คุณหนูตัวกวน...ป่วนกำลัง 3

~บริษัท ย๊าค~
"ม๊าครับริวหิวข้าวอ่ะ"ริวจิบอกขนาดที่แก้วพักซ้อมอยู่
"งั้นน้องริวรอม๊าแปบนึงนะครับเดี๋ยวม๊าไปเอาข้าวมาให้"แก้วบอก
"แก้ว!!ขอด้วยดิ"เฟย์ตะโกนบอก
"ยัยเฟย์!!แกจะตะโกนให้ลูกแกตื่นหรือไงห๊ะ!"ฟางว่า
"พี่ฟางนั้นแหละอย่าตะโกน พี่ฟางอุ้มน้องณดาอยู่นะ"
"นี้!แกสองคนจะทะเลาะกันต่อหน้าเด็กๆทำมั้ยเนี่ย"แก้วพูดขึ้น
"แล้วแกยุ่งไรด้วยเนี่ย!ไปเอาข้าวไป"เฟย์ไล่
"แกไปเอาเองมั้ยเฟย์พูดแบบนี้อ่ะ!"
"ฉันฝากแกแกก็ต้องไปเอาดิ"
"เอาๆๆๆ...ว่าแต่คนอื่นไปทะเลาะกับเค้าซะงั้นนะแก้ว หยุดทะเลาะกันแล้วไปเอาข้าวได้แล้วน้องริวหิวแย่แล้วเนี่ย"ครูเจห้าม
"ฝากหยิบมาให้ฉันด้วยนะแก้ว"ฟางบอก
"นี้เห็นฉันเป็นคนใช้ไงเนี่ย"แก้วบ่นแต่ก็ยอมออกไปโดยดี
~ห้องครัว~
"แล้วจะถือไปไงเนี่ยข้าวตั้ง 5 กล่อง"แก้วบ่น
"ให้ผมช่วยถือมั้ยครับ"ใครคนนึงเค้ามาถาม
"ขอบคุณคะ...อ้าวเฮีย!มามั้ยเนี่ย?"แก้วถามเมื่อเห็นว่าคนนั้นคือพี่ชายตัวเอง
"พึ่งซ้อมเสร็จเลยมาหา"
"มาหาแก้วอ่ะนะ!ซ้อมหนักไปป่าวอ่ะ"
"ใครบอกว่าฉันมาหาแก"
"อ้าว!แล้วมาทำมั้ยอ่ะ?"
"ฉันก็มาหาเฟย์เย่กับลูกสาวสุดที่รักของฉันนะสิ"
"งั้นคุณพี่ชายก็กรุณาเอาข้าวกล่องนี้ไปให้เฟย์เย่สุดที่รักของพี่ด้วยนะค่ะ"แก้วยัดข้าวกล่องใส่มือเขื่อน
"ส่วนอันนี้ของยัยฟูสุดที่รักของนาย"แก้วยัดข้าวกล่องอีกกล่องใส่มือป๊อบปี้
"อันนี้ของลูก"แก้วยัดใส่มือโทโมะ
"อันนี้ของครูเจ"ยัดใส่มือจองเบ
"อันสุดท้ายของแก้ว"แก้วยัดใส่มือเคนตะ
"ของเธอเธอก็ถือเองดิ"
"ขี้เกียจอ่ะ"แก้วบอกแล้วเดินนำไป
"ไอ้โมะของแฟนแกอ่ะถือดิ"เคนตะยื่นไปให้โทโมะ
"เราไม่ได้เป็นแฟนกัน"โทโมะพูดจบก็เดินตามแก้วไป
"ของน้องแกอ่ะไอ้เขื่อน"
"ฝากไปให้มันด้วยนะเว้ย"เขื่อนเดินตามโทโมะไป
"ไปกันเหอะจองเบป่านนี้สาวๆหิวข้าวแล้ว"ป๊อบปี้พูดจบก็รีบเดินไปกับจองเบ
"ใจร้ายยยยยยย"
~ห้องซ้อม~
"ป๊าาาาาา"เด็กน้อยเข้าไปเกาะผู้เป็นพ่อ
"มากินข้าวกันครับน้องริว"โทโมะจูงมือเด็กน้อยไปนั่ง
"เฟย์เย่จร้าหม่ำๆกันพี่เขื่อนป้อน"
"ขอบคุณนะค่ะพี่เคนตะที่ถือมาให้แก้ว"แก้วเดินไปหยิบกล่องข้าวตัวเอง
"ข้าวอร่อยๆครับครูเจ"จองเบเอาไปให้ครูเจ
"ข้าวครับฟาง"ป๊อบปี้เดินเข้าไปนั่งข้างๆ
"ฟางยังไม่กินหรอกอุ้มน้องณดาอยู่อ่ะ"
"แต่ฟางยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้าแล้วนะ"
"ไอ้ป๊อบ!แกรู้ได้ไงว่าฟางยังไม่ได้กินข้าวเช้า"เคนตะมองอย่างจับผิด
"ก็ฟางบอกไง"
"ไปคุยกันตอนไหน"
"ก็คุยกันใน...เออ...ในLineอ่ะ"
"มีแอบคุยLineกันด้วย มีอะไรปิดบังป่ะเนี่ย?"แก้วพูดขึ้น
"มีอะไรที่ไหนเล่า!ที่แกยังคุยกะโทโมะเลย"ฟางสวน
"ก็คุยกันเฉยๆ"
"ฉันก็คุยกันเฉยๆเหมือนกัน"
"รีบกินข้าวกันได้แล้วสาวๆจะได้ซ้อมต่อ"ครูเจบอก
"งั้นป๊อบป้อนนะเดี๋ยวฟางไม่มีแรง"
"มีป้อนกันด้วยอ่ะ...ฮิ้ววววววววว"แก้วแซว
"กินข้าวของแกไปก่อนจะไม่มีโอกาสนะแก้ว"ฟางบอก
"ใจร้าย!"
