Love Story. นิยามรักของฉันและเธอ ( TK )

" แก้ว ฉันออกไปซื้อของแปป " โทโมะเดินมาคุกเข่าตรงที่เธอกำลังเล่นกับหมูพูห์อยู่
 
" ไปสิ ฉันไปด้วย " แก้วทำท่าจะลุกแต่โทโมะจับไว้ก่อน
 
" ไม่ต้องเลยเธออ่ะ อยู่ป่วนที่บ้านก็พอและ ไม่ต้องตามไปป่วนถึงตลาดหรอก " ว่าแล้วโทโมะก็ลุกออกไป
 
- บรืนนนนนนนนน -
 
แก้วที่กำลังเพลิดเพลินกับการเล่นตุ๊กตาคนเดียว
 
- ติ๊งหน่อง ติ๊งหน่อง -
 
" โทโมะ " เสียงผู้หญิงปริศนาดังขึ้น แก้วจึงเดินออกไปดู
 
" นี่หล่อนเป็นใครย่ะ เข้ามาอยู่ในบ้านของผั... อุ้ย! แฟนชั้นได้ยังไง "
" แล้วป้าเป็นใคร ? " แก้วถามเสียงเรียบ
 
" กรี๊ดดดด ! แกเรียกใครว่าป้า ! หา! "
 
" ก็เรียกป้าไง " แก้วพูดพลางชี้ไปที่หน้ายัยตัวกรี๊ดนั่น -*-
 
" กรี๊ดดดดดด " กรี๊ดอีกแล้ว เอ๊ะอ่ะ. ก็กรี๊ด ก็กรี๊ด -0-
 
" อ้าว เบลล์ " เสียงโทโมะดังขึ้นทำลายเสียงอันกระทบโสตประสาทแก้วหู ยัยผีบ้าปรับเปลื่อนสีหน้าอย่างรวดเร็ว
ราวกับกิ้งก่า ! 
 
" โทโมะ ^^ " ยัยเหาฉลาม (เปลี่ยนสรรพนามไปเรื่อย -0-) ใช้มารยาหญิงสามร้อยหกสิบห้าเล่มเกวียนตีหน้าซื่อ !
 
" แก้วเปิดประตูให้พี่เค้าซิ " โทโมะพูด แก้วก็ทำตามอย่างว่าง่าย
 
" ขอบใจจ้ะ น้องแก้วน่ารักจังเลยนะ " ยัยเห็บหมาเอามือมาลูบหัวแก้ว แต่แก้วปัดมันออก 
 
" อุ้ย พี่ขอโทษจ้ะ "
" ค่ะป้า หนูไม่ถือ " แก้วพูดจบก็สบัดก้นเดินเข้ามาในบ้าน
 
" ป่ะ เข้าบ้านกัน " โทโมะเดินมากอดคอ 'เบลล์' แล้วพาเข้าไปในบ้าน
 
" ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครเหรอค่ะโมะ " แล้วโทโมะก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้เบลล์ฟัง
 
[หึ.. ที่แท้ก็อีบ้าความจำไม่ปกตินี่เอง] เบลล์คิดในใจ
 
" โม๊ะ แก้วหิวข้าวอ่ะ " แก้วพูดพร้อมลูบท้องตัวเองป้อย ๆ
 
" โอเค เดี๋ยวไปทำสปาเก็ตตี้ให้นะ " โทโมะเดินไปลูบหัวแก้ว
 
" ได้เล้ยยย >O< "
 
[อิเด็กเรียกร้องความสนใจเอ้ย !] เบลล์คิดในใจ
 
" โมะค่ะ เดี๋ยวเบลล์ช่วยนะ " 
 
" ได้สิ "
 
" ไม่ ! " แก้วสวนทันควัน
 
" ทำไมล่ะ พี่เค้าทำอาหารอร่อยน้า " โทโมะเกลี้ยกล่อม
 
" ถ้าป้าหน้าแก่นี่ทำนะ ! แก้วก็ม่ายกิน " แก้วกอดอกพร้อมสะบัดหน้าหนีไปทางอื่น
 
" น้องแก้ว  ฮึก... ฮือ" เบลล์ก้มหน้าก้มตาบีบน้ำตา
 
" แก้วขอโทษพี่เค้าเดี๋ยวนี้นะ " 
 
" ไม่มีทาง "
 
" เร็ว ๆ "
 
" ไม่ ! "
 
" จะขอโทษไหม ! "
 
" ก็บอกว่าไม่ ! "
 
เปรี๊ยะ !!
 
โทโมะคว้าไม้แขวนเสื้อมาฟาดแก้วอย่างแรง
 
" จะขอโทษไหม !"
 
" ไม่ ! "
 
เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ !!
 
" โทโมะ พอเถอะค่ะ " เบลล์จับแขนโทโมะ แต่แววตามันฟ้องว่า ตีให้ตาย !
 
" ต่อให้ตีแก้ว  ฮึก ให้ตาย แก้วก็ ฮึก ไม่ขอโทษ ฮือ ยัยป้าสตอนี่หรอก ! " แก้วพูดทั้งน้ำตา
 
เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ !!  ยิ่งแก้วพูดโทโมะยิ่งตีแรงขึ้น จนแขนแก้วเป็นรอยแดงช้ำไปหมด
 
" น้องแก้วรีบขึ้นบ้านไปเลยค่ะ " เบลล์จับโทโมะแล้วตะโกนบอกแก้ว
 
" ฮืออ "  แก้ววิ่งไปผลักโทโมะแล้วรีบวิ่งขึ้นห้องไป
 
 

 
 ตอนนี้โทโมะโหดเนาะ    ว่าม้ะ =__________=
ช่วยเม้นท์ทีนะจ้า. พรีสสสส