เปลี่ยนใจเจ้าชายเย็นชา

         เวลาผ่านไปสองเดือนแก้วเริ่มจะดูแลเอาใจใส่เจ้าตัวน้อย พอๆ กับชายหนุ่มที่จะรักเจ้าตัวน้อยเป็นพิเศษ

     " ว่าไงครับน้องมาโกะ" โทโมะเดินเข้ามาทักทายลูกสาวเมื่อกลับมาจากทำงาน

     " ไปอาบน้ำก่อนค่ะโมะ เดี๋ยวค่อยมาเล่นกับลูกนะ" แก้วเอยบอกสามี

     " ก็ได้ครับ ฟอด" โทโมะเอ่ยบอกแล้วหอมแก้มภรรยาสาวก่อนจะเดินไปยังห้องน้ำ   แก้วเองก็ปล่อยให้ลูกสาวนอนเล่นอยู่บนเตียงก่อนจะเดินไปเตรียมชุดให้กับสามีดังเช่นทุกวัน

     " เหนื่อยไหมแก้ว" โทโมะที่เดินออกมาจากห้องน้ำเอ่ยถามภรรยาสาวก่อนจะโอบกอดจากด้านหลัง

     " นิดหน่อยค่ะ แต่เจ้าตัวเล็กไม่ค่อยอ้อนเท่าไร แก้วจึงไม่เหนื่อยมาก" แก้วเอ่ยบอก

     " เดี๋ยวโมะขอแต่งตัวก่อนนะ  เราจะได้ลงไปทานข้าวกัน" โทโมะเอ่ยบอก  แก้วจึงเดินไปอุ้มลูกสาวเดินลงมาค่อยข้างล่าง

     " ว่าไงจ๊ะหลานยาย หลานย่า" แม่ของทั้งสองเดินเข้ามาอุ้มเจ้าตัวหน่อย

     " แก้วฝากมาโกะแปบนึงนะค่ะคุณแม่ แก้วขอไปดูอาหารก่อน" แก้วเอ่ยบอกแล้วเดินแยกออกไป  คุณยายกับคุณย่าก็อุ้มหลานสาวมานั่งเล่นที่ห้องรับแขก

     " มาโกะ มาม๊าไปไหนล่ะครับ" โทโมะเดินเข้ามาถามลูกชาย

     " แก้วไปดูอาหารนะตาโมะ" มารดาเอ่ยบอกลูกชาย

     " เดี๋ยวผมมานะครับ" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะเดินไปดูภรรยาสาว

     " โทโมะ คุณไปตามแม่และก็ลูฏสาวมาทานข้าวเร็ว  แก้วจัดโต๊ะเรียบร้อยแล้ว"

     " ปล่อยให้เด็กๆ จัดโต๊ะไปก็ได้ แก้วเองก็เหนื่อยแล้วนะ โมะเป็นห่วง" โทโมะเอ่ยบอกภรรยาสาว

     " แค่นี้เอง อีกอย่างคุณแม่เองก็ช่วยดูมาโกะ แก้วก็ไม่ค่อยเหนื่อยมาก" แก้วเอ่ยบอกสามี

       หลังจากทานมื้อเย็นทั้งหมดจึงมานั่งคุยกันที่ห้องนั่งเล่นพร้อมเล่นกับเจ้าตัวน้อย  แต่พอเล่นไปเล่นมาเจ้าตัวน้อยกลับร้องงอแง

      " สงสัยหิวนมแน่ๆ เลย" มารดาของแก้วเอ่ยบอก

      " งั้นแก้วขอพามาโกะไปให้นมก่อนนะค่ะ" แก้วบอกแล้วอุ้มลูกสาวเดินขึ้นห้องนอนไปทันที

      " โมะไปดู โมะชอบดูเวลาดูกินนม" โทโฒะเอยบอกแล้วยิ้มให้หญิงสาว  แก้วอุ้มลูกสาว  โทโมะก็นั่งมองลูกสาวที่กำลังดูดนมจากอกของแม่

     " มาโกะครับทำไมหนูกินนมนานจังเลยล่ะครับ" โทโมะเอ่ยถามลูกสาวก่อนจะลงมาคุกเข่าตรงหน้าภรรยา

     " โมะอ่ะ พอเวลาแก้วให้นมลูกคุณก็บอกว่าอยากดู  แต่พอเวลาลูกดูดนมนานคุณก็บ่น"

     " ปะป๊าก็หิวบ้างนะครับ" ชายหนุ่มไม่ว่าเปล่าถกเสื้ออีกข้างที่ปิดอยู้ให้เปิดขึ้นก่อนจะก้มลงไปดูดดื่มกับสิ่งตรงหน้า

      " โทโมะ อือ อย่านะ" แก้วเอ่ยห้ามก่อนจะดันหน้าชายหนุ่มออกห่าง

      " ผมไม่อยากให้คุณไม่สบายเลย" โทโมะเอ่ยบอกเพราะเขาถูกคุณหมอสั่งห้ามทำอะไรหญิงสาวในช่วงสามเดือนแรกหลังคลอด

      " ทำไมล่ะค่ะ"

      " ก็ผมทำอะไรคุณไม่ได้เลย" โทโมะเอ่ยบอกอย่างเจ็บปวดและทรมานที่จะต้องนอนกับคนรักแบบไม่มีอะไรกัน

      " แก้วนึกว่าคุณรังเกียจแก้วอีก" แก้วเอ่ยบอกพร้อมอุ้มลูกพาดบ่า  ตอนนี้ลูกสาวก็ได้หลับไปแล้ว

      " ผมขอตัวนะ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วหันหลังให้หญิงสาว  เขาคงจะต้องไปปลดปล่อยอารมณ์ในห้องน้ำคนเดียวอย่างเช่นหลายๆ วันที่ผ่านมา  มันทำให้เขาทรมานแทบบ้า

     หมับ

          ~~  แค่นี้ก่อนนะ  รู้ว่าทุกคนกำลังค้าง  ไรเตอร์เองก็ค้างเหมือนกัน  มาแต่อะไรจะเกิดขึ้นก็ติดตามนะค่ะ เม้น โหวตกันด้วยนะ  ~~