Love mafear

แล้วฉันก็ไปซื้อไอ้เจ้าที่รัดหน้าอกมาเป็นจำนวนห้าผืน ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องซื้อเยอะ 
“ทุดอย่างก็ซื้อเสร็จหมดแล้วใช่ไหม งั้นเอาเป็นเราว่าพาแก้วไปตัดผมดีกว่าน่ะ”เขื่อน
“ฮ่ะ!ตัดผมมันไม่จริงใช่ไหม ทรงผมที่ประดับหัวอันสวยงานของฉันมันก็สั้นอยู่แล้วนะ แล้วนี่ยังจะให้ตัดอีกทำไม ถ้าตัดอีกมันไม่ต้องโกนหมดหัวเลยรึไงกัน”ที่ฉันพูดมันถูกตามหลักการหมดทุกอย่างเลยนะ
“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอ ก็แค่สกินเฮดเบอร์สองเองไม่ต้องกลัวไปหรอกไอ้น้องสาว เอ้ย!น้องชาย ฮ่ะๆๆ”
“แค่สกินเฮดเบอร์สองทำไมไม่โกนเลยล่ะ-_-”
“เฮ้ย!ไม่ถึงขนาดนั้นหรอน่า ป๊อบแกก็อำน้องสาวแกมากเกินไปแค่ซอยออกอีกนิดนึงนะ เชื่อมือ ภัทรดนัยบาเบอร์ เถอะ”เอ้~ทำไมชื่อร้านมันตงิดๆจังว่ะ
“ภัทรดนัยบาเบอร์ อย่าบอกนะว่า...”
“ใช่แล้วล่ะ หัดรู้อะไรเร็วๆบ้างก็ดีนะ”ไม่มีวันไหนที่พี่ป๊อบมันจะไม่ด่าฉันโง่เลยใช่ไหม
“แต่ว่าทำไมต้องให้เขื่อนตัดด้วยล่ะ”
“ถ้าพาแกไปตัดร้านนะมันเปลืองจะตาย พี่รู้อยู่หรอกว่าบ้านรวยแต่ก็ช่วยๆชาติประหยัดมั่งก็ดี”
ดีต่อชาติแต่มันไม่ดีต่อหัวฉันนะสิT^Tคอยดูนะเรื่องวันนี้ฉันจะฟ้องพ่อให้หมดเลย
“งั้นก็ไปกันเล้ย”ว่าแล้วพี่ชายโครตดีทั้งสองคน(ประชด)ก็พาฉันไปที่ใดที่นึงโดยที่ฉันไม่ได้เต็มใจอะไรด้วยเลยสักนิดเดียว
 
แล้วฉันก็มาถึงที่บ้านของพี่เขื่อนเรียบร้อย และนั่งเป็นตุ๊กตาควาย (บลายมันดีเกิน)ปิดตา(พี่ป๊อบมันสั่งนะ)แล้วให้ไอ้พวกพี่เวร(เปลี่ยนสรรพนามได้ไพเราะมาก)สองคนตัดผม ซึ่งตอนนี้ฉันกลัวใจจะขาดอยู่แล้ว ถ้าเกิดตัดผมทรงสกินเฮดเบอร์สองมาให้ฉันจริงๆ ฉันจะร้องไห้ให้โลกแตกเลย -*- 
ชับๆๆ ชับบๆ
ผมฉันเริ่มหายสาบสูญแล้ว หมดกันผมสุดที่รัก
ผม...ฉันรักแกว่ะ!(บ้าไปแล้ว)
“ตัดให้ขาดเลยชับๆๆ ตัดให้ขาดเลยชับๆๆ”
แง้ๆไอ้พี่บ้าใครใช้ให้ร้องเพลงนี้T__T
“ว้าวๆ เสร็จแล้วครับน้องแก้ว เปิดตาได้เลย”ฉันค่อยๆเปิดตาออกดูโลกอันโหดร้ายและมองดูภาพเหมือนของตัวเองที่บัดนี้ ผมฉันแหว่งไปแล้ว!
ฉันลองจับๆผมทางด้านซ้ายมือดูว่ามันไม่ใช่ความจริง แต่...มันแหว่งจริงๆ แหว่งแบบหายไปเลยล่ะ ส่วนด้านขวาก็ดีนิดหน่อยแต่มันก็สั้นอย่างที่ไอ้พี่เขื่อนบอกจริงๆนั่นแหละถึงยังไงซ่ะฉันก็รับไม่ได้ที่มีสภาพหัวเป็นแบบนี้โว้ย
“อ้ากกก~ใครเป็นคนตัดผมให้ฉัน”ฉันหันไปถลึงตาถามพวกพี่ชายสารเลวทั้งสองที่นั่งอยู่บนโซฟา คนหนึ่งกำลังหัวเราะอย่าบ้าคลั่ง(นี่แหละที่ชายฉันเอง) ส่วนอีกคนเหมือนกำลังจะยิ้มให้กับผลงานของตัวเอง (อันนี้ไอ้พี่หน้ายาว)
“ช่วยกันตัดคนล่ะครึ่งนะ ฮ่ะๆๆ พี่ตัดข้างซ้ายเอง เป็นไงล่ะถูกใจใช่ไห้ล่ะ”
“อะไรนะ แบ่งกันตัดมีที่ไหนนะแบ่งกันตัด คนนะไม่ใช่ตุ๊กตาควายที่คิดจะทำยังไงก็ได้นะ ไอ้พี่หัวหมูหยอง ฉันล่ะอยากจะด่ากรอกหูพวกพี่วันสามครั้งหลังอาหารว่าI’m not your toyจริงๆ”
“แฮะๆ แต่ดูๆไปแล้วน่ารักออกนะน้องแก้ว”
“วอนหาที่ตายเรอะไอ้พี่หน้ายาว-_- +”
“ปะ เปล่าจร้า”
“แต่มันก็เหมาะกับแกแล้วไง น่าจะภูมิใจนะที่ได้คนเก่งอย่างฉันตัดผมให้”
ยังมีหน้ามาพูดแบบนี้อีก
“พี่ป๊อบ วันนี้พี่ตายซ่ะเถอะย้าก~ ”แล้วฉันก็กระโดดเข้าบีบคอไอ้พี่บ้านี่ทันที
“ฮ่ะๆๆ แค่กๆ เอิ้กๆ”นั่นจะตายอยู่แล้วยังมีหน้ามาหัวเราะอีก
“ป๊อบฉันอิจฉาแกว่ะทำไมแก้วไม่คร่อมฉันบ้างU.U”
“อยากโดนฉันฆ่าอีกคนใช่ไหม ได้เดี๋ยวฉันสงเคราะห์ให้–_- +++”แล้วฉันก็หันไปขยำคอไอ้พี่เขื่อนอีกคน แต่ฉันก็โดนไอ้พี่ป๊อบดึงให้นั่งลงข้างๆตัวเองก่อนจะเอาแขนพาดมาที่ไหล่ฉัน แล้วเอามืออีกข้างมาจับผมที่แหว่งของฉัน
“มันก็น่ารักแล้วนี่น่าฮ่าๆๆ^^ ”
ฮึ่ม~วันนี้ฉันจะคิดซ่ะว่ามันไม่ใช่วันแก้แค้นของฉันก็แล้วกัน
“โฮ้ๆๆ แค่กๆ ฮ่ะๆๆ^_^”
เอาหัวเราะเข้าไป หัวเราะให้สำลักน้ำลายตัวเองตายไปเลย
“เอิ้กๆๆ^O^”
หัวเราะฉันไปเถอะหัวเราะกันเข้าไป อย่าให้ฉันได้หัวเราะบ้างนะฉันจะหัวเราะให้โลกระเบิดแตกตู้มมม เล้ยยย>O<
โฮ้กกกๆ (บ้าเอง)
หลังจากวันที่ฉันโดนแกล้งที่แบบว่าเอามายำๆใส่ในวันเดียว แน่นอนฉันได้ไปฟ้องพ่อเรียบร้อยแล้ว แต่พ่อก็พูดมาว่า...
‘อ่าว~พ่อนึกว่าแก้วไปตัดที่ร้านไหนมาซ่ะอีก แนวดีนะเดี๋ยวพ่อจะลองให้ไอ้เจ้าป๊อบมันตัดให้ดู^^’
และ
‘ฮ่าๆๆ ลูกทำทรงนี้ก็ออกจะน่ารักดีแล้วนี่ ดูลูกทำหน้าเข้าสิ ฮ่ะๆๆ’
ดูพ่อของฉันสิ ยังเป็นไปกับไอ้พี่ๆพวกนั้นเลย
แต่คนอย่างฉันจะยอมหยุดแค่นี้เหรอ ฉันเลยโทรไปฟ้องเฟย์ ฟาง แล้วก็แจมพร้อมส่งรูปไปให้พวกนั้นดู แล้วผลก็ออกมาเป็นว่า...
‘กรี๊ดดด~แกกำลังทำให้ฉันนิยมเพื่อนตัวเองอยู่น่ะ แกน่ารักสุดๆไปเลย>O<’เฟย์
‘ไม่นึกเลยนะว่าพี่ป๊อบจะรักน้องขนาดนี้ ตัดผมทรงใหม่ให้แก้วได้น่ารักมาก@_@’ฟาง
‘พรวด~นั่นแกหรอเหรอ น่ารักดีออก ฮ่ะๆๆ โครตน่ารักเลยว่ะ แกน่าจะตัดตั้งแต่ที่แรกนะ^_^’แจม
ฉันว่าฉันเลิกฟ้องคนอื่นแล้วเอาเวลามาท่องคำว่า‘ฉันน่ารักแล้ว’สามคำหลังอาหารเช้า กลางวัน เย็น ดีกว่ามานั่งฟังคำตอกย้ำแบบนี่นะ=_=
และแล้ววันนี้ที่ฉันไม่เคยรอคอยให้มาถึง มันก็ได้มาถึงแล้ว วันที่โรงเรียนเปิดภาคเรียนที่สองฉันพึ่งจะมารู้เนี้ยแหละว่าโรงเรียนชายล้วนเป็นโรงเรียนประจำ!
แล้วนี่ฉันจะได้นอนกับใครฟ่ะเนี้ยY_Y
“เดี๋ยวทางโรงเรียนเราจะช่วยเหลือหนู เอ้ยเธอทุกอย่างเลยนะ^ - ^:;”ในระหว่างทางไปในห้องเรียน ผ.อ.ก็ได้แต่พล่ามเรื่องราวชีวประวัติที่พ่อฉันช่วยโรงเรียนอย่างนู้นอย่างนี้ แต่ฉันเริ่มสงสัยแล้วนะว่าคนที่ผ่านไปผ่านมามองฉันทำไม หรือว่าจะเป็นทรงผมพิลึกโลกทรงนี้กัน-.-
“ถึงแล้ว นี่ห้องเรียนคือของเธอ ขอให้สนุกนะถ้ามีปัญหาบอกฉันได้ทุกเมื่อนะ”แล้วผ.อ. ก็เดินออกไป ดีแล้วล่ะโลกนี้จะได้ประหยัดหน่อย สงสารต้นไม้จังที่ต้องมาสังเคราะห์แสงให้ก๊าซคารบอนไดออกไซน์ที่ ผ.อ.คนนี้พ่นออกมา–O-
“ฮ่ะ” 
“เพื่อนใหม่ของเราน่าจะมาแล้วนะ เดี๋ยวครูไปดูก่อนนะจ๊ะ^ ^”ฉันได้ยินแค่นั้นก็เปิดประตูเดินเข้าไปในห้องเลยทันที
“ไม่ต้องก็ได้ครับ-_-”ฉันบอกกับครูที่กำลังตกใจเวอร์
“อะเอ่อ นี่ไงนักเรียนใหม่ที่ครูบอก นี่น่าจะพึงย้ายจากอังกฤษมาหมาดๆนะชื่อ กลาซ เธอไปนั่งที่ข้างๆเขื่อนกับโทโมะเลยนะ”แล้วครูก็ชี้ไปที่ที่นั่งข้างๆ ไอ้พี่เขื่อนกับโทโมะคนที่หน้าสวยๆนั่นไง
หือ~เดี๋ยวก่อนโทโมะงั้นเหรอ นั่นมันเป้าหมายของฉันนี้หว่าOoO
“ครับ”ฉันเดินเข้าไปนั่งที่โดยที่ไอ้พี่เขื่อนมันมองฉันอย่างตะลึง จะอะไรกันนะ ส่วนพี่ชายฉันนะเหรอ ก็ยิ้มแบบพ่อเมื่อสี่ห้าวันก่อนนะสิ=O=
พอฉันนั่งที่เสร็จ ครูก็สอนอะไรบางอย่างที่ฉัน... ไม่เข้าใจ นี่มันเนื้อหาของเกรด 12 นะแล้วที่จริงฉันต้องอยู่เกรด 11 มันจะเข้าใจได้ยังไงฉันมันไม่ได้เป็นอัฉริยะนะ -*-
 
เวลาผ่านไปครูก็เดินออกไปจากคาบสุดท้ายแล้วด้วย ส่วนฉันก็เอาแต่จ้อง? ใช่ฉันจ้องอีตาโทโมะนี่มาได้สักพักแล้วล่ะ ไม่ใช่ว่าหลงเสน่ห์อะไรหรอนะ ที่จ้องนะเพราะอีตานี่มันไม่เหมือนมาเฟียเลยนะสิ ถึงจะมีรังสีทะมึนออกมาจากโทโมะบ้างก็ตามเหอะ แต่คนหน้าสวยแบบนี้เรอะมาเฟีย ไม่ยักจะเชื่อเลย
“นี่นายมองฉันทำไมฮ่ะ ไม่มีอะไรทำรึไง”
“เปล่า ฉันก็แค่เห็นนายหน้าสวย เหมือน...ผู้หญิง”
“เหอะ!พูดอะไรหัดดูตัวเองบ้างก็ดีนะ”แล้วเขาก็จับคางของฉัน แบบโครตแรงเลย เจ็บโว้ย ฉันก็ได้แต่แกะมือของเขาออก แต่ก็โดนรวบไว้ พี่ฉันมองอีตาโทโมะนี่ใหญ่เลย
“หน้าก็ใส ผิวก็ขาวเวอร์ ตากลม จมูกเล็ก ปากแดง นายมันก็พูดหญิงเหมือนกันนั่นแหละ ดูสิแขนผู้ชายอะไรมันจะเล็กอย่างนี้ ไหล่ก็สั้น แถมมือก็ไม่หยาบ นายมันผู้หญิงกว่าฉันอีก”
แล้วเขาปล่อยหน้าฉันออกเจ็บชะมัด
“เฮ้ย!น้องแก้วเจอคู่ปรับแล้วว่ะไอ้โมะเอาซ่ะอยู่หมัดเลย”ไอ้พี่เขื่อนกระซิบกับพี่ป๊อบ
“ไอ้แก้วมันไม่หยุดแค่นี้หรอก เชื่อฉันสิ”
แน่นอนฉันไม่หยุดแค่นี้แน่ แล้วฉันก็ดึงหูของเขาให้อยู่ในระดับสายตาฉัน
“หึ~อย่าว่าแค่ฉันเลยนายเองก็จมูกเล็กเหมือนกันนั่นแหละ ผิวนายมันขาวเหมือนกับฉัน ปากนายมันก็แดงไม่น้อยไปกว่าฉันเลย ก็แค่ไหล่นายกว้างกว่า เเขนมีกล้ามแค่นี้เอง”ฉันพูดแล้วผลักไหล่เขา
“นี่นายอยากมีเรื่องนักใช่ไหม”
“หรือมันไม่จริง”
“อะเอ่อ ...กลาซจัง โทโมะฉันว่าเราไปกินข้าวกันดีกว่านะ อย่ามีเรื่องกันเลย^-^:;”แล้วไอ้พี่เขื่อนก็ฉุดมือฉันให้ลุกขึ้น
“ไอ้เขื่อนน้อยๆหน่อย”พี่ป๊อบ
“นี่มันก็น้อยของฉันแล้วแกต้องเข้าใจในสถานะน่ะ พวกเราไปกันข้าวกันดีกว่า^_^”แล้วเขื่อนก็กอดคอฉันกับโทโมะเดินไปกินข้าว พร้อมกับใครไม่รู้อีกสองคนที่เดินข้างๆพี่ป๊อบ
 “แล้วนั่นใครนะที่เดินข้างพี่ป๊อบ”ฉันกระซิบถามพี่เขื่อน
“อ๋อ คนที่ใส่แว่นนะจองเบ แล้วอีกคนนะเคนตะ”ไอ้พี่เขื่อนยื่นหน้ามากระซิบข้างหูฉัน ซึ่งไอ้พี่เขื่อนหลอกแต๊ะอั๋ง ฉัน
“เฮ้~มากไปล่ะเขื่อน”แล้วฉันก็ดึงแขนที่พาดคอของฉันออก
“รู้สึกว่าจะขี้หวงตัวไปหน่อยนะ ชื่ออะไรนะ กลาซ งั้นเหรอหน้าตาน่ารักดีนะ^O^”แล้วอีตาที่ชื่อเคนตะก็เอามือมาพาดคอฉันอีกคน สงสัยกลุ่มของพี่ป๊อบมันชอบกอดคอกันอะไรทำนองนี้แน่ๆ
“แล้ว จะทำไม”
“ไม่มีอะไร แล้วนี่ทรงผมอะไรนะทำไมมันแหว่ะแบบนี้ คนตัดท่าจะตาไม่ดีเนอะ”
“ก็ท่าจะใช่--*--”
“-O-:;”ไอ้พี่เขื่อน
“=_=:;”พี่ป๊อบ
“โอ้ย หิวข่าววว~” เสียงใครนะทำไมมันพูดไม่ชัดว่ะ

***********************************************
เม้นๆกันด้วยน๊า ^^