เปลี่ยนใจเจ้าชายเย็นชา

     หลังจากกลับมาจากทะเลโทโมะก็ต้องเข้าไปช่วยมารดาทำงาน  เวลาที่มีให้แฟนสาวก็น้อยลงไป  เพราะเขาเองก็ลงมาทำงานแทนมารดาอย่างเต็มตัวแล้ว  วันนี้เป็นวันเกิดของเขาเอง  แต่โทโมะก็ไม่สามารถพาหญิงสาวไปทานข้าวนอกบ้าน  ได้แต่โทรบอกว่าให้กอนข้าวแล้วนอนก่อนเลยไม่ต้องรอ      " เหนื่อยไหมค่ะ" แก้วเอ่ยถามชายหนุ่มที่เดินเข้ามาในห้องนอน      " นิดหน่อยครับ ว่าแต่ทำไมยังไม่นอนอีก โมะบอกแล้วไงว่าไม่ต้องรอ" โทโมะเอ่ยถามหญิงสาวพร้อมถอดเสื้อผ้าเตรียมจะอาบน้ำ      " แก้วรอโมะอยู่ วันนี้วันเกิดโมะ แก้วมีของขวัญจะให้" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะหยิบก่อนของขวัญข้างหัวเตียงเดินมาหาชายหนุ่ม      " รอให้โมะพรุ่งนี้เช้าก็ได้ครับ"      " สุขสันต์วันเกิดค่ะ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มที่ยืนตรงหน้าพร้อมยื่นกล่องของขวัญให้      " ขอบคุณครับที่รัก" โทโมะหอมแก้มหญิงสาวพร้อมรวบตัวเข้ามากอด      " เดี๋ยวแก้วไปเปิดน้ำรอไว้ให้นะค่ะ จะได้แช่ตัวอย่างสบาย" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม      " เดี๋ยวโมะอาบฝักบัวดีกว่าครับ จะได้มาแกะของขวัญดูว่าคืออะไร" โทโมะเอ่ยบอกพร้อมดันหญิงสาวออก แล้ววางกล่องของขวัญไว้ที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ  ไม่นานชายหนุ่มออกมาก็พบว่าหญฺงสาวยังนั่งรออยู่  เขารีบจัดการแต่งตัวก่อนจะเดินไปหยิบกล่องของขวัญมานั่งบนเตียงใกล้ๆ      " เปิดดูสิว่าโมะชอบไหม" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม      " ขอบคุณครับ" โทโมะเอ่ยบอกเมื่อเปิดออกมาพบนาฬิกาสีดำแบบที่เขาเคยบ่นว่าอยากได้      " ดูด้านหหลังสิ" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่ม      " ไม่เห็นมีอะไรเลย" โทโมะเอ่ยบอก  ถ้าไม่ตั้งใจมองดีๆ ก็ไม่รู้หรอกว่ามีตัวอักษรชื่อของชายหนุ่มกับหญิงสาวสลักเอาไว้      " นี้ไงค่ะ แก้วสลักชื่อของโมะกับแก้วไว้ด้วยกัน"      " น่ารักจัง โมะชอบมากเลย เดี๋ยวพรุ่งนี้จะใส่ไปทำงานเลยดีไหม"      " ก็ดีค่ะ โมะจะได้รู้ว่าแก้วยังรอโมะกลับบ้านอยู่ทุกวัน"      " แก้ว" โทโมะเอ่ยเรียกหญิงสาวอย่างไม่สบายใจ  เพราะช่วงนี้เข้าไม่ค่อยมีเวลาให้หญิงสาวสักเท่าไร      " ล้อเล่นค่ะ" แก้วยิ้มให้ชายหนุ่ม  แต่ชายหนุ่มก็ยังไม่สบายใจอยู่ดี        " โมะขอโทษที่ไม่มีเวลาให้แก้วเลย"      " แก้วไม่ได้โกรธอะไรหรอกค่ะ แก้วล้อเล่นเฉยๆ" แก้วบอกแล้วหัวเราะออกมา  ชายหนุ่มจึงยิ้มออกมาได้      " กล้ามากที่มาล้อเล่นกับโมะ" ชายหนุ่มบอกแล้วหันเอานาฬิกาไปวางบนโต๊ะข้างหัวเตียงก่อนจะหันมากอดหญิงสาวไว้      " นอนเถอะ แก้วง่วงแล้ว"      " ไม่ให้นอน โมะก็มีของขวัญมาให้แก้วเหมือนกัน" โทโมะเอ่ยบอกพร้อมดันหญิงสาวนอนลงบนที่นอน      " ของขวัญอะไรอ่ะ ลุกไปสิแก้วจะได้ดูของขวัญ" แก้วดันอกชายหนุ่มที่คร่อมตัวเอาไว้      " ของขวัญก็คือตัวโมะนี่ไง" โทโมะบอกแล้วปิดปากหญิงสาวทันที
 
     
      หลังจากงานแต่งงานผ่านไปทั้งคู่ก็มีความสุขมากขึ้น  โทโมะก็เลิกเป็นอาจารย์สอนพิเศษเพื่อที่จะมีเวลาอยู่กับภรรยาสาวมากขึ้น  แก้วที่เดี๋ยวนี้รู้สึกจะหงุดหงิดง่ายจนเพื่อนหนุ่มอย่างเคนตะสงสัย      " เป็นไรแก้ว เดี๋ยวนี้จะหงุดหงิดบ่อยเกินไปแล้วมั้ง" เคนตะเอ่ยถามเพื่อนสาวเมื่อเดินเข้ามาในบ้าน      " ไม่รู้สิ เห็นอะไรก็หงุดหงิดไปหมดเลย"      " ทำอย่างกับคนท้องแน่"      " คนท้องหรอ" แก้วถามเพื่อนหนุ่ม      " อืม ก็คนท้องก็อารมร์แปรปรวนได้ง่ายไง" เคนตะเอ่ยบอกเพื่อนสาว  แก้วทำท่าคิดก่อนจะชวนเพื่อนหนุ่มไปยังโรงพยาบาลเพื่อเช็คให้มั่นใจ      " ฉันจะท้องได้ไงอ่ะ" แก้วเอ่ยบ่นเมื่อขึ้นมานั่งบนรถ      " ทำไมอ่ะ"      " ฉันกินยาคุม มันไม่น่าจะพลาดได้นะ" แก้วเอ่ยบอกอย่างแปลกใจ      " ไม่แน่ก็ได้ แกก็ลองให้หมอตรวจก่อนดิ" เคนตะบอก ไม่นานทั้งสองก็มาถึงโรงพยาบาล  แก้วเดินเข้าไปตรวจในห้องส่วนเพื่อนหนุ่มนั่งรออยู่หน้าห้องตรวจ      " หมอขอแสดงความยินดีด้วยนะค่ะ คุณแม่ตั้งครรภ์ได้แปดสัปดาห์แล้วค่ะ" หมอสาวเอ่ยบอกกับคุณแม่มือใหม่      " ค่ะ" แก้วเอ่ยอย่างอึ้งๆ      " คุณหมอค่ะ ถ้าเรากินยาคุมตลอดจะมีโอกาสท้องได้ไหมค่ะ" แก้วเอ่ยถามคุณหมอสาว      " ไม่ค่ะ ถ้ากินติดต่อกันทุกวัน"      " คือดิฉันกินยาอยู่ตลอดแล้วทำไมถึงท้องได้ล่ะค่ะ"      " หมอขอดูยาหน่อยได้ไหมค่ะ"  หมอสาวเอ่ยถาม  แก้วจึงหยิบแผงยาในกระเป๋าสะพายออกมาวางตรงหน้าคุณหมอ      " คุณไปซื้อยานี้มาจากไหมค่ะ นี้มันยาบำรุงค่ะ ไม่ใช่ยาคุม"      " แต่คนขายบอกว่าเป็นยาคุมนะค่ะ  หรือว่า" แก้วนึกไปถึงสามีของตัวเองว่าอาจจะเป็นคนเปลี่ยนยาก็ได้      " มีอะไรหรือเปล่าค่ะ"      " ไม่มีอะไรค่ะ งั้นดิฉันขอตัวก่อนนะค่ะ แล้ววันหลังดิฉันจะมาฝากครรภ์" แก้วบอกแล้วยกมือไหว้หมอสาวแล้วลุกเดินออกไปทันที      " เป็นไงบ้างแก้ว" เคนตะเอ่ยถามเพื่อนสาว      " เดี๋ยวค่อยไปคุยบนรถ" แก้วบอกแล้วเดินออกไปทันที      " ตกลงท้องหรือเปล่า เข้าไปซะนานเชียว"      " ท้อง"      " ท้อง ก็แค่นั้น  อะไรนะ แกท้อง" เคนตะเอ่ยถามอย่างตกใจเมื่อรู้สึกตัว      " อืม" แก้วบอกแล้วหันหน้าออกนอกหน้าต่าง      " ไม่ดีใจเลยเหรอ ถ้าไอ้โมะรู้มันคงดีใจแน่ เพราะมันอยากมีลูกมานานแล้ว"      " เพื่อนนายนี้แสบไม่เบาเลยนะ มาสลับแผงยาคุมฉันเนี่ย" แก้วเอ่ยบ่นกับเพื่อนหนุ่ม      " ฉันก็ไม่คิดว่ามันจะเจ้าเล่ห์ขนาดนั้นว่ะ" เคนตะบอกอย่างยิ้มๆ       " ฉันก็ไม่คิดว่าเขาจะเจ้าเล่ห์ขนาดนั้น  เห็นว่าไม่สบายไม่คิดว่าจะแผนสูงขนาดนี้"      " ฉันว่ามันรักแกจริงว่ะ ไม่งั้นมันไม่ทำแบบนี้หรอก  และฉันก็ไม่เห็นมันรักใครเท่านี้มาก่อนเลย" เคนตะเอ่ยบอกเพื่อนสาว  ไม่นานเคนตะก็มาส่งเพื่อนสาวที่บ้าน  เมื่อเห็นเพื่อนหนุ่มยืนรออยู่ก็รีบขับรถออกไปทันทีที่เพื่อนสาวเดินลงไป
 
 
       " ไปไหนมาแก้ว โมะเป็นห่วงรู้ไหม" โทโมะเดินเข้ามากอดเอวหญิงสาวไว้หลวมๆ       " ไปหาหมอมา"       " เป็นไรอ่ะ ทำไมไม่โทรตามโมะล่ะครับ" โทโมะโอบเอวหญิงสาวเข้ามานั่งที่ห้องนั่งเล่น       " พอดีเคนตะแวะมาหาก็เลยให้พาไป ไว้คราวหน้าโมะค่อยพาไปก็ได้  แก้วจะต้องไปอีกหลายครั้ง แต่ก็ทุกเดือนด้วย"       " แก้วเป็นอะไรอ่ะ ทำไมจะต้องไปหาหมอบ่อยๆ ด้วย"       " ก็เป็นเพราะโมะนั่นแหละ ทำให้แก้วจะต้องไปหาหมอบ่อยๆ"       " โมะเกี่ยวอะไรด้วยล่ะ  โมะไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย"       " เกี่ยวโดยตรงเลยแหละ ก็โมะสลับยาคุมของแก้วไง ตอนนี้มีเจ้าตัวน้อยไปอยู่ในท้องแก้วไง" แก้วเอ่ยบอกชายหนุ่มด้วยรอยยิ้ม       " อะไรนะ แก้วท้องเหรอ เย้ ในที่สุดโมะก็ทำได้แล้ว" ชายหนุ่มร้องตะโกนเสียงดังก่อนจะหอมแก้มภรรยาสาวทั้งสองข้างจนช้ำไปหมด       " พอได้แล้ว" แก้วเอ่ยพร้อมดันหน้าชายหนุ่มออก       " เสียงดัง มีเรื่องอะไรหรือเปล่าจะลูกสาวลูกชาย" มารดาเอ่ยถามคู่รักที่นั่งกอดกันอยู่ในห้องนั่งเล่น
     
     ~~~   อัพแล้วนะ เม้น โหวต เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ด้วยนะค่ะ ~~~