รักนายได้มั้ย...เพลย์บอยสุดหล่อ

และแล้วทั้งคู่ก็หยุดสงครามน้ำลายแล้วเดินเข้าห้องไป
แก้ว: ไม่อยากเชื่อเลย ว่าจะต้องอยู่บ้านเดียวกันกับไอตุ๊ดเนี้ย คิดแล้วเซ็ง
ตอนเช้า
โทโมะ: นี่ยัยห้อยตื่นได้แล้วจะนอนไปถึงไหน ยัยห้อยตื่นดิ ตื่น
แก้ว: แม่ขอนอนอีกแปปน่ะ
โทโมะได้แต่ส่ายหน้าไปมากับความเป็นเด็กของแก้ว
โทโมะ: ไม่ตื่นใช่มั้ย ได้ จะให้ชั้นพูดเป็นครั้งสุดท้ายหรือจะให้ชั้นจูบ
แก้ว: จูบเจิบ อะไรของแม่เนี้ย (แก้วพูดโดยไม่สนใจคนที่ยืนอยู่ข้างหลัง แต่แก้วก็ต้อง...)
กรี๊ดดดดดดดดดด
 แก้ว: นายเข้ามาในห้องชั้นทำไม หรือนายจะปล้ำชั้น ห้ะ ไอตุ๊ด
โทโมะ: มันก็น่าสนน่ะเพราะชั้นไม่เคยลองของแบนๆแบบนั้นหน่ะ(พูดแล้วมองไปที่หน้าอกแก้ว)
แก้ว: ไอบ้า ลามก ออกไปเดี่ยวนี้เลยน่ะ
โทโมะ: ทำไมหล่ะ ไม่อยากลองหน่อยเหรอ เมื่อกี้เธอยังยั่วชั้นอยู่เลยน่ะ
แก้ว: ไอบ้า ออกไปน่ะไม่งั้นชั้นฟ้องแม่แน่
โทโมะ: ความจริงชั้นก็ไม่อยากทำเธอหรอกน่ะ แบนซะขนาดไข่ดาวยังเรียกพี่555+
แก้ว: ไอ้... (โมโหจนนึกคำด่าไม่ออก) ฝากไว้ก่อนน่ะ ชั้นจะอาบน้ำ ไอตุ๊ดแกออกไปเลยน่ะ
โทโมะ: ชั้นเองก็ไม่อยากมองของเธอนักหรอกเดี่ยวเรียนหนังสือไม่รู้เรื่อง
แก้ว: ไม่อยากมองก็ออกไปสิว่ะ
แล้วโทโมะก็เดินออกไป
ผ่านไป15นาที
แก้ว: แม่จ๋า วันนี้มีอะไรกินบ้าง หิวจะแย่แล้ว
แม่แก้ว: วันนี้แม่ไม่ได้ทำกับข้าวหน่ะลูก ไว้ไปกินข้าวพร้อมพี่โมะเถอะ
แก้ว: แก้วไม่ไปกับไอ..พี่โมะไม่ได้เหรอ
แม่แก้ว: เรากับพี่โมะเรียนที่เดียวกันก็ให้พี่เค้าไปส่งสิ
แก้ว: แต่หนูนัดกับยัยเฟย์แล้ว ว่าจะไปด้วยกัน
แม่แก้ว: ก็ให้เฟย์นั่งรถไปกับพี่โมะด้วยซิ โทโมะมีปัญหามั้ยลูก(หันไปถามโทโมะ)
โทโมะ: ไม่มีครับ
แม่แก้ว: งั้นเราก็ไปเรียนได้แล้ว สายแล้วน่ะ
แก้ว: คร้า
โทโมะ/แก้ว: สวัสดีครับ/ค่ะ
แล้วเฟย์ก็วิ่งมาบ้านแก้ว
เฟย์: พี่โทโมะ! ยัยแก้ว(หันไปสะกิดแก้ว)แก พี่โทโมะมาบ้านแกได้ไงอ่ะ
แก้ว: นี่แหละพี่ชายที่ชั้นบอกแก
เฟย์: จริงดิ ทำไมแกโชคดีจังว่ะ ได้อยู่ใกล้กับผู้ชายที่ป๊อปที่สุดในร.ร.
แก้ว: โชคดีกับผีแกดิ ก็คนนี้ไงที่ชั้นยืนด่ามันตอนที่ชั้นข้ามถนนเมื่อวานอ่ะ
เฟย์: ไม่เห็นโชคร้ายนิ แค่ได้อยู่ใกล้เค้าก็ดีเกินฝันแล้ว(ทำสายตาหวานหยดเยิ้ม)
แก้ว: แกเลิกทำสายตาแบบนั้นเหอะ สยองว่ะ
โทโมะที่ยืนฟัง2สาวคุยกันอยู่นานเลยพูดว่า
โทโมะ: จะไปร.ร.กันมั้ยคร้าบบบ คุณผู้หญิง
เฟย์: ไปสิค่ะ(แล้วก็รีบวิ่งไปหาโทโมะ)
แก้ว: รอด้วยดิว่ะ ยัยเฟย์
พอถึงร.ร.
แก้ว: แกไปกินข้าวกันชั้นยังไม่ได้กินอะไรมาตั้งแต่เช้าแล้ว
เฟย์: แกไปเหอะชั้นอิ่มแล้ว
แก้ว: งั้นแกรอชั้นตรงนี้น่ะ เดี่ยวไปซื้อข้าวมากินก่อน
เฟย์: อืม รีบมาล่ะกัน
แต่แล้วก็
ออดดดดดดดดด(ได้เวลาเข้าเรียนแล้ว)
แก้ว: ไม่ต้องกงต้องกินมันแล้ว เวรเอ๊ย
เฟย์: เดี่ยวค่อยมากินตอนพักเที่ยงก็ได้
แก้ว: อืม
ในขณะเรียนแก้วไม่มีอันจะเรียนเลยเพราะหิวข้าวได้แต่จับท้องไปมา และแล้วเสียงของสวรรค์ก็ดังขึ้น
ออดดดดดดดดดดด
ครู: ได้เวลาพักเที่ยงแล้ว ไปกินข้าวกันได้แล้วจร้า
ขนมจีน: นักเรียนทำความเคารพ
น.ร.: ขอบคุณครับ/ค่ะคุณครู
โรงอาหาร
แก้ว: เฟย์ นี่อ่ะ ราดหน้าแก(ยื่นราดหน้าให้เฟย์)
เฟย์: ใจจ้ะ
ผ่านไป15นาที
เฟย์: แกไปเข้าห้องน้ำกัน
แก้ว: อืม ไปดิ
พอไปถึงแก้วกับเฟย์ก็ต้องอึ้งเมื่อเจอ... โทโมะกำลังยืนจูบกับเกลเพื่อนร่วมห้องของแก้วกับเฟย์อย่างดูดดื่ม
แก้ว: เฮ้ย เฟย์นั่นใช่ไอตุ๊ดป่ะว่ะ
เฟย์: ใครว่ะ ไอตุ๊ด
แก้ว: พี่โมะไง
เฟย์: ใช่เว้ย นั่นยัยเกลนี่
แก้ว: ชั้นคิดอะไรสนุกๆได้แล้ว
เฟย์: อะไรของแกอีกเนี้ยที่ว่าสนุก
แก้ว: ....................โอเคน่ะ
 
อัพแค่นี้ก่อนน่ะ ไว้ว่างๆจะมาอัพเพิ่ม