คุณหนูตัวกวน...ป่วนกำลัง 3
เขียนโดย jam68
วันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 20.22 น.
แก้ไขเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 22.49 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
13) งอน!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"น้องริวครับงอนม๊าหรอ"แก้วนั่งง้อเด็กน้อยมาเกือบ 4 ชั่วโมงแล้วตั้งแต่โต๊ะกินข้าว ห้องนั่งเล่นจนขึ้นมาถึงห้องนอน
"ไม่เอาสิครับอย่างอนม๊าน่าา"แก้วเข้าไปกอด
"ริวไม่ได้งอนครับ"เด็กน้อยตอบ
"ไม่ได้งอนแล้วทำมั้ยไม่พูดกับม๊าละครับ"
"ริวกลัวม๊าดุริวอีกครับ ฮึก"เด็กน้อยร้องไห้ออกมา
"โอ๋ๆๆๆๆ...ไม่ร้องนะครับคนเก่ง ม๊าขอโทษนะครับที่ดุน้องริวอ่ะต่อไปม๊าจะไม่ดุน้องริวอีกแล้วนะครับ"แก้วลูบหัวเป็นการปลอบ
"ริวไม่ได้ตั้งใจไปต่อยกายจริงๆนะครับ ฮึก ฮืออออ"
"ม๊ารู้แล้วครับว่าน้องริวปกป้องน้องอันดาม๊าขอโทษนะครับ"
"น้องริวครับ!ร้องไห้ทำมั้ย?"โทโมะที่พึ่งเข้ามาในห้องถาม
"ม๊าดุหรอครับ"ร่างสูงดึงเด็กน้อยออกจากอ้อมกอดของร่างบาง
"นี้เธอ!ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าดุลูก!จะอะไรกันนักหนาหัดฟังเหตุผลซะบ้างสิ!!เธอนี้มันใจร้ายจริงๆเลย!เป็นแม่ภาษาอะไร!!"โทโมะร่ายยาว
"ป๊าครับม๊าไม่ได้ดุริวหรอกครับ"เด็กน้อยแทรกขึ้น
"อ้าว"
"ฉันก็เป็นแม่ภาษาฉันเนี่ยแหละ!!"แก้วพูดจบก็ล้มตัวลงนอนทันที สงสัยงานจะเข้าหนุ่มหล่ออย่างโทโมะแล้วแหละเพราะท่าทางแบบนี้สาวห้าวงอนชัวร์ๆ
~เช้าวันใหม่~
"ไปด้วยกันมั้ย?"โทโมะถามแก้วที่กำลังจะเดินออกจากห้องนั่งเล่น
"ไม่จำเป็นเดี๋ยวม๊าไปส่ง"
"ไปทางเดียวกันไปด้วยกันก็ได้นี้"
"นั้นสิแก้ว...ม๊าขี้เกียจขับรถอ่ะ"
"แต่ม๊าก็ต้องไปส่งน้องริวอยู่แล้วนี้ค่ะ"
"งั้นไปส่งน้องริวด้วยเลยสิเหลือเวลาอีกตั้ง 2 ชั่วโมงม๊ารู้สึกไม่ค่อยสบาย"
"ไม่มีปัญหาครับแม่"โทโมะบอก
"ขอบใจนะโทโมะงั้นม๊าขอตัวไปนอนก่อนแล้วกัน"
"ไปครับน้องริวเดี๋ยวสายไม่รู้ด้วยนะ"โทโมะจูงมือเด็กน้อยออกไปจากบ้าน
"ฮึ้ย!ขัดใจเว้ยยยย"แก้วบ่นแล้วเดินตามออกไป
....................................................................................................................................
~ค่ายRS~
"พี่แก้วพี่โทโมะมาแล้ว"แฟนคลับคนนึงพูดขึ้นหลังจากที่ทั้งคู่ลงมาจากรถก่อนจะเกิดสงครามเล็กๆขึ้นหน้าบริษัท เสียงกรี๊ดระเบิดบูมออกมาและแฟนคลับก็เข้ามารายล้อมทั้งคู่เหมือนไม่ได้เจอกันมา 10 ชาติทั้งที่ความจริงไม่ได้กันเพียง 1 วันเท่านั้น
"หวัดดีทุกคน"แก้วทัก
"ทำมั้ยวันนี้มาด้วยกันได้ละค่ะ?"
"เราอยู่บ้านเดียวกันมาด้วยกันไม่เห็นจะแปลกเลยนี้"โทโมะบอก
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดด"เล่นเอาแฟนคลับฟินกันแหลก
"นี้!พูดอะไรบ้าๆน่า"แก้วว่า
"บ้าตรงไหนก็เราอยู่บ้านเดียวกันจริงๆนี้แถมยังนอนด้วยและมีลูกแล้วด้วยนะ"โทโมะบอกกวนๆ
"ไอ้ตุ๊ด!!"แก้วเดินหนีเข้าบริษัทไป
"อ้าวเฮีย...พี่แก้วงอนเลยอ่ะ"
"งั้นขอตัวไปง้อก่อนนะเดี๋ยวเลิกงานเจอกัน บ๊าบบาย"โทโมะตามเข้าไป
"อ่ะ!แฟนคลับฝากมาให้"โทโมะยื่นกล่องเค้กให้แก้ว
"ขอบใจ"แก้วรับมาวางไว้ที่โต๊ะแล้วซ้อมสคริปต่อ
"เป็นอะไร?"
"ก็เปล่า"แก้วตอบทั้งที่ตายังมองสคริปอยู่
"โกรธเรื่องเมื่อกี้หรอ?"
"........"
"หรือว่าเรื่องเมื่อคืน?"
"........."
"เป็นอะไรเนี่ยยัยทอม!ทำมั้ยไม่พูดกับฉัน!!"โทโมะโวยวายออกมา
"เป็นอะไรกันค่ะน้องโทโมะน้องแก้ว"พี่ทีมงานวิ่งเข้ามาดูเมื่อได้ยินเสียงโวยวาย
"ไม่มีอะไรหรอกครับเราคุยกันเฉยๆนะ"
"แน่ใจนะค่ะว่าไม่มี"พี่ทีมงานถามอย่างไม่แน่ใจเพราะจากบรรยากาศรอบตัวดูจะอึมครึมไปนะ
"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ"แก้วบอก
"งั้นพี่ไปก่อนนะค่ะเดี๋ยวอีกสักพักจะมาตาม...อย่าทะเลาะกันนะค่ะ"พี่ทีมงานบอกก่อนจะเดินออกไป
"เป็นอะไร"พอพี่ทีมงานออกไปโทโมะก็ตรงไปนั่งลงข้างๆแก้ว
"ก็บอกว่าเปล่าไงจะเซ้าซี้ทำมั้ยเนี่ย!"
"เธอจะโกรธฉันเรื่องอะไรก็ตามเอาเป็นว่าฉันขอโทษแล้วกัน"โทโมะพูดจบก็หยิบสคริปตัวเองขึ้นมาอ่าน
.....................................................................................................................................
หายไปนานแถมมาอัพน้อยอีกคนอ่านอย่าฆ่าไรเตอร์นะTT^TT
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