เปลี่ยนใจเจ้าชายเย็นชา

     หลังจากกลับมาจากทะเลโทโมะก็ต้องเข้าไปช่วยมารดาทำงาน  เวลาที่มีให้แฟนสาวก็น้อยลงไป  เพราะเขาเองก็ลงมาทำงานแทนมารดาอย่างเต็มตัวแล้ว  วันนี้เป็นวันเกิดของเขาเอง  แต่โทโมะก็ไม่สามารถพาหญิงสาวไปทานข้าวนอกบ้าน  ได้แต่โทรบอกว่าให้กอนข้าวแล้วนอนก่อนเลยไม่ต้องรอ
      " เหนื่อยไหมค่ะ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่มที่เดินเข้ามาในห้องนอน
      " นิดหน่อยครับ ว่าแต่ทำไมยังไม่นอนอีก โมะบอกแล้วไงว่าไม่ต้องรอ" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวพร้อมถอดเสื้อผ้าเตรียมจะอาบน้ำ
      " แก้วรอโมะอยู่ วันนี้วันเกิดโมะ แก้วมีของขวัญจะให้" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะหยิบก่อนของขวัญข้างหัวเตียงเดินมาหาชายหนุ่ม
      " รอให้โมะพรุ่งนี้เช้าก็ได้ครับ"
      " สุขสันต์วันเกิดค่ะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มที่ยืนตรงหน้าพร้อมยื่นกล่องของขวัญให้
      " ขอบคุณครับที่รัก" โทโมะหอมแก้มหญิงสาวพร้อมรวบตัวเข้ามากอด
      " เดี๋ยวแก้วไปเปิดน้ำรอไว้ให้นะค่ะ จะได้แช่ตัวอย่างสบาย" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
      " เดี๋ยวโมะอาบฝักบัวดีกว่าครับ จะได้มาแกะของขวัญดูว่าคืออะไร" โทโมะเอ่ยบอกพร้อมดันหญิงสาวออก แล้ววางกล่องของขวัญไว้ที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ  ไม่นานชายหนุ่มออกมาก็พบว่าหญฺงสาวยังนั่งรออยู่  เขารีบจัดการแต่งตัวก่อนจะเดินไปหยิบกล่องของขวัญมานั่งบนเตียงใกล้ๆ
      " เปิดดูสิว่าโมะชอบไหม" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
      " ขอบคุณครับ" โทโมะเอ่ยบอกเมื่อเปิดออกมาพบนาฬิกาสีดำแบบที่เขาเคยบ่นว่าอยากได้
      " ดูด้านหหลังสิ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม
      " ไม่เห็นมีอะไรเลย" โทโมะเอ่ยบอก  ถ้าไม่ตั้งใจมองดีๆ ก็ไม่รู้หรอกว่ามีตัวอักษรชื่อของชายหนุ่มกับหญิงสาวสลักเอาไว้
      " นี้ไงค่ะ แก้วสลักชื่อของโมะกับแก้วไว้ด้วยกัน"
      " น่ารักจัง โมะชอบมากเลย เดี๋ยวพรุ่งนี้จะใส่ไปทำงานเลยดีไหม"
      " ก็ดีค่ะ โมะจะได้รู้ว่าแก้วยังรอโมะกลับบ้านอยู่ทุกวัน"
      " แก้ว" โทโมะเอ่ยเรียกหญิงสาวอย่างไม่สบายใจ  เพราะช่วงนี้เข้าไม่ค่อยมีเวลาให้หญิงสาวสักเท่าไร