................................................................................................................................
~โรงเรียนคาเซอินเตอร์~
"สวัสดีครับ/ค่ะคุณครู"อันดากับริวจิไหว้คุณครูประจำชั้น วันนี้เคนจิเป็นคนมาส่งเด็กๆเข้าโรงเรียนเพราะพ่อแม่ไม่ว่างกัน
"เดี๋ยวตอนเย็นลุงมารับนะครับเด็กๆ"เคนจิลูบหัวเด็กน้อยทั้งสอง
"สวัสดีค่ะ/ครับลุงเคน"ทั้งสองคนยกมือไหว้และเดินเข้าไปในห้อง เพียงเวลาแค่ไม่นานเด็กทั้งสองคนก็เป็นที่รู้จักไปทั้งโรงเรียนเพราะชื่อเสียงของพ่อและแม่ของทั้งคู่ ทั้งคู่สนิทกับเพื่อนได้เร็วมากตั้งแต่วันแรก ทำกิจกรรมร่วมกัน เล่นด้วยกัน เรียนด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน นอนด้วยกันจนเวลาล่วงเลยมาถึงตอนเย็น
"ผมไปเล่นของเล่นได้มั้ยครับคุณครู?"ริวจิถาม
"ได้สิครับเล่นดีๆนะ"คุณครูตอบ
"ไปเล่นของเล่นกันอันดา"เด็กน้อยจูงมือกันไปเล่นของเล่นในสนาม
"อันดาอยากนั่งชิงช้า"อันดาลากริวจิไปที่ชิงช้าตัวเล็ก
"ริวแกว่งให้ด้วย"อันดาสั่งแล้วลงไปนั่ง เล่นกันไปสักพักริวจิก็ขอไปเข้าห้องน้ำ
"สวัสดีอันดา"เด็กผู้ชายตัวอ้วนจ้ำม้ำเดินเข้ามาทัก
"หวัดดีจร้ากาย"ตัวเล็กยิ้มสดใส
"เรามีอะไรให้แหละ"
"อะไรหรอ?"อันดาทำหน้าสงสัย
"แบมือมาสิ"
"อ่ะ"อันดาแบมือไปข้างหน้า
"กรี๊ดดดดดดดดดดดด"ตัวเล็กกรี๊ดออกมาเพราะในมือมีจิ้งจกตัวเล็กๆดิ้นอยู่
"นายทำอะไรอันดาอ่ะ"ริวจิเข้ามาผลักกาย
"ก็ให้สัตว์เลี้ยงไง 555"
"นิสัยไม่ดี!"ริวจิพูดจบก็ปล่อยหมัดงามๆไปที่หน้าของกาย
"ไอ้ริวจิ!แกต่อยฉันทำมั้ยว่ะ?"
"ก็แกมาแกล้งอันดาทำมั้ยละ!"
"เป็นแฟนกันไงว่ะถึงหวงกันขนาดนั้นอ่ะ"
"ไม่ได้เป็นเว้ย!!"
"มีอะไรกันเด็กๆ"ครูวิ่งเข้ามา
"ริวจิมันต่อยผมครับ"กายเข้าไปฟ้องครู
"น้องริวต่อยเพื่อนทำมั้ยครับ!?!"
