เปลี่ยนใจเจ้าชายเย็นชา

       " เสียงดัง มีเรื่องอะไรหรือเปล่าจะลูกสาวลูกชาย" มารดาเอ่ยถามคู่รักที่นั่งกอดกันอยู่ในห้องนั่งเล่น       " มีข่าวดี ข่าวใหญ่ครับ"       " ข่าวอะไรเอ่ย แม่ชักอย่างจะรู้แล้วล่ะสิ" มารดาของแก้วที่เดินตามเข้ามาเอ่ยบอกพร้อมมองลูกสาวกับลูกเขย       " แม่กำลังจะมีหลานแล้วครับ" โทโมะเอ่ยบอกอย่างยิ้มๆ       " แม่นึกว่าจะไม่มีซะแล้ว  แม่หวังจนเลิกหวังแล้วนะเนี่ย" มารดาของโทโมะเอ่ยบอกอย่างยิ้มๆ       " นี้ถ้าผมไม่สลับยาคุมแก้วก็ไม่มีวันท้องหรอก" โทโมะบอกอย่างภูมิใจ จนมารดาทั้งสองหัวเราะออกมากับความเจ้าเล่ห์ของชายหนุ่ม       " เชิญสวีทกันตามสบายนะ แม่ทั้งสองจะไปพักผ่อนหน่อย"        " ขอหอมทีดิ"       " ไม่เอา เมื่อกี้ได้ไปหลายทีแล้ว" แก้วบอกแล้วลุกหนี       " จะหนีไปไหน" โทโมะถามแล้วกระตุกแขนหญิงสาวจนเซมานั่งลงบนตัก  มือทั้งสองก็ตวัดขึ้นกอดอย่างรู้หน้าที่       " ปล่อยนะ แก้วจะไปเตรียมอาหารเย็น"       " ในแม่บ้านดูแลไปสิ แก้วท้องอยู่นะ"  โทโมะเอ่ยบอกหญิงสาว       " ก็ได้ งั้นแก้วจะไปอาบน้ำ ส่วนโมะก็ไปสั่งแม่บ้านเตรียมโต๊ะอาหารนะ แล้วค่อยตามขึ้นไป" แก้วบอกแล้วลุกเดินหนีไปทันที  โทโมะมองตามก่อนจะทำตามหญิงสาวสั่งแล้วเดินตามขึ้นไป       " เดี๋ยวลงไปพร้อมกันนะครับ" โทโมะบอกหญิงสาวที่กำลังแต่งตัวอยู่ก่อนจะคว้าผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำไป  แก้วแต่งตัวเสร็จก็เตรียมชุดไว้ให้ชายหนุ่มแล้วมาเปิดทีวีนั่งดูรอชายหนุ่มที่อาบน้ำอยู่       " หิวหรือยังครับ" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาว       " ยังค่ะ"       " โมะถามลูก ไม่ได้ถามแก้วซะหน่อย" โทโมะเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม       " ชิ๊" แก้วหันหน้าหนีอย่างงอนๆ       " ล้อเล่นครับที่รัก" โทโมะที่แต่งตัวเสร็จเดินเข้ามากอดภรรยาสาวสวย       " ไปเถอะ ลูกหิวข้าวแย่แล้ว" แก้วแอบประชดชายหนุ่มก่อนจะเดินนำลงมา  โทโมะมองตามก่อนจะเดินตามมาจับมือหญิงสาวไว้       " โมะล้อเล่น อย่าโกรธเลยนะครับ"        " ไม่ได้โกรธ แบร่" แก้วแลบลิ้นให้ชายหนุ่มก่อนจะวิ่งไปนั่งที่โต๊ะอาหาร       " อย่าวิ่งสิแก้ว ลืมไปแล้วเหรอว่าท้องอยู่" โทโมะเอ่ยดุภรรยา       " ขอโทษค่ะ" แก้วหอมแก้มชายหนุ่มเป็นการขอโทษ       " อะแฮ่ม" มารดาของโทโมะเอ่ยขัดจังหวะสวีทหวานของคู่รัก       " แม่ครับ ขัดจังหวะจริงๆ" โทโมะเอ่ยบ่นมารดาด้วยรอยยิ้ม       " กินข้าวเถอะค่ะ แก้วหิวแล้ว" แก้วเอ่ยบอกอย่างเขิลอายก่อนที่ทั้งหมดจะลงมือทานพร้อมกันอย่างมีความสุข
 
                 วันเวลาผ่านไปตั้งแต่โทโมะรู้ว่าภรรยาสาวตั้งท้อง โทโมะก็ทุ่มเทให้กับงานน้อยลงแล้วหันมาเอาใจใส่ภรรยาคนสวยของตัวเอง  เพราะกลัวว่าเธอจะได้รับอันตราย       " ทำไมวันนี้กลับไวจังค่ะ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่มที่เดินเข้ามาในห้องนอนใต้บันได       " คิดถึงแก้วกับลูกไงครับ" โทโมะบอกก่อนจะหอมแก้มภรรยาและก้มลงไปจูบท้องนูนๆ ของหญิงสาว       " ไม่ว่าจะจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายเนอะ" แก้วเอ่ยบ่นด้วยรอยยิ้ม       " ก็โมะบอกให้ซาว์ดก็ไม่ยอม"       " ไม่เอาอ่ะ แก้วอยากลุ้นมากกว่า ตื่นเต้นดีออก"        " งั้นก็อย่าบ่นครับที่รัก"       " ค่ะ โมะไปอาบน้ำเถอะ" แก้วเอ่ยบอกสามี โทโมะจึงเปลี่ยนชุดแล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ  แก้วเตรียมชุดให้ชายหนุ่มก่อนจะเดินออกมาข้างนอก       " อ้าว เคนตะมาตั้งแต่เมือ่ไร"       " เพิ่งมาเอง และไอ้โมะไปไหนอ่ะ"       " อาบน้ำอยู่ มีไรป่าว"       " ป่าว มีคนฝากมาให้" เคนตะเอ่ยบอกเพื่อนสาวพร้อมส่งกล่องเล็กๆ มาให้       " ใครให้มา" แก้วเอ่ยถาม       " คุณเควิน เขารู้ว่าแก้วมีน้องก็เลยฝากมาให้" เคนตะเอ่ยบอกเพื่อนสาวก่อนจะเปิดดูส่งที่อยู่ในกล่องใบเล็กๆ ในมือ       " สร้อยข้อมือเด็ก" แก้วเอ่ยบอกออกมา       " ฉันรับไว้ไม่ได้อ่ะเคน"        " ฉันก็บอกคุณเควินไปแล้ว แต่เขายืนยันว่าเขาตั้งใจจะให้แก"       " ก็ได้" แก้วบอกก่อนจะปิดกล่องลงแล้วยัดใส่กระเป๋าของชุดคลุมท้องไว้       " อ้าวไอ้เคน มานานแล้วเหรอ" โทโมะที่เดินออกมาก็เดินมาทักเพื่อนหนุ่มพร้อมโอบเอวภรรยาสาวเอาไว้       " สักพักแล้วอ่ะ แวะเอาของมาให้แก้วมัน"        " ของไรว่ะ"       " เอ่อ..ฉันกลับก่อนดีกว่า อยากรู้ถามแก้วดูดิ" เคนตะบอกแล้วหันหลังเดินออกไป         " เคนตะกลับมาก่อนดิ" แก้วตะโกนเรียกเพื่อนหนุ่ม       " ของอะไร ใครฝากมาให้"        " คุณเควินฝากมาให้ อยากรู้ว่าเป็นอะไรก็ดูเองแล้วกัน" แก้วหยิบกล่องกำมะหยี่สีแดงออกมาวางบนมือชายหนุ่ม แล้วเดินไปนั่งยังโซฟาทันที       " เอาไปคืนเลย โมะซื้อให้แก้วเองได้" โทโมะเอ่ยบอกพร้อมส่งกล่องคืนหญิงสาว       " แก้วก็ไม่ได้อยากรับหรอก มันแพงเกินไป แต่เขาตั้งใจให้"       " มันจะมาจีบเมียโมะอ่ะดิ" โทโมะบอกแล้วกอดภรรยาไว้       " ใครเขาจะมาชอบแก้ว ท้องออกจะโตขนาดนี้"       " ก็โมะไง ทั้งรัก ชอบ หวง ห่วง ทุกอย่างเลย"       " รู้แล้วค่ะ" แก้วบอกแล้วยิ้มให้ชายหนุ่ม       " ไปกินข้าวกันดีกว่า แก้วจะได้พักผ่อน" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะประคองหญิงสาวมานั่งทานข้าวที่โต๊ะ       " แล้วแม่ทั้งสองไปไหนอ่ะ"       " แม่โมะพาแม่แก้วไปเที่ยวพักผ่อน  ไม่ต้องห่วงหรอก  ส่วนจีโฮไปค้างบ้านเพื่อน" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะตักอาหารให้หญิงสาว 
 
 
      วันนี้เป็นวันที่ทุกคนรอคอยเพราะเป็นวันที่แก้วคลอดลูกนั้นเอง  โทโมะพาหญิงสาวที่ร้องเพราะเจ็บท้อง ส่งโรงพยาบาลในตอนสายๆ  หญิงสาวหายเข้าไปในห้องคลอดนานจนชายหนุ่มซึ่งเป็นสามียืนรออย่างกระวนกระวาย       " สามีคุณจริญญาหรือเปล่าค่ะ" พยาบาลสาวเดินออกมาถามชายหนุ่มที่ยืนรออย่างใจจดใจจ่อ       " ใช่ครับ"       " ดีใจด้วยนะค่ะ คุณได้ลูกผู้หญิง"        " แล้วลูกผมอยู่ไหนครับ" โทโมะเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม       " ที่ห้องเด็กค่ะ เดินไปดูได้เลยค่ะ ส่วนคุณแม่จะพาขึ้นไปพักยังห้องพักนะค่ะ"       " ผมขอห้องVIPเลยนะครับ" โทโมะบอกก่อนจะเดินไปดูลูกสาวที่ห้องเด็ก  ชายหนุ่มใช้สายตากวาดหาเตียงของลูกสาว       " แก้วล่ะไอ้โมะ" เคนตะเอ่ยถามเพื่อนหนุ่ม       " หมอกำลังจะย้ายขึ้นไปบนห้องพัก" โทโมะเอ่ยบอก       " ผู้หญิงหรือผู้ชายว่ะ"        " ผู้หญิง นี้ไง น่ารักไหม" โทโมะเอ่ยถามเพื่อนหนุ่ม       " ห้ามพูดว่าน่ารักเข้าใจไหม ให้พูดว่าน่าเกียจ" เคนตะเอ่ยบอกก่อนจะมองดูลูกสาวของเพื่อนหนุ่ม       " ไปดูแก้วกันเถอะ ไม่รู้ว่าตื่นยัง" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะเดินขึ้นลิฟท์มายังห้องของหญิงสาว    ก๊อก ก๊อก ก๊อก       " หมอขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ"  หมอแบงค์เอ่ยบอก       " ขอบคุณค่ะ"       " ตรวจเสร็จหรือยังครับ ถ้าเสร็จก็เชิญ ภรรยาผมจะได้พักผ่อน" โทโมะเอ่ยไล่หมอหนุ่ม       " งั้นหมอขอตัวก่อนนะครับ" หมอแบงค์ยิ้มให้ก่อนจะเดินออกไป