      " ล้อเล่นค่ะ" แก้วยิ้มให้ชายหนุ่ม  แต่ชายหนุ่มก็ยังไม่สบายใจอยู่ดี 
      " โมะขอโทษที่ไม่มีเวลาให้แก้วเลย"
      " แก้วไม่ได้โกรธอะไรหรอกค่ะ แก้วล้อเล่นเฉยๆ" แก้วบอกแล้วหัวเราะออกมา  ชายหนุ่มจึงยิ้มออกมาได้
      " กล้ามากที่มาล้อเล่นกับโมะ" ชายหนุ่มบอกแล้วหันเอานาฬิกาไปวางบนโต๊ะข้างหัวเตียงก่อนจะหันมากอดหญิงสาวไว้
      " นอนเถอะ แก้วง่วงแล้ว"
      " ไม่ให้นอน โมะก็มีของขวัญมาให้แก้วเหมือนกัน" โทโมะเอ่ยบอกพร้อมดันหญิงสาวนอนลงบนที่นอน
      " ของขวัญอะไรอ่ะ ลุกไปสิแก้วจะได้ดูของขวัญ" แก้วดันอกชายหนุ่มที่คร่อมตัวเอาไว้
      " ของขวัญก็คือตัวโมะนี่ไง" โทโมะบอกแล้วปิดปากหญิงสาวทันที

      หลังจากงานแต่งงานผ่านไปทั้งคู่ก็มีความสุขมากขึ้น  โทโมะก็เลิกเป็นอาจารย์สอนพิเศษเพื่อที่จะมีเวลาอยู่กับภรรยาสาวมากขึ้น  แก้วที่เดี๋ยวนี้รู้สึกจะหงุดหงิดง่ายจนเพื่อนหนุ่มอย่างเคนตะสงสัย
      " เป็นไรแก้ว เดี๋ยวนี้จะหงุดหงิดบ่อยเกินไปแล้วมั้ง" เคนตะเอ่ยถามเพื่อนสาวเมื่อเดินเข้ามาในบ้าน
      " ไม่รู้สิ เห็นอะไรก็หงุดหงิดไปหมดเลย"
      " ทำอย่างกับคนท้องแน่"
      " คนท้องหรอ" แก้วถามเพื่อนหนุ่ม
      " อืม ก็คนท้องก็อารมร์แปรปรวนได้ง่ายไง" เคนตะเอ่ยบอกเพื่อนสาว  แก้วทำท่าคิดก่อนจะชวนเพื่อนหนุ่มไปยังโรงพยาบาลเพื่อเช็คให้มั่นใจ
      " ฉันจะท้องได้ไงอ่ะ" แก้วเอ่ยบ่นเมื่อขึ้นมานั่งบนรถ
      " ทำไมอ่ะ"
      " ฉันกินยาคุม มันไม่น่าจะพลาดได้นะ" แก้วเอ่ยบอกอย่างแปลกใจ
      " ไม่แน่ก็ได้ แกก็ลองให้หมอตรวจก่อนดิ" เคนตะบอก ไม่นานทั้งสองก็มาถึงโรงพยาบาล  แก้วเดินเข้าไปตรวจในห้องส่วนเพื่อนหนุ่มนั่งรออยู่หน้าห้องตรวจ
      " หมอขอแสดงความยินดีด้วยนะค่ะ คุณแม่ตั้งครรภ์ได้แปดสัปดาห์แล้วค่ะ" หมอสาวเอ่ยบอกกับคุณแม่มือใหม่
      " ค่ะ" แก้วเอ่ยอย่างอึ้งๆ
      " คุณหมอค่ะ ถ้าเรากินยาคุมตลอดจะมีโอกาสท้องได้ไหมค่ะ" แก้วเอ่ยถามคุณหมอสาว
      " ไม่ค่ะ ถ้ากินติดต่อกันทุกวัน"
      " คือดิฉันกินยาอยู่ตลอดแล้วทำไมถึงท้องได้ล่ะค่ะ"
      " หมอขอดูยาหน่อยได้ไหมค่ะ"  หมอสาวเอ่ยถาม  แก้วจึงหยิบแผงยาในกระเป๋าสะพายออกมาวางตรงหน้าคุณหมอ
      " คุณไปซื้อยานี้มาจากไหมค่ะ นี้มันยาบำรุงค่ะ ไม่ใช่ยาคุม"
      " แต่คนขายบอกว่าเป็นยาคุมนะค่ะ  หรือว่า" แก้วนึกไปถึงสามีของตัวเองว่าอาจจะเป็นคนเปลี่ยนยาก็ได้
      " มีอะไรหรือเปล่าค่ะ"
      " ไม่มีอะไรค่ะ งั้นดิฉันขอตัวก่อนนะค่ะ แล้ววันหลังดิฉันจะมาฝากครรภ์" แก้วบอกแล้วยกมือไหว้หมอสาวแล้วลุกเดินออกไปทันที
      " เป็นไงบ้างแก้ว" เคนตะเอ่ยถามเพื่อนสาว
      " เดี๋ยวค่อยไปคุยบนรถ" แก้วบอกแล้วเดินออกไปทันที
      " ตกลงท้องหรือเปล่า เข้าไปซะนานเชียว"
      " ท้อง"
      " ท้อง ก็แค่นั้น  อะไรนะ แกท้อง" เคนตะเอ่ยถามอย่างตกใจเมื่อรู้สึกตัว
      " อืม" แก้วบอกแล้วหันหน้าออกนอกหน้าต่าง
      " ไม่ดีใจเลยเหรอ ถ้าไอ้โมะรู้มันคงดีใจแน่ เพราะมันอยากมีลูกมานานแล้ว"
      " เพื่อนนายนี้แสบไม่เบาเลยนะ มาสลับแผงยาคุมฉันเนี่ย" แก้วเอ่ยบ่นกับเพื่อนหนุ่ม
      " ฉันก็ไม่คิดว่ามันจะเจ้าเล่ห์ขนาดนั้นว่ะ" เคนตะบอกอย่างยิ้มๆ
      " ฉันก็ไม่คิดว่าเขาจะเจ้าเล่ห์ขนาดนั้น  เห็นว่าไม่สบายไม่คิดว่าจะแผนสูงขนาดนี้"
      " ฉันว่ามันรักแกจริงว่ะ ไม่งั้นมันไม่ทำแบบนี้หรอก  และฉันก็ไม่เห็นมันรักใครเท่านี้มาก่อนเลย" เคนตะเอ่ยบอกเพื่อนสาว  ไม่นานเคนตะก็มาส่งเพื่อนสาวที่บ้าน  เมื่อเห็นเพื่อนหนุ่มยืนรออยู่ก็รีบขับรถออกไปทันทีที่เพื่อนสาวเดินลงไป

       " ไปไหนมาแก้ว โมะเป็นห่วงรู้ไหม" โทโมะเดินเข้ามากอดเอวหญิงสาวไว้หลวมๆ
       " ไปหาหมอมา"
       " เป็นไรอ่ะ ทำไมไม่โทรตามโมะล่ะครับ" โทโมะโอบเอวหญิงสาวเข้ามานั่งที่ห้องนั่งเล่น
       " พอดีเคนตะแวะมาหาก็เลยให้พาไป ไว้คราวหน้าโมะค่อยพาไปก็ได้  แก้วจะต้องไปอีกหลายครั้ง แต่ก็ทุกเดือนด้วย"
       " แก้วเป็นอะไรอ่ะ ทำไมจะต้องไปหาหมอบ่อยๆ ด้วย"
       " ก็เป็นเพราะโมะนั่นแหละ ทำให้แก้วจะต้องไปหาหมอบ่อยๆ"
       " โมะเกี่ยวอะไรด้วยล่ะ  โมะไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย"
       " เกี่ยวโดยตรงเลยแหละ ก็โมะสลับยาคุมของแก้วไง ตอนนี้มีเจ้าตัวน้อยไปอยู่ในท้องแก้วไง" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มด้วยรอยยิ้ม
       " อะไรนะ แก้วท้องเหรอ เย้ ในที่สุดโมะก็ทำได้แล้ว" ชายหนุ่มร้องตะโกนเสียงดังก่อนจะหอมแก้มภรรยาสาวทั้งสองข้างจนช้ำไปหมด
       " พอได้แล้ว" แก้วเอ่ยพร้อมดันหน้าชายหนุ่มออก
       " เสียงดัง มีเรื่องอะไรหรือเปล่าจะลูกสาวลูกชาย" มารดาเอ่ยถามคู่รักที่นั่งกอดกันอยู่ในห้องนั่งเล่น

     ~~~   อัพแล้วนะ เม้น โหวต เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ด้วยนะค่ะ ~~~