมถูกดึงอีก 

 

   เรียวปากบางถูกประกบอย่างรวดเร็ว ความหอมหวานที่เคยสัมผัสทำให้โทโมะโหยหาที่จะลิ้มลองอีกครั้ง แก้วขัดขืนในตอนแรกก็หยุดลงมือที่ดันตัวชายหนุ่มให้ออกห่างถูกโทโมะรวบเอาไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียว ส่วนอีกข้างมือหนากำลังประคองใบหน้าของแก้วให้รับรสจูบที่เขากำลังมอบให้

 

   เมื่อเห็นว่าแก้วเลิกขัดขืน มือที่จับสองแขนเรียวของเธอไว้ก็ปล่อยออก เปลี่ยนเป็นโอบรอบเอวและกระชับให้เธอเข้ามาใกล้ เขามากขึ้น  ริมฝีปากหนาผละออกเพื่อให้เธอมีโอกาสหายใจบ้าง แต่ก็ยังวนเวียนอยู่บนใบหน้าไม่ห่าง จากเรียวปากเลื่อนมาพรมจูบที่ พวงแก้ม ใบหู ซอกคอขาวระหงไม่มีพื้อที่ว่างตรงไหนที่โทโมะจะไม่เลื่อนไปสัมผัส

 

แก้ว // : อาส์ !! แก้วครางออกมาเบา ๆ รู้สึกถึงมือหนากำลังลูบไล้บริเวณต้นขา

 

   เข็มขัดถูกปลดออกไปกองอยู่ที่พื้น โทโมะตอนนี้ช้อนตัวของแก้ว ขึ้นมานั่งค่อมบนตัวเขา แก้วที่ขัดขืนในตอนนี้บัดนี้กลายเป็นลูกแมวน้อยเชื่อง ๆ กับนายผู้เป็นเจ้าของ มือหนาเลื่อนเข้าใต้สาบเสื้อสัมผัสหน้าท้องแบนราบ ก่อนจะเลื่อนขึ้นไปพบกับเนินเนื้อนุ่มที่มีเพียงบราเซียคั่นเอาไว้

 

โทโมะ // : ฉันขอน่ะแก้ว ค่อย ๆ วางแก้วลงกับเตียง แล้วตามขึ้นไปทาบทับเอาไว้

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา