Love Story. นิยามรักของฉันและเธอ ( TK )
เขียนโดย 
FaTK
วันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 21.03 น.
แก้ไขเมื่อ 6 เมษายน พ.ศ. 2556 13.36 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
22) เรื่องร้าย ๆ ที่ไม่จบสิ้น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" อื้อออ " แก้วบิดขี้เกียจเล็กน้อยแล้วลืมตาช้า ๆ โทโมะ! เธอมานอนข้างโทโมะได้ยังไงและที่สำคัญ...ไม่มีผ้า
ติดตัวเลยซักชิ้น !!
" โทโมะ! " แก้วเขย่าโทโมะอย่างแรง
" ตื่นแล้วเหรอ ? " โทโมะถามด้วยความงัวเงีย
" ฮึก นาย...ทำอะไรชั้น ! " แก้วตวาดแล้วดึงผ้าห่มมาคลุมกาย
" คือเธอโดนเควินจับตัวไป ฉันเลยไปช่วยเธอ แล้ว... "
" นายก็เป็นคนปล้ำฉันแทน! ฮึก โอเค เข้าใจแล้ว ผู้ชายมันก็เลวแบบนี้สินะ! " แก้วพูดพร้อมผลักอกโทโมะให้
ออกห่าง แล้ววิ่งลงจากเตียงคว้าเสื้อผ้าและเข้าห้องน้ำไป
" แก้ว... " โทโมะเสียงเบา
KAEW TALK ::
ฉันเปิดประตูห้องน้ำออกมา ก็เห็นโทโมะยืนขวางประตูอยู่
" ฟังฉันก่อนสิแก้ว เธอกำลังเข้าใจผิดนะ " โทโมะคว้ามือฉัน
" ฉันเข้าใจถูกทุกอย่างแล้ว ฮึก อย่ามายุ่งกับฉันอีก! " ฉันสะบัดมือแล้ววิ่งออกจากห้องของโทโมะ
ติ้ด ๆๆ ฉันกดเบอร์ยัยเฟย์แล้วโทรออก
- ตู้ดดดดดดดดดด -
[ฮัลโหล]
" ฮัลโหลเฟย์ แกอยู่ไหน ! " ฉันถาม
[อยู่บ้านเขื่อน แกเป็นไรทำไมเสียงสั่น] ฉันพยายามเก็บอาการแล้วนะ แต่มันก็อดสะอื้นไม่ได้
" ปะ...เปล่า แกมารับชั้นที "
[ที่ไหน ?] แล้วฉันก็บอกที่อยู่ยัยเฟย์ไป ไม่นานรถ BMW สีดำ ก็จอดตรงหน้าฉัน
" ขึ้นมา " เฟย์เปิดกระจกแล้วกวักมือเรียกฉัน
" อื้อ " ฉันขึ้นรถไปอย่างว่าง่าย เบาะรถกว้างมากนอนได้สบายๆ เลยนะเนี่ย
" หวัดดีแก้ว ^^" เขื่อนหันมาสวัสดีฉันด้วยรอยยิ้มสดใส
" อ้าว สวัสดีจ้ะ เขื่อนเองเหรอ ? นึกว่าคนขับรถยัยเฟย์ " ฉันพูด ทำเอาเขื่อนหัวเราะ
" ก็จริง ๆ ยัยนี่ชอบไปนั่งข้างหลังเหมือนฉันเป็นคนขับรถของเขานั่นแหละ " เขื่อนพูดแล้วชี้ไปที่เฟย์
" แล้วมาคอนโดโทโมะทำไมหรอ " เขื่อนถามอีกครั้ง จะให้ฉันตอบว่าโดนเขาลากมาปล้ำงั้นเหรอ ?
" เฟย์ฉันง่วงอ้ะ ยืมตักหน่อยนะ " ฉันไม่รอฟังคำตอบก็นอนบนตักยัยเฟย์เลย รถจึงค่อย ๆ เคลื่อนตัวออก
" แก้ว ๆ ถึงบ้านแกแล้ว ตื่น " เฟย์เขย่าตัวฉัน
" หื้ออ ถึงแล้วหรอ " ฉันลุกขึ้นถามอย่างงัวเงีย
" อืม " เฟย์ตอบสั้น ๆ
" ขอบใจนะเขื่อน เฟย์ ^^" ฉันฉีกยิ้มก่อนจะลงรถแล้วหันกลับมาโบกมือให้คนในรถ
- แอ๊ดดดดดดด - ฉันเปิดประตูบ้านออกอย่างเบามือทีสุดแต่ภาพที่เห็นข้างในฉันก็แทบช๊อกตาย
แม่ถูกมัดติดกับเก้าอี้ !!
" แม่! " ฉันตะโกน
" อื้ออ ๆๆๆๆ " แม่เหมือนพยายามจะพูดอะไรซักอย่าง
" กลับมาซักทีนะ " เสียงอันคุ้นเคย พี่เควิน!
