Love mafear
10.0
8)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เดี๋ยวแก้วไปดูให้ พี่ไปเอารถออกมาเลยจะไปรับฟางด้วยไม่ใช่เหรอ" ฉันก็รีบเดินไปที่หน้าบ้าน ที่มีรถเล็กซัสสีดำ แล้วคนที่อยู่ในก็ค่อยๆเลื่อนกระจกลง
นี่มันโทโมะนี่OoO
"นี่!ไปด้วยกันไหม"
"ทำไมฉันต้องไปกับนาย รถฉันก็มี ขับไปเองได้"
"ฉันก็รู้อยู่หรอกนะว่าบ้านเธอมันรวย แต่ช่วยกันลดปัญหาโลกร้อนหน่อยสิ ขึ้นมา" อะไรเนี้ยเขามาอารมณ์ไหนอีกล่ะทีนี้ -_-
"แก้วแกไปกับมันเถอะ พี่จะไปแล้วนะ" พี่ป๊อบขับรถออกมาแล้วตะโกนบอกฉัน แล้วขับรถออกไป
"เห็นไหม พี่เธอก็บอกให้ไปกับฉันแล้วไม่ใช่เหรอ ขึ้นมาสิ"
"ชิ!" ฉันบ่นงุบงิบก่อนจะเดินไปนั่งอยู่ในรถของเขา
"อย่าพึ่งทำหน้าปูดสิเดี๋ยวเที่ยวไม่สนุกนะ ฮ่ะๆ^_^" ไม่รู้ว่าเหมือนกันว่าทำไมวันนี้อีตาโทโมะนี่ถึงได้ดูอารมณ์ดีผิดสังเกตขนาดนี้
ฮึ่ย~เป็นอะไรของเขาอีกล่ะที่นี้
ตลาดน้ำอัมพวา
แล้วพวกฉัน (คือฉันหมายถึงว่า เพิ่ม เฟย์ ฟาง แล้วก็ยัยแจมมาด้วย) มาถึงที่หมายแล้ว ซึ่งเต็มไปด้วยผู้คนที่หลั่งไหลเข้ามา และพอยัยแจมกับเฟย์มันมาเห็นฉันก็ถึงกับ เข้ามารุมกอดฉันใหญ่บอกว่าน่ารักอย่างนั้นอย่างนี้ ฉันรู้หรอกว่าฉันมันหน้าตาดี-*-
"ยัยแก้ว แกอย่าทำหน้าเหม่อได้ไหม ฉันจะเป็นเลสเบี้ยนที่นิยมเพื่อนตัวเองอยู่ร่อมร่อแล้วน่ะ" ยัยเฟย์พูดพลางส่งสายตาที่มันไม่ใช่สายตาของเพื่อนที่มองกันมาที่ฉัน ทำเองฉันขนลุกซู่ไปทั้งตัวเลย
"ฮ่าๆ ฟางว่าแก้วอยู่ห่างๆเฟย์หน่อยก็อาจดีนะ" ฟางพูดด้วยความหวังดีกับน้องตัวเองและฉัน-_-
"แก้วเค้าอยู่ที่โรงเรียนก็ชอบมองอะไรแบบนี้แหละ" พี่ป๊อบ
"ไอ้ป๊อบ แกจะผิดสัญญากับฉันใช่ไหม" เคนตะทำหน้าได้น่ากลัวมาก โอ้ก~น่าจะไปเป็นพวกยากูซ่า ไม่ก็มาเฟียอะไรทำนองนี้นะ
"เปล่านะฉันแค่คุยกันเฉยๆ"
"แล้วไป -_-"
"แจมว่าเราไปกินไอติมดอกไม้ดีกว่านะน่ากินมากๆ>O<" แจมโพล่งขึ้นมาแล้วดึงแขนฉันให้ไปนั่งในร้านทันทีทุกคนก็เริ่มทยอยตามกันมาเรื่อยๆ แล้วก็สั่งไอศกรีมมากิน ยัยแจมมันสั่งมาซ่ะหมดทุกรสเลย ส่วนฉันสั่งแต่กุหลาบแค่นั้น คนอื่นๆก็สั่งๆกันเหมือนกัน
เนี้ยแหละเวลามาเที่ยวกับแจม อย่างแรกเลยต้องกินก่อน–O-:;
"แก้วแกลองชิมรสนี้ดูสิ เปรี้ยวมากๆ" แล้วฉันก็ลองชิมไอศกรีมที่แจมยื่นมาให้ แล้วมันก็เปรี้ยวจริงๆนะ
"แจมว่าน่าจะไปทำสบู่มากกว่านะ=_="
"เอ๊ะ!นี่แจมอย่าบอกนะว่าแจมกินสบู่ด้วยนะ-_-" เคนตะ
"ไม่น่าเชื่อนะว่าจะมีคนแบบนี้อยู่ในโลก=O=" พี่ป๊อบ
"โอ้ว~ม่ายกอด>O<" จองเบ
"อ๊าย~หยาบคายใครจะไปกินลงฮ่ะ แค่สบู่มันเคยโดนปากก็เท่านั้นเอง -*-" แจมเริ่มแก้ต่างให้ตัวเอง เรื่องกินสบู่ - -
"นั่นสิ ใครจะไปตะกละขนาดที่กินสบู่แบบนั้นฮ่ะ เนอะแจมนี่กินเลยรสดอกบัวเหมือนไอศกรีมกะทิเลย^_^"เนี้ยแหละวิธีมัดใจยัยแจม ง่ายมั้ยล่ะ
"ขอบใจนะ เอ๊ะแก้วแก้มแก้วเลอะไอติมด้วยล่ะ เดี๋ยวแจมเช็ดให้นะ" หลังจากที่แจมมาเช็ดแก้วให้ฉัน ทุกสายตาก็มองมาที่ฉันกับแจม
"มะ มองกันทำไมฮ่ะ ฉันรู้แล้วว่าทรงผมฉันมันประหลาด–O-"
"ไม่ใช่เรื่องนั้นแก้ว เอ่อ... คือฟางว่าเหมือนแจมกับแก้วเป็นแฟนกันเลย"
"แง่~ที่เฟย์อยู่ใกล้แก้วไม่ได้ ที่แจมจับนู้นจับนี้ไม่เห็นว่าU.U"
"มันเหมือนขนาดนั้นเลยเหรอ" มันน่าจะไม่ใช่น้า ฉันไม่คิดเอาเพื่อนมาเป็นแฟนหรอก
"อื้อ~"ทุกคนพูดพร้อมกัน ฉันกับแจมมองหน้ากันแล้วพูดขึ้นว่า…
"ฉันไม่ได้นิยมเพศเดียวกันนะ ฉันยังชอบผู้ชาย!!!"
"งั้นก็ดีหน่อย เขื่อนค่อยโล่งอก -*- " เขื่อนพูดแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่
"แต่ว่าทำไมโทโมะต้องยิ้มด้วย เหรอว่า..." เฟย์
"โทโมะชอบจองเบใช่ไหม" แจมโผล่งขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย
"เฮ้ย!ไม่ใช่" น่าแปลกจองเบพูดชัด–O-
"จะบ้ารึไง พวกฉันก็ชอบผู้หญิงเหมือนกันนั้นแหละ" โทโมะ
"อ่าว~ไม่ใช่หรอกเหรอ–^-"
"ฉันก็แค่อยากสลับคราบมาเฟียเท่านั้นเอง วันนี้ฉันจะเป็นสีขาว^O^ ~" นี่อีกคนล่ะ แปลกมาก
"ฉันว่าเรารีบๆเที่ยวตอนที่ไอ้โมะมันอารมณ์ดีๆเถอะ"
"งั้นค่าไอติมทั้งหมดนี้เขื่อนจ่ายให้เอง" เขื่อนควักเงินห้าร้อยบาทมาวางไว้บนโต๊ะ เป็นค่าไอศกรีมทั้งหมด
"ขอบคุณที่มาอุดหนุนที่ร้านของเรานะค่ะ
แล้วพวกเราก็พากันไปซื้อของกันต่อ ที่ว่าเจอร้านไหนถูกใจก็ซื้อ ฉันก็ซื้อนะได้มาหลายอย่างเลยนะ ตอนนี้พวกเรากำลังหยุดอยู่ที่ร้านเครื่องประดับอยู่ ฉันได้แหวนเงินมาวงนึง เป็นแหวงเรียบๆ สวยดีนะ^_^
"อันนี้สวยดีนะ" ฟาง
"งั้นเหรอเดี๋ยวป๊อบซื้อให้นะ" พี่ป๊อบ
นี่แหละคู่หวานที่ทำอะไรไม่เคยแคร์สายตาเคนตะเลยว่ามันน่ากลัวขนาดไหน-_-
"แก้ว ของยืมข้อมือหน่อย" แล้วนายโทโมะที่กำลังเลือกอะไรบางอย่างก็หันมาทางฉันแล้วดึงข้อมือฉันไปจับๆดู
"อะไรของนายนะ"
"พอถึงเวลาเล้วก็รู้เองน่า" มีลับลมคมในนะเนี้ย=_=
"เที่ยงแล้วล่ะ ฉันว่าเราไปหาอะไรกินกันดีกว่านะ" พี่ป๊อบดูนาฬิกา(ที่พึ่งซื้อมาเมื่อกี้) แล้วหันมาบอกกับพวกฉันที่ง่วนอยู่กับการเลือกของ
"แจมอยากกินก๋วยเตี๋ยวเรือ มีคนบอกมาว่าก๋วยเตี๋ยวเรือที่นี้อร่อยมาก"
"ช่าย จองเบอยากกินมากเลย"
"งั้นก็ไปเลยดีกว่านะ" แล้วเราก็เดินไปส่งก๋วยเตี๋ยวกันที่ริมตะหลิ่ง แล้วดูเหมือนคนที่มีความสุขที่สุดในการกินก๋วยเตี๋ยวครั้งนี้ไม่ใช่แจมแต่เป็นจองเบที่กินไปสามถ้วยเต็มๆ ขนาดฉันกินแค่ครึ่งเดียวยังอิ่มแล้วนะ แต่นี้ตั้งสาม ถ้าฉันกินคงท้องแตกตายแน่ -*-
"อาร่อย ซูดยอด จองเบเลี้ยงเอง^O^"
"นั่นสิอร่อยมากๆเลยแจมชอบสุดๆไปเลย" นี่แหละเหมือนสองคนนี้ไม่เต็มเนอะ กินไม่บันยะบันยังเลย
"ป้าคร้าบ ทั้งโหมดนี้เท่ารายครับ" จองเบหันไปถามป้าที่ขายก๋วยเตี๋ยว
"สามร้อยเก้าสิบบาทจ๊ะ"
"ไม่ต้องทอนนะครับ^_^"จองเบจ่ายให้ป้าคนนั้นหนึ่งพัน แล้วพูดอะไรกันบางอย่างเนี้ยแหละ ก่อนเดินมารวมกลุ่มกับพวกฉัน พร้อมกับอวดว่าป้าเค้าแถมก๋วยเดี๋ยวให้หนึ่งถุง
"โอ๊ย~อิ่มโว้ย ฉันเดินไม่ไหวแล้วนะ นี่ยัยแจมแกกินเข้าไปตั้งสองถ้วยไม่อิ่มอีกเหรอ" ฉันถามยังแจมที่กำลังซื้อไข่นกกระทามากิน ตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนท้องฉันจะแตกอยู่แล้ว
"ไม่เลย แจมมีความสุขออกที่ได้กิน แก้วไม่รู้สึกอย่างนั้นเหรอ กินนี่มั้ยแก้ว" ยังมีหน้ามาถามเรื่องกินอีก มันอยากให้ฉันตายรึไง
"ไม่เอา ฉันจะท้องแตกตายอยู่แล้วเนี้ย อิ่มมาก ฉันไม่เคยอิ่มแบบนี้มาก่อนเลยนะนี่แกจะกินเผื่อชาติหน้ารึไงยัยแจม" ฉันนั่งลงข้างๆนายโทโมะ ด้วยความที่อิ่มมาก
"มันก็น่าอยู่หรอก เพราะเธอไม่อ้วน" โทโมะ
"เหมือนด่าแจมทางอ้อมเลยนะ" แจม
"โอ๊ย~พาฉันไปที่ไหนก็ได้ที่มันได้อยู่นิ่งๆบ้าง อย่าพึ่งให้ฉันเดินได้ไหม ฉันเดินไม่ไหวอยู่แล้วนะ" ฉันพูดแล้วเอาหัวพิงที่ไหล่โทโมะ ไม่สนแล้วว่าใครจะมองจะล้อฉันยังไง ตอนนี้รู้แค่ว่า ไอจะตายTOT
"ไปสปาข้างหน้านั่นสิ" เฟย์ชี้ไปที่ร้านสบา แล้ววิ่งแจ้นไปคนแรกเลย
"ให้ฉันอุ้มเธอไปไหม" โทโมะ
"ฉันแค่อิ่มมาก ไม่ได้พิการแค่นี้เดินได้น่า" ด้วยความที่ว่าฉันมัน ...ทิฐิเยอะนะ เลยต้องพาสังขารเดินไปที่ร้านสปาอย่างยากลำบาก
"ไม่ทราบว่าหญิงกี่คนชายกี่คนค่ะ"
"หญิงสี่ ชายห้าค่ะ" เรื่องแบบนี้เฟย์เค้าจัดการเองทั้งหมด ส่วนฉันไม่มีอะไรจะพูดนอกจากคำว่าอิ่ม-_-
"นี้นะค่ะกุญแจห้องที่แปด ชายอยู่ที่ด้านซ้ายหญิงอยู่ด้านขวา"
"ค่ะ"
"แล้วมีห้องอบซาวน่ามั้ยครับ" ไอ้พี่ป๊อบจะถามอะไรกันนักกันหนานะ น้องสาวตัวเองจะท้องแตกตายอยู่แล้วไม่รู้รึไง
"มีค่ะตรงแล้วเลี้ยวขวานะค่ะ"
"จะไปกันได้รึยังฉันไม่ไหวแล้วนะ โอ๊ยยย~"
"ตามเฟย์มาเลย" แล้วฉันก็รีบตามเฟย์ไป
"เอานี่ไปเปลี่ยนชุดซ่ะ" เฟย์โยนชุดคลุมอาบน้ำมาให้ฉัน แล้วฉันก็รีบไปเปลี่ยนที่ว่าเร็วมากๆ ยิ่งกว่าต้มมาม่าอีก
ฉันเดินโซเซไปมาไม่ใช่ว่าหิวอะไรหรอกนะ คนมันอิ่มมากต่างหาก-*-
แล้วฉันก็ผลักประตูเข้าไปในห้องสบาที่มีพนักงานนวดมาอยู่ก่อนแล้ว แล้วขึ้นเตียงที่อยู่ด้านในสุด อืมค่อยรู่สึกสบายท้องขึ้นมาหน่อย
"ไม่ต้องนวดนะค่ะ"
แล้วสามคนนั้นก็เดินเข้ามา
"แก้วมาก่อนเราอีกอ่าฟาง" แจม
"ก็มันน่าจะเป็นอย่างนั้นอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ดูท่าจะอิ่มมาก" ฟาง
"แก้วไม่นวดเหรอสบายนะ " เฟย์ที่อยู่ข้างๆฉันถามขึ้นมา
"ไม่เอาหรอกนอนอย่างเนี้ยแหละสบายดี ว่าแต่ที่โรงเรียนมีอะไรเปลี่ยนแปลงบ้างเหรอ"
"ก็ไม่นี่ ไม่มีอะไรมากก็เหมือนๆเดิม แต่คนในโรงเรียนทั้งรุ่นน้องรุ่นพี่ถามถึงแก้วกันให้แซดเลยล่ะ ว่าไปไหน" เฟย์
"โดยเฉพาะแจมเนี้ยโดนทึ้งถามมากที่สุด ตั้งแต่วันแรกยันวันศุกร์ก็ยังไม่เว้น" แจม
"แล้วแก้วล่ะอยู่ที่โน้นเป็นไงบ้าง" ฟาง
"มันก็สนุกไปอีกแบบนะ สนุกแบบแปลกๆนะ แก้วก็อยู่กับพวกพี่ป๊อบนั่นแหละ" ฉันอธิบาย แล้วพลิกตัวไปนอนตะแคง
"เอ้อ... ป๊อบเล่าให้ฉันฟังด้วยล่ะ ว่าโทโมะเนี้ยตามจีบแก้วอยู่" ฟาง
"บ้าเหรอ ไม่มีทางซ่ะหรอก เป็นไปไม่ได้ที่หมอนี่จะจีบแก้ว" ฉันพูดพลางทำหน้าบึ้ง
"เอ้~ แล้วเมื่อกี้พิงไหล่โทโมะ ทำไมล่ะ แล้วดูเหมือนแก้วไม่ค่อยจะถือตัวอย่างที่เคยด้วย แจมรู้น่ะแก้วปิดแจมไม่ได้หรอก" แจม
...รู้ดี-*-
"ฉันก็แค่อิ่มมากเท่านั้นแหละ ไม่มีอะไรซ่ะหน่อย" พวกนี้นี่ก็ ถามมากจัง-////-
"เหรอจ๊ะแก้ว โทโมะนี่น่ารักน้าาา~"เฟย์
"น่ารักก็จีบซ่ะสิ เกี่ยวอะไรกับแก้วเล่า -*-" รู้สึกว่าฉันจะโดนซักไซ้มากแล้วนะ ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับอีตานั่นสักหน่อย -////-
"โทโมะไม่ใช่เสป็คเฟย์ แต่ได้ข่าวว่าแก้วชอบคนตัวขาวๆสูงๆไม่ใช่เหรอ"
"ก็บอกว่าไม่ได้ชอบไง จะซักกันไปถึงไหนฮ่ะฉันไปแล้ว -*-" ฉันลุกออกจากเตียงแล้วเดินออกจากห้อง
"จร้า~ถ้าโทโมะขอเป็นแฟนแล้วอย่าลืมตกลงนะ" ยัยแจมตะโกนไล่หลังฉัน
ตึกตัก ตึกตัก~
อะไรเนี้ยทำไมหัวใจฉันมันเต้นแรงขนาดนี้ แก้วแกอย่าไก่อ่อนแบบนี้สิ นี่มันไม่ใช่แกเลยนะแก้ว แกไม่ได้ชอบโทโมะนั่นแน่ๆ เชื่อใจตัวเองสิ อย่าหวั่นไหวกับเรื่องแค่นี้นะ หยุดความคิดนั่นลงเดี๋ยวนี้!
ใช้แล้วแก้ว นั่นมันเป้าหมายของเรา อยากเผลอใจนะมันไม่ดีแก้ว
หมับ~
"หายอิ่มแล้วเหรอ" โทโมะจับไหล่ฉันเอาไว้ ตอนนี้กลายเป็นว่าฉันเดินมาทางห้องซาวน่า
"ตายยากจริง" ฉันพึมพำเบาๆ
"อะไรนะ"
"อ๋อ~ฉันหมายถึงว่า หายแล้วกำลังจะไปจ่ายตังไง-_-"ฉันก็แกล้งๆพูดไปอย่างนั้นแหละ
"เอ๊ะ!แต่ว่าฉันจ่ายให้หมดแล้ว ว่าแต่ขาเธอสวยดีนะ" อ้อ~จริงด้วยฉันยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อเลยนี่OoOยัยต๊องเอ้ย!จะใจลอยไปไหนตอนนี้เขาอยู่ในชุดธรรมดาแล้ว
"อย่ามองนะ ถ้ามองฉันชกนายหน้าแหกจริงด้วย -/////-"
"ฮ่ะๆ ฉันไม่ได้โรคจิตขนาดที่จะมองแบบไอ้เขื่อนมันหรอก แค่อยากจะเอาของมาให้นะ" เขาพูดแล้วเอากำไลหยกมาใส่ที่ข้อมือข้างขวาของฉัน
"ให้ฉันเหรอ" ฉันมองดูที่ข้อมือของตัวเอง เหมือนมีความรู้สึกแปลกๆยังไงไม่รู้แหะ -*-
"ก็ใช่ไง ใส่แล้วอย่าถอดเชียวนะต้องใส่ทุกวัน"
"ระ รู้แล้วน่า ฉันจะไปเปลี่ยนชุดแล้ว" ฉันดึงข้อมือของตัวเองกลับแล้ว เดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดเดิม แต่ทำไมฉันสะบัดความคิดบางอย่างที่ก่อขึ้นในใจไม่ได้น่ะ
ฉันเดินมารวมตัวกับทุกคนที่หน้าเคาน์เตอร์ แล้วก็เดินกลับไปที่จอดรถและไม่ลืมที่จะแวะซื้อของตามทางด้วย
"สบายเป็นบ้าเลย ไม่ได้มาเที่ยวสนุกๆแบบนี้นานเหมือนกันแหะ" เคนตะพูดพลางบิดตัวไปมา
"นั่นสินะ ยิ่งมีพวกสาวๆมาด้วยแล้วก็สนุกไปอีกแบบนะ" ไอ้พี่เขื่อน
"แกก็ตลอดเลยก็ผู้หญิงเนี้ยเขื่อน แต่ว่าก่อนกลับบ้านเราไปนั่งเรือกันดีกว่านะมีคนบอกว่าที่อัมพวาตอนค่ำๆเนี้ยสวยมาก" พี่ป๊อบ
"ไปสิไป ฉันชอบหิ่งห้อย" เฟย์พูดขึ้นเหมือนกับว่าอยากจะไปให้ได้
"ง้านก็ไปกันเล้ยยย" จองเบเดินนำคนอื่นไปนั่งเรื่อก่อนเพื่อนเลย แสงไฟที่นี่สวยมาเลยนะ ไม่ยักรู้ว่ามีที่แบบนี้ในเมืองไทยด้วย ฉันว่านาจะชวนพ่อมาเที่ยวที่นี่นะ -*-
แล้วโทโมะก็ขับรถมาส่งฉันที่บ้าน ตลอดเวลาที่ฉันอยู่ในรถเขาฉันไม่ได้พูดอะไรกับเขาเลยสักคำ
"นี่แก้วกำไลนั่นสวยดีนะได้มาจากไหนน่ะ" พี่ป๊อบเดินเข้ามาหน้าฉันตอนที่ฉันกำลังนั่นเล่นอยู่หน้าบ้าน
"มีคนเอาให้นะ"
"เหรอ แล้วเรื่องภารกิจที่พ่อให้มาน่ะ รีบๆทำซ่ะล่ะอย่าเผลอไปรักเป้าหมายเชียวนะ"
"แก้วรู้อยู่หรอกนะพี่ ไม่มีวันซ่ะหรอก"
"ขอให้มันแน่เถอะ" แล้วพี่ป๊อบก็เดินไป ทิ้งให้ฉันนั่งมองกำไลแล้วยิ้มอยู่คนเดียว
เหลือความรู้สึกแปลกๆที่เกิดขึ้นกับหัวใจฉันเท่านั้น อะไรกันนะแค่ฉันได้กำไลจากเขาแค่นี้ฉันก็ยิ้มได้แล้ว เกิดอะไรกับหัวใจของฉันกันแน่
อย่าหลงรักเขาเชียวนะแก้ว!!!
แล้วชีวิตฉันก็ดำเนินไปเรื่อยๆ ตามปกติเพียงแต่ในสายตาคนอื่นนั้นฉันได้กลายเป็นผู้ชายไปแล้ว ฉันท้าให้ถามเลยเอ้า -*-
" โฮ้กกก~คิดถึงแจมจังเลย" หลังจากที่ครูคณิตศาสตร์ออกจากห้องได้ประมาณสิบวิได้ ไอ้พี่เขื่อนก็พูดออกมาอย่างเต็มปากเต็มคำว่าคิดถึงแจม
"แต่พวกเราไปเที่ยวกับพวกแจมวันเสาร์นี้เองนะ อย่ามาทำบ่นไปหน่อยเลยน่า "พี่ป๊อบพูดปัดๆ แล้วหันไปอย่างหนังสือออกแบบ ที่มีแต่ภาษาอังกฤษทั้งเล่ม
อิจฉาคนเก่งจังU.U
"ก็มันคิดถึงอ่า~เอ้อวันนี้ฉันไปหาแจมหลังเลิกเรียนดีกว่า แก้วไปด้วยกันมั้ย"
เขื่อนหันมาถามฉัน ตอนที่ฉันกำลังตอบปัญหาให้กับหัวใจตัวเอง ว่าคิดยังไงกันแน่กับคนที่นั่งข้างๆฉัน
"ห๊ะ!อะไรแจมๆ นะ"
"ฉันถามว่าวันนี้ไปหาแจมกันมั้ย" เป็นครั้งแรกที่ไอ้พี่เขื่อนถามฉันแบบไม่คิดอะไร
"ก็ไปสิ แต่ฉันขอเอาของไปเก็บก่อนแล้วกัน"
"วันนี้เป็นอะไรมากรึเปล่าแก้ว เห็นเหม่อๆตั้งแต่วันจันทร์แล้วนะ วันนี้หน้าก็รู้สึกว่าแดงๆนะ ให้พี่พาไปห้องพยาบาลมั้ย" พี่ป๊อบผละจากหน้าหนังสือแล้วถามฉัน
นี่มันโทโมะนี่OoO
"นี่!ไปด้วยกันไหม"
"ทำไมฉันต้องไปกับนาย รถฉันก็มี ขับไปเองได้"
"ฉันก็รู้อยู่หรอกนะว่าบ้านเธอมันรวย แต่ช่วยกันลดปัญหาโลกร้อนหน่อยสิ ขึ้นมา" อะไรเนี้ยเขามาอารมณ์ไหนอีกล่ะทีนี้ -_-
"แก้วแกไปกับมันเถอะ พี่จะไปแล้วนะ" พี่ป๊อบขับรถออกมาแล้วตะโกนบอกฉัน แล้วขับรถออกไป
"เห็นไหม พี่เธอก็บอกให้ไปกับฉันแล้วไม่ใช่เหรอ ขึ้นมาสิ"
"ชิ!" ฉันบ่นงุบงิบก่อนจะเดินไปนั่งอยู่ในรถของเขา
"อย่าพึ่งทำหน้าปูดสิเดี๋ยวเที่ยวไม่สนุกนะ ฮ่ะๆ^_^" ไม่รู้ว่าเหมือนกันว่าทำไมวันนี้อีตาโทโมะนี่ถึงได้ดูอารมณ์ดีผิดสังเกตขนาดนี้
ฮึ่ย~เป็นอะไรของเขาอีกล่ะที่นี้
ตลาดน้ำอัมพวา
แล้วพวกฉัน (คือฉันหมายถึงว่า เพิ่ม เฟย์ ฟาง แล้วก็ยัยแจมมาด้วย) มาถึงที่หมายแล้ว ซึ่งเต็มไปด้วยผู้คนที่หลั่งไหลเข้ามา และพอยัยแจมกับเฟย์มันมาเห็นฉันก็ถึงกับ เข้ามารุมกอดฉันใหญ่บอกว่าน่ารักอย่างนั้นอย่างนี้ ฉันรู้หรอกว่าฉันมันหน้าตาดี-*-
"ยัยแก้ว แกอย่าทำหน้าเหม่อได้ไหม ฉันจะเป็นเลสเบี้ยนที่นิยมเพื่อนตัวเองอยู่ร่อมร่อแล้วน่ะ" ยัยเฟย์พูดพลางส่งสายตาที่มันไม่ใช่สายตาของเพื่อนที่มองกันมาที่ฉัน ทำเองฉันขนลุกซู่ไปทั้งตัวเลย
"ฮ่าๆ ฟางว่าแก้วอยู่ห่างๆเฟย์หน่อยก็อาจดีนะ" ฟางพูดด้วยความหวังดีกับน้องตัวเองและฉัน-_-
"แก้วเค้าอยู่ที่โรงเรียนก็ชอบมองอะไรแบบนี้แหละ" พี่ป๊อบ
"ไอ้ป๊อบ แกจะผิดสัญญากับฉันใช่ไหม" เคนตะทำหน้าได้น่ากลัวมาก โอ้ก~น่าจะไปเป็นพวกยากูซ่า ไม่ก็มาเฟียอะไรทำนองนี้นะ
"เปล่านะฉันแค่คุยกันเฉยๆ"
"แล้วไป -_-"
"แจมว่าเราไปกินไอติมดอกไม้ดีกว่านะน่ากินมากๆ>O<" แจมโพล่งขึ้นมาแล้วดึงแขนฉันให้ไปนั่งในร้านทันทีทุกคนก็เริ่มทยอยตามกันมาเรื่อยๆ แล้วก็สั่งไอศกรีมมากิน ยัยแจมมันสั่งมาซ่ะหมดทุกรสเลย ส่วนฉันสั่งแต่กุหลาบแค่นั้น คนอื่นๆก็สั่งๆกันเหมือนกัน
เนี้ยแหละเวลามาเที่ยวกับแจม อย่างแรกเลยต้องกินก่อน–O-:;
"แก้วแกลองชิมรสนี้ดูสิ เปรี้ยวมากๆ" แล้วฉันก็ลองชิมไอศกรีมที่แจมยื่นมาให้ แล้วมันก็เปรี้ยวจริงๆนะ
"แจมว่าน่าจะไปทำสบู่มากกว่านะ=_="
"เอ๊ะ!นี่แจมอย่าบอกนะว่าแจมกินสบู่ด้วยนะ-_-" เคนตะ
"ไม่น่าเชื่อนะว่าจะมีคนแบบนี้อยู่ในโลก=O=" พี่ป๊อบ
"โอ้ว~ม่ายกอด>O<" จองเบ
"อ๊าย~หยาบคายใครจะไปกินลงฮ่ะ แค่สบู่มันเคยโดนปากก็เท่านั้นเอง -*-" แจมเริ่มแก้ต่างให้ตัวเอง เรื่องกินสบู่ - -
"นั่นสิ ใครจะไปตะกละขนาดที่กินสบู่แบบนั้นฮ่ะ เนอะแจมนี่กินเลยรสดอกบัวเหมือนไอศกรีมกะทิเลย^_^"เนี้ยแหละวิธีมัดใจยัยแจม ง่ายมั้ยล่ะ
"ขอบใจนะ เอ๊ะแก้วแก้มแก้วเลอะไอติมด้วยล่ะ เดี๋ยวแจมเช็ดให้นะ" หลังจากที่แจมมาเช็ดแก้วให้ฉัน ทุกสายตาก็มองมาที่ฉันกับแจม
"มะ มองกันทำไมฮ่ะ ฉันรู้แล้วว่าทรงผมฉันมันประหลาด–O-"
"ไม่ใช่เรื่องนั้นแก้ว เอ่อ... คือฟางว่าเหมือนแจมกับแก้วเป็นแฟนกันเลย"
"แง่~ที่เฟย์อยู่ใกล้แก้วไม่ได้ ที่แจมจับนู้นจับนี้ไม่เห็นว่าU.U"
"มันเหมือนขนาดนั้นเลยเหรอ" มันน่าจะไม่ใช่น้า ฉันไม่คิดเอาเพื่อนมาเป็นแฟนหรอก
"อื้อ~"ทุกคนพูดพร้อมกัน ฉันกับแจมมองหน้ากันแล้วพูดขึ้นว่า…
"ฉันไม่ได้นิยมเพศเดียวกันนะ ฉันยังชอบผู้ชาย!!!"
"งั้นก็ดีหน่อย เขื่อนค่อยโล่งอก -*- " เขื่อนพูดแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่
"แต่ว่าทำไมโทโมะต้องยิ้มด้วย เหรอว่า..." เฟย์
"โทโมะชอบจองเบใช่ไหม" แจมโผล่งขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย
"เฮ้ย!ไม่ใช่" น่าแปลกจองเบพูดชัด–O-
"จะบ้ารึไง พวกฉันก็ชอบผู้หญิงเหมือนกันนั้นแหละ" โทโมะ
"อ่าว~ไม่ใช่หรอกเหรอ–^-"
"ฉันก็แค่อยากสลับคราบมาเฟียเท่านั้นเอง วันนี้ฉันจะเป็นสีขาว^O^ ~" นี่อีกคนล่ะ แปลกมาก
"ฉันว่าเรารีบๆเที่ยวตอนที่ไอ้โมะมันอารมณ์ดีๆเถอะ"
"งั้นค่าไอติมทั้งหมดนี้เขื่อนจ่ายให้เอง" เขื่อนควักเงินห้าร้อยบาทมาวางไว้บนโต๊ะ เป็นค่าไอศกรีมทั้งหมด
"ขอบคุณที่มาอุดหนุนที่ร้านของเรานะค่ะ
แล้วพวกเราก็พากันไปซื้อของกันต่อ ที่ว่าเจอร้านไหนถูกใจก็ซื้อ ฉันก็ซื้อนะได้มาหลายอย่างเลยนะ ตอนนี้พวกเรากำลังหยุดอยู่ที่ร้านเครื่องประดับอยู่ ฉันได้แหวนเงินมาวงนึง เป็นแหวงเรียบๆ สวยดีนะ^_^
"อันนี้สวยดีนะ" ฟาง
"งั้นเหรอเดี๋ยวป๊อบซื้อให้นะ" พี่ป๊อบ
นี่แหละคู่หวานที่ทำอะไรไม่เคยแคร์สายตาเคนตะเลยว่ามันน่ากลัวขนาดไหน-_-
"แก้ว ของยืมข้อมือหน่อย" แล้วนายโทโมะที่กำลังเลือกอะไรบางอย่างก็หันมาทางฉันแล้วดึงข้อมือฉันไปจับๆดู
"อะไรของนายนะ"
"พอถึงเวลาเล้วก็รู้เองน่า" มีลับลมคมในนะเนี้ย=_=
"เที่ยงแล้วล่ะ ฉันว่าเราไปหาอะไรกินกันดีกว่านะ" พี่ป๊อบดูนาฬิกา(ที่พึ่งซื้อมาเมื่อกี้) แล้วหันมาบอกกับพวกฉันที่ง่วนอยู่กับการเลือกของ
"แจมอยากกินก๋วยเตี๋ยวเรือ มีคนบอกมาว่าก๋วยเตี๋ยวเรือที่นี้อร่อยมาก"
"ช่าย จองเบอยากกินมากเลย"
"งั้นก็ไปเลยดีกว่านะ" แล้วเราก็เดินไปส่งก๋วยเตี๋ยวกันที่ริมตะหลิ่ง แล้วดูเหมือนคนที่มีความสุขที่สุดในการกินก๋วยเตี๋ยวครั้งนี้ไม่ใช่แจมแต่เป็นจองเบที่กินไปสามถ้วยเต็มๆ ขนาดฉันกินแค่ครึ่งเดียวยังอิ่มแล้วนะ แต่นี้ตั้งสาม ถ้าฉันกินคงท้องแตกตายแน่ -*-
"อาร่อย ซูดยอด จองเบเลี้ยงเอง^O^"
"นั่นสิอร่อยมากๆเลยแจมชอบสุดๆไปเลย" นี่แหละเหมือนสองคนนี้ไม่เต็มเนอะ กินไม่บันยะบันยังเลย
"ป้าคร้าบ ทั้งโหมดนี้เท่ารายครับ" จองเบหันไปถามป้าที่ขายก๋วยเตี๋ยว
"สามร้อยเก้าสิบบาทจ๊ะ"
"ไม่ต้องทอนนะครับ^_^"จองเบจ่ายให้ป้าคนนั้นหนึ่งพัน แล้วพูดอะไรกันบางอย่างเนี้ยแหละ ก่อนเดินมารวมกลุ่มกับพวกฉัน พร้อมกับอวดว่าป้าเค้าแถมก๋วยเดี๋ยวให้หนึ่งถุง
"โอ๊ย~อิ่มโว้ย ฉันเดินไม่ไหวแล้วนะ นี่ยัยแจมแกกินเข้าไปตั้งสองถ้วยไม่อิ่มอีกเหรอ" ฉันถามยังแจมที่กำลังซื้อไข่นกกระทามากิน ตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนท้องฉันจะแตกอยู่แล้ว
"ไม่เลย แจมมีความสุขออกที่ได้กิน แก้วไม่รู้สึกอย่างนั้นเหรอ กินนี่มั้ยแก้ว" ยังมีหน้ามาถามเรื่องกินอีก มันอยากให้ฉันตายรึไง
"ไม่เอา ฉันจะท้องแตกตายอยู่แล้วเนี้ย อิ่มมาก ฉันไม่เคยอิ่มแบบนี้มาก่อนเลยนะนี่แกจะกินเผื่อชาติหน้ารึไงยัยแจม" ฉันนั่งลงข้างๆนายโทโมะ ด้วยความที่อิ่มมาก
"มันก็น่าอยู่หรอก เพราะเธอไม่อ้วน" โทโมะ
"เหมือนด่าแจมทางอ้อมเลยนะ" แจม
"โอ๊ย~พาฉันไปที่ไหนก็ได้ที่มันได้อยู่นิ่งๆบ้าง อย่าพึ่งให้ฉันเดินได้ไหม ฉันเดินไม่ไหวอยู่แล้วนะ" ฉันพูดแล้วเอาหัวพิงที่ไหล่โทโมะ ไม่สนแล้วว่าใครจะมองจะล้อฉันยังไง ตอนนี้รู้แค่ว่า ไอจะตายTOT
"ไปสปาข้างหน้านั่นสิ" เฟย์ชี้ไปที่ร้านสบา แล้ววิ่งแจ้นไปคนแรกเลย
"ให้ฉันอุ้มเธอไปไหม" โทโมะ
"ฉันแค่อิ่มมาก ไม่ได้พิการแค่นี้เดินได้น่า" ด้วยความที่ว่าฉันมัน ...ทิฐิเยอะนะ เลยต้องพาสังขารเดินไปที่ร้านสปาอย่างยากลำบาก
"ไม่ทราบว่าหญิงกี่คนชายกี่คนค่ะ"
"หญิงสี่ ชายห้าค่ะ" เรื่องแบบนี้เฟย์เค้าจัดการเองทั้งหมด ส่วนฉันไม่มีอะไรจะพูดนอกจากคำว่าอิ่ม-_-
"นี้นะค่ะกุญแจห้องที่แปด ชายอยู่ที่ด้านซ้ายหญิงอยู่ด้านขวา"
"ค่ะ"
"แล้วมีห้องอบซาวน่ามั้ยครับ" ไอ้พี่ป๊อบจะถามอะไรกันนักกันหนานะ น้องสาวตัวเองจะท้องแตกตายอยู่แล้วไม่รู้รึไง
"มีค่ะตรงแล้วเลี้ยวขวานะค่ะ"
"จะไปกันได้รึยังฉันไม่ไหวแล้วนะ โอ๊ยยย~"
"ตามเฟย์มาเลย" แล้วฉันก็รีบตามเฟย์ไป
"เอานี่ไปเปลี่ยนชุดซ่ะ" เฟย์โยนชุดคลุมอาบน้ำมาให้ฉัน แล้วฉันก็รีบไปเปลี่ยนที่ว่าเร็วมากๆ ยิ่งกว่าต้มมาม่าอีก
ฉันเดินโซเซไปมาไม่ใช่ว่าหิวอะไรหรอกนะ คนมันอิ่มมากต่างหาก-*-
แล้วฉันก็ผลักประตูเข้าไปในห้องสบาที่มีพนักงานนวดมาอยู่ก่อนแล้ว แล้วขึ้นเตียงที่อยู่ด้านในสุด อืมค่อยรู่สึกสบายท้องขึ้นมาหน่อย
"ไม่ต้องนวดนะค่ะ"
แล้วสามคนนั้นก็เดินเข้ามา
"แก้วมาก่อนเราอีกอ่าฟาง" แจม
"ก็มันน่าจะเป็นอย่างนั้นอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ดูท่าจะอิ่มมาก" ฟาง
"แก้วไม่นวดเหรอสบายนะ " เฟย์ที่อยู่ข้างๆฉันถามขึ้นมา
"ไม่เอาหรอกนอนอย่างเนี้ยแหละสบายดี ว่าแต่ที่โรงเรียนมีอะไรเปลี่ยนแปลงบ้างเหรอ"
"ก็ไม่นี่ ไม่มีอะไรมากก็เหมือนๆเดิม แต่คนในโรงเรียนทั้งรุ่นน้องรุ่นพี่ถามถึงแก้วกันให้แซดเลยล่ะ ว่าไปไหน" เฟย์
"โดยเฉพาะแจมเนี้ยโดนทึ้งถามมากที่สุด ตั้งแต่วันแรกยันวันศุกร์ก็ยังไม่เว้น" แจม
"แล้วแก้วล่ะอยู่ที่โน้นเป็นไงบ้าง" ฟาง
"มันก็สนุกไปอีกแบบนะ สนุกแบบแปลกๆนะ แก้วก็อยู่กับพวกพี่ป๊อบนั่นแหละ" ฉันอธิบาย แล้วพลิกตัวไปนอนตะแคง
"เอ้อ... ป๊อบเล่าให้ฉันฟังด้วยล่ะ ว่าโทโมะเนี้ยตามจีบแก้วอยู่" ฟาง
"บ้าเหรอ ไม่มีทางซ่ะหรอก เป็นไปไม่ได้ที่หมอนี่จะจีบแก้ว" ฉันพูดพลางทำหน้าบึ้ง
"เอ้~ แล้วเมื่อกี้พิงไหล่โทโมะ ทำไมล่ะ แล้วดูเหมือนแก้วไม่ค่อยจะถือตัวอย่างที่เคยด้วย แจมรู้น่ะแก้วปิดแจมไม่ได้หรอก" แจม
...รู้ดี-*-
"ฉันก็แค่อิ่มมากเท่านั้นแหละ ไม่มีอะไรซ่ะหน่อย" พวกนี้นี่ก็ ถามมากจัง-////-
"เหรอจ๊ะแก้ว โทโมะนี่น่ารักน้าาา~"เฟย์
"น่ารักก็จีบซ่ะสิ เกี่ยวอะไรกับแก้วเล่า -*-" รู้สึกว่าฉันจะโดนซักไซ้มากแล้วนะ ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับอีตานั่นสักหน่อย -////-
"โทโมะไม่ใช่เสป็คเฟย์ แต่ได้ข่าวว่าแก้วชอบคนตัวขาวๆสูงๆไม่ใช่เหรอ"
"ก็บอกว่าไม่ได้ชอบไง จะซักกันไปถึงไหนฮ่ะฉันไปแล้ว -*-" ฉันลุกออกจากเตียงแล้วเดินออกจากห้อง
"จร้า~ถ้าโทโมะขอเป็นแฟนแล้วอย่าลืมตกลงนะ" ยัยแจมตะโกนไล่หลังฉัน
ตึกตัก ตึกตัก~
อะไรเนี้ยทำไมหัวใจฉันมันเต้นแรงขนาดนี้ แก้วแกอย่าไก่อ่อนแบบนี้สิ นี่มันไม่ใช่แกเลยนะแก้ว แกไม่ได้ชอบโทโมะนั่นแน่ๆ เชื่อใจตัวเองสิ อย่าหวั่นไหวกับเรื่องแค่นี้นะ หยุดความคิดนั่นลงเดี๋ยวนี้!
ใช้แล้วแก้ว นั่นมันเป้าหมายของเรา อยากเผลอใจนะมันไม่ดีแก้ว
หมับ~
"หายอิ่มแล้วเหรอ" โทโมะจับไหล่ฉันเอาไว้ ตอนนี้กลายเป็นว่าฉันเดินมาทางห้องซาวน่า
"ตายยากจริง" ฉันพึมพำเบาๆ
"อะไรนะ"
"อ๋อ~ฉันหมายถึงว่า หายแล้วกำลังจะไปจ่ายตังไง-_-"ฉันก็แกล้งๆพูดไปอย่างนั้นแหละ
"เอ๊ะ!แต่ว่าฉันจ่ายให้หมดแล้ว ว่าแต่ขาเธอสวยดีนะ" อ้อ~จริงด้วยฉันยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อเลยนี่OoOยัยต๊องเอ้ย!จะใจลอยไปไหนตอนนี้เขาอยู่ในชุดธรรมดาแล้ว
"อย่ามองนะ ถ้ามองฉันชกนายหน้าแหกจริงด้วย -/////-"
"ฮ่ะๆ ฉันไม่ได้โรคจิตขนาดที่จะมองแบบไอ้เขื่อนมันหรอก แค่อยากจะเอาของมาให้นะ" เขาพูดแล้วเอากำไลหยกมาใส่ที่ข้อมือข้างขวาของฉัน
"ให้ฉันเหรอ" ฉันมองดูที่ข้อมือของตัวเอง เหมือนมีความรู้สึกแปลกๆยังไงไม่รู้แหะ -*-
"ก็ใช่ไง ใส่แล้วอย่าถอดเชียวนะต้องใส่ทุกวัน"
"ระ รู้แล้วน่า ฉันจะไปเปลี่ยนชุดแล้ว" ฉันดึงข้อมือของตัวเองกลับแล้ว เดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดเดิม แต่ทำไมฉันสะบัดความคิดบางอย่างที่ก่อขึ้นในใจไม่ได้น่ะ
ฉันเดินมารวมตัวกับทุกคนที่หน้าเคาน์เตอร์ แล้วก็เดินกลับไปที่จอดรถและไม่ลืมที่จะแวะซื้อของตามทางด้วย
"สบายเป็นบ้าเลย ไม่ได้มาเที่ยวสนุกๆแบบนี้นานเหมือนกันแหะ" เคนตะพูดพลางบิดตัวไปมา
"นั่นสินะ ยิ่งมีพวกสาวๆมาด้วยแล้วก็สนุกไปอีกแบบนะ" ไอ้พี่เขื่อน
"แกก็ตลอดเลยก็ผู้หญิงเนี้ยเขื่อน แต่ว่าก่อนกลับบ้านเราไปนั่งเรือกันดีกว่านะมีคนบอกว่าที่อัมพวาตอนค่ำๆเนี้ยสวยมาก" พี่ป๊อบ
"ไปสิไป ฉันชอบหิ่งห้อย" เฟย์พูดขึ้นเหมือนกับว่าอยากจะไปให้ได้
"ง้านก็ไปกันเล้ยยย" จองเบเดินนำคนอื่นไปนั่งเรื่อก่อนเพื่อนเลย แสงไฟที่นี่สวยมาเลยนะ ไม่ยักรู้ว่ามีที่แบบนี้ในเมืองไทยด้วย ฉันว่านาจะชวนพ่อมาเที่ยวที่นี่นะ -*-
แล้วโทโมะก็ขับรถมาส่งฉันที่บ้าน ตลอดเวลาที่ฉันอยู่ในรถเขาฉันไม่ได้พูดอะไรกับเขาเลยสักคำ
"นี่แก้วกำไลนั่นสวยดีนะได้มาจากไหนน่ะ" พี่ป๊อบเดินเข้ามาหน้าฉันตอนที่ฉันกำลังนั่นเล่นอยู่หน้าบ้าน
"มีคนเอาให้นะ"
"เหรอ แล้วเรื่องภารกิจที่พ่อให้มาน่ะ รีบๆทำซ่ะล่ะอย่าเผลอไปรักเป้าหมายเชียวนะ"
"แก้วรู้อยู่หรอกนะพี่ ไม่มีวันซ่ะหรอก"
"ขอให้มันแน่เถอะ" แล้วพี่ป๊อบก็เดินไป ทิ้งให้ฉันนั่งมองกำไลแล้วยิ้มอยู่คนเดียว
เหลือความรู้สึกแปลกๆที่เกิดขึ้นกับหัวใจฉันเท่านั้น อะไรกันนะแค่ฉันได้กำไลจากเขาแค่นี้ฉันก็ยิ้มได้แล้ว เกิดอะไรกับหัวใจของฉันกันแน่
อย่าหลงรักเขาเชียวนะแก้ว!!!
แล้วชีวิตฉันก็ดำเนินไปเรื่อยๆ ตามปกติเพียงแต่ในสายตาคนอื่นนั้นฉันได้กลายเป็นผู้ชายไปแล้ว ฉันท้าให้ถามเลยเอ้า -*-
" โฮ้กกก~คิดถึงแจมจังเลย" หลังจากที่ครูคณิตศาสตร์ออกจากห้องได้ประมาณสิบวิได้ ไอ้พี่เขื่อนก็พูดออกมาอย่างเต็มปากเต็มคำว่าคิดถึงแจม
"แต่พวกเราไปเที่ยวกับพวกแจมวันเสาร์นี้เองนะ อย่ามาทำบ่นไปหน่อยเลยน่า "พี่ป๊อบพูดปัดๆ แล้วหันไปอย่างหนังสือออกแบบ ที่มีแต่ภาษาอังกฤษทั้งเล่ม
อิจฉาคนเก่งจังU.U
"ก็มันคิดถึงอ่า~เอ้อวันนี้ฉันไปหาแจมหลังเลิกเรียนดีกว่า แก้วไปด้วยกันมั้ย"
เขื่อนหันมาถามฉัน ตอนที่ฉันกำลังตอบปัญหาให้กับหัวใจตัวเอง ว่าคิดยังไงกันแน่กับคนที่นั่งข้างๆฉัน
"ห๊ะ!อะไรแจมๆ นะ"
"ฉันถามว่าวันนี้ไปหาแจมกันมั้ย" เป็นครั้งแรกที่ไอ้พี่เขื่อนถามฉันแบบไม่คิดอะไร
"ก็ไปสิ แต่ฉันขอเอาของไปเก็บก่อนแล้วกัน"
"วันนี้เป็นอะไรมากรึเปล่าแก้ว เห็นเหม่อๆตั้งแต่วันจันทร์แล้วนะ วันนี้หน้าก็รู้สึกว่าแดงๆนะ ให้พี่พาไปห้องพยาบาลมั้ย" พี่ป๊อบผละจากหน้าหนังสือแล้วถามฉัน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