หักเหลี่ยมแค้น พิศสวาทรัก NC

9.1

เขียนโดย พิมพ์เจ้าค๊า

วันที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 10.10 น.

  25 session
  59 วิจารณ์
  92.46K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 10.23 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) จุดเริ่มต้น 3 !!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
จุดเริ่มต้น 3 !!! 
 

 
กรี๊ดดดด !!!
 
     เสียงกรีดร้องของนางมารขัดขวางความสุขดัวขึ้นเรียกสติที่แตกกระเจิดกระเจิงของชายหนุ่มหญิงสาวที่กำลังนัวเนียกันอย่างเมามันให้รีบผละออกจากกันอย่างรวดเร็ว แก้วได้สติแล้ว อารมณ์โกรธก็พุ่งขึ้นสูงปรี๊ดอย่างรวดเร็วฝ่ามือเรียวของหญิงสาวเงื้อมขึ้นสะบัดบนใบหน้าซีกซ้ายของชายหนุ่มอย่างแรง
 
เพี๊ย !!! ใบหน้าหล่อเหล่าขี้เก๊กหันไปตามแรงของมือบาง
 
   กรี๊ดดดดดดดดดดด นี่ยัยบ้าแกกล้าดียังไงมาตบหน้าโทโมะของฉันน่ะห๊ะ !!! เนยลูกสาวคุณหญิงคู่ขาคนล่าสุดของโทโมะที่บัญเอิญมาเจอทั้งสองกำลังนัวเนียกันถึงกับเลือดขึ้นหน้าด้วยความหึงหวงชายหนุ่ม หญิงสาววีนใส่แก้วอย่างเหลืออด พร้อมกับเดินเข้าไปเกาะแขนของโทโมะอย่างถือวิสาสะ
 
แก้ว // : ทำไมฉันจะตบเขาไม่ได้ นี่มันยังน้อยไปด้วยซ้ำกับสิ่งที่ผู้ชายคนนี้ทำกับฉัน !!! 
 
เนย // : โทโมะค่ะ นี่มันอะไรกัน ยัยบ้านี่มันเป็นใครกัน ทำไมคุณถึงต้องจูบกับมันด้วย นี่คุณนอกใจเนยหรอค่ะ 
 
แก้ว // : นี่เธอเรียกใครว่ายัยบ้าห๊ะ !!!
 
เนย // : โง่จริง !! ก็เรียกเธอน่ะสิ มีกันอยู่แค่นี้ ยังจะมาถามอีก
 
แก้ว // : โง่หรอ !! เธอน่ะสิโง่ กล้ามากน่ะที่มาด่าคนอย่างฉัน รู้จักฉันน้อยเกินไปแล้ว 
 
โทโมะ // : นี่หยุด ๆๆๆ พอสักที ไม่เอาน่ะครับเนย ขอโทษคุณแก้วเขาซะ ตอนนี้คุณน่ะทำเกินไปแล้ว 
 
เนย // : ไม่ ! เนยไม่มีทางขอโทษมันแน่ ๆ หึหึ !! คงจะยั่วยวนโทโมะหวังจะปลอกลอกเค้าล่ะสิท่า แค่ฉันมองหน้าเธอก็รู้ไปถึงไหนต่อไหนแล้วย่ะ ว่าผู้หญิงอย่างเธอน่ะมาทำอะไรที่ผับแห่งนี้
 
แก้ว // : ฮึ่ยย !!! เธอน่ะสิ ยัยผีเจาะปากมาพูดที่มาเที่ยวออกหาล่าเหยื่อแถวนี้ กล้าดียังไงมากล่าหา จริญญา จิระคุณ ว่ามาเที่ยวหาล่าเหยื่อแถวนี้ มันจะมากเกินไปแล้วน่ะย่ะ 
 
  สิ้นเสียงตอกกลับ แก้วไม่รอช้าให้ใครหน้าไหนได้ส่งเสียงห้าม ฝ่ามือเรียวสวยข้างเดียวกับที่สะบัดบนใบหน้าของชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้าง ๆ บัดนี้กำลังจะถูกสะบัดบนใบหน้าขาวเรียวอมชมพูของเนยฉาดใหญ่ดัง เพี๊ยะ !!! ส่งผมให้แก้มขาวอมชมพูเป้นรูปรอยฝ่ามือสีแดงทั้ง 5 นิ้ว อย่างไม่ทันตั้งตัว
 
เนย // : กรี๊ดดดดดดดดดดด !! เธอ
 
โทโมะ // : นี่เนย !!! พอได้แล้ว 
 
เนย // : แต่โทโมะค่ะ ....
 
โทโมะ // : ผมว่าเราคุยกันรู้เรื่องแล้วน่ะ คุณลืมไปแล้วหรอครับว่าคุณไม่มีสิทธิ์ยุ่งวุ่นวายกับเรื่องส่วนตัวของผม และก็หยุดสร้างความวุ่นวายปั่นปวนได้แล้ว
 
เนย // : ฮึ่ย !!! ฝากไว้ก่อนเถอะ
 
โทโมะ // : หึหึ นี่มันแค่จุดเริ่มต้นเท่านั่น สาวน้อย !!!
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา