รักวุ้นๆของ5 หนุ่มสุดหล่อ

หวาย: ตายยากจินะแกนังแก้ว
แก้ว: หวาย
หวาย: ยังจำฉันได้หรอฉันบอกแกแล้วไงว่าถ้าไม่ยกเลิกงานแต่งจะเจออะไร
แก้ว: งั้นที่ฉันโดนยิงก็
หวาย: ใช่ฉันเองที่เป็นคนยิงแกเองกับมื่อฉัน
.................................................................................................................
หวาย: ทำไมแกไม่ตายไปสักที่นังแก้ว
แก้ว: เธอต้องการอะไร
หวาย: ก็ชีวิตแกไงนังแก้วถ้าไม่มีแกโมะต้องรักฉัน
แก้ว: ถึงฉันตายโมะก็ไม่มีวันรักเธออยู่ดี
หวาย: แกนังแก้วแกตาย / แล้วหวายก็ใช้มือบีบคอของแก้วอย่างหนักดูได้จากที่แก้วเริ่มมีอาการขาดออกซิเจนอย่างหนักและกำลังจะตาย
หวาย: แกต้องตายนังแก้วๆๆๆ
โทโมะ: พอได้แล้วหวายมันมากเกินไปแล้วนะ /ในขณะที่แก้วกำลังจะหดแรงโทโมะก็ได้เข้ามาทำให้หวายไม่ทำอะไรแก้วไปมากกว่านี้โทโมะจึงรีบไปหาแก้วที่เตียง
หวาย: โมะคุณมาได้ไง
โทโมะ: ผมต่างหากต้องถามคุณมาทำไมแล้วกำลังจทำอะไรแก้ว
หวาย: ฉันก็มาเยียมแก้วไง
โทโมะ: แต่ที่ผมเห็นมันไม่เป็นแบบนั้น
หวาย: ฮึ บอกความจิงก็ได้ฉันมาทำอะไรฉันมาทำให้คนที่คุณรักตายไงล่ะ
โทโมะ: เธอมันไม่ใช่คนหวาย
หวาย: ก็คุณไงที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้ถ้าคุณไม่แต่งงานเรื่องมันก็ไม่เกิด
โทโมะ: งั้นที่แก้วโดนยิงก็ฝีมือเธอหรอ
หวาย: ใช้ฉันเป็นคนยิงเองและ
เพียะ
หวาย: โมะตบหวายทำไม
โทโมะ: ฉันจะทำเธอมากกว่านี้อีกถ้ายังไม่เลิงยุ้งกับแก้ว
หวาย: ฮือ ๆ โมะรักมัน ฮือ มันดีกว่าฉันตรงใหน
โทโมะ: เค้ามีในสิ่งที่เธอไม่มีหลายอย่างเลยล่ะ
หวาย: จำไว้นะนังแก้วแนไม่มีวันยอมฉันจะกับมา
โทโมะ: ลองดูสิแนจับเธอเข้าคุกแน่หวาย
หวาย: โมะ
โทโมะ: ออกไปซะเถอะ
หวาย: ฮือ ๆ ๆ
...............................................................................................................
มาแล้ว เม้นเยอะนะขอโทษที่เว้นนานพอดีงานเยอะมาก*-*