" พี่เควิน! พี่ปล่อยแม่ฉันเดี๋ยวนี้นะ " ฉันเดินไปหาแม่แล้วพยายามแก้เชือกแต่ก็ถูกลูกน้องของเควินจับไว้
" ถ้าเธอไม่หนีออกไปได้ ป่านนี้แม่เธอก็คงไม่เกี่ยวในเรื่องนี้แล้วล่ะ " พี่เควินพูดแล้วเชยคางฉัน
" อ่าอำอะไอแอ้อั้นอ้ะ [อย่าทำอะไรแม่ฉันนะ] " ฉันพูดได้ไม่ชัดนักเพราะพี่เควินบีบคางอยู่
" เหอะ! มีสิทธิ์อะไรมาสั่ง หน้าที่ของเธอคือต้องรับฟังคำสั่งฉันต่างหาก! " เควินตะคอก
" อ่อยแอ้อั้น [ปล่อยแม่ชั้น] แค่ก ๆ" พี่เควินปล่อยมือออก
" แล้วฉันจะทำตามแกบอก " ปากเป็นอิสระซักที T^T
" แก้เชือก! " พี่เควินสั่งลูกน้อง และพวกนั้นก็รีบวิ่งมาทำตามคำสั่ง
" แค่ก! " แม่ทรุดลงกับพื้น [ตอนแรกมัดติดกับเก้าอี้]
" แม่! " ฉันจะวิ่งพรวดไปหาแม่ แต่มือปลาหมึกของไอ้ยักษ์พวกนี้ก็รั้งฉันไว้ได้ โว๊ยยย! ไอ้บ้าาา !
" ปล่อยเด้! เด้ะแม่ตบหัวหลุด " ฉันหันไปขู่ แต่พวกมันหัวเราะกันซะงั้น
" ปัญญาจะออกไปจากมือฉันยังไม่มี แล้วจะตบพวกฉันยังไง ? ฮ่าๆ โอ๊ย! " ฉันอาศัยจังหวะมันฮานักฮาหนา
กระทุ้งศอกไปที่ท้องแล้วเอาเท้าฉันกระทืบเท้ามันอีกที แล้ววิ่งไปกอดแม่
" แก้ว " แม่กอดฉันแน่น
" แม่ค่ะ เจ็บตรงไหนมั๊ย " ฉันคลายกอดแล้วสำรวจเนื้อตัวแม่ แม่ส่ายหน้าแล้วน้ำตาก็ไหล
" แม่ไม่คิดเลย ฮึก ว่าแม่จะเลือกคนผิด ฮือ แม่ขอโทษ... " แม่ก้มหน้าร้องไห้
" ไม่ค่ะ แก้วไม่โทษแม่ " ฉันกอดแม่แล้วลูบหลังเบา ๆ
" แม่! เลือกคนผิดอ่ะ หมายความว่าไง! " พี่เควินตะโกนแล้วชี้หน้าแม่
" นี่พี่! อย่างน้อยแม่ก็อายุมากแล้วนะ ให้ความเคารพบ้างสิ ! " ฉันลุกขึ้น
" ทำไม! แม่เธอไม่ใช่แม่ชั้น " พี่เควินตวาด
" เอ๊ะ หรือว่าจะใช่ เพราะเธอกำลังจะแต่งงานกับชั้นนี่นา " พี่เควินพูด
" พี่ปล่อยฉันกับแม่ไปเถอะนะ ยังไงซะฉันก็ไม่แต่งงานกับคนที่ฉันไม่ได้รักหรอก " ฉันพยายามเกลี้ยกล่อม
" ถ้าเธอไม่แต่ง ก็เตรียมรับศพไอ้โทโมะได้เลยนะ " โทโมะ!? ได้ยินชื่อนี้ทีไรเป็นห่วงอีกแล้ว ไม่ได้นะแก้ว! เขา
ทำร้ายเธอมาก่อนนะ! เธอต้องไม่ไปสนใจเขา และอีกอย่างพี่เควินคงไม่ได้ทำอะไรเขาจริง ๆ หรอก
" ก็เรื่องของพี่ จะฆ่าแล้วกระซวกไส้ยัดหมาตายที่ไหนเข้าไป ก็เรื่องของพี่ ฉันไม่สน " ฉันทำเสียงเข้ม
" พามันออกมาสิ! " พี่เควินตะโกนใส่หน้าลูกน้อง ห้ะ! นี่แปลว่า...โทโมะถูกจับมาจริง ๆ เหรอ !!
ทำไมเรื่องร้าย ๆ มันยังไม่จบซักทีน้ะ วู้ว -3- เซ็งกะไรเตอร์เรื่องนี้จังเลย
เม้นท์ + ติดตาม + โหวต ให้หน่อยน้ะค้ะ รักรีดเดอร์เสมอน้า >< Jupppp.
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