"ก็กายมาแกล้งอันดาก่อนนี้ครับ"เด็กน้อยบอก
"ไม่จริงสักหน่อย"กายแย่ง
"จริงๆครับ!!"ริวจิเถียง
"จริงหรอค่ะอันดา"ครูหันไปถามอันดาที่ร้องไห้อยู่
"กายเอาไอ้นี้ให้หนูค่ะ ฮึก ฮือออออออออออ"
"น้องกาย!แกล้งเพื่อนอีกแล้วนะ"ครูหยิบจิ้งจกปล่อยลงพื้น
"ผมไม่ได้แกล้งนะครับแค่จะเอามาให้เลี้ยง"
"น้องกาย!ถ้ายังแกล้งเพื่อนแบบนี้ครูจะฟ้องคุณแม่นะค่ะ"
"ครูอย่าบอกคุณแม่นะครับกายกลัว"
"ถ้ากลัวก็ขอโทษเพื่อนซะ"
"ขอโทษนะอันดา แบร่"กายแลบลิ้นใส่ริวจิแล้ววิ่งหนีไป ครูได้แต่สายหัวอย่างเอือมระอา
"ไม่ร้องนะค่ะน้องอันดา"ครูเข้าไปปลอบ
"สวัสดีครับคุณครู"เสียงเคนจิดังขึ้น
"น้องอันดาร้องไห้ทำมั้ยครับ?"คุณลุงเข้าไปกอดหลานสาว
"น้องโดนแกล้งนะค่ะ"
"ใครแกล้งครับ?ริวแกล้งอันดาหรอ?"เคนจิหันไปหาหลานชาย
"ริวไม่ได้แกล้งนะครับกายต่างหากละ...แต่ไม่เป็นแล้วครับเพราะริวต่อยหน้ามันไปแล้ว"
"น้องริวต่อยเพื่อนทำมั้ยครับ!"
"ก็กายแกล้งอันดานี้ครับ"
"แต่น้องริวก็ไม่ควรไปต่อยเพื่อนนะครับ"
"แต่ว่า..."
"ไม่มีแต่ครับ!สุภาพบุรุษเค้าไม่ใช้กำลังตัดสินนะครับรู้มั้ย"
"ครับ"
"ต่อไปห้ามต่อยเพื่อนอีกนะครับมีอะไรต้องบอกคุณครูนะ"
"ครับ/ค่ะ"
"งั้นกลับบ้านกันครับพวกม๊าไปรอที่บ้านแล้วนะ"เคนจิจูงมือหลานทั้งสองไปขึ้นรถ
.................................................................................................................................
~บ้าน ศิริมงคลสุวรรณ~
"น้องอันดาร้องไห้ทำมั้ยค่ะ?"ฟางเข้าไปหาลูกสาว
"เพื่อนแกล้งนะ"เคนจิตอบ
"แต่ริวต่อยหน้ามันไปแล้วนะครับ"ริวจิเสริม
"น้องริวต่อยเพื่อนหรอครับ!!"แก้วพูดขึ้น
"ก็มันแกล้งอันดานี้ครับ"
"ม๊าไม่เคยสอนให้หนูใช้กำลังนะ!!แล้วก็ไม่เคยสอนให้เรียกคนอื่นว่ามันด้วย!!"แก้วดุ
"แต่ว่ากายแกล้งอันดานะ"
"แล้วทำมั้ยไม่บอกครูค่ะ!!ไปต่อยเพื่อนทำมั้ย!?!"
"ใจเย็นๆสิแก้ว"ฟางบอก
"เสียงดังอะไรกัน?"โทโมะที่พึ่งเดินลงมาจากชั้นบนถาม
"ป๊าาาาา ฮึก ฮืออออออออออ ฮึกๆ ฮืออออออออ"เด็กน้อยวิ่งเข้าไปกอดพ่อ
"เป็นอะไรครับน้องริวร้องไห้ทำมั้ยครับ?"
"ม๊าดุครับ ฮึกๆ ฮืออออออออออ"
"ไม่ต้องไปฟ้องป๊าเลยนะ!!"
"แล้วจะดุลูกทำมั้ยเนี่ย!?!"โทโมะขึ้นเสียง
"ลูกนายไปต่อยเพื่อน!"
"น้องริวต่อยเพื่อนทำมั้ยครับ?"
"ก็กายมาแกล้งอันดาก่อนนี้ครับ ฮึก ฮึก"
"วันหลังถ้าใครแกล้งอย่าไปทำร้ายเค้านะครับเดี๋ยวเราจะผิดนะ ใครแกล้งให้ไปบอกครูนะครับรู้มั้ย?"
"คะ...ครับ"
"ขึ้นไปอาบน้ำดีกว่าครับจะได้ลงกินข้าวนะ"โทโมะบอก
"ไปครับน้องริวป้าฟางอาบให้"ฟางจูงมือเด็กน้อยทั้งสองขึ้นไปชั้นบน
"โอ๋ลูกเดี๋ยวลูกก็ได้ใจหรอก!"แก้วบอก
"ไม่ได้โอ๋แต่สอน...ลูกยังเด็กเธอจะไปดุให้ลูกเสียขวัญทำมั้ย!"
"ก็ลูกดื้อต้องดุกันบ้างสิ"
"ลูกดื้อตรงไหน!ลูกก็บอกอยู่ว่าเพื่อนมาแกล้งน้องอันดาก่อน"
"แล้วลูกควรจะไปต่อยเพื่อนแบบนั้นมั้ย!"
"ก็สอนลูกดีๆสิไม่ใช่ดุกันแบบนั้น"
"ฉันมีวิธีสอนของฉัน นายมีวิธีสอนของนาย"
"ถ้าเธอสอนลูกแบบนั้นโตขึ้นลูกจะเป็นคนแบบนั้นเลือกเอาละกัน"โทโมะเดินหนีไป